Η κουνιαδόπληκτη
Οι περισσοτερες ειναι πεθεροπληκτες, εγω ειμαι κουνιαδοπληκτη!!!!
Η ιστορια μου ξεκιναει 4 χρονια πριν, οταν γνωριζω τον αντρα μου! Ενας ανθρωπος απλος που δεν του αρεσουν καθολου οι εντασεις…
Μετα απο καποιες μερες γνωριζω και την οικογενεια του.. Οι γονεις του απλοι ανθρωποι, οχι πολυ ομιλητικοι, ομως με καλοδεχτηκαν χωρις πολλα πολλα.. Εχει επισης και δυο αδερφες και οι δυο μεγαλυτερες του αντρα μου!
Με τον αντρα μου συζησαμε στον πρωτο μηνα σχεσης, υστερα αρραβωνιαστικαμε και μετα το Πασχα εμεινα εγκυος και καλοκαιρι παντρευτηκαμε..
Χριστουγεννα γεννησα και δυστυχως τον απελυσαν απο την δουλεια οποτε ξενοικιασαμε και αναγκαστηκαμε να μεινουμε στο πατρικο σπιτι του αντρα μου, οπου εκει ζουμε ο πεθερος μου, η πεθερα μου και η μεσαια κουνιαδα μου. Η αλλη μενει σε δικο της σπιτι με τον αρραβωνιαστικο της…
Στην αρχη ολα κυλουσαν αρμονικα…
Με την μεγαλυτερη αδερφη του αντρα μου ειχαμε αρκετα καλες σχεσεις, πολυ καλες θα ελεγα, γιατι ηταν και πιο κοντα στον αντρα μου και ηταν πολυ δεμενοι. Με την μεσαια του αδερφη τα πραγματα ηταν τυπικα…
Στο σπιτι υπαρχουν 4 δωματια, στα δυο που επικοινωνουν μεταξυ τους μενουμε εμεις με τα μωρα, στο αλλο τα πεθερικα μου και το αλλο που ειναι διπλα απο την κουζινα μενει η κουνιαδα μου…
Ολα ξεκινησαν λοιπον οταν αγορασα δυο κιλα τυροπιτακια (χαχαχα, αστειο) Αγοραζουμε λοιπον με τον αντρα μου τα ΤΥΡΟΠΙΤΑΚΙΑ και φευγουμε για ενα τεταρτακι για να παμε να αγορασουμε κατι για τα μωρα, γυρναμε στο σπιτι, κανουμε καφε και καθομαστε ολοι στο μπαλκονι, ο αντρας μου, η αδερφη του και εγω…
Ψαχνουμε λοιπον τα τυροπιτακια να φαμε, βρε που ειναι; Δυο κιλα ηταν! Ψαχνουμε απο εδω, απο κει… Τρωω μια φρικη και λεω καλα, ειναι δυνατοοοοον χαθηκαν δυο κιλα τυροπιτακια;
Και μου απανταει η κουνιαδα μου με ενα υφακι ολο στυλ «Ετσι ειμαστε εμεις, οταν βλεπουμε κατι, το τρωμε…» και φευγει!!!!
Δεν δινω σημασια εκεινη την ωρα, μετα ομως απο καποιες ωρες μιλοντας με την θεια τους μαθαινω πως τα εφαγε αυτη. Επειδη δεν ηταν σπιτι, της στελνω ενα μηνυμα στο κινητο και της λεω:
Δεν με πειραξε που εφαγες τα τυροπιτακια και ποτε δεν θα με πειραζε κατι τετοιο, απλα εφοσον με εβλεπες να ψαχνω, μπορουσες να μου πεις «Ξερεις, τα εφαγα» και θα τελειωνε το ζητημα
Και μου απανταει η καλη σου πως εμεις ετσι ειμαστε και εσυ δεν εχεις τροπους και εισαι αψυχη και κουμαντο δεν μπορεις να κανεις εδω μεσα στο σπιτι μου, γιατι εισαι φιλοξενουμενη και πολλα αλλα…. Φυσικα και δεν απαντησα, το αφησα ετσι….
Μετα απο κανα μηνα (ολο αυτον τον μηνα μεσα στο ιδιο σπιτι και δεν μου μιλουσε) επρεπε να κανω κατι στα μαλλια μου οποτε εφοσον ειναι κομμωτρια της ζητησα να μου το κανει, με το αζημιωτο βεβαια. Μου βαφει λοιπον τα μαλλια μου… Λουζομαι, μου κανει ενα πιστολακι της πλακας και την ρωταω τι χρωσταω και μου λεει 40€. Της τα δινω και συνεχιζουμε απλα και λιτα…
Μετα απο καμια βδομαδα ερχεται στο δωματιο να δει τα μωρα, ο ενας εκανε κακα του και τον ειχα στο κρεβατι και ο αλλος μεσα στο παρκο (5 μηνων τοτε). Της λεω «Προσεχε τον λιγο να φερω πάνα» και κανω 5 μετρα και ακουω ενα ντουκκκκκ και ενα «Παναγια μου!» Ασχολιοταν με το μωρο μεσα στο παρκο και το αλλο επεσε απο το κρεβατι. Και λεω καλα ειναι δυνατον, μισο λεπτο σε αφησα με το μωρο και επαιζες με αυτο στο παρκο και μου λεει «Αυτο επεσε, εγω δεν φταιω» και αρχισε να φωναζει εγω δεν φταιω κτλ και της λεω «Φυγε απο το δωματιο και μην φωναζεις» και μου λεει «Αντε στον (ακατανομαστο), ρε ΖΩΟ!!!!«
Εκει πανω που το μωρο εκλαιγε το δινω στον αντρα μου, αφου ειδα πως ηταν καλα και παω απο πισω της και της λεω «Αν εσυ εισαι ανευθυνη εγω δεν ειμαι ζωο» και πολλα αλλα… Μετα πηγε στην πεθερα μου, τα ειπε οπως ηθελε και οταν τα εμαθε ο αντρας μου ειναι τυχερη που δεν την σκοτωσε….
Με τα πολλα, καναμε να μιλησουμε 1 χρονο. Ολο αυτο το διαστημα εκανε επιτηδες φασαρια να ξυπνησουν τα μωρα, βαρουσε την πορτα του μπανιου που ειναι διπλα απο κει που κοιμουνται τα μωρα, με εβριζε στην μανα της, δεν μας αφηνε να παμε μπροστα (σαλονι, μπαλκονι, κουζινα) γιατι καναν φασαρια τα μωρα και κοιμοταν και μεσα στο χρονο αρραβωνιαστηκε κιολας και ηρθε ο δικος της εδω να μεινει. Εννοειται πως απαγορευοταν να παμε παλι μπροστα γιατι κανανε φασαρια τα ΜΩΡΑ που ΕΙΝΑΙ ΜΩΡΑΑΑΑ επειδη κοιμοντουσαν και οι δυο και δεν μιλαω για παραλογες ωρες 12-1 το μεσημερι ξυπνουσαν…….
Ξαφνικα μου μιλησε….. Ολα καλα, ολα ανθηρα….
Πριν λιγες μερες βαζω χλωρινη στο μπανιο γιατι τα μωρα ερχονται μαζι μου για να ειναι καθαρα και κλειδωνω την πορτα απο εξω και αφηνω το κλειδι επανω. Παει αυτη τουαλετα αφηνει την πορτα ανοιχτη και παω απο πισω της να ξανα κλειδωσω για να μην πανε τα μωρα και πιασουν πουθενα γιατι ηταν υγρα ακομα. Βλεπω λειπει το κλειδι…. Ψαχνω, ψαχνω… Το ειχε κρυψει πισω απο την πορτα στην τσεπη απο ενα μπουρνουζι..
Κλειδωνω ξανα παμε στο δωματιο με τα μωρα και ερχεται ο πεθερος μου και παω μεσα να της εξηγησω γιατι κλειδωσα.. Παω λεω καλημερα και την ρωταω «Γιατι εκρυψες το κλειδι πισω στο μπουρνουζι;» και κολλησε. Μου λεει «Εσυ τι το θες;» και της λεω «Κλειδωσα για να μην πανε τα μωρα (2 χρονων) και πιασουν και τα βαλουν στομα και ματια» και μου λεει «Ασε μας μωρε βρισκεις και τα κανεις!»
«Εισαι σοβαρη; Αν τυχόν και εβγαιναν και πηγαιναν εκει, ξερεις οτι μπορουν μεχρι και να τυφλωθουν απο την χλωρινη;»
Και μου λεει «Αντε παρατα μας πρωι πρωι!»
«Ενταξει, το επιπεδο σου ειναι ανυπαρκτο και εισαι τοσο λιγη για να σκεφτεις αυτα τα μωρακια και ντροπη σου που σκεφτεσαι ετσι!»
«Κουμαντο σ’ αυτο το σπιτι κανω εγω!»
«Ο πατερας σου κανει και τελος παντων, μεινε μακρια μας και απο μενα και απο τα μωρα»
«Να σηκωθεις και να φυγεις απο εδω και τα μωρα θα τα αγκαλιαζω και θα τα φιλαω οποτε θελω»
«Απο εδω θα φυγω οταν μου το ζητησει ο πεθερος μου οχι εσυ και μην ξεχνας πως ειναι παιδια μου και οχι δικα σου γι’ αυτο μακρια…»
Εκει με ξανα εδιωξε να παω στο δωματιο μου. Φυσικα γιατι δεν ειχε τι να πει…..
Παω τα λεω στον πεθερο μου και μου λεει «Αδιαφορησε κοριτσι μου, στραβη ειναι με ολους χωρις λογο και αιτια… Και το σπιτι δεν ειναι δικο της, οποτε κανε την δουλεια σου αφοβα…«
Τωρα πλεον την καναμε τελειως περα και εγω και ο αντρας μου ο οποιος ειναι αυτη τη στιγμη στο τσακ για να φουντωσει και να την καψει….
Αυτα απο εμενα…
Προσοχη στις κουνιαδες…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Όλοι έχουμε προβλήματα με την οικογένειά μας. Αδέρφια και κουνιάδοι,πεθερικά,γονείς,όλο και κάποιος θα μας θίξει/πληγώσει κλπ κλπ ... Όχι,δεν τα γράφω από την ασφάλεια της απόστασης.Και τα πεθερικά μου φιλοξενήσαμε για βδομάδες όταν μας επισκέφτηκαν-εμείς και οι γονείς μου προτιμάμε το ξενοδοχείο/ενοικιαζόμενο διαμέρισμα στα ταξίδια μας για λόγους αυτονομίας-και τον κουνιάδο μου για μήνες όταν ήρθε εδώ για σπουδές.Δύσκολα,πολύ δύσκολα με τον δεύτερο.Κάναμε υπομονή μέχρι να βρει κάτι δικό του. Κι εσείς στο σπίτι των πεθερικών σου φιλοξενείστε. Η κόρη όχι,είναι ακόμη στο σπίτι της. Διότι από τη στιγμή που δεν έχει δική της οικογένεια,το πατρικό της είναι ακόμη σπίτι της. Η συμπεριφορά της δεν πρέπει να ενδιαφέρει κανέναν πέραν από τους γονείς και τον σύντροφό της.Το ότι έφαγε 2 κιλά τυροπιττάκια,πρόβλημα στη δική της την περιφέρεια. Ξέρω,είναι σπαστικό να φτιάχνεις τον καφέ σου και να θες να απολαύσεις κάτι που έφτιαξες/αγόρασες κι αυτό να έχει πάρει εξαφανιζόλ. Χαλάλι όμως! Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι έχουν σπάσει τα νεύρα όλων διότι η συγκατοίκηση τόσων ενηλίκων και φαντάζομαι σε σπίτι με το πολύ 2 τουαλέτες,ε ναι,είναι κουραστικότατη. Όσο κι αν δυσκόλεψαν τα οικονομικά σας,πρέπει να βρείτε δικό σας σπίτι. Όσο μεγάλο και να είναι το σπίτι των πεθερικών σου,δεν υπάρχει χώρος ούτε για σας ούτε για την κουνιάδα. Δηλαδή τα πεθερικά σου πότε θα "ξεπαιδιώσουν"; Ως μητέρα πρωτίστως,θα ήθελα τα παιδιά μου να μεγαλώνουν σε πιο ήρεμο περιβάλλον,κι ας είναι σε μικροσκοπικό διαμέρισμα. Οι γονείς μας δηλαδή πώς τα κατάφερναν παλαιότερα και δεν κατέληγαν να ζουν με τους δικούς τους;
Beggars can't be choosers.. οταν εσυ η ιδια θα μπορεσεις να προσφερεις αν μη τι αλλο στεγη στα παιδια σου, τοτε κρινε και τη κουνιαδα..και το μπατζανακη...κι ολο του το σο'ι'.. κι αν δε σου αρεσει η κριτικη μην γραφεις τη ζωη σου στο internet! Ακου εκει σπιτωσε το γκομενο.. τουλαχιστον η τυπισα δεν αμολαει παιδια διχως σπιτι και μια καποια οικονομικη εξασφαλιση...
Πρωτα απο ολα δεν ξερεις ακριβως τον λογο για τον οποιο μενω ακομα εδω! Δευτερον οταν εκανα παιδια (δυδυμα) ειχα και δουλεια και σπιτι και χρηματα .... Προεκυψε ενα χειρουργιο στο μωρο ,μετα απο ενα μηνα απελεισαν τον αντρα μου και αναγκαστηκα να φυγω απο κει που εμενα και να μεινω εδω.. Αν δεν ξερεις δεν θα μλας και δεν θα κρινεις κανεναν... Και ποσο παραπανο να μου λες πως αμολαω παιδια Απλα διαβασε κ μην σχολιαζεις... Και μην εισαι τοσο απολυτη ,γιατι αν θα σου τυχει κατι παρομοιο ,θα θυμηθεις και εμενα και πολλες αλλες...
Βγαζεις φορα παρτιδα την ζωη σου στο ιντερνετ και εχεις το θρασος να λες σε οποιονδηποτε να μη μιλαει για τη ζωη σου? Κοπελα μου πας καλα? Μονη σου εκτεθηκες...ακουσε τα τωρα και οπως σου ειπαν καποιες αλλες κοπελες ψαξε για δουλεια ( αλλα εκει δε σχολιασες ,προφανως δε σε συμφερει) Απο τον τροπο που εκφραζεσε μαλλον η κουνιαδα σου εχει δικιο!!!! Και λιγα σου κανει....
πατε καλα ρε? ειστε σοβαρες? οποιανης δε της αρεσε τη δουλεια της. Κοπελα μου χαρα στην υπομονη σου! εγω θα την ειχα πνιξει! μολις ορθοποδησετε δρομο απο κει μεσα να ζησετε ομορφα κι ευτυχισμενα σαν οικογενεια! Και μην ακους τα κακεντρεχη σχολια... καμια κουνιαδα θα τα γραφει :)
Παρασιτικα ζεις και εσυ Maty? Ειναι γλυκια η παρασιτικη ζωη ετσι? βρε κοιταξτε να βρειτε καμια δουλεια.... που πηγαινετε σε ξενα σπιτια σας ταιζουν σας ποτιζουν και εσας και τα παιδια σας και θελετε να το παιξετε και αφεντικα! Αξιοπρεπεια μηδεν!
βλέπω πολλές κακές κουνιάδες εδώ πέρα!!αν κρίνω από τα σχόλια και την επίθεση!!ποιος ξέρει αν θα τα έχουν κάνει κ αυτές όλα αυτά που περιγράφεις στις νύφες τους!!χα χα χα
Coolάρε λιγάκι
το προβλημα ειναι απλο. λεγεται συγκατοικηση ενηλικων ανθρωπων. λυνεται μονο με ενα τροπο. να μεινει ο καθενας στο δικο του σπιτι.
Προφανώς και δεν σας θέλει η κουνιάδα,της χαλάσατε τη βόλεψη και φαίνεται και λίγο στραβή ως άνθρωπος.....κουράγιο και ψάξτε να φύγετε γρήγορα.....τα πεθερικά είναι λίγο αμέτοχα και δεν θα έπρεπε, ο οικοδεσπότης διευθετεί τα θέματα του σπιτιού του και ο πεθερός σου το παίζει ΟΗΕ, δηλαδή απλά καταδικάζει!!!!Απλά είναι κρίμα, γιατί θα ορθοποδήσετε κάποια στιγμή, αυτή θα τα έχει ξεχάσει όλα, όπως και οι συγγενείς της, και εσύ απλά θα βράζεις αιωνίως και θα σε λένε και παράλογη στο μέλλον. Καλή τύχη!!!
ΑΧ ΠΟΣΟ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ!!!!!!!!!!!ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΖΟΥΣΑΜΕ ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ! ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΕΒΑΖΕ ΤΕΡΜΑ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΤΑΧΑ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΙΛΙΓΓΟ ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΗΣ ΠΕΡΝΑΓΕ. ΝΑ ΜΟΥ ΞΥΠΝΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΗΘΕΛΕ! ΚΑΙ ΚΟΠΑΝΑΓΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ! ΕΝΑ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ.........ΖΗΛΙΑ ΚΑΙ ΚΑΚΙΑ ΜΑΖΙ!!!!!!!!!!ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΣ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟΣ!