Θέλω εδώ και καιρό να γράψω για την τρυφεράδα του γιου μου…
Δεν την παίρνεις χαμπάρι με τη μία… Τον βλέπεις που είναι τόσο ενεργητικός, τόσο αγοράκι, τόσο «σκληρός», τόσο σίγουρος και λες «Μπα, σιγά μην κάνει αυτός τρυφεροτσαχπινιές σαν την αδερφή του την ρομαντική πριγκίπισσα».
Και τότε σε πλησιάζει, στο άσχετο, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, βγάζει την πιπίλα από το στόμα, σου σκάει ένα φιλάκι στο μάγουλο με ματάκια κλειστά και ένα τόσο μα τόσο μα τόσο μα τόσο γλυκό σιγανό «Μααα!» και λιώνεις…
ΛΙΩΝΕΙΣ.
Μόνο και μόνο για αυτά τα ξαφνικά φιλιά του, θα μπορούσα να γράψω ποιήματα και να του φέρω όλο το χρυσάφι του κόσμου…
Τόσο δυναμικός, μα τόσο στοργικός…
Ξέρω πως είναι αφελές ή κουτό, μα προσπαθώ καμιά φορά να τον φανταστώ μεγάλο… Πώς θα είναι; Πώς θα συμπεριφέρεται; Θα διατηρεί ακομα αυτή τη φανταστική γοητεία που έχει ως μικράκι; Θα είναι στοργικός; Θα είναι ευγενικός; Ή… μπα;
Και τώρα που ξαναδιαβάζω αυτές τις γραμμές, το ξέρω πως πολλές θα γελάτε… Και είστε σίγουρα όλες σας αγορομάνες! Αχ, πάει χάζεψα και εγώ… Τελικά το φίλτρο της αγορομάνας είναι τόσο δυνατό που δύσκολα το αποφεύγεις!
Να τους χαιρόμαστε βρε!
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Μόνο και μόνο για αυτά τα ξαφνικά φιλιά του, θα μπορούσα να γράψω ποιήματα και να του φέρω όλο το χρυσάφι του κόσμου… Ποσο με εκφραζουν τα λογια σου Ολιβια μου ποσο μα ποσο!!! αγορομανα βλεπεις!!!
αχ ετσι ηταν και εμενα ο γιοκας μου απο μικρος,ζωηρος αλλα πολυ τρυφερος,αγαπουλα τον λεμε!!και ακομα και τωρα που ειναι σχεδον 5 ετσι ειναι.Ευχομαι να ειναι ετσι παντα και να ειναι τρυφερος με τις γυναικες,γιατι εμεις οι γυναικες βρε παιδακι μου την εχουμε αναγκη την τρυφεροτητα!να τα χαιρομαστε τα αγορακια μας!!:)
Έχω δυο κοριτσαρες 11 κ 6 χρονων κι εναν γιο 6 μηνων.Πριν γέννησω προσπαθούσα να φανταστώ πως θα είναι το αγόρι γιατί δεν ήξερα και φοβόμουν λιγάκι.Κοριτσομανα βλέπεις,αλλά τώρα που το ζω.................ΠΙΟ ΕΡΩΤΑΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ.......η αλήθεια είναι οτι και στα τρια ήμουν το ίδιο ίσως γιατί είχαν διαφορα μεταξύ τους