Είμαι μια από εκείνες τις μαμάδες που πολλές αντιπαθούν. Ανήκω σε αυτές που βλέπουν βασικά τα καλά της μητρότητας και δεν αφήνουν τα δύσκολα, τα άσχημα, τα ζόρικα να χαλάσουν τη μαγεία του να είσαι μαμά. Όλα αυτά το μόνο που κάνουν είναι να δυναμώνουν την ομορφιά και την αξία του να είσαι μαμά.
Ζω σε ροζ σύννεφο; Μπορεί.
Όταν η κόρη μας χορεύει μέσα στο σαλόνι σαν την αγαπημένη της βασίλισσα Έλσα και μπαίνει στο πετσί του ρόλου τόσο που κυλάει ένα δάκρυ από τα μάτια μας, ε τότε μόνο λατρεία μπορώ να νιώσω για αυτόν μου τον ρόλο.
Όταν ο γιος μας μάς μιλά με τη γλυκιά του τη φωνούλα και σκαρφίζεται άλλη μία σκανδαλιά, μόνο περηφάνεια μπορώ να νιώσω για αυτόν μου τον ρόλο.
Όταν η Αθηνά μου λέει «Μαμά, είσαι υπέροχη!» και ο Αρχέλαος μου σκάει ένα φιλί, νιώθω πως παίρνω τα πιο τιμητικά παράσημα!
Όχι, δεν είναι όλα ρόδινα στη μαμαδοζωή μου. Το έχω άλλωστε ξαναγράψει.
Απλά επιλέγω να βλέπω πάντα το μαμαδοποτήρι μου μισογεμάτο και όχι μισοάδειο.
Γιατί αυτό αξίζουν! Τίποτα λιγότερο!
Οπότε λέτε ό,τι θέλετε… Υπάρχουμε και είμαστε αληθινές… Εμείς οι χαζοχαρούμενες μαμάδες που δεν το παίζουμε ευτυχισμένες… ΕΙΜΑΣΤΕ ευτυχισμένες!
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Επιλέγεις ευτυχία και καλά κάνεις!!!Πάντα έτσι να είσαι!!!!Αισιόδοξη!!!! Μακάρι να σε μιμηθούν πολλές....
Eιναι κουκλιιιίίίίίίί!!!!!!!!!!!!!!!! ψυχουλα ομορφη...
Προτιμώ το ροζ συννεφάκι μου παρά την μαύρη τρύπα της μόνιμης γκρίνιας και μουρμούρας για όλα..... Και το ροζ συννεφάκι δεν σημαίνει οτι έχω και όλα τα προβλήματά μου λυμένα,αλλά οτι επιλέγω να κρατώ και να ζω τα ροζ της ζωής και όχι τα μαύρα της.Μαζί σου Ολίβια.Μισογεμάτο το ποτήρι....μη σου πω και εντελώς γεμάτο....
ΑΡΧΕΛΑΟΣ ΚΟΡΥΦΗ.ΤΙ ΓΛΥΚΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ.ΝΑ ΤΑ ΧΑΙΡΕΣΕ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΗΝ ΚΑΤΕΒΕΙΣ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΝΕΦΑΚΙ ΠΟΥ ΖΕΙΣ.
Ολίβια καλησπέρα, καταλαβαίνω την ανάγκη σου να μοιραστείς όλη αυτήν την χαρά που νιώθεις. Το κείμενο όμως μου φαίνεται λίγο απολογητικό. Διαβάζοντας κείμενα σου και κείμενα άλλων μαμάδων παρατηρώ ότι σε πολλά θέματα ξεκινάει κάτι σαν debate. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν τον λόγο που κάποια θα πρέπει να υποστηρίξει ή να επιχειρηματολογήσει για το αν νιώθει χαζομαμά ή όχι αν ζει σε ροζ συννεφάκι ή όχι. Επίσης το αν βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο δεν εξαρτάται πάντα απο εσένα. Γνώμη μου είναι ότι έχει μεγάλη σημασία από το πως είναι διαμορφωμένη η ζωή σου. Δουλεύεις; έχεις οικονομική άνεση; έχεις βοήθεια από την οικογενειά σου; είσαι υγιής; έχεις τον άνθρωπο σου μαζί σου; είναι πάρα πολλοί οι παράγοντες οι οποίοι καθορίζουν στο πως είναι η ζωή μας. Αναμφίβολα όλες αγαπάμε τα παιδιά μας και όλες μας έχουμε νιώσει χαζομαμάδες σε πολλές στιγμές της ζωής μας. Σίγουρα βοηθάει όλους και πάνω από όλους εμάς τις μαμάδες που έχουμε να φροντίσουμε για τα πάντα και όλα περνάνε από εμάς είτε το θέλουμε είτε όχι, να είμαστε αισιόδοξες αλλά καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν εκεί έξω μαμάδες με πολλά προβλήματα που διαβάζοντας ένα τέτοιο κείμενο κάθε άλλο παρά αισιόδοξες νιώθουν.
Άχ πόσο δίκιο έχεις!!
Είμαι πολύ εκδηλωτική με τα τρια μου παιδιά και το χαίρομαι.Μπορεί να με πούνε υπερβολική επειδή φιλαω τα Ζουζούνια μου συνεχεια ή μετα απο το σχολειο ή επειδή έτσι χωρίς λογο αλλά έτσι νιωθω και θέλω να τους το δειχνω.Έιναι κακο;
Δε μπορω να πω οτι ειμαι χαζοχαρουμενη μαμα. Ειμαι με τις ωρες μου πιστευω, οπως ολες. Ειναι και θεμα χαρακτηρα, αλλες ειναι πιο εκδηλωτικες και αλλες ειναι πιο συγκρατημενες απο φυση. Προσωπικα, ανηκω στις συγκρατημενες.
Προσωπικά έχω μεγάλη εκτίμηση στη χαζοχαρουμενιά... Πιστεύω οτι όταν προσπαθείς να είσαι χαζοχαρούμενη, δημιουργείς τις προυποθέσεις για να γίνεις ακόμη πιό χαζοχαρούμενη. Εγω π.χ., δηλώνω πως είμαι μάλλον χαζοχαρούμενη, στο βαθμό που μου επιτρέπει ο τσαμπουκάς του γιου μου, το οικονομικό μου χάλι και λίγο η υγεία μου... Μάλιστα είμαι πολύ πιο χαζοχαρούμενη απ' όσο προβλέπεται, επειδή με ένα περίεργο, μαζοχιστικό τρόπο περνάω καλά με το βελζεβούλη μου, και με ένα επίσης περίεργο τρόπο τις περισσότερες φορές ακολουθεί αυτά που του λέω, άσχετα αν με κακοποιεί όταν τον πιάνει το στραβό του. Όλοι οι υπόλοιποι της οικογένειας βέβαια, -συμπεριλαμβανομένου και του μπαμπά-, δεν μδηλώνουν καθόλου χαζοχαρούμενοι, γιατί δεν τα βγάζουν πέρα με τον τσαμπουκά του, κι απορούν πως τα βγάζω εγώ πέρα. Τελικά λοιπόν είναι θέμα οπτικής γωνίας. Η προσπαθείς να είσαι χαζοχαρούμενος και κάνεις τη ζωή σου πιό εύκολη, ή δεν προσπαθείς και σε παίρνει λίγο από κατω.
Αυτό ακριβώς είναι βρε Βεατρίκη! Ακριβώς! Και να πω και κάτι άλλο σε όλες όσες σκέφτονται τι μας πρήζει τώρα η κάθε μάνα με τη χαρά της που δεν ξέρει τι περνάμε εμείς. Εκτός από τη διαφορετική οπτική γωνία που λέει η Βεατρίκη, υπάρχουν και φορές που αυτοεγκλωβιζόμαστε σε καταστάσεις που μας χαλάνε χωρίς να μας αποδίδουν ουσιαστικά κάποιο πολύ σημαντικό όφελος. Αν δούμε πως ζει ο άλλος που είναι πολύ χαρούμενος (πως είναι με την οικογένειά του, αν βρίσκει ευχαρίστησε σε αυτό που κάνει, αν τσακώνεται με τους άλλους ή δίνει τόπο στην οργή κ.α.) μπορούμε να το συγκρίνουμε με αυτό που ζούμε εμείς και να καταλάβουμε πιο εύκολα τι είναι αυτό που μας χαλάει και να το αλλάξουμε. Δε γίνεται να τα αλλάξουμε όλα γιατί μερικά δεν είναι στο χέρι μας. Αλλά το πρώτο βήμα είναι να απεγκλωβιστούμε από αυτά που πραγματικά μας χαλάνε πάρα πολύ. Και δίνω λίγο ακραίο για τις εποχές παράδειγμα....αν κάνεις δουλειά που οι άνθρωποι με τους οποίους δουλεύεις σε χαλάνε πάρα πολύ και σε ρίχνουν ψυχολογικά και το όφελος που έχεις είναι ελάχιστο, άστην και μη φοβηθείς το τι θα κάνεις τώρα. Αυτά που θυσιάζεις για να βγάλεις αυτές τις 3 και 60 που παίρνεις σου κάνουν τόσο κακό στην ψυχολογία που δε θα έχεις ποτέ το θάρρος να διεκδικήσεις κάτι καλύτερο και κυρίως να πιστέψεις ότι το αξίζεις. Ομοίως, όποιος άλλος μας χαλάει την ψυχολογία μακριά. Αν δεν μπορούμε γιατί είναι άνθρωπος της οικογένειας αμέσως όρια για να μη μας αγγίζει. Γενικά να ονειρευόμαστε και να επιδιώκουμε συνέχεια το κάτι καλύτερο γιατί μόνο αν ξέρουμε που θέλουμε να πάμε θα βρούμε τρόπο να το καταφέρουμε. Και άνθρωποι είμαστε θα περάσουμε και τις μαύρες μας, αλλά γενικά γρήγορα να ψάχνουμε λύσεις σε αυτά που μας δυσκολεύουν γιατί αλλιώς δεν παίζει εύκολα το σενάριο της ευτυχίας. Οπότε καλά κάνει όποιος μας θυμίζει ότι είναι ευτυχισμένος γιατί μας δείχνει το δρόμο για τη δική μας ευτυχία. Και το λέω εγώ που πέρσι διαβάζοντας κάτι αντίστοιχο της Ολίβιας, ένιωσα ότι δεν καταλαβαίνει ότι συγκρίνει ανόμοια πράγματα και λίγο σαν να μου το τρίβει στη μούρη. Ε, λίγο καιρό μετά κατάλαβα τι ήθελε να πει με αυτό και εμένα προσωπικά με βοήθησε πάρα πολύ. Γιατί οι φίλοι όσο τέλειοι και αν είναι δύσκολα μας λένε κάτι που θα μας στενοχωρήσει, πιο πολύ μας συμπαραστέκονται, οπότε εκεί θέλεις ένα τράνταγμα από κάποιον που μπορεί να τα πει χωρίς να τα προσωποποιεί και μερικοί θα τύχει να το πιάσουν το μήνυμα.
Βρε τα άτιμα...Ώρες ώρες σκέφτομαι ότι το κάνουν επίτηδες για να λιώνουμε και μέσα τους γελάνε με τις χαζομαμάδες τους...Η μικρή μου έχει τώρα τελευταία προσθέσει σε όλα το "μου" (μαμάμου, μπαμπαμου, παπούμου, γιαγιάμου, νιονιομου=νερόμου...κλπ) και μας έχει κάνει όλους (δύο ορόφους πιάνουμε) να σερνόμαστε στα πατώματα...
χαχαχα κι εγω χαζοχαρουμενη μανουλα ειμαι και το χαιρομαι γιατι ξαναγινομαι παλι παιδι και γουσταρω πολυ....... :-)
Η μεγάλη μου κόρη (3,5 τώρα) το ipad το έλεγε πάντα πάι-pad, όπως κι αν μας άκουγε να το λέμε εμείς. Τώρα πια έτσι το λέει και η μικρή (2 ετών) και γελάμε ακόμα τόσο πολύ! (καμία ώρα, τόσες τούμπες που έχει φάει θα γίνει πραγματικά πάει-pad!!) Να τους χαίρεσαι όλους (γιατί το "ολο" είναι που τα κάνει ροζ)
Μην σκας...εμάς που έφαγε τούμπα είναι σπάει-pad με μια ρωγμή ΝΑ (με το συμπαθειο) διαγώνια σε όλη την οθόνη...Έκανε κάτι μέρες να συνέλθει το κακόμοιρο, αλλά δουλεύει μια χαρά..
Εμάς έχει αυτή τη ρωγμή 2 χρόνια. ΝΑΙ ΔΥΟ χρόνια. Από τη μια γωνιά στην απέναντι. Και άντεξε! και αντέχει ακόμα παρότι προχθες έφαγε τρελό σούτι και έσπασε και άλλο... χαχα
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧαΧ...Γελάω με τον σύζυγο κυρίως, ο οποίος ήθελε και γκάτζετ της apple και καμάρωνε! Και δωσ'του i hpone και μετά ipad...Του έσπασε πέρυσι το καλοκαίρι η μικρή το iphone (δεν είχε απλά χαρακιά...είχε τον ιστό της αράχνης στην οθόνη...δούλεψε για κανά 3μηνο...) και της έδωσε τα Χριστούγεννα και το ipad....Δεν μαθαίνουν σε λέω...δεν μαθαίνουν...
Απλώς δε μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιος πρέπει να το λέει συνέχεια... Κατά τα λοιπά, καλά κάνεις και σκασίλα σου κι εσένα αλλά κι εμάς, που είμαστε σιελ μαμάδες, για το τι λένε οι άλλοι.
Ζήτω οι χαζομαμαδες!!!!!!! Να σου ζησουν!!!!
Και εδω χαζοχαρούμενη!! Και πως να μην είσαι βρε Ολίβια. Να τα χαίρεσαι τα παιδάκια σου. Τόοοοοοοοσο γλυκειά φωνουλα ο Αρχέλαος <3
Ε όχι και να κράξουμε μια μαμά επειδή αισθάνεται κουρασμένη ή θέλει και λίγο χρόνο γι'αυτήν ή επειδή δεν τα βλέπει όλα ροζ! Εγώ μπορώ να πω ότι είμαι αρκετά ροζ μαμά αλλά ΠΟΤΕ δεν θεώρησα μίζερη ή ρηχή ή κακομαθημένη ή απαισιόδοξη ή οτιδήποτε μια μαμά που γκρινιάζει. Διότι έχω την αυτογνωσία να ξέρω ότι οκ, είναι μεν και θέμα χαρακτήρα, αλλά είναι και θέμα συνθηκών, ας μην το ξεχνάμε αυτό και κρίνουμε λίγο γρήγορα τους πιο... γκρινιάρηδες. Πχ κι εγώ αν είχα σοβαρά οικονομικά προβλήματα ή άσχημα θέματα με τον άντρα μου ή τρομερά προβλήματα στη δουλειά μου ή οτιδήποτε άλλο ίσως να ήμουν λιγότερο χαζοχαρούμενη, λιγότερο "ροζ" μαμα. Θέλω να πω ότι πρέπει να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας το ότι δεν ξέρουμε τι προβλήματα μπορεί να έχει ο άλλος πριν βιαστούμε να πούμε ότι είμαστε πιο αισιόδοξοι/ροζ/χαρούμενοι άνθρωποι. Εκτός απ'αυτό το μικρό σχόλιο συμφωνώ απολύτως, πώς να μην πετάς όταν βλέπεις αυτά τα μουτράκια σου να σου σου χαμογελάνε;;; Πώς να μην χτυπάει πιο δυνατά η καρδιά σου όταν τα παίρνεις απ΄τον παιδικό σταθμό πχ, πώς να μην θέλεις να τα σφίιιιιιιιξεις;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; =)
πολυ σωστα...Συμφωνώ απόλυτα...
κραξιμο γιατι κοπελα μου; κι εγω τα ιδια ειπα!
εγω θα ειμαι ειλικρινης και ας φαω κραξιμο.Τα παιδια μου τα λατρευω και χαιρομαι ειλικρινα για ολες τις χαζομαμαδες που υπαρχουν αλλα,ωρες ωρες νιωθω να τρελαινομαι,να πηζω να θελω λιγο αερα βρε αδελφε.Οταν γυρναω κουρασμενη απο τη δουλεια και με παιρνουν απο τα μουτρα και τα δυο,πολλες φορες πιανω τον εαυτο μου να κοιταει την ωρα για το ποτε θα φτασει για να κοιμηθουν.Οταν κοιμουνται το βραδυ και τα δυο,λεω πως ειναι η καλυτερη μου ωρα,χαλαρη κανω οτι θελω χωρις να ακουω,μαμα θελω αυτο,μαμα το αλλο,η μικρη να μην ξεκολλαει απο το στηθος,ο μεγαλος να θελει συνεχεια να παιζουμε αυτοκινητακια,η μικρη να θελει και αυτη την σημασια της και εγω η μαμα την ησυχια μου.Τα λατρευω αλλα και εμεις οι γονεις πρεπει να κανουμε και κατι για τους εαυτους μας αλλιως τρελαινομαστε!
Ουφ ευτυχως, είπα και εγώ όλες "απόλυτα ευτυχισμένες;" καμμιά σαν και εμενα δεν θα είναι. Εγω εχω μεγαλυτερα παιδιά και ναι οκ καλα περναμε, ωραία είναι, τα καμαρώνω, μισογεματο το ποτήρι, αλλα ερχονται και κατι στιγμες ρε παιδί μου που θελω να τα επιστρέψω στο μαγαζι και να ζητησω πίσω τα λεφτά μου. Είναι εκεί που εχω πει 1232456434 φορες μαζεψε το πιάτο σου, έκανες τα μαθήματά σου; γιατι δεν γύρισες στις οκτώμισι αλλα στις εννιαμισι; ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΕΚΑΝΕΣ ΚΟΠΑΝΑ; και κατι άλλα τέτοια χαριτωμενα. Η την στιγμή που είμαι στη δουλεια και το %#$#%@ κινητό χτυπαει εξι φορές μεσα σε μια ωρα για να με ρωτησει η κόρη μου "ποτε θα ελθεις" όχι γιατι της λείπω (ναι σιγα) αλλα γιατι περιμένει να της φερω το καινούριο κραγιον-μπλούζα-ρουχο-στολή-σαμπουαν. Δεν είναι εύκολο να μεγαλώνεις παιδιά, ειδικά όταν μαζι με τα παιδιά έρχονται πακέτο και κάτι αλλα προβληματακια, βλέπε οικονομικά ιατρικά κλπ. Οσο και να επιλέξεις το μισογεμάτο ποτήρι αμα είναι άδειο το ψυγείο δεν αρκεί να τα αγαπάς, πρεπει και να τα ταΐζεις. Η μητρότητα είναι καλή, αλλα είναι και ψυχοφθόρα. Ξαναλέω δεν παραπονιεμαι καλα είναι τα παιδιά μου και καλά περνάμε αλλα οταν πηγαίνουν και 20 μερες κατασκήνωση το καλοκαίρι το καταευχαριστιέμαι το διάλειμμα από τις ασκήσεις των μαθηματικών και τα ταιριάσματα κολάν με μπλούζα που απασχολουν τις κόρες μου.
ενταξει!!!Μακραν η πιο ειλικρινης απο ολες!!!
Μαρία και εγώ νιώθω έτσι πολλές φορές, φορές που θέλω να ησυχάσω ,να κοιμηθούν για 2 ωρίτσες , αλλά πάνω που λέω " φτούσου , δεν θα ξεραθεί να ησυχάσω " , γυρίζει , μου λέει αυτές τις μπουρδουκλωμένες κουβεντούλες , και αρχίζω και γελάω, γελάω και νιώθω τρελή περηφάνια !!! Και λέω "πες το παλι αυτό , πως το λέμε?" ΘΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ , τώρα ας ζήσουμε μωρέ !!!
Και εγώ χαζομαμα είμαι!!! Νοιωθω περήφανη όταν η 19 μηνών κόρη μου θέλει να βάλει κραγιόν και να βάψει τα νύχια της! Κλαίω όταν ο 5χρονος γιος μου λέει πως είμαι η καλύτερη μαμά επειδή τον άφησα να φάει 2 παγωτά!!! Ναι αισθάνομαι ότι κάνω ότι καλύτερο μπορώ! Το βράδυ κοιμάμαι ήσυχη στο ίδιο κρεβάτι (το δικό μας) με τα παιδιά μου και τον άντρα μου!!!
χαχαχαχα Αρχοντία, δεν υπάρχεις!!!!
Αχ βρε Ολιβια, βαλε και την Αθηνουλα να κανει κανενα μαιμουδισμα! Μου εχει λειψει!!
ΜΑ ΠΟΣΟ ΜΕ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ !!!
χαζοχαρουμενος μπαμπας εγω :) να σας κανω παρεα.
Κι εγωωωω παρούσα !!! ΧΑΖΟΜΑΜΑ original !!
Ναι είμαστε ευτυχισμένες.... και ας υπάρχει κούραση. Οταν σε αγκαλιάζουν τρυφερά χεράκια , όταν σου λένε σε αγαπω χωρίς όρους, όταν σου χαμογελάνε για να φύγει η συννεφιά από το πρόσωπο σου, όταν όταν όταν ....
Σας ζηλευω με την καλη εννοια και σας θαυμαζω ολες εσας τις μανουλες που μπορειτε και βλεπετε την ομορφη πλευρα της μητροτητας...γιατι εγω απο την αλλη ζοριζομαι τοσο πολυ να μεγαλωσω τα παιδια μου μονη καθως ο συζυγος δουλευει, λειπει και δεν ασχολειται και πολυ που ειμαι παρα πολυ κουρασμενη, κυριως ψυχικα...ειλικρινα μπραβο!!!!!!! Τα παιδια μου τα λατρευω, ειναι η ζωη μου αλλα θα ηθελα τοσο πολυ να μπορουσα κι εγω εστω και μια φορα να παω τουαλετα μονη ή για ενα καφε(ονειρο απατηλο)... Εσεις δε χρειαζεστε λιγο χρονο μονο για σας; μονο εγω νιωθω ετσι;;;;; Δινω ολο μου τον εαυτο στα παιδια μ και νιωθω οτι για μενα δεν εχει μεινει τιπ...
Μαρια, νομιζω πως αν κι εσυ ειχες τη δυνατοτητα να μοιραζεσαι με καποιον τις ανησυχιες η καποιες στιγμες κουρασης με τα παιδια και ακομη περισσοτερο αν ειχες καποιον να ξερεις οτι μια στο τοσο θα μπορουσες να του πεις δεν αντεχω αλλο κρατα τα 10 λεπτα να βγω εξω να παρω αερα η να κατσω μονη μου να ησυχασω, θα ενιωθες τελειως διαφορετικα. Επειδη ημουν στη θεση σου μεχρι και περσι, ξερω πως ειναι και δε γινεται να εισαι χαλαρη και ολη την ωρα αισιοδοξη. Επισης ξερω πως με ελαχιστες λεπτομερειες θα καταφερνες να μη νιωθεις ετσι. Μπορει να σου χρειαζεται μονο ενα τεταρτο τη μερα δικο σου για να ερθεις στα ισια σου, αλλα οταν δεν το εχεις ναι ειναι πολυ σημαντικο που λειπει και κανει τεραστια διαφορα στην ψυχολογια σου. Δεν εισαι παραλογη που νιωθεις ετσι, ολες μας ετσι νιωθουμε οταν ειμαστε εντελως μονες μας. Δεν ξερω πως ζεις για να σου πω τι να κανεις για αυτο. Εμενα με βοηθησε πολυ το οτι αρχισα να διεκδικω δικο μου χρονο μεσα στην οικογενειεα. Ακομη και απο τα παιδια τα ιδια καιε το καταλαβαν...ειδικα το μικρο που δεν τα καταλαβαινει ολα με εξεπληξε που το καταλαβε. Να καταλαβεις αν νυσταζω απογευμα τους λεω θα κοιμηθω μια ωρα και τα ρωταω τι χρειαζονται να τους δωσω για να μη με ξυπνησουν. Τα δινω , κοιμαμαι χωρις να με ενοχλησουν παρα μονο αν θελουν βοηθεια σε κατι σημαντικο, ξυπναω σε ενα σπιτι που το εχουν κανει χαος, αλλα εχω κοιμηθει. Δε γινεται συνεχεια (σπανια θα ελεγα) αλλα ξερεις ποσο σημαντικο ειναι να το εχεις οταν το χρειαζεσαι. Ταυτοχρονα ανοιξα παρα πολυ τον κυκλο μου, αλλα εκανα και ξεκαθαρισμα ανθρωπων ταυτοχρονα. Δε διεγραψα κανεναν, με ολους εξακολουθω να μιλαω, αλλα επελεξα πιο προσεκτικα ποιους θα βοηθαω ωστε να ειναι ανθρωποι που το αναγνωριζουν,καταλαβαινουν τις οποιες δυσκολιες και ειναι ανθρωποι δοτικοι. Αυτο σημαινει οτι νιωθω μεγαλυτερη ασφαλεια πως αν τυχει κατι θα εχω που να αφησω για λιγο τα παιδια και εχουμε ταυτοχρονα χτισει πιο στενες σχεσης και μοιραζομαστε τις ανησυχιες μας. Εγω με αυτα νιωθω τρελα ανεβασμενη και δε με πειραζει πια που ο μπαμπας τους μπορει να λειπει πολλες ωρες απο το σπιτι. Ειναι σημαντικο να βρεις ανθρωπους (αν μπορεις, γιατι δεν πεφτεις παντα πανω σε δοτικους και ανοιχτους ανθρωπους) που να μπορεις να μοιραστεις στιγμες της καθημερινοτητας σου και ταυτοχρονα να σου δημιουργειται μια ασφαλεια οτι μοορεις να ακουμοησεις πανω τους μερικες στιγμες που το χρειαζεσαι. Παντως δεν εισαι τρελη που νιωθεις ετσι.
Πατάτα!!!!!! Θα σε φάω!!! Καλα κανεις και χαζό χαίρεσαι!!!!! Διαλέξτε και πάρτε: χαζοχαρούμενη μαμα ή γκριτσης που μας φταίνε διαφορα;; Εμ ξεκάθαρη η επιλογή!!
Ω ναι... όλα στην ζωή μας είναι θέμα επιλογών.. επιλέγω λοιπόν να είμαι ευτυχισμένη, επιλέγω τον φωτεινό ήλιο απο την μουντάδα, επιλέγω αυτό ακριβώς που βιώνω αυτήν την στιγμή.. δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία απο τα παιδιά μου, είναι τα πάντα μου!!!
Εγώ πιστεύω οτι όλες οι μανούλες(ακόμα κ αυτές που δέιχνουμε σοβαρές)είμαστε χαζοχαρούμενες με τα μικρά μας κ ζούμε τη μητρότητα όπως εσεις.Εννοείται πως ''δεν το παίζεις χαρούμενη'' εννοείται πως εχεις κ δύσκολες στιγμές στην καθημερινότητα όπως όοολες,το λέω αυτο γιατί κάπου μου φαίνεται πως θές να απολογηθείς για κάτι.είμαστε στην ίδια ηλικία,δεν ταιριάζουμε σχεδόν καθόλου,μπορώ να καταλάβω πως λατρεύεις τα ζουζούνια σου κ οτι αυτο δεν ειναι ψεύτικο!Εκτός κ αν αναφέρεσαι(μπορεί κ να είμαι λάθος) στο οτι κατά καιρούς σου τη λένε για τις φώτο των παιδιών.Αν κ δεν συμφωνώ με αυτο που κάνεις,δεν εχεις λόγο να απολογηθείς σε κανέναν.Ξέρουμε οτι είσαι αληθινή ακόμα κ οσες δεν συμφωνούμε απόλυτα μαζί σου.
Μα.. τώρα σοβαρά.... ΠΩΣ μπορείς να ΜΗΝ είσαι χαζομαμά με τέτοια παιδάκιαααααααα;;;; να τα χαίρεσαι! Αγωνιστικούς χαιρετισμούς απο μια άλλη ευτυχισμένη χαζομαμά!!!!
Συμφωνω!!!! Ειμαι κ εγω χαζοΧΑΡΟΥΜΕΝΗ κ σε οποιον αρεσουμε!!!!!!
"δεν το παίζουμε ευτυχισμένες (όπως τόσες και τόσες που ξέρουμε όλοι μας..που το φωνάζουν τόσο δυνατά που φαίνεται το ψεύτικο που το φωτογραφίζουν συνέχεια για να μας πείσουν ή να πειστούν)..ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ!!!Συμφωνώ απόλυτα!!!!!!!!!
Φέτος έχω τα λιγότερα λεφτά,καθόλου χρόνο για μένα και πολλά κιλά αλλά....είμαι χαζομαμά και πετάω στα σύννεφα με το παιδί μου και τον άντρα μου!!!!
Αχ βρε Ολίβια(και Μάνο)...αχ αυτα τα παιδια σου(σας) με λιγώσατε πάλι! <3 <3 Αχ! το Αθηνάκι σας... το νεραιδένιο τρυφερούλικο σπουργιτάκι σας! Αχ!το Αρχελάκι σας....το βλέμμα του το σπιρτόζικο τρυφερός και ταρζανάκος! Να τα χαιρεστε να ναι γερά και να είστε πάντα μια ομάδα!!!
Κάθε πρωί πάμε σχολείο με το αυτοκίνητο . Κάθε πρωί ακούω δυο φωνούλες να λένε τα ποιό γλυκά τραγούδια !!! Κάθε πρωί και ενα πάρτυ !!! Κάθε μέρα και μια ευλογία !!! Υπάρχει ροζ σύννεφο , νομίζω πολλά ροζ σύννεφα !! Αλλά όπως με ρώτησε μια φίλη μου :είμαστε χαζοχαρούμενες ή χαζές ? Απλά χαζοΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ !!! Είπα έστω και στα 34.Τελικά το χούι δεν βγαίνει .......
Eilikrina to 8aumazw auto!!!!!! Auto eprepe oooles mas na kanoume alla ligo i douleia, ligo ta oikonomika, ligo i kourasi polles fores ti xanoume auti ti mageia dustuxws!!
Τρελάθηκα με το μικρό. Αυτή τη συγκίνηση να λες στο μωρό λεξούλες και να τις ακούς κανονικά δεν την έζησα με κανένα παιδί. Απίστευτο μου φαίνεται που είναι τόσο μωρό και τα λέει έτσι.
Καλή μου Nina, εγώ έζησα και τις δυο πλευρές: και αυτή του μικρού, τοσοδούλη παρλαπίπα και της αμίλητης πριγκίπισσας, χεχε! Πάντως και η Αθηνά μπορεί να άργησε λίγο, αλλά ο καταρράκτης λέξεων που πια μας χαρίζει στα 4 της χρόνια άξιζε όλη την αναμονή! :D