Πώς να καταπολεμήσω την υπερφαγία;
Το πρόβλημα μου ξεκινάει περίπου 2 χρόνια πριν όταν έμεινα έγκυος. Πάντα είχα ιδιαίτερη σχέση με το φαγητό και πολλές φορές έκανα μεγάλες κρεπάλες. Το δε σώμα μου πάντα ήταν απο κανονική εως γεματούλα. Όταν έμεινα έγκυος λόγω διάφορων προβλημάτων που προέκυψαν στην εγκυμοσύνη έπρεπε να είμαι όλη μέρα σπίτι ξαπλωμένη… εκεί άρχισα να αποκτώ πολύ κακές διατροφικές επιλογές με πατατάκια/σοκολάτες έτοιμα τζανκ φουντ. Δεν μπορούσα να μαγειρέψω και έφτιαχνε ο σύζυγος οτι μπορούσε το οποίο ήταν συνήθως μπέργκερς, μακαρόνια και πίτσα κατεψυγμένη! Πραγματικά οι όποιοι φραγμοί είχα παλιά με το φαγητό διαλύθηκαν…
Για παράδειγμα μερέντα έτρωγα πάντα ένα κουταλάκι, όταν το τράβαγε πολύ η όρεξη μου και δεν ήθελα άλλο. Απο εκείνο το διάστημα όμως και έπειτα μπορώ να φάω όλο το βάζο έτσι απλά. Ως φυσικό αποτέλεσμα πήρα πολλά κιλά στην εγκυμοσύνη. Όλοι μου έλεγαν όμως δεν πειράζει θα τα χάσεις όταν έρθει το μωρό! Το μωρό ήρθε και άρχισε ο θηλασμός. Εκεί να δείτε τρελή όρεξη! Οι περισσότερες θα ξέρετε τι πείνα φέρνει ο θηλασμός. Αλλά μόνη στο σπίτι με ένα μωρό που χρόνος για να φτιάξω έστω και ένα τοστ; Και εκεί έτρωγα περισσότερο και πιο τζανκ απο ποτέ! Εκτός απο την αλλαγή διατροφής άλλαξα και ως προς τον τρόπο που έτρωγα. Ενω παλιά έτρωγα απο κανονικά εως και αργά με το μωρό που ήθελε να είναι συνέχεια πάνω μου να θηλάζει έτρωγα σε χρόνο ντε-τε. Και αυτό δεν έχει αλλάξει ακόμη….
Γύρω στους 7 μήνες και αφού όχι μόνο δεν έχασα τα κιλά αλλά έβαλα και άλλα αποφάσισα πως έπρεπε να κάνω κάτι. Πήγα σε διατροφολόγο. Δεν ήταν η πρώτη φορά που έκανα διαίτα. Είχα μια φοβερή διαιτολόγο και παλιότερα έκανα τη διαίτα μου μια χαρά και είχα χάσει αρκετά κιλά. Αυτή τη φορά όμως λόγο χρόνου με το μωρό (δεν έχω βοηθεια βλέπετε απο πουθενά) και λόγω πολύ κακής διατροφικής συμπεριφοράς δεν έκανα ούτε μια μέρα σωστά τη δίαιτα μου… Ήρθε η βάφτιση του θησαυρού μου και ήμουν σαν γουρούνα…
Τώρα έχουν περάσει 18 μήνες απο τότε που γέννησα. Δεν έχω χάσει ούτε ένα κιλό και αντιθέτως η ζυγαριά ολοένα και ανεβαίνει. Όλοι μου έλεγαν θα τα χάσεις όταν θα αρχίσει να τρέχει ο μπέμπης. Ο μπέμπης τρέχει αλλά εγώ οτι καταναλώνω σε θερμίδες τρέχοντας πίσω του το ξαναβάζω διπλάσιο σε φαγητό. Δεν έχω κουράγιο να ξεκινήσω διαίτα. Όποτε λέω να περπατώ τα παρατάω τη 2η μέρα γιατί όλο και κάτι θα προκύψει και «δεν θα έχω χρόνο». Το αντιλαμβάνομαι πως φτιάχνω ψεύτικες δικαιολογίες στον εαυτό μου. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί φέρομαι έτσι. Δεν μπορεί να φύγει το μυαλό μου απο το ανθυγιεινό φαγητό και μερικές φορές τρομάζω και η ίδια με τη ποσότητα που τρωω!! Όλο λέω σήμερα αρχίζω δίαιτα και όλο τη σταματάω μέχρι το βράδυ μπροστά στην τηλεόραση με χίλιες δυο βλακείες ή μπροστά στην πίτσα που έχουν παραγγείλει φίλοι όταν πάμε επίσκεψη.
Ειλικρινά σας λέω σκέφτηκα να ζητήσω ψυχολογική στήριξη αισθάνομαι πως δεν μπορώ να επιβληθώ στον εαυτό μου. Δεν έχω χρήματα όμως. Και έτσι απευθύνομαι σε εσας γλυκιές μανούλες σίγουρα κάποιες θα βρέθηκαν στη θέση μου και θα το ξεπέρασαν… πόσο θα ήθελα να ακούσω γνώμες…
Πως θα μπορέσω να νικήσω την απαίσια υπερφαγία που με διακατέχει; Πώς να κάνω τον εαυτό μου να αγαπήσει τις σαλάτες και το στήθος κοτόπουλο; πως μπορώ να αλλάξω; Αισθάνομαι χαμένη μέσα στο ιδιο μου το σώμα…
Ευχαριστώ εκ των προτέρων,
μαμά Λίνα
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Γεια σας! Κάπως έτσι ημουνα κ εγώ. Πριν την εγκυμοσύνη τα κιλά μου ήταν στα κανονικά πλαίσια. Όταν έμεινα έγκυος έτρωγα χωρίς φραγμούς (συν ότι προηγήθηκε δίαιτα για το γάμο μου και διακοπή καπνίσματος). Έβαλα 15 κιλά στην εγκυμοσύνη και μετά με τον θηλασμό το κιλά ανεβαίναν μέρα με τη μέρα, συνολικά 22. Με έπιασε απελπισία αλλα δεν μπορούσα ούτε και να ράψω το ρημάδι το στόμα μου. Τι σοκολάτες, τι κρέμες του μωρού, τι πατατάκια... Τελικά βρήκα για τη διατροφή του 8ώρου που μπορείς να φας ό,τι θες μέσα σε 8 ώρες της μέρας αλλά μετά τίποτα. Μόνο ροφήματα χωρίς ζάχαρη. Σιγά σιγά σταμάτησε η άνοδος των κιλών και έχανα κιόλας. Έχασα λίγα κιλά και τώρα που βρήκα δύναμη ξεκίνησα κανονική δίαιτα για τα υπόλοιπα. εδώ θα βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τη διατροφή του 8ωρου. Ελπίζω να σας βοηθήσει. Εγώ έχανα περίπου 2 κιλά το μήνα. http://www.greekmasa.gr/index.php?option=com_bridge&brid=106&Itemid=0&topic=12771.0
Βρε κοριτσια ενταξει ολες εχουμε ενα θεματακι τετοιο αλλα ενα πραμα θελω να υπογραμμισω. Δεν ειναι το φαγητο ποτε. Το φαγητο κατι αλλο καλυπτει, καποια αλλη τρυπα κλεινει, καποια τρυπα τοσο απυθμενη που δε μπουκωνει ποτε. Γιαυτο λεμε να ζητησουμε βοηθεια, κ αυτο το δεν εχω λεφτα δεν ειναι απαντηση. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΔΩΡΕΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ αμα το ψαξεις θα βρεις, ειτε συμβουλευτικη των δημων, ειτε ψυχοθεραπευτες που μολις ξεκινησαν, ειτε κρατικα προγραμματα. Το λεω γιατι εγω ετσι καταλαβα τι ειναι αληθεια το προβλημα. Ψαχτε το και θα με θυμηθειτε. Επειδη τωρα που καλοκαιριαζει συνεχεια βλεπω παρομοια ποστ κ εκκλησεις βοηθειας. Δεν ειναι η απαντηση να πεινασεις ουτε να το ραψεις ουτε τιποτα. Ειναι να βρεις τι ειναι σταληθεια το θεμα αλλιως θα επανερψεται συνεχεια. Αυτα και καλη μας επιτυχια!
Καλησπερα λοιπον και απο εμενα!!!Λοιπον εγω μια ζωη ειχα αυτον τον νταλγκα!! Μα ζωη προσπαθουσα!! Και στις 2 εγκυμοσυνες μου πηρα εναν αδυνατουλη ανθρωπο!!! Εμενα με σωζει οτι ειμαι καραψωναρα αλλα δεν ημουν ποτε κορμαρα!!Το τι κανω και το πως αποφευγω για να μην φαω δηλαδη νταξ μου βγαζω το καπελο!!! Ειχα πνατα 5 με7 κιλα παραπανω αλλα μου αρεζα!!Λοιπον τωρα που εκλεισε (δυστιχως ) το θεμα για ακομα μια εγκυμισυνη ειπα θα χασω τον αδυνατουλη αλλα και ακομα παραπανω!!εχει 8 μηνεσ που γεννησα και τωρα ειμαι στην διαδικασια στο να χασω το κατι παραπανω!!!Αν ομωσ αφεθω... ο ρε παναγια μου τι εχει να γινει!! Ειμαι κα ζηλειρα εγω...ασε ασε!!!Το λαθος σου για μενα ειναι οτι εβαλεσ ταμπελες στα φαγητα!!! Δηλαδη το στηθος κοτοπουλο σαλατες κτλ κτλ!!!Σκεψου τι ωραια σαλατα θα εκανες με κοτοπουλο μαρουλη κρεμμυδακι φρεσκο καλαμποκι (οκ παχαινει το καλαμποκι αλλα δεν θελει και τρελα το θεμα διαιτα) και βαλε σε ενα βαζακι λιγο λαδι λεμονι και λιγο μουσταρδα χτυπατα και βαλτο στην σαλατα σου!!!Ε δεν ειναι νοστομο αυτο!! Γενικα να τρως σαν μωρο ..οχι σε ποσοτητα αλλα οπωσ ταιζεισ το μωρακι σου ανα 3 με 4 ωρες ετσι να τρωσ και εσυ!!!Δεν ειναι καθολου ευκολο στην αρχη αλλα θα τα καταφερεις σιγουρα!!!Κοριτσια πραγματικα αν ετρωγα καθε μερα κοκορετσι παιδακια ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΥΜΑ εεε δεν θα ελεγα και οχι!!!Ο αντρας μου παλι με στυριζει παρα πολυ!!!!ΠΩΣ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΠΑΖΩ ΟΤΙ ΤΡΩΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!! Θελω να βαλω παση θυσια ενα φορεμα που λατρευω!!!!Εχω να το βαλω πριν απο την εγκυμοσυνη της κορη μου δηλαδη 3 χρονια σιγουρα!!Μονο αυτο σκεφτομαι και το κοκορετσι!!!Καλη δυναμη αγαπη μου και ολα θα γινουν...
Καλή μου, το ίδιο συνεβει και σε μένα, ξέρω οτι κάποιες ίσως γελασετε με τον τροπο που βοηθήθηκα αλλα εγω έχασα σχεδόν 30 κιλά μέσα σε ένα χρόνο και συνεχίζω... Πήγα σε σωστό διατροφολόγο.... Και έκανα και υπνωση, με σκοπό να βγάλω απ το μυαλό μου την παρασπονδια....ξεκίνησα και γυμναστήριο και μου έχουν μείνει περίπου 5 κιλά για να ειμαι όπως πριν τις γέννες μου.... Την υπνωση την έκανα με σκοπό να τονοσω το ανύπαρκτο πια ηθικό μου και λειτούργησε μια χαρά. Αρκεί να γίνει σωστά και ασφαλή....
Γλυκο μου κοριτσακι εγω δεν βρεθηκα απλα στη θεση σου, ειμαι στη θεση σου!!!Για πολλοστη φορα στη ζωη μου. Στην πρωτη μου εγκυμοσυνη πηρα αισιως 35 κιλα!!! Τα οποια εχασα 4 χρονια μετα τη γεννα( με προσπαθεια 9 μηνων) Ουτε διαιτολογους, ουτε γυμναστηρια, ουτε υστεριες! Ετρωγα κανονικα οτι κ οι αλλοι απλα εκοψα το βραδινο κ το τσιμπολογιμα! Αν γουσταρα καμια πιτσα η πιτα που κ που την τσακιζα,ψεματα δεν λεω,αλλα μετα θα περιμενα 4ωρες μεχρι να παω για υπνο.. Και αληθεια σου λεω, χαθηκαν χωρις κοπο και χωρις να ξημερωβραδιαζομαι πανω στη ζυγαρια η να μετραω ψιχουλα ψωμιου για να συμπληρωσω 35γραμμαρια... Δεν προλαβα ομως να το χαρω, να σου μια δευτερη εγκυμοσυνη!!! Και να σου παλι μια 30αρα να χουμε να χανουμε!!!! Περισυ το καλοκαιρι με τον ιδιο τροπο εχασα 17(σε 2 μηνες)τα οποια φυσικα ξαναπηρα το χειμωνα!!! Τωρα ειμαι παλι στο σταδιο "ξεκιναω απο Δευτερα"...Ακουγετε πολυ γελοιο το ξερω,εχουν περασει Δευτερες για Δευτερες και πραγματι αναρρωτιεμαι πλεον αν εννοω την Δευτερα Παρουσια!!!!!! Το 80% αυτων που τρωω καθημερινα ειναι θεμα λαιμαργιας, νομιζω εχω πολυ καιρο να νιωσω το συναισθημα της πεινας!! Θα μου πεις" δασκαλε που διδασκες" και ισως να εχεις δικιο, αλλα θεωρω οτι η αποφαση ειναι που θα σε κανει να χασεις τα κιλα και κανενας διαιτολογος η ψυχολογος!! Νομιζω ξερεις-οπως και εγω εξαλλου-τι σε παχαινει και τι θα σε αδυνατησει! Γινε εσυ ο "γιατρος" σου, ολα τα αλλα ειναι χαμενος χρονος,κοπος και χρημα! Ειλικρινα μεσα απο την καρδια μου σου ευχομαι τα καλυτερα... Ρ.
http://www.healthyliving.gr/2013/10/31/leptinh-diaita-adynatisma/ και υπομονη :) εγω ξεκινησα με περπατημα και 5 γευματα φρουτων και λαχανικων και σιγα σιγα ρυθμιζεται ο οργανισμος!
IOLI και Xan έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα. Μαμά Λίνα πιστεψέ με από τότε που ξεκίνησα τη σωστή διατροφή μου και την αγωγή που μου έδωσαν οι γιατροί μου (ενδοκρινολόγος και γυναικολόγος), αισθάνομαι ΑΠΕΙΡΑ καλύτερα γιατί έχει αρχίσει να αποτοξινώνεται ο οργανισμός μου. Δεν είναι μόνο τα κιλά που φεύγουν και ξαλαφρώνω, αλλά κυρίως οι τοξίνες. Εκείνη η μόνιμη κούραση που είχα έχει εξαφανιστεί!!!! Έχω περισσότερη διάθεση να κάνω πράγματα και η ψυχολογία μου έχει ανέβει κατακόρυφα! Κάνω τις δουλειές του σπιτιού μου χωρίς μετά να αισθάνομαι ότι ήμουν σε κάτεργο για 3 μέρες. Όλα έχουν αρχίσει να μου φαίνονται πιο εύκολα και ο εγκέφαλός μου λειτουργεί καλύτερα (το βλέπω και στη δουλειά μου αυτό). Δεν είναι μόνο τα κιλά και η εμφάνιση. ΞΕΚΙΝΑ Λίνα. Μην αργείς.
Να 'σαι καλά IOLI, με έκανες και γέλασα! Πράγματι θέλει μάχη το πράγμα. Μερικά χρόνια πριν μείνω έγκυος, με είχε πιάσει πανικός του τύπου «εγώ πότε θα γίνω μάνα» και ενόψει του ότι η προσωπική μου ζωή ήταν τότε ένα μάτσο χάλια, αποφάσισα να βοηθήσω τον οργανισμό μου με ειδική δίαιτα (αλκαλική), ώστε ενισχύοντάς τον να μου δώσω παράταση χρόνου αναφορικά με τη γονιμότητα, όπως άλλωστε και έγινε τελικά (έχω ήδη έναν γιο 3 ετών και είμαι έγκυος στο δεύτερο, παρά τα χρονάκια μου)! Η δίαιτα αυτή μου δόθηκε από γυναικολόγο που ειδικευόταν στα θέματα αυτά και στηριζόταν σε δύο βασικές αρχές: α) αποτοξίνωση και αποχή από πάσης φύσεως τοξίνες και β) ενίσχυση του οργανισμού με όσο το δυνατόν περισσότερα θρεπτικά συστατικά. Στόχος ήταν η εξισορρόπηση των ορμονών, η διατήρηση των οιστρογόνων σε φυσιολογικά επίπεδα και η μετατροπή του όξινου περιβάλλοντος του οργανισμού σε αλκαλικό. Δηλαδή; Η ΚΑΛΗ ΥΓΕΙΑ. Για το πρώτο σκέλος έπινα καθημερινά το πρωί ένα κουτάλι σούπας Schweden Bitter και κατά τη διάρκεια της ημέρας άφθονο νερό (οπωσδήποτε 3 λίτρα) μαζί με λεμόνι. Επίσης προσπαθούσα να ιδρώνω όσο γίνεται περισσότερο. Σε ό,τι αφορά στο δεύτερο σκέλος η γιατρός μου είχε δώσει μία λίστα συνοπτικότατη με δύο κατηγορίες : ναι και όχι. Στη λίστα με τα ΝΑΙ ήταν όλα τα φρέσκα λαχανικά (εκτός από καλαμπόκι), κατά προτίμηση ωμά, ρύζι-πατάτα, φύτρα, ξηροί καρποί ωμοί, όσπρια, δημητριακά, ψάρια (μικρά), αβοκάντο, ντομάτα κλπ. Η μακροσκελής λίστα με τα ΟΧΙ είχε πρώτα - πρώτα τα ΓΛΥΚΑ (ζάχαρη, μέλι, χυμοί φρούτων, κλπ) και δεύτερο τα ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΑ πάσης φύσεως!!! Oh yes! Ακολουθούσαν οι ζωικές πρωτεΐνες, τα ψωμιά-αλεύρια-μακαρόνια και φυσικά ο καφές, το κάπνισμα και το αλκοόλ. Παράλληλα έπαιρνα και διάφορα σκευάσματα με βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Ήταν τόσο έντονη η επιθυμία μου για παιδί που ακολούθησα πιστά τη δίαιτα για μερικούς μήνες και αμέσως είδα τεράστια διαφορά: ευεξία, αδυνάτισμα, εξαφάνιση κυτταρίτιδας, καλή διάθεση. Κρέας έτρωγα 1 στις 15 μέρες και αντί για ψωμί έτρωγα συνήθως ρυζογκοφρέτες. Το concept ήταν απλό: Βλέπεις το περίπτερο απέναντι; Ξέχασέ το συλλήβδην! Δεν υπάρχει! Ό,τι προσφέρει, ήτοι κάθε συσκευασμένο/επεξεργασμένο τρόφιμο, είναι ακατάλληλο. Επιτρέπεται μόνον ότι προσφέρεται στη φυσική του μορφή. Φίλος σου ο μανάβης της γειτονιάς! Οφείλω επίσης να πω ότι ανέκαθεν αγαπούσα την γυμναστική, όχι υπερβολές, λίγα πράγματα, αλλά σχετικά σταθερά, ως εκτόνωση για το σώμα, το μυαλό και την ψυχή. Μετά από 4 χρόνια πράγματι έμεινα φυσιολογικά έγκυος. Για πρώτη φορά έκτοτε κλείστηκα για μεγάλο διάστημα στο σπίτι, σταμάτησε η κοινωνική ζωή, διακόπηκε η τροφοδότηση ενέργειας από τις επαγγελματικές δραστηριότητες και λόγω συνθηκών βρέθηκα μακριά από οικογένεια και φίλους. Λίγο τα ανωτέρω, λίγο οι στεναχώριες με τον σύντροφο, λίγο τα λάθη των γιατρών και το άγχος για την έκβαση της εγκυμοσύνης, άρχισε η υπερβολή στο φαγητό. Στο τέλος έτρωγα 3 σοκολάτες των 100 γρ./ημέρα. Όπως λέει και η IOLI, μασώντας μία ΙΟΝ ξεχνιόμουνα! Η δίαιτα αποτοξίνωσης και το life style υγιεινής διατροφής πήγαν περίπατο. Έβαλα πάνω από 25 κιλά στην εγκυμοσύνη! Μετά άρχισε ο θηλασμός και έχασα σχεδόν όλα τα κιλά με 0 δίαιτα και καθόλου γυμναστική σε 16 μήνες. Αλλά... Λόγω ακατάσχετης ανάπτυξης ενός προγενέστερου της εγκυμοσύνης όζου κρίθηκε ότι αυτός πρέπει να αφαιρεθεί άμεσα μαζί με ολόκληρο το θυρεοειδή και εκεί ξεκίνησε ο Γολγοθάς για τη ρύθμιση των θυρεοειδικών ορμονών. Στη δεύτερη εγκυμοσύνη δεν έχω βάλει μέχρι στιγμής τόσα πολλά κιλά, αλλά ήδη στον 7ο μήνα είμαι στα +11 κιλά, ξεκίνησα δε με 8 κιλά πάνω σε σχέση με την πρώτη εγκυμοσύνη, οπότε στο σύνολο είμαστε μία η άλλη. Επιπλέον στην παρούσα φάση αντιμετωπίζω επίσης ακατάσχετη όρεξη για φαγητό. Η ελπίδα μου στην παρούσα φάση; Ο θηλασμός, εφόσον βέβαια πάνε όλα καλά με την εγκυμοσύνη. Παραθέτοντας τα ανωτέρω θα ήθελα να βοηθήσω τη μαμά Λίνα με τις ακόλουθες σκέψεις: 1) Η πρώτη επίσκεψη που πρέπει να κάνεις είναι σε γιατρό και όχι και σε απλό διατροφολόγο. Σίγουρα θα είσαι ασφαλισμένη, οπότε θα δικαιολογείται από το ταμείο σου επίσκεψη σε ενδοκρινολόγο. Προσωπικά το πρώτο που θα έβλεπα θα ήταν ο θυρεοειδής, ο οποίος, όπως ανέφερε και άλλη αναγνώστρια του blog, «τρελλαίνεται» κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού και είναι πολύ πιθανόν να έχει απορρυθμιστεί. Με ελλειμματικό θυρεοειδή δίνεις εν αγνοία σου άνιση μάχη. Πρέπει να βεβαιωθείς ότι είσαι ευθυροειδική, ότι δεν έχεις αντισώματα (λ.χ. σύνδομο Hashimoto) και ότι δεν έχεις όζους που τυχόν επηρεάζουν ή δύνανται να επηρεάσουν τη λειτουργία του. Μία απλή εξέταση αίματος και ένα υπερηχογράφημα θα σε πείσουν! Ο ενδοκρινολόγος περαιτέρω είναι σε θέση να κρίνει από την κλινική σου εικόνα την υγεία σου και να δει και περαιτέρω θέματα που αφορούν στο πάγκρεας, όπως λέει και η Ιωάννα1971, τα θέματα του ζαχάρου κλπ. Μην ξεχάσεις με μία εξέταση να ελέγξεις και τη Β12, που επηρεάζει πολύ τα «νευράκια», αλλά και τη βιταμίνη D, που σχετίζεται όχι μόνον με την καλή υγεία και την πρόληψη ασθενειών, όπως ο καρκίνος, αλλά και με την καλή διάθεση. Σε κάθε περίπτωση χρειάζεσαι τη βοήθεια ενός γιατρού που είναι σε θέση να δει το σώμα σου ως ένα σύνολο και όχι τμηματικά. 2) Θα βοηθήσεις πολύ τον εαυτό σου, εάν φανταστείς ότι είσαι ένα εργοστάσιο επεξεργασίας όλων εκείνων των ουσιών που προσλαμβάνεις καθημερινά, όχι μόνον με την τροφή, αλλά και με το νερό, τον αέρα, τα βερνίκια νυχιών, τις βαφές μαλλιών, τη λακ και την κρέμα προσώπου που χρησιμοποιείς! Κάθε χημική ουσία που βάζεις μέσα σου, δεν εξαφανίζεται ως δια μαγείας, αλλά τροφοδοτεί τα κύτταρά σου. Αυτά με τη σειρά τους χρησιμοποιούν τα θρεπτικά συστατικά που πήρες με τη διατροφή και το νερό, για να δώσουν «μάχη» κατά τον καθαρισμό τους από τη σαβούρα. Αν δεν υπάρχει η κατάλληλη χημική σύνθεση μέσα στο αίμα σου, δεν πρόκειται να βρεθούν τα υλικά για τον σχηματισμό των ουσιών που σου δίνουν την αίσθηση της ευεξίας, της ευτυχίας και της χαράς. Αντίθετα η θλίψη και η κούραση είναι πολλές φορές η ενσάρκωση της «φτωχής» σε θρεπτικά συστατικά διατροφής. 3) Αν αποσυντονιστεί ο οργανισμός από την σταθερά κακή διατροφή, όπως ανέφεραν και άλλες αναγνώστριες, δίνεις μάχη πλέον με τις ίδιες τις ορμόνες σου. Πρέπει να το κατανοήσεις αυτό και να αντιληφθείς ότι πλέον το ζήτημα δεν αφορά την εικόνα σου, αλλά την υγεία σου. 4) Μπροστά στο θεόρατο βουνό που νιώθεις ότι έχεις απέναντί σου, για να ανέβεις, ξεκίνα με το πρώτο βήμα. Όταν πρωτοάκουσα από τη γιατρό μου τότε για τα «πρέπει» της αλκαλικής δίαιτας, γονάτισα. Εκείνη απλά μου είπε: ξεκίνα με το να τρως υγιεινά. Κάθε μέρα πρόσθετε και κάτι υγιεινό. Φάε μία σαλάτα, καθάρισε ένα καρότο ή ένα πράσινο μήλο. Πίνε πολύ νερό. Σιγά σιγά θα νιώσεις καλύτερα. Τρώγοντας σαβούρα, δεν είναι μόνον ότι παίρνεις τοξίνες, αλλά και ότι από τη μία αντικαθιστάς ένα υγιεινό γεύμα με ένα βλαβερό και από την άλλη ό,τι θρεπτικό πήρες, θυσιάζεται για τον καθαρισμό του σώματός σου. Πράγματι ακολούθησα τις συμβουλές της και σε ελάχιστο διάστημα οτιδήποτε ήταν επεξεργασμένο μου φαινόταν ως ένα σύνολο λιπαρών και δηλητηρίων που θα κολλήσουν στον ουρανίσκο μου! Ξεκίνα λοιπόν με το να αρχίσεις να πίνεις 3 λίτρα νερό κάθε μέρα, μαζί με λίγο λεμόνι. Στη συνέχεια τρώγε κάθε μέρα ένα καρότο. Αφού καταφέρεις αυτά, τρώγε κάθε μέρα μία σαλάτα της αρεσκείας σου, ασφαλώς χωρίς ντρέσιγκ (μιλάμε μόνο για λαχανικά, όχι κοτόπουλα, μπέικον κλπ). Μετά άρχισε να τρως ως σνακ κατά της λιγούρας ωμούς ξηρούς καρπούς, που μπορείς να προμηθευτείς σε σχετικά μεγάλες ποσότητες. Κάνε ζεστά μπάνια (αν μπορείς κιόλας να κάνεις μασάζ με χοντρό αλάτι μαγειρικής ακόμα καλύτερα). Σιγά σιγά θα βοηθήσεις τον οργανισμό σου και το ένα φέρνει το άλλο. 5) Τέλος πιστεύω ότι ακόμη και η στοιχειώδης άσκηση βοηθάει για την αποτοξίνωση όχι μόνον του σώματος, αλλά και του μυαλού. Όποτε στέκεσαι στην κουζίνα και μαγειρεύεις, κάνε ασκήσεις για τα πόδια σηκώνοντάς τα απλά προς τα πίσω και προς το πλάι, όπως θα έκαμνες σε ένα γυμναστήριο. Βάλε 10 λεπτά ραδιόφωνο με χορευτική μουσική και άρχισε να χοροπηδάς στο ρυθμό, κάτι δηλαδή σαν homemade ζούμπα! Είναι τζάμπα και έχει αποτέλεσμα! Βήμα-βήμα όλα θα γίνουν! Ξεκίνα με τα μικρά και θα δεις ότι θα έρθουν και τα μεγάλα. Και όπως είπαν και άλλες αναγνώστριες, θα είσαι παράδειγμα και για τα παιδιά σου. Το σημαντικότερο όμως: θα κάνεις τα πρώτα βήματα για τη διασφάλιση της καλής σου υγείας, για να μπορείς να είσαι παρούσα corpus και animus για αυτά. Οι αρρώστιες παίρνουν και δίνουν. Κάνε λοιπόν αυτό που περνάει από το χέρι σου, για να είσαι κοντά στα παιδιά σου όσο γίνεται για περισσότερο χρόνο. Καλή επιτυχία!
Προκαταβολικά, σόρρυ για το σεντόνι. Αγαπητή Λίνα, αφού η Ιωάννα 1971 έθεσε το θέμα στις πραγματικές του βάσεις, να μοιραστώ και τη δική μου εμπειρία μήπως και βοηθήσει. Πριν ξεκινήσω, να σου πω πως κάποτε, στην σκοτεινή εποχή της σαβουροφαγίας μου ένα ντόνατ ισοδυναμούσε με τούρμπο στιγμιαία ευτυχία. Εδώ και χρόνια, όμως, ντονατάκια όπως της φωτογραφίας μου μυρίζουν λαδίλα και απόγνωση. Στα 6+ χρόνια από τότε που ισορρόπησα τον οργανισμό μου δεν έχω ούτε ένα πισωγύρισμα στο τζανκ και το άτακτο φαγητό και μού βγαίνει φυσικά. Δεν χρειάζεται να τρως ξερό κοτόπουλο και σαλάτα. Αυτό που χρειάζεται πρώτα απ΄όλα είναι να επιλέγεις σωστά την τροφή σου. Υπήρξε μια εποχή (προ παιδιού) που άρχισα να τρώω ό,τι σαβούρα υπάρχει και πολλά γλυκά καθημερινά. Στο εξάμηνο είχα σπάσει το ανώτατο όριο κιλών μου, αλλά ως «στέκα» απλά έφτασα στο κανονικό μου βάρος, οπότε και δεν θορυβήθηκα. Στα 2+ κιλά του κανονικού βάρους δεν περνούσα το τεστ του τζην. Νεύρα και ντροπή. Μασώντας το δρακουλίνι ξεχνιόμουν.. Είναι αποδεδειγμένο πια ότι το τζανκ προκαλεί κανονικότατο εθισμό αφού λειτουργεί όπως το ναρκωτικό. Η παχυσαρκία δεν οφείλεται απλά στο ότι τρώμε πολύ. Είναι η δομή της τροφής μας τέτοια που μας οδηγεί και πολλές φορές μας καταδικάζει σε παχυσαρκία και από εκεί και πέρα σε χίλια μύρια άλλα. Το τοστάκι, για παράδειγμα, δεν είναι αθώο, καθώς είναι τίγκα στα (μερικώς) υδρογονωμένα λιπαρά. Ορίστε μια μικρή λίστα να αποφεύγουμε όλοι: - ΜΑΡΓΑΡΙΝΕΣ, στερεά και ημιστερεά φυτικά έλαια (τα λεγόμενα υδρογονωμένα και μερικώς υδρογονωμένα λιπαρά) - ΣΥΣΚΕΥΑΣΜΕΝΑ ΑΡΤΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ και ΓΛΥΚΙΣΜΑΤΑ, (π.χ. ψωμί για τοστ, ψωμάκια για σάντουιτς, μπριός, φρυγανιές, κρουτόν, κράκερ, μπισκότα, γκοφρέτες, κρουασάν, ντόνατς, κέικ, μίγματα για βάφλες, για κρέπες, ενεργειακές μπάρες, μπάρες δημητριακών, δημητριακά πρωινού, παγωτά) ΚΑΤΕΨΥΓΜΕΝΑ ή ΠΡΟΤΗΓΑΝΙΣΜΕΝΑ γεύματα ή παναρισμένα κρεατικά (π.χ. κοτομπουκιές πανέ, κατεψυγμένες πίτσες, κατεψυγμένες πίτες, προτηγανισμένες πατάτες, κατεψυγμένα μπιφτέκια) ΤΕΤΗΓΜΕΝΑ ΤΥΡΙΑ σε φέτες ή κρέμα - ΠΑΤΑΤΑΚΙΑ, γαριδάκια και συναφή σνακ. Επίσης, δες αυτό για το ΣΙΡΟΠΙ ΓΛΥΚΟΖΗΣ και θα καταλάβεις γιατί θες να φας όλο το κουτί μ ε ρ ε ν τ α http://www.tovima.gr/science/article/?aid=316887 Μου πήρε 7-8 μήνες μέχρι να νιώσω "καθαρή" σωματικά και ψυχολογικά. Αυτό που με έκανε να το πάρω απόφαση ήταν η ανεξήγητη κούραση που ένιωθα, ότι δεν χωρούσα στα ρούχα μου και ότι η εικόνα μου γενικότερα δεν ήταν αυτή που είχα για τον εαυτό μου (μέγα πλήγμα αυτό). Τι έκανα: 1) Παραδέχτηκα ότι έχω πρόβλημα. (Εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις) 2) Ενημερώθηκα και άρχισα να διαβάζω τα συστατικά στα ΠΑΝΤΑ. 3) Λίστα στο σουπερ και παρωπίδες. Υπήρχαν φορές που ένιωθα πως έμπαινα σε πεδίο πολέμου όταν πήγαινα για ψώνια! Αρχικά ένιωθα ότι δεν υπήρχε τίποτα να αγοράσω (αυτά είναι τα παιχνίδια του μυαλού στον εθισμό)… Έβλεπα κρουασανάκι και κλώτσαγα τον εαυτό μου. 4) Στο σπίτι μόνο καθαρά φαγητά και προϊόντα. Άλλο να έχεις τη σαβούρα έτοιμη στο ντουλάπι κι άλλο να βγεις απ΄το σπίτι να τη βρεις. 5) Εμπλούτισα τα φαγητά με επιπλέον ΜΠΑΧΑΡΙΚΑ και άρχισα να μαγειρεύω επιλεγμένα ινδικά (σωτήριο!), αφού το μπαχαρικό ικανοποιεί αυτό το ανικανοποίητο που είχα για έντονη γεύση. 6) Αντικατέστησα το αλάτι του εμπορίου και έβαλα αυθεντικό θαλασσινό που και πιο ολοκληρωμένη γεύση δίνει και κάνει καλό λόγω ιωδίου. 7) Αντί για γλυκό γλυκένιο έτρωγα παστέλι, σταφίδες μέλι και χουρμάδες. Όλα αυτά με ΠΟΛΥ πόνο. Να θέλω διαολεμένα ένα μπεν εντ τζερρυ (ναι γιατί ένα 0% τί να σου κάνει) και αντί να τρέχω στο περίπτερο να ικανοποιήσω εγκέφαλο, να σκουπίζω τη βεράντα. Οι διαβόλοι να χορεύουν στο μυαλό μου (και όχι στο στομάχι) κι εγώ να πιάνω ξεσκονιστήρι, να τρώω νύχι, ακόμα και να τραγουδάω. Να σκέφτομαι κεμπάμπ και να τραγουδούν αγγέλοι.... Κάθε αρχή και δύσκολη όμως. Ο άντρας μου γέλαγε καμιά φορά κι έλεγε ότι κάνω σαν παιδί. Δεν μπορεί να καταλάβει κάποιος που δεν είναι εθισμένος στη σαβούρα και έχει και αυτοέλεγχο. Ήθελα να «καθαρίσω», όμως. Να νιώσω και πάλι καλά. Και αυτό έγινε. Γίνεται αναπόφευκτα. Σ΄αυτό το σημείο, ρώτα τον εαυτό σου αν υπάρχει και κάτι ψυχολογικό πίσω απ΄τη σαβουροφαγία σου. Σ΄εμένα, υπήρχε. Πάρα πολύ έντονο και συνεχές στρες. Η επιστροφή σε μια σωστή διατροφή με βοήθησε και με στη διαχείριση του στρες, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα. Ενημερώσου, οργανώσου, δείξε επιμονή, υπομονή και ζήτα λίγη βοήθεια κι από τον άντρα σου :) ΔΕΝ χρειάζονται δίαιτες περιοδικού και της μοδός. Ξεκίνα από τα βασικά και θα εκπλαγείς. (άσε που θα θέσεις βάσεις για την υγεία του παιδιού)
Κι εγώ λίγο από τα ίδια... Προσωπικά με βοήθησε πάρα πολύ να επανέρθω το εξής: Στην αρχή έκανα μια λεγόμενη αποτοξινωτική δίαιτα. Για λίγες μέρες έτρωγα μόνο φρούτα, λαχανικά, σούπες, ίσα για να κοπεί η έντονη και συνεχόμενη πείνα. Στη συνέχεια, πλέον καταχωρώ κάθε μέρα τι τρώω στο fitnesspal, μετρώντας τις θερμίδες και προσπαθώντας να μην ξεπερνώ ένα όριο. Κάνω και λίγο γυμναστική, 10 λεπτά εδώ, 10 εκεί. Όποτε πάω να ξεφύγω ξανακάνω μία αυστηρή μονοήμερη αποχή από υδατάνθρακες κυρίως. Εκείνο που με βοηθάει όμως περισσότερο απ'όλα, είναι το dietbet! Βάζεις στοίχημα ότι θα χάσεις το 4% του βάρους σου σε ένα μήνα και αν το κάνεις, κερδίζεις κάποια χρήματα!!!!!!!! Με άλλα λόγια, σε πληρώνουν για να χάσεις βάρος. Ως τώρα είμαι στα 4,5 κιλά μείον. Συνεχίζω και είμαι γεμάτη αισιοδοξία ότι θα τα καταφέρω... Καλή επιτυχία!
διαβάζω και τη δικιά μου ιστορία... Κακοφαγία, χάλια ψυχολογία, πολλή κούραση (σωματική και ψυχική) με το κυνηγάω όλη μέρα 2 αγοράκια μικρά... τα κιλά μπαίνουν κια δεν βγαίνουν... τρώω στο πόδι, ό,τι να΄ναι, ό,τι περισσεύει στα πιάτα των (κακόφαγων) παιδιών μου. Μέχρι και πάστα πήγα και πήρα προχθές από το ζαχαροπλαστείο- κάτι που δεν είχα κάνει ποτέ μου. Μετά φυσικά ¨χτύπησα¨ και 2 παγωτίνια και 2 κομμάτια τυρόπιττα και 1-2 κουλουράκια. Αύριο θα κλεισω ραντεβού με μια διατροφολόγο να δούμε τι θα γίνει... Είμαι απελπισμένη με αυτό το θεμα και τη ζωή μου γενικότερα εφόσον νιώθω σαν μια " μηχανή" που η μόνη της παρουσία και ρόλος είναι να μεγαλώσει 2 παιδιά υφιστάμενη παράλληλα και την " καλή κουβέντα" του άντρα μου που θεωρεί ότι όλη μέρα κάθομαι και ξεκουράζομαι...
μήπως δοιαβάζω την ιστορία μου.?? 2 χρονια τωρα παλευω... μολις γεννησα την πρωτη μου κορη εβαλα σε 3 μηνες 25 κιλα..!1 μενω εγκυος στην δευτερη κορη μου εχασα 26 κιλα! γενναω σε 3 μηνες νααααα 15 κιλα πανω.. εγω δεν τρωω τζανκ φουντ τοσο πολυ αλλά φτοιαχνω συνεχεια γλυκα!!! τρωω μονο κοτοπουλο σαλατες κλπ αλλα τα κιλά μπαινουν γιατι τρωω ολη την ωρα!! αυτο που καταλαβα ειναι πως πρεπει να πεις στον εαυτο σου ενα στοπ και να ξεκινησεις αθληση είτε περπατημα ειτε γυμναστηριο είτε ποδηλατο.. στα λεω για να τα ακουσω και εγω .. ειπα πως μολις σταματησω να θηλαζω ξεκιναω διαιτα δνε γινεται
Άκουσε πολύ προσεκτικά: Όσο πιο πολύ junk τρως τόσο πιο πολύ θα το αποζητάς. Δεν είναι μαγικό. Είναι οργανικό. Ο ειδικός στον οποίο πρέπει να απευθυνθείς είναι ο ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΟΣ και ΟΧΙ ο διατροφολόγος. Το κυριότερο πρόβλημά σου δεν είναι η υπερφαγία, αλλά η κακοφαγία που σίγουρα σου έχει κάνει κάποια ζημιά. Έχεις πέσει σε έναν φαύλο κύκλο και δεν αρκεί η διόρθωση της διατροφής για να βγεις από αυτόν. Χρειάζεσαι γυμναστική (όχι απαραίτητα οργανωμένη) και φαρμακευτική αγωγή. Παράδειγμα φαύλου κύκλου = να έχεις πάθει υπερινσουλιναιμία (πολύ πιθανό) όπου αποσυντονίζεται το πάγκρεας και παράγει περισσότερη ινσουλίνη από όσο χρειάζεσαι, σου προκαλεί υπογλυκαιμίες και την ακόρεστη ανάγκη για λιπαρά! Δεν αναφέρεις την ηλικία σου ή τα κιλά σου, κι εγώ δεν είμαι γιατρός. Αλλά σίγουρα όταν κάποιος τρώει τόσο πολύ junk για τόσο καιρό μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά θέματα στην υγεία του και πρέπει να απευθύνεται σε γιατρό. Τέλος θα σου πω να συμφιλιωθείς με την ιδέα ότι θα πρέπει να τρως κοτόπουλα και μαρούλια, φρούτα και δημητριακά. Αλλιώς δεν θα αδυνατίσεις ποτέ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Με σοκολάτες, μερέντες και burgers δεν γίνεται δουλειά. Αν δεν πεινάσεις δεν θα χάσεις! ΤΕΛΟΣ! Στα λέω έτσι χύμα γιατί κι εγώ είμαι σαν εσένα. Και κάποια στιγμή σκέφτηκα ότι παίζει πολύ δυνατά το σενάριο να πάει το παιδί μου σχολείο (τώρα είναι 4 ετών η κόρη μου) και να ντρέπεται για τη χοντρή μαμά της (και ακόμα χειρότερα να την κοροϊδεύουν τα άλλα παιδάκια). Επίσης προς το παρόν δεν μπορώ να παίξω και να τρέξω και να κυλιστώ άνετα στο πάτωμα με το παιδί μου γιατί είμαι σαν ασύμετρος χροντρός κεφτές και δεν μπορώ να ξανασηκωθώ από κάτω εύκολα, ούτε να κινηθώ άνετα. Εγώ αυτά σκέφτηκα (και κάποια άλλα που δεν θέλω να τα πω εδώ.. πολύ σκοτεινά) και αγκαλιάστηκα με τα μαρούλια και τα λάχανα (και έχω χάσει και 5 κιλά... που είναι λίγα σχετικά με αυτά που πρέπει να χάσω). Να σου πω ότι εγώ είμαι σε πολύ κακή θέση γιατί είμαι σε πρόωρη εμμηνόπαυση και έχω ταυτόχρονα υποθυρεοειδισμό και hasimoto (έχω κι άλλα αλλά δεν θέλω να τα πω) που δυσκολεύουν πολύ την προσπάθειά μου. Λοιπόν, πέτα όλες τις σοκολάτες και ξεκίνα. Κρίμα είναι να χάσεις τον χρόνο που έχασα εγώ. ΞΕΚΙΝΑ!!!!!!!!!!!!!! Τ Ω Ρ Α!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Το ίδιο ακριβώς μπήκα να γράψω! Πίσω από την σαβουροβαχία υπάρχει ένας ολόκληρος μηχανισμός που σε πολεμάει εκ των έσω, πια.
Αν και προσωπικά είμαι παχουλή και τα κιλά τα έβαλα μετά την γέννα και όχι πριν (αλλα σε μένα υπάρχουν άλλα θέματα και δεν μπορώ να τα χάσω), θα σου προτείνω το εξής: - τρώγε κάτι μικρό κάθε 3 ώρες, αυτό βοηθάει τον οργανισμό σου να μην παθαίνεις υπογλυκαιμία και να αναζητάς μετά να φας ότι βρεις μπροστά σου απ την πείνα - εάν θηλάζεις ακόμα, σκέψου ότι όσο πιο υγιεινά τρως εσύ, τόσο πιο πολλές βιταμίνες και στοιχεία δίνεις στο παιδί σου (εγω όσο θήλαζα πρόσεχα πολύ την διατροφή μου) - προσπάθησε αν δεν εχεις χρόνο και χρήμα για γυμναστήριο-γυμναστική να πηγαίνεις βόλτα με το ζουζούνι σου, κάθε μέρα, να παίζεις μαζί του παιχνίδια που έχουν κίνηση κλπ - έλεγξε τον θυροειδή σου, γιατί μετά την εγκυμοσύνη πολλές γυναίκες έχουν πρόβλημα (εγώ είχα αρκετά μεγάλο πρόβλημα και πριν, αλλά μετά τη γέννα και για 18 μήνες τα πράγματα έγιναν ανεξέλεγκτα -θεωρητικά ο θυροειδής επανέρχεται στους 9 μηνες, όμως ίσως ο θηλασμός επηρεάζει). - εφόσον το παιδι είναι 18 μηνών, φαντάζομαι ότι θα πρέπει να αρχίσει (αν δεν το κάνει ήδη) να τρώει φρούτα, λαχανικά κλπ. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να τα μάθεις να τρώνε υγιεινά απο το να μιμούνται εσένα. Τρώτε τέτοιες τροφές παρεούλα. Ελπίζω κάτι απ όλα τα παραπάνω να σε βοηθήσει.
Πωπω μόνο εγώ είδα τα donuts κόλλησα??Τα έτρωγα ΟΛΑ!! χαλαρά!!(κ θα ξεκινούσα από το κατω μεσαίο!!) Για την κοπέλα το μόνο που έχω να συμβουλεύσω είναι να απευθυνθεί σε ειδικό. Πάντως σε μικρότερο ή μέγαλυτερο βάθμο οι περισσότεροι από εμάς έχουμε περάσει από εκεί..Εγώ να δεις ποσότητες που τρωω κάποιες φορές. Αλλά οκ το μετά μαζεύομαι, δεν μου έχει ξεφύγει ποτέ από τον έλεγχο το θέμα φαγητό. Επίσης προσπαθώ να υιοθετώ πιο υγειινες επιλογές (ψητά λαχανικά, σαλάτα σε κάθε γεύμα, ψητά κρέατα, όχι τηγανιτά κλπ) και στο ψυγείο μου δεν υπάρχουν μερεντες κλπ αλλά άλλες λιχουδιές με λιγότερες θερμίδες (φρούτα ξερά και μη, ζελε κλπ). Αν έβλεπα κάποια στιγμή ότι δεν μπορώ να το διαχειριστώ και αισθάνομαι άσχημα με τον εατό μου και το σώμα μου θα απευθυνόμουν σε ειδικό (απ΄το να παιδεύομαι μόνη μου).
Ποιος ειναι ο λογος που σε κανει να τρως τοσο πολυ και τοσο ανθυγιεινα?Ειναι η κουραση?Τοτε αντι να φας,πεσε και κοιμησου.Ειναι λαιμαργια?Τοτε κανε κατι αλλο για να ξεχαστεις.Ειναι η απογοητευση που νιωθεις επειδη εχεις παραπανισια κιλα??Τοτε μαλωσε τον εαυτο σου και πες του "ως εδω"!!!Σκεψου γυναικες που βλεπεις στο δρομο μαζι με τα παιδια τους και τις ζηλευεις που ειναι λεπτες και ομορφες.Αν δε σε βοηθαει τιποτα απο αυτα,σκεψου το παιδι σου που θα του αρεσε να εχει μια ομορφη κομψη μαμα που να ειναι χαμογελαστη και να μην ντρεπεται για τον εαυτο της.Καντο για το παιδι σου και για σενα.Ειμαι της γνωμης οτι η διαιτα Ντουκαν θα σου ταιριαξει γιατι δεν εχει περιορισμο στις ποσοτητες.Μπορεις να τρως οσο θελεις απ αυτα που επιτρεπονται.Και μην βαζεις στο σπιτι σου ανθυγιεινα φαγητα.Πευαξε ολα τα πατατακια γαριδακια σοκολατες.Τζαμπα θερμιδες!!
Διαβαζω τη δικη μου ιστορια? Μαλλον! Κατ'αρχην πρεπει να φτασεις και να ξεπερασεις τα ορια σου. Για μενα η διαιτα DUCAN ηταν σωτηρια. Αργα αλλα σταθερα ειμαι 20 κιλα μειον σε 8 μηνες. Καθε φορα που τα ρουχα μου μου φαινονταν και ηταν μεγαλα απλα τα εδινα,. Καταφερα και ξεφορτωθηκα ολα τα τεραστια ρουχα και πολυ συχνα κανω προβες στα παλια μου ομορφα ρουχα. Επισης πολυ συχνα πηγαινω σε μαγαζια (οπως Μ& S, ZARA) που νιωθω ανετα να δοκιμαζω ρουχα (δεν εχεις τις πωλητριες πανω απο το κεφαλι σου). Περπαταω πολυ -δεν χανω ευκαιρια να πηγαινω παντου σχεδον με τα ποδια. Αρχισα να φοραω και τακουνια(ξανα). Ολα αυτα με εχουν βοηθησει να ξαναβρω την χαμενη μου αυτοπεποιθηση.Και πολυ απλα εξαφανισε ολες μα ολες τις λιχουδιες ποου σε βαζουν σε πειρασμο! !!!!!
Συγχαρητήρια για την επιτυχία σου αλλά την αηδιάζω βρε παιδί μου αυτή τη δίαιτα…δε λαχταράς ψωμί? φρούτα? γλυκό? τι κάνεις γι'αυτό?
σε καταλαβαίνω...η ιστορία θέλει λίγη γυμναστική (μουσική, παρέα) για να μπεις στη διαδικασία τρώω σωστά.. στο σπίτι (τρώω λίγο δεν παίζει) είναι η ατμόσφαιρα, ψυχολογία... τουλάχιστον εγώ αυτά θέλω και αυτά θέλουν χρόνο και χρήμα /όταν έχω το ένα δεν έχω το άλλο και ανάποδα. αυτά από κάποια που κάποτε έκανε φουλ γυμναστική ....,άστα...
Γλυκια μανουλα Λινα, Θελω να σου πω πως καταλαβαινω απολυτα πως νιωθεις και πως δεν εισαι μονη σου! Το εμποδια σε μια τετοια προσπαθεια ειναι η αυστηροτητα με την οποια κρινουμε τον εαυτο μας. Πρεπει να μαλακωσεις λιγο με τον εαυτο σου! Ενα παιδι ειναι τεραστια αλλαγη στη ζωη και το να ξαναβρεις την ισσοροπια σου θελει χρονο! Οταν μεσα σου βρεις τους ρυθμους σου και ´γλυκανειs κανοντας μια πιο συνολικη αυτοκριτικη θα δεις οτι τα κιλα θα φυγουν σιγα σιγα την καταλληλη στιγμη. Οσο πιεΖεσαι με το 'πρεπει ´ να κανω διαιτα θα συναντας εμποδια. Ειναι ενας φαυλος κυκλος που για να σπασει πρεπει να χαλαρωσεις και ακομα και αν μια μερα ξεφυγεις διατροφικα μην κατακρινεις τον εαυτο σου. Δεν πειραζει ανθρωποι ειμαστε! Χαμογελα ,γιατι ειμαι σιγουρη οτι εχεις πολυ ομορφα στοιχεια να αναγνωριζεις στον εαυτο σου, αναλογισου λοιπον τα καλα πιο συχνα ,και συνεχισε! Επισης να ξερεις πως υπαρχει ο μη κερδοσκοπικος οργανισμος ΑΝΑΣΑ που μπορεις να απευθυνθεις για υποστηριξη. Δινε αξια σε πραγματα που αξιζουν κ ολα θα πανε καλα!
Λοιπον.το θεμα μου.η ιατορια της ζωης μου.ακου να δεις κουκλα μου:καλυπτουμε κενα με το φαγητο.επιβραβευουμε με φαγητο.κατανικαμε κουραση με φαγητο.περναμε καλα(παντα μπροστα απο την τηλεοραση)με το φαγητο.ξεσπαμε στο φαγητο. Η ΑΔΕΙΦΑΓΙΑ αυτο δηλαδη που εχεις εσι και εγω και πολλες αλλες γυναικες ειναινμοα διατροφικη διαταραχη (μαζι με το binge eating) που τηνει να γινει η νεα ταση στις διατρ.διαταραχες....δε τα βγαζω απο το μυαλο μου.εφτασα μεχρι καινσε ειδικο ψυχοόγο/διατροφολογο. βασικα ΑΠΕΝΕΧΟΠΟΙΗΣΟΥ.Αυτο που εχεις-εχει ονομα.Αυτο που εχεις το χουν κ αλλες.ναι-πολλες γυναικες....ναι πολλες μαμαδες...ναι,κλεισμενες στο σπιτι.(ειμαι σιγουρη οτι οταν εισαι εξω δε σε πιανει να τρως τα παντα). Νομιζω ππρεπει να φτασεις πατο για να σηκωθεις.Η να σε τρομαξει κατι.Η να συνειδητοποιξσεις οτι δε βγαζει πουθενα.=Τοσα φαγητα μετα,τοσες σοκολατες,τοσα τσιμπουσια -και εισαι ακομα στα ιδια,και χειροτερα. Εγω εχω περπατησει το δρομο που εισαι πολυ καιρο,πολλα χρονια....νομιζω οτι εχω αρψιαει να ξεκολαω.γιατι αυτη τη φορα κοιταβ τον καθρεφτη αντι μα τον αποφευγω.ειδα...και καταλαβα.Ποσο αυτολαταστροφικο ειναι ολο αυτο και ποσο πρεπει να ξυπνησω και να με βοηθησω.Γιατι για οποιον ανθρωπο η λογο πεφτουμε σε αυτη την εξαρτηση, ΔΕΝ ΤΟ ΑΞΙΖΕΙ.ΕΣΥ ΧΑΝΕΙΣ.ΑΠΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΙΔΙΑ.
Θα σου γράψω συνοπτικά τη γνώμη μου. Αυτό που σου συνέβη είναι κλασικό σε γυναίκες που έκαναν μια ζωή δίαιτα και καταπιέζονταν στο φαγητό. Η δίαιτα ΔΕ θα σε βοηθήσει. Χειρότερα θα τα κάνεις διότι στο τέλος της ημέρας θα ξεσπάσεις για όσα ΔΕΝ έφαγες μέσα στη μέρα. Ακουσε με, μην ακουμπάς φαγητό εάν δε γουργουρίσει το στομάχι σου από πείνα. Οταν πεινάσεις (ξέρεις πολύ καλά πότε είναι, όταν λες ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΑΩ ΚΑΤΙ ΤΩΡΑ!!!) τότε φάε αυτό που πραγματικά επιθυμείς (σοκολατάκι, πίτσα, ό,τι επιθυμείς) κι όταν αισθανθείς ότι δεν πεινάς πια (όχι ότι έσκασες, απλώς ΟΚ) σταμάτα και κρύψε το φαγητό και φύγε από την κουζίνα. Πες στον εαυτό σου ότι όταν ξαναπεινάσεις, εκεί είναι και σε περιμένει. Αν ακολουθήσεις αυτά τα απλά βήματα θα ΛΙΩΣΕΙΣ σε πολύ χαμηλό βάρος! Μην τρως όταν δεν πεινάς, μην παρατρώς (σκέψου ότι θα ξαναφάς σύντομα) και κυρίως μην τρως άνοστα φαγητά διαίτης (φάε τα κανονικά που σου αρέσουν για να μην "ξεσκιστείς" μετά με όλες τις λιχουδιές που λαχταρούσες!!) Καλή επιτυχία!
Πρεπει αμεσα να ζητησεις υποστηριξη. Αν δεν εχεις λεφτα για ψυχοθεραπεια οκ, μπορεις να κοιταξεις στο Δημο που μενεις, σε ολους τους Δημους εχουνε ψυχολογους με παρα πολυ λιγα λεφτα, να πας κ να το ψαξεις. Δεν εχει νοημα να σου πουμε εμεις γνωμες κ ιστοριες γιατι ο καθε ανθρωπος εχει διαφορετικα βιωματα κ διαφορετικες παθολογιες. Πραγματικα ομως οσο πιο γρηγορα το ψαξεις τοσο το καλυτερο για σενα κ κατεπεκταση κ για το παιδακι σου. Θα μπορουσα να κανω ενα καρο υποθεσεις αλλα δεν εχει νοημα οπως καταλαβαινεις γιατι να λυθει το θεμα σου χρειαζεται χρονος. Να βρεις καποιον ειδικο που θα σε ακουει κ θα σε κατευθεινει σωστα. Να καταλαβεις το ΓΙΑΤΙ δε μπορεις να κρατηθεις κ με ενα τροπο εκδικησε το σωμα σου με αυτο το τροπο. Αξιζει το κοπο να μαζεψεις καποια λεφτα και να πας σε ενα ψυχοθεραπευτη αληθεια σου λεω. :)
Ειναι δυσκολο , αλλα οφειλεις πρωτα απ ολα για την υγεια σου να παρεις αυτην την αποφαση .. Να βγεις απο το comfort zone που σου εχει δημιουργηθει με το φαγητο να κοιταχτεις στον καθρεπτη , να σταματησεις τις δικαιολογιες , να αρχισεις λιγη γυμναστικουλα ( περπατημα) την διαιτα την εχεις , να πεισμωσεις .. Και με ολες τις μανουλες εδω μεσα για συμπαρασταση να δεις ποσο καλα θα τα πας .. Μικρους στοχους 1-2 κιλα την εβδομαδα κ σε 3 μηνες θα εισαι ενας και καινουριος ανθρωπος!!! Τελεια κ παυλα ! Ξεκινας την δευτερα
Κανε αυτο που ειπες. Ζητα βοηθεια απο ψυχολογο και μαζι με τον διαιτολογο σου θα βρειτε την ακρη. Προσπαθησε ομως να εξαφανισεις οτιδηποτε απι το σπιτι. Μην βαζεις πατατακια και ,σοκολατες στοσπιτι. Περπατημα μπορες να κανεις με το καροτσι.Αν. ξεις στο νετ θα βρεις νοσοκομεια που παρεχουν και διατροικες συμβουκες παραλληλα με ψυχολογικη στηριξη.Απευθυνσου εκει και ην βαλεις σαν δικαιολογια ''δεν εχω χρονο με το μωρο'' Αν το θες πραγμταικα θα βρεις λυση. Καλη επιτυχια.
Δεν εισαι η μονη γλυκεια μανουλα!σαν να διαβαζω για μενα και τη σχεση μου με το φαγητο!!!μετα το παιδι δυστυχως η διασκεδαση γινεται το φαι μπροστα στην τηλεοραση, ιδιως οταν δεν εχεις βοηθεια!!!δεν υπαρχει μαγικη λυση ουτε μαγικα χαπια, η δυναμη κρυβεται μεσα σου!!!θα σου πω τι εκανα εγω και εχασα 28 κιλα (22 πηρα στην εγκυμοσυνη και τα υπολοιπα τα προσθεσα σιγα σιγα)!!!καταρχην κανε κατι που θα σε ανανεωσει, εγω πχ μου ηρθε και εκοψα κοντο το μαλλι και το εβαψα εντονο χρωμα!!!ταυτοχρονα αρχισα διαιτα γιατι ηθελα να ταιριαζει το νεο λουκ με ενα νορμαλ σωμα!!!πρεπει απλα να κοιταχτεις στον καθρεφτη και να πεις δεν παει αλλο!!!σου ευχομαι καθε επιτυχια :) και αμα θες διαιτα πες μου, δυσκολη μεν αλλα αποδοτικη ;)
Mporeis na mou steileis to diaita sou?
Μακαρι να μπορουσα να βρω κατι να σου πω για να σε βοηθησω.. Σε νιωθω.. Ειμαι ομως πολυ αισιοδοξη οτι αυτον τον αγωνα θα τον νικησεις.. Ηδη γραφοντας γι αυτο εκανες το πρωτο βημα!
Σαν να διαβαζω τη δικη μου ιστορια!Ξεκινησα κανονικο κοριτσι ως το πανεπιστημιο,παχυνα,εγινα χοντρουλα,αδυνατισα και εγινα κανονικη μεχρι που ηρθαν τα παιδια μου και ετρωγα....ο,τι τρωγοταν!και φυσικα ξαναπαχυνα και αναμεσα στις δυο εγκυμοσυνες οτι προλαβα να χασω το ξαναπηρα και δεν ειχα καμια διαθεση ουτε να ασκηθω,ουτε να κανω καμια διαιτα,ετρωγα μεγαλες ποσοτητες και ασχημα,πχ δε μου αρκουσε να φαω ενα σοκολατακι,επρεπε να φαω ολο το κουτι!Μεχρι που εφτασα να ειμαι 14 μηνες μετα τη δευτερη μου εγκυμοσυνη πιο χοντρη απο ποτε,οπως οταν ημουν στο μηνα μου για να γεννησω,χαλια σωμα και διαθεση.Για να σε βοηθησω θα σου πω πως ειναι ΜΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ,αν δεν την παρεις ΕΣΥ δεν μπορει κανενας να σε βοηθησει.Εχω μια εβδομαδα που την εχω παρει την αποφαση και ειμαι ενα κιλο μειον.Την πηρα οταν κοιταχτηκα στον καθρεφτη και αηδιασα με αυτο που ειδα,δεν αναγνωρισα τον εαυτο μου,την πηρα οταν βγηκα στα μαγαζια και ενω ειχα λεφτα πανω μου (!!!!),δε βρηκα τιποτα μα τιποτα απολυτως που να μου κανει,κι ο,τι ηταν στο νουμερο μου ηταν μη χειροτερο.....Την πηρα την αποφαση,βλεπω γλυκο και λεω:δεν θα το φαω τωρα,θα υπαρχουν και αργοτερα γλυκα,θα το φαω σε 6 μηνες,τωρα δεν το χρειαζομαι.Μια αποφαση ειναι,αν την παρεις μετα ολα ειναι ευκολα,ξερεις τι πρεπει να κανεις και τι να αποφευγεις,ξερεις τι παχαινει και τι οχι.Ελπιζω να σε βοηθησα λιγακι.
Αν το θέλεις κοπέλα μου όλα γίνονται...σιγά σιγά με υπομονή πρισπαθησε να μαγειρευεις για να τρως και υγιεινά