Όχι. Απλό. Αλλά δύσκολο να το πεις σε αυτή τη γλυκιά φατσούλα που σε παρακαλάει με κουταβίσια ματάκια και είναι όλη σου η ζωή. Καλό είναι όμως πού και πού και η γλυκιά αυτή φατσούλα να θυμάται «ποιος είναι το αφεντικό» και να μη σας παίρνει τον αέρα.
Είστε ο γονιός. Έχετε την «εξουσία» στο σπίτι και την οικογένεια και πρέπει να βρείτε τη δύναμη να πείτε το «όχι» σε αυτά που σας ζητάει επίμονα και δεν έχετε πάντοτε τη διάθεση, τα χρήματα ή τη σύμφωνη γνώμη να κάνετε για το παιδί σας.
Ακόμη κι αν είστε από εκείνους που χρησιμοποιούν συχνά το «όχι», παραδεχτείτε το. Λυγίζετε και υποκύπτετε. Και εκεί είναι το λάθος.
Ακολουθούν 9 περιπτώσεις όπου είναι προτιμότερο να πείτει «όχι» και το παιδάκι σας θα πρέπει να σεβαστεί αυτή σας την απόφαση:
Είστε στο μαγαζάκι της γειτονιάς και βλέπει γύρω του τα μυριάδες γλυκάκια, ζαχαρωτάκια, σοκολατάκια, κρουασανάκια να το περικυκλώνουν. Θέλει, θέλει, θέλει, αλλά έχει ήδη φάει 2 σοκολάτες σήμερα και ετοιμάζεστε για το βραδινό. Φτάνει πια!
Μπορεί τα Ζουζούνια να φτιάχνουν το κέφι όλης της οικογένειας, αλλά πόσες φορές να ακούσετε την «Καμήλα» προτού τη σιχαθείτε και θελήσετε να τη στείλετε πίσω στην έρημο; Ήρθε η σειρά σας να επιλέξετε τη μουσική που θέλετε στο αυτοκίνητο. Όχι άλλα Ζουζούνια, ναι στη Χαρούλα Αλεξίου. Ή έστω, στον Παντελίδη.
Η Πέππα το γουρούνι είναι χαριτωμένη, αλλά μπορείτε να την αρνηθείτε αν θέλετε να δείτε εσείς κάτι στην τηλεόραση ή χρειάζεστε τον υπολογιστή ή το tablet σας για κάτι άλλο από το να βλέπει το βλαστάρι σας μία ακόμη περιπέτεια της Πέππα, εκείνη που έχει πια μάθει απ’ έξω.
Τα μανό και τα μολύβια θυμίζουν έντονα μπογιές. Και το παιδί σας είναι δημιουργικό. Δε θα χαλαλίσετε εσείς όμως τη νέα σκιά Mac που πληρώσατε χρυσή για να κάνει αυτό σπιτάκια και λουλούδια στο χαρτί. Μα πού βάλατε εκείνο το μανό που έδινε δώρο το περιοδικό που πήρατε για την παραλία;
Ίσως το καταλάβετε όταν το μικράκι σας στείλει στο αφεντικό σας ρςρηςτςπτηφ ςτο03τ2βτ2 ςφς΄ και λάβετε για απάντηση ένα ερωτηματικό. «Όχι στον υπολογιστή», είναι μία εύλογη απαγόρευση, ιδίως όταν έχετε να κάνετε δουλειά. Μόλις τελειώσετε και αλλάξετε χρήστη, αφήστε το να κάνει ό,τι θέλει. Ας ελπίσουμε μονάχα να μην το κάνει format!
Πόσες παιδάκι μου να αντέξει η μανούλα; Σου είπε ήδη δύο. Είναι αρκετές. Κοιμήσου τώρα αγγελούδι μου. Η μανούλα είναι ξύπνια απ’ τις 6 το πρωί και σε λίγο θα πρέπει να ξαναξυπνήσει. Λυπηθείτε τον εαυτό σας γονείς!
Χάσατε τα τακούνια και το φόρεμα που θα βάζατε το βράδυ στο δείπνο με την κολλητή σας; Ίσως η κορούλα σας να έχει προλάβει και να τα φόρεσε εκείνη, κι ας της είναι κάμποσα νούμερα μεγαλύτερα. Δοκιμάστε να ψάξετε στο δωμάτιό της, ίσως να την έχει πάρει ο ύπνος στο κρεβατάκι της ντυμένη σα μικρή κυρία.
Οκ, ας μην είμαστε τόσο απότομοι. Αλλά όλοι θυμόμαστε ποιος ήταν εκείνος που φρόντιζε το χαμστεράκι σας όταν ήσασταν μικροί. Εσείς το βγάζατε από το κλουβί για μια γύρα και η μαμά και ο μπαμπάς έκαναν όλα τα άλλα. Ζητάει σκυλάκι/γατάκι/ποντικάκι; Περιμένετε λιγάκι να μεγαλώσει για να μπορεί να αναλάβει και την ευθύνη που του αναλογεί για το όποιο κατοικίδιο.
Οχυρό, φρούριο, κάστρο, όπως και να το λέει, ένα είναι το σίγουρο. Εννοεί πως το σαλόνι θα γίνει ένα μπάχαλο. Εσείς περιμένετε επισκέψεις και αυτό έχει ήδη φέρει δυο σεντόνια από το δωμάτιο, έχει αρπάξει τα μαξιλάρια από τους καναπέδες και έφτιαξε με τις καρέκλες μια είσοδο για το φρούριό του. Βάλτε τα δικά σας όρια και παίξτε το «κάνω άνω-κάτω το σαλόνι» κάποια άλλη στιγμή που να έχετε και το κουράγιο μετά να καθαρίσετε.
Μήπως σας έρχεται και σας κάποια περίπτωση στην οποία θα ήταν καλό να πείτε «όχι»; Έστω, «όχι τώρα»; Αλλά να το εννοείτε!
χαχαχα αυτό με το σαλόνι είναι η δικιά μου μάχη! Εγώ λέω όχι παιχνίδι στο σαλόνι, διότι όταν λένε τα δικά μου παιδιά παιχνίδι στο σαλόνι εννοούνε εξφενδονίζουμε πράγματα όπου νά' ναι για να παίξουμε διαγωνισμό ποιό θα πάει πιο ψηλά/πιο μακρυά κλπ. Ε λοιπόν το σαλόνι δεν είναι γιαυτή τη δουλειά. Και μιας και είστε τόσο τυχερά ώστε να έχετε δικό σας δωμάτιο ο καθένας(εγώ στην ηλικία σας δεν είχα δικό μου δωμάτιο, μοιραζόμουνα ένα δωμάτιο με τα άλλα δύο αδέρφια μου)θα παίξετε στα δωμάτιά σας, στην κουζίνα, στον διάδρομο, στο μπαλκόνι αλλά στο σαλόνι όχι, λυπάμαι. Εκεί είναι το δωμάτιο που υποδεχόμαστε τον κόσμο και επίσης εκεί χαλαρώνουν η μαμά και ο μπαμπάς. Οι οποίοι έχουν τοποθετήσει εκεί και τα αγαπημένα τους αντικείμενα. Τα οποία θα πρέπει να μάθετε να σέβεστε και να προσέχετε. Γιατί κι εγώ σέβομαι και προσέχω τα δικά σας. Κι επειδή μόλις έρχεται η αγαπημένη μου πεθερούλα το σαλόνι, όταν γυρνάω, μοιάζει με βομβαρδισμένο τοπίο και αντί να κάνω κάτι ουσιαστικό και όμορφο μαζί σας κάθομαι και συμμαζεύω τα πάντα όλα απο την αρχή κάθε μέρα, προτιμώ να μάθετε να παίζετε εκεί που μας παίρνει να είναι βομβαρδισμένο τοπίο. Επίσης τρώμε πάντα στην κουζίνα. Και ναι, κι εκεί λέω όχι. Γιατί δεν μπορούν τα παιδιά να πετάνε παντού ψίχουλα και η μαμά να μαζεύει όλο το σπίτι για να μη μας φάνε τα μυρμύγκια. Και γιατί είναι ανθρωπίνως αδύνατο να γυρνάω στις 6 κάθε μέρα και να έχω να καθαρίσω όλο το σπίτι επειδή τα παιδιά θέλουν να φάνε στον καναπέ του σαλονιού ή στο κρεβάτι μου ή στο δωμάτιό τους ή όπου τους έρθει κάθε φορά.
οχι να του αγορασω αλλο παιχνιδι,οταν εχει τοσααα πολλα!πλεον κανουμε συμφωνια και πριν παμε σε καποιο πολυκαταστημα που εχει και παιχνιδια του ξεκαθαριζω οτι παιχνιδι δεν θα παρουμε γιατι δεν παμε γι'αυτο και τελος,μην γινοματσε υπερβολικοι!
Καλημέρα! Να σου πω εγώ δεν ακολουθώ το 7 κ το 9. Η κόρη μου όταν ήταν μικρή ήταν συνέχεια με ρούχα – τακούνια μου (τώρα φοράμε πάνω κάτω τα ίδια). Ειδικά όταν ερχόντουσαν φίλες της… χαμός γινόταν. Αλλά συμφωνία ήταν να τα βάλουν όλα στη θέση τους και να τα προσέχουν. Τώρα με τον μικρό μου, δε με πειράζει καθόλου να φτιάχνουμε κάστρα στο σαλόνι ή οπουδήποτε αλλού. Βασικά στο σαλόνι έχουμε μία μόνιμη σκηνή με τούνελ και άμα έχουμε τα κέφια μας φτιάχνουμε κ ένα άλλο με μαξιλάρες κ σεντόνια στον καναπέ. Και στα τρελά τα κέφια στήνουμε και την κανονική σκηνή, του κάμπινγκ! :-) Στα επικίνδυνα, είμαι κάθετη. Στα υπόλοιπα δε τρελαίνομαι να λέω όχι. Μόνο που τους εξηγώ τους λόγους της άρνησης μου κι ας είναι πιο αργή διαδικασία από ένα ξερό «όχι γιατί έτσι το είπα εγώ». Στη μεγάλη έχει πιάσει και τώρα στα 12 της, ξέρει τι και πως ή αν επιμένει σε κάτι πολύ μου λέει γιατί επιμένει, και αν είναι πιο δίκαιο από το δικό μου όχι, της το επιτρέπω.
Αχ πως με καταλαβαίνεις.....
Θωμά, πολλές φορές που διαβάζω άρθρα δικά σου μου περνάει από το μυαλό το ότι θα ήσουν πάρα πολύ καλός δάσκαλος, παιδοψυχολόγος, κάτι με παιδιά τελοσπάντων. Το έχεις έμφυτο το θέμα παιδί και εκπαίδευσή του.
χαχαχα ευχαριστώ! Η αλήθεια είναι ότι όταν ήμουν μικρός ήθελα να γίνω παιδίατρος. Τελικά κατέληξα μηχανικός(!;) και όλα τα υπόλοιπα είναι μεγάλη ιστορία. Πάντως γενικά δεν "παραποιώ" άρθρα, τα μεταφράζω αυτούσια και βάζω την πηγή. Στο συγκεκριμένο όμως εμπνεύστηκα απλά από τις 9 περιπτώσεις και έγραψα τις δικές μου περιγραφές :)
poles peristaseis mou erxontai sto nou.o gios mou pou einai 1,5 xronwn thelei na kanei akrivws ayta pou me anagkazoun na lew "oxi".OXI stin kouzina,OXI sto plyntirio,OXI orthios panw sti krevati,OXI skarfalqma sto mpalkoni .To kako einai oti den akouei k anagkazomai na valw agria fwni.Einai kako?Ti na kanw?Kamia symvouli?