«Είμαι ένας τρανσέξουαλ μπαμπάς που θηλάζει το μωρό του»

Δεν ήμουν καθόλου σίγουρη αν ήθελα και αν έπρεπε να δημοσιεύσω αυτή την ιστορία. Αναρωτιόμουν τι μπορεί να προσφέρει, αλλά και φοβόμουν τις αντιδράσεις των αναγνωστών. Αποφάσισα να το κάνω καταρχήν γιατί είναι ένα αληθινό γεγονός, που συνέβη, που μπορεί να προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις, σκέψεις και συναισθήματα, αλλά συνέβη και μπορεί κάποιους να τους ενδιαφέρει να το μάθουν. Ζούμε σε μια κοινωνία που αλλάζει συνεχώς και καθώς η ταυτότητα των δύο φύλων διευρύνεται, προσπαθώ να βλέπω και να ζω πέρα από διακρίσεις και ρατσιστικές πεποιθήσεις, οπότε δημοσιεύω αυτή την ιστορία που κατά τη γνώμη μου αποθεώνει τη δύναμη της θέλησης, τη δύναμη της αγάπης για τον συνάνθρωπο και το δικαίωμα στην διαφορετικότητα. Διαβάστε την με ανοιχτό μυαλό (γιατί το μυαλό είναι σαν το αλεξίπτωτο: δουλεύει καλύτερα όταν είναι ανοιχτό!)

“Προς το τέλος της εγκυμοσύνης μου, πήγα για πρώτη φορά σε μια συνάντηση θηλασμού της La Leche League. Ήμουν ενθουσιασμένος με την ευκαιρία που μου δινόταν να μάθω για το θηλασμό και απίστευτα τρομαγμένος σε ένα δωμάτιο γεμάτο αγνώστους – ήμουν ο μοναδικός άντρας σε μια συνάντηση θηλασμού και υποστήριξης από γυναίκα προς γυναίκα.

Όταν ήρθε η σειρά μου να μιλήσω, έβγαλα τον προσεκτικά σχεδιασμένο λόγο μου: «Το όνομά μου είναι Trevor και κατάφερα να μείνω έγκυος γιατί είμαι τρανσέξουαλ. Αυτό σημαίνει ότι γεννήθηκα γυναίκα αλλά έγινα άντρας παίρνοντας ορμόνες και κάνοντας εγχείρηση αφαίρεσης του στήθους. Όταν ο σύντροφός μου κι εγώ αποφασίσαμε να κάνουνε οικογένεια, συμβουλευτήκαμε τον γιατρό μας και σταμάτησα να παίρνω τις ορμόνες μου. Το μωρό μου θα γεννηθεί τον Απρίλιο. Επειδή η εγχείρηση στο στήθος αφαίρεσε τον περισσότερο από τον αδένα, δεν ξέρω αν θα μπορέσω να θηλάσω, αλλά ειλικρινά θα ήθελα να προσπαθήσω».

Με κατακκόκινο πρόσωπο και ιδρωμένες παλάμες, κοίταξα γύρω μου και είδα κάποιες γυναίκες να γνέφουν και να μου χαμογελούν με συμπάθεια. Εκείνη την στιγμή ήμουν ήδη προς το τέλος της εγκυμοσύνης και ήταν φανερό ότι μπροστά τους είχαν ένα πραγματικό γεγονός. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης οι γυναίκες συζήτησαν διάφορα προβλήματα θηλασμού που αντιμετώπιζαν και έκαναν ερωτήσεις. Εγώ ήμουν σιωπηλός. Στο τέλος της συνάντησης, κάποιες γυναίκες με πλησίασαν και μου είπαν πόσο εντυπωσιάστηκαν από την θέλησή μου να θηλάσω και ότι έλπιζαν να πάνε όλα καλά για μένα. Εκστασιάστηκα από την αντίδρασή τους – δεν ήμουν καθόλου βέβαιος καταρχήν εάν θα μου επιτρεπόταν να παρακολουθήσω μια τέτοια συνάντηση ως άντρας και ακόμα περισσότερο δεν περίμενα να είμαι ευπρόσδεκτος. Αυτό ήταν το ξεκίνημα ενός απίστευτου δικτύου υποστήριξης, που με στήριξε και με βοήθησε να θηλάσω το μωρό μου για όλο τον πρώτο χρόνο της ζωής του.

Στην αρχή της εγκυμοσύνης μου, ο σύντροφός μου κι εγώ θεωρήσαμε φυσικό ότι θα δίναμε στο μωρό μας υποκατάστατο. Πώς θα ήταν δυνατόν άλλωστε να θηλάσω χωρίς στήθος; Και μετά, άρχισα να διαβάζω ατελείωτες ώρες για τη γέννα και τα μωρά. Πολύ γρήγορα έμαθα ότι ίσως να μπορούσα να παράγω έστω και μια μικρή ποσότητα γάλακτος, παρά την εγχείρηση, και ότι ακόμα και μερικές σταγόνες μητρικού γάλακτος θα ήταν ωφέλιμες για το μωρό. Παθιάστηκα με το θηλασμό.

Μετά από έναν φυσικό τοκετό, χωρίς φάρμακα και παρεμβάσεις, η μαία μου με βοήθησε να βάλω το μωρό στο στήθος. Προς μεγάλη χαρά και έκπληξη όλων μας, ακούσαμε το μωρό να καταπίνει τις πρώτες σταγόνες από το πρωτόγαλα, το πλούσιο σε αντισώματα γάλα που παράγουμε τις πρώτες μέρες μετά τον τοκετό. Καλέσαμε την καλύτερή μου φίλη και σύμβουλο θηλασμού της La Leche League, Simone, να έρθει να μας δει το συντομότερο. Όταν η Simone μπήκε στο δωμάτιο και με είδε να προσπαθώ να βάλω το μωρό στο στήθος, αυτή τη φορά χωρίς την βοήθεια της μαίας, σκέφτηκε ότι αυτό είναι αδύνατον – ότι δεν υπάρχει αρκετός ιστός για να μπορέσει το μωρό να προσκολληθεί στο στήθος. Όμως δεν τα παράτησε, αντίθετα μου πρότεινε διάφορους τρόπους να κρατήσω το λιγοστό μου στήθος, έτσι ώστε το μωρό να μπορέσει να προσκολληθεί. Επέμεινα και το ίδιο έκανε και το μωρό μου.

Η Simone ήρθε στο σπίτι μας τέσσερις φορές τις επόμενες 48 ώρες και απάντησε στα τηλεφωνήματά μου πολύ αργά το βράδυ αλλά και πολύ νωρίς το πρωί. Το μωρό άρχισε να δυναμώνει και εγώ εξοικειώθηκα με την διαδικασία και μαθαίναμε μαζί. Ωστόσο, όταν έγινε τεσσάρων ημερών, ήταν ξεκάθαρο ότι δεν έβαζε αρκετό βάρος και ότι θα έπρεπε να ξεκινήσουμε να δίνουμε συμπλήρωμα. Φίλοι και φίλοι φίλων δώρισαν μητρικό γάλα για το μωρό μας και τώρα ήμουν αντιμέτωπος με μια ακόμα πρόκληση: να χρησιμοποιήσω το σύστημα συμπληρωματικής σίτισης (SNS).

Το SNS αποτελείται από ένα πλαστικό μπουκάλι και ένα σωληνάκι. Τοποθετούμε την άκρη από το σωληνάκι πάνω στη θηλή και το μωρό πιάνει τη θηλή και το σωληνάκι μαζί. Μ’ αυτό τον τρόπο το μωρό παίρνει και το γάλα που παράγει η μητέρα, αλλά και το συμπλήρωμα που βρίσκεται μέσα στο μπουκάλι.Επίσης, καθώς το μωρό βρίσκεται στο στήθος και κάνει θηλαστικές κινήσεις, παρακινεί τον οργανισμό να παράγει περισσότερο γάλα.

Στην αρχή χρειαζόταν τρεις άνθρωποι για να καταφέρουμε να βάλουμε το μωρό στη σωστή θέση, να κρατάμε το SNS και το στήθος για να μην χάνει την προσκόλληση το μωρό. Για τις επόμενες δύο εβδομάδες, ο σύντροφός μου έπρεπε να είναι εκεί και να με βοηθάει σε όλους τους θηλασμούς, μέρα και νύχτα.

Βρήκαμε αρκετό γάλα από δότριες μέσω του Facebook. Μιλούσαμε με τις μητέρες, τις ρωτούσαμε για την υγεία τους και για τις εξετάσεις τους, τα φάρμακα που έπαιρναν, την χρήση καπνού ή αλκοόλ, κλπ. Δεχτήκαμε προσφορές μητρικού γάλακτος από κάθε λογής ανθρώπους. Όλοι αυτοί οι γενναιόδωροι συνάνθρωποί μου, αφιέρωσαν το χρόνο τους και την ενέργειά τους για να προσφέρουν στο παιδί μου μια καλή αρχή στη ζωή του. Τελικά καταφέραμε να βρούμε τόσο μητρικό γάλα για το μωρό μας, που δεν χρειαζόταν καθόλου συμπλήρωμα με υποκατάστατο.

Τώρα που ο Jacob μπαίνει στην νηπιακή ηλικία, ο θηλασμός είναι πολύ περισσότερα από τροφή. Τον θηλάζω για να κοιμηθεί και για να τον ηρεμήσω και να τον παρηγορήσω κάθε φορά που έχει μια ατυχή συνάντηση με κάποιο έπιπλο. Ο θηλασμός έχει πάρει διαστάσεις που ποτέ δεν θα τολμούσα να φανταστώ για εμάς. Και το καλύτερο: όταν παρακολουθώ τις συναντήσεις της La Leche League, τώρα μπορώ να δίνω συμβουλές στους καινούριους γονείς. Εάν μια μαμά ανησυχεί ότι δεν παράγει αρκετό γάλα για το μωρό της, επειδή αυτό θέλει να θηλάζει πολύ συχνά, τους λέω την ιστορία μου: δίναμε μεγάλη ποσότητα υποκατάστατου γάλακτος στο γιο μας, αλλά εξακολουθούσε να θέλει να θηλάσει πολύ συχνά. Πολλές φορές την νύχτα έκλαιγε, παρόλο που είχε πιεί πάρα πολύ συμπλήρωμα γάλακτος.

Εκείνες οι πρώτες ημέρες ήταν πολύ δύσκολες και ήμουν πολύ τυχερός που είχα αυτή την απίστευτη βοήθεια. Θα είμαι για πάντα ευγνώμων στους βοηθούς μας – τις συμβούλους της La Leche League, τους φίλους μας, αλλά και τους άγνωστους ανθρώπους που συναντήσαμε στο διαδίκτυο και δώρισαν γάλα στο μωρό μας. Σίγουρα «χρειάστηκε ένα χωριό» για να θηλάσει ο γιος μας , αλλά είμαι ευγνώμων που τα καταφέραμε”.

Σχετικά με τον Trevor

O Trevor MacDonald ζει στο Winnipeg του Canada, με τον σύντροφό του, το γιο τους και το σκύλο τους. Αυτή τη στιγμή είναι ένας μπαμπάς πλήρους απασχόλησης και έχει πτυχίο στις πολιτικές επιστήμες από το University of British Columbia. Παρόλο που μένει πιστός στην ταυτότητα του ομοφυλόφιλου άντρα, θηλάζει το μωρό του εξαιτίας των αναρίθμητων ερευνών που αποδεικνύουν ότι το μητρικό γάλα είναι ο φυσικός και πιο υγιεινός τρόπος διατροφής των μωρών. Γράφει για τις περιπέτειες του με το θηλασμό, στο blog του http://milkjunkies.net

Πηγή: http://www.milkjunkies.net/p/my-story.html

Υ.Γ. Ο άνθρωπος αυτός, έχοντας ζήσει το θαύμα του θηλασμού και επιθυμώντας να βοηθήσει κι άλλους ανθρώπους να το ζήσουν, θέλησε να γίνει σύμβουλος της La Leche League International. Ενώ αρχικά το αίτημά του απορρίφθηκε, μετά από δική του επιμονή το θέμα επαναξετάστηκε και τελικά έγινε δεκτό! Μπορείτε να διαβάσετε εδώ, τη θέση της La Leche League γι’ αυτό το θέμα.

Η Βίκυ Φαρδογιάννη είναι πιστοποιημένη Σύμβουλος Θηλασμού IBCLC και εργάζεται στο χώρο του θηλασμού για περισσότερο από δέκα χρόνια.

Θα την βρείτε στο thilasmos.com

και στη Facebook σελίδα “Thilasmos – Θηλασμός“