Έχω μία κόρη 9 ετών και έχει ΔΕΠΥ και μαθησιακές δυσκολίες. Ενώ είναι ενα πολύ ευαίσθητο και καλό παιδάκι, η συμπεριφορά της σε μένα και τον μπαμπά της είναι δραματική μερικές φορές. Δεν ξέρω πια πως να της βάλω όρια, πως να αντιμετωπίσω τα νεύρα της, τα άσχημα λόγια που λέει και μερικές φορές που μας χτυπάει. Με την αδιαφορία δεν γίνεται τίποτα, με τις φωνές τίποτα, δεν ξέρουμε πια τι να κάνουμε.
Ο Νευρολόγος που την είδε μου μίλησε για φαρμακευτική αγωγή, αλλά είμαι κατά των φαρμάκων, χωρίς βέβαια πια να το αποκλείω αφού δεν υπάρχει βελτίωση. Φοβάμαι κιόλας γιατί είναι απρόσεκτη, παρορμητική και δεν έχει την αίσθηση του φόβου. Αν υπάρχουν γονείς που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα θα ήθελα να μου γράψουν!
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
καλησπερα..ειμαι σχεδον ιδια περιπτωση.εχω ενα κοριτσακι κι εγω 9 χρονων που εχει δεπυ και τον οκτωβριο εχουμε το ραντεβου με τον παιδονευρολογο.οι μαθησιακες δυσκολιες ειναι πολλες και μου ειπανε κι οτι ειναι στα ορια νοητικης στερησης.κατι που μεταξυ μας δεν το πιστευω γιατι το παιδι μου ειναι πανεξυπνο και εφυεστατο.οσον αφορα τις μαθησιακες δυσκολιες εγω αυτο που εκανα ειναι να της παρω μια δασκαλα στο σπιτι,κατι που βοηθησε αρκετα μπορω να πω....κατα τα αλλα καλο θα ηταν να δεις εναν παιδοψυχολογο γιατι σου δινει καποιες λυσεις που πραγματικα μερικες φορες απο μονοι μας δεν μπορουμε να σκεφτουμε.πιστεψε με γνωριζω οτι χρειαζεται τρομερη υπομονη και συζητηση.μπορει να χρειαστει να πεις το ιδιο πραγμα και δεκα φορες την μερα πρεπει ομως να το κανεις και με ηρεμο τονο αλλα αποφασιστικο.το οχι σου να ειναι οχι και τα ορια σου να μην τα πηγαινεις ποτε παραπερα.αυτο που πραγματικα χρειαζεται ειναι μια σταθερη σταση.και ξεκινα τις τιμωριες....τωρα μπορει καποιοι να εδω μεσα να μου πουν τι ειναι αυτα που λες ομως εξω απο τον χορο πολλα τραγουδια λεμε.και τιμωριες δεν εννοω να την κλεινεις στο δωματιο της.αν για παραδειγμα σου μιλησε ασχημα κοψτην μια μερα κατι που της αρεσει...το ποδηλατο ας πουμε.αλλα να το κανεις παντα!καθε φορα πουθα μιλαει ασχημα για παραδειγμα μα καθε φορα δεν θα κανει ποδηλατο!ετσι θα καταλαβει οτι δεν αστειευεσαι και οταν θα ηρεμει θα της εξηγεις γιατι το εκανες και με ηρεμο τροπο γιατι δεν πρεπει να μιλαει ασχημα.ελπιζω καπου να βοηθησα γιατι ξερω ποσο δυσκολη κατασταση ειναι.αν χρειαστεις οτιδηποτε πες το μου να σου στειλω καπου τα στοιχεια μου να με ρωτησεις οτι χρειαζεσαι.ισως με φωτισεις καπου κι εσυ!!!γιατι κι εγω τροπους ψαχνω!
Καλυτερα για μένα δεν ξέρω αν ξανά αναφέρθηκε να μιλήσετε με παιδοψυχιατρο. Εκείνος θα κρίνει αν το παιδι χρειαζεται φαρμακευτική αγωγη σε συνδιασμό με συνεδρίες κ θα μιλήσει κ σε εσάς τους γονεις ώστε να σας βοηθήσει στην σωστη αντιμετώπιση του παιδιού σας. Σαν μαμα με παιδι με δεπυ ξέρω οτι η αδιαφορία δεν πιάνει στα δικά μας παιδιά. Ο νευρολόγος δεν είναι ο σωστός γιατρός γιατί δίνει απλα χάπια δεν μπορεί να κανει κάτι άλλο ο παιδοψυχιατρος θα σε βοήθησει. Οχι παιδοψυχολογος γιατί αν οντως το παιδι χρειάζεται φαρμακευτική αγωγη ο ψυχολόγος δεν μπορεί να στη δώσει.
Ως δασκάλα μου έχει τύχει μαθητής με διάγνωση ΔΕΠ-Υ και ο παιδοψυχολόγος να προτείνει φαρμακευτική αγωγή αλλά να είμαι εγώ που επιμένω και πείθω την μάνα οτι ο μικρός δεν την χρειάζεται. (Τα συμπτώματά του ήταν κατά πολύ ηπιότερα από αυτά που περιγράφεις.) Οι γιατροί είναι άνθρωποι και κάνουν λάθη, πάρε την γνώμη και δεύτερου νευρολόγου. Αλλά αυτά αφορούν καθαρά την υπερκινητικότητά της κι όχι τα προβλήματα συμπεριφοράς που παρουσιάζει! Απευθυνθείτε σε παιδοψυχολόγο για την μικρή και πιθανόν σε ψυχολόγο για σας για να σας στηρίξει και να πάρετε πιο εξειδικευμένες συμβουλές. Και όσο για τους σχολιαστές εδώ μέσα, αν δεν γνωρίζεις κάτι, μη μιλάς γι αυτό. Γίναμε όλοι ειδικοί και γιατροί ξαφνικά.
βρήκα αυτά, ελπίζω να βοηθήσουν. Τα φάρμακα δεν είναι η λύση!!! Τι προκαλεί την αύξηση στη ΔΕΠΥ; ( ADHD = attention deficit hyperactivity disorder) http://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2013/12/05/adhd-glyphosate.aspx?e_cid=20131205Z2_DNL_art_1&utm_source=dnl&utm_medium=email&utm_content=art1&utm_campaign=20131205Z2&et_cid=DM34420&et_rid=357606322 http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%A0%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%BF%CF%87%CE%AE_-_%CE%A5%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1 Τι πρέπει ν' αφαιρέσουμε από το διαιτολόγιο ενός παιδιού με ΔΕΠΥ: Five Dietary Factors to Address if Your Child Has ADHD Five dietary factors of particular concern are the following. If your child struggles with behavioral difficulties, whether he or she has been diagnosed with ADHD or not, I strongly recommend addressing all of these factors: Too much sugar. High sugar content and starchy carbohydrates lead to excessive insulin release, which can lead to falling blood sugar levels, or hypoglycemia. Hypoglycemia, in turn, causes your brain to secrete glutamate in levels that can cause agitation, depression, anger, anxiety, and panic attacks. Besides that, sugar promotes chronic inflammation in your body, and many studies have demonstrated the connection between a high-sugar diet and worsened mental health. Gluten sensitivity. The evidence10, 11 suggesting that gluten sensitivity may be at the root of a number of neurological and psychiatric conditions, including ADHD, is quite compelling. According to a 2011 study,12 celiac disease is “markedly overrepresented among patients presenting with ADHD,” and a gluten-free diet has been shown to significantly improve behavior in kids. The study went so far as to suggest celiac disease should be added to the ADHD symptom checklist. Too few beneficial bacteria. As explained by Dr. Natasha Campbell-McBride, a medical doctor with a postgraduate degree in neurology, toxicity in your gut can flow throughout your body and into your brain, where it can cause symptoms of autism, ADHD, dyslexia, dyspraxia, depression, schizophrenia, and other mental disorders. Reducing gut inflammation is imperative when addressing mental health issues,13 so optimizing your child’s gut flora is a critical step. To learn more, please see my previous article, “Are Probiotics the New Prozac?” Animal-sourced omega-3 deficiency. Research has shown that kids low in omega-3 fats are significantly more likely to be hyperactive, struggle with learning disorders, and display behavioral problems. Omega-3 deficiencies have also been tied to dyslexia, violence, and depression. A clinical study published in 2007 examined the effects of krill oil on adults diagnosed with ADHD.14 In that study, patients improved their ability to concentrate by an average of over 60 percent after taking a daily 500mg dose of krill oil for six months. They also reported a 50 percent improvement in planning skills, and close to 49 percent improvement in social skills. Food additives and GMO ingredients. A number of food additives are thought to worsen ADHD, and many have subsequently been banned in Europe. Potential culprits to avoid include Blue #1 and #2 food coloring; Green #3; Orange B; Red #3 and #40; Yellow #5 and #6; and sodium benzoate, a preservative. Recent research also shows that glyphosate, the active ingredient in Monsanto’s Roundup herbicide, used in large quantities on genetically engineered Roundup Ready crops, limits your body’s ability to detoxify foreign chemical compounds. As a result, the damaging effects of those chemicals and environmental toxins are magnified, and may result in a wide variety of diseases, including brain disorders that can affect behavior.
Καλημέρα! Κοπέλα μου δεν φταις εσύ που το κράτος δεν μεριμνά για κανέναν άνθρωπο με ιδιαιτερότητες. Φαντάζομαι θα έχεις διαβάσει τα άπαντα για τη ΔΕΠΥ και φυσικά εσύ ξέρεις το παιδί σου καλύτερα από τον καθένα αλλά αυτό που γνωρίζω εγώ είναι ότι τα παιδιά με ΔΕΠΥ τα βοηθάει να είναι στο φυσικό περιβάλλον γιατί εκεί δεν υπάρχουν οι 4 τοίχοι και μπορούν να εκτονωθούν. Αν είσαι σε επαρχιακή πόλη βάλτην να βάψει φράχτες, να φυτέψει λουλούδια και ζαρζαβατικά, να σκάψει, να σκαρφαλώσει σε δέντρα και ότι άλλο φανταστεί ο νους σου. Αν είσαι σε μεγάλη πόλη δες αν μπορείς να κάνεις τα πιο απλά πράγματα πχ τα διάβασματά της σε ένα πάρκο με πολύ πράσσινο. Αν είναι κοινωνικό παιδί γραψτην σε κοινωνικά αθλήματα πχ ποδόσφαιρο, βόλει μπάσκετ. Ενώ αν προτιμά την ησυχία της γράψτην σε κολύμβηση, τένις κτλ Όπως και να έχει εγώ σου εύχομαι καλή δύναμη και να θυμάσαι ότι ούτε εσυ αλλά ούτε το παιδί σου φταίει!