Περασμένα ναι, ξεχασμένα όχι!
Πέρασε αρκετός καιρός από τότε που έζησα τη δική μου ιστορία, αλλά η μνήμη ΔΕΝ διαγράφεται…
Όλα ξεκίνησαν κάπου αρχές Σεπτεμβρίου του 2012, τότε που ήμουν ακόμη στο Λύκειο… Γνώρισα τον άνθρωπό μου, τον άνθρωπο που απλά με έκανε να αισθανθώ άνθρωπος!!
Αφού είχαν περάσει πέντε μήνες σχέσης, κάπου μετά τα Χριστούγεννα και με όλο το άγχος για τις πανελλήνιες, συνειδητοποιώ πως έχω καθυστέρηση. Δεν φοβήθηκα στην αρχή μέχρι που πήγα στο σπίτι του Άρη και έκανα το τεστ. «Τι κάνουμε;» είπε…
«θα κρατήσω το παιδί μου», αποκρίθηκα! Θυσία, ακόμη πριν δω τα μάτια της…
Ήμουν μόνο 17 και ήμουν ένα παιδί με σχέδια και μυαλό… Το είπα στη μητέρα μου, «ο Θεός να σας δώσει δύναμη παιδί μου. Θα είμαι δίπλα σου σε ότι αποφασίσεις». Δεν ξέρω πως γίνεται, αλλά μέσα στον πανικό ένιωθα ευτυχισμένη.
Έπρεπε τώρα να το μάθει και η άλλη πλευρά. Το μαθαίνει ΕΚΕΙΝΗ και ήταν σίγουρη λόγω της ηλικίας μου πως θα γίνει άμβλωση και όλα καλά! Αλλά, άκουσε το αντίθετο και… Έπαιρνε τηλέφωνα, έκλαιγε, έλεγε πως ο άντρας της υποφέρει στην εντατική, πως το έμαθε και δεν είναι καλά, πως είμαι μια πόρνη, πως θα πεθάνει και ο Άρης θα το έχει πάντα βάρος. Πέφτουν όλα! Στάχτη στα μάτια μου, ουρλιάζω, οδύρομαι… Όχι! Όχι! Όλοι με το μέρος της!
Παρασκευή μαθαίνω πως Δευτέρα έχω ραντεβού για έκτρωση. Θα φύγω! Θα το μεγαλώσω μόνη μου!! Ο Θεός μου έδωσε δύναμη!!… Θεέ μου, βοήθα με… Θέλω το σπλάχνο μου…
Την ίδια μέρα, αποφασισμένη, τα ρισκάρω όλα! Παίρνω τον γιατρό, δεν μπορώ να μιλήσω. Του εξηγώ ποια είμαι και βάζω τα κλάματα. «Ηρέμησε παιδί μου. Είμαι εδώ». Δεν το κατάλαβα τότε… Πάω στον Άρη, του λέω πως δεν αντέχω άλλο και θέλω να χωρίσουμε. «Όχι», είπε.
Όλα έγιναν αστραπιαία. Μίλησα ένα λεπτό με τη μαμά μου και της ανακοίνωσα πως έρχονται οι γονείς του. Ήρθαν και εγώ με τον πατέρα μου δεν τους αφήσαμε περιθώριο. «Προσβάλετε την οικογένειά μου, το είναι μου, μέσα στο σπίτι μας». Την έδιωξα. «Εάν η κόρη μου ήταν στη θέση σου, από το μαλλί και γρήγορα να ξεφορτωθεί ότι έχει», είπε! «Εγώ αυτό το μπουφάν το έχω τρία χρόνια, λεφτά δεν έχω και θες να σου μεγαλώσω παιδί;», είπε… Ζαλίζομαι… Δεν μπορώ να διανοηθώ αυτά που λέει!!
Σε μια ώρα έρχονται και πάλι και με ένα πλατύ χαμόγελο μας λένε πως τελικά δέχονται και εμένα και το μωρό και άρχισαν σχέδια και αρραβώνες…. «Με κορόιδευαν», σκέφτομαι.
Πέρασε ο καιρός, γεννήθηκε η Δέσποινά μου, στην Παναγία. Σπουδάζω, μεγαλώνω ένα μικρό και είμαι μια μέτρια έως καλή σύντροφος. Ήμουν 17 και έδινα πανελλήνιες 6μηνών, άκουγα ότι χειρότερο από όλο τον κύκλο μου, ότι χαραμίζομαι, ότι θα με παρατήσει.
Είμαι περήφανη όμως, γιατί έφερα τον άγγελό μου στον κόσμο και τα θυσίασα όλα… Όμως, ο μεγαλύτερος καημός μου, ο πόνος μου ή ακόμη και το μίσος μου προς αυτή τη γυναίκα δεν θα διαγραφεί. Λένε πως ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός και πως ‘περασμένα – ξεχασμένα’. Εγώ, έχω κάτι άλλο να πω: Περασμένα ναι! Ξεχασμένα όχι!! Όχι όσο βλέπω το μωρό μου… δηλαδή, για την υπόλοιπη ζωή μου!!
Με πολλή αγάπη και ευλογία,
Ν.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
και οι πεθερες μανουλες ειναι και αυτες. γιατι λοιπον να μη μπει και μια πεθερα εδω μεσα? μηπως να συμμαψεζουμε λιγο το μισος μας..? και ειδικα εσεις που εισαστε αγορομανες? εκει που ειναι οι πεθερες εκει θα βρεθειτε, κι οταν θα λιωνετε για το παιδακι σας και θα θελετε τα καλυτερα γι αυτον, η καθε νυφη που θα ερθει υπαρχει περιπτωση για καποιο λογο, η συμπεριφορα της να σας ξυνισει κι ας λετε τωρα οτι "εγω δε ειμαι τετοια πεθερα. εγω θα ειμαι το και το και το". ετσι για την ιστορια: ειμαι μανουλα δυο μικρων παιδιων, κοριτσακι κι αγορακι. εχω πεθερα φυσικα, με την οποια διατηρω κοσμιες σχεσεις, αν και εχω δεχτει μπιχτουλες τσουχτερες (ειδικα στο παρελθον). τι να πρωτοπω, δε ξερω, αν ηταν να τα γραψω θα εγραφα βιβλιαρακι. για την αχαριστια της, οταν αρραβωνιασμενη ειχα κανει ενα σωρο εξυπηρετεσεις κανοντας χρηση δικων μου γνωριμιων? οταν εγω ετρεξα στο νοσοκομειο τον πεθερο μου, ενω καποτε που εγω νοσηλευτηκα για χειρουργειο ηταν η μονη που δε μ επισκευτηκε? οχι κυριες μου, εχω μαζεμενα πολλα ΑΛΛΑ: 1)εχω αλλο επιπεδο και μορφωση. δε θα επιτρεψω να πεσω σε συμποριφορες ανθρωπων που δε μου αρμοζουν μονο και μονο για να ... ανταπωδωσω. γιατι δε θα αισθανθω καλα οταν θα εχω φερθει σα κατινα γυναικουλα (μη νομιζετε , πριν λιγο καιρο, ξεσπαθωσα , και της εβαλα τις φωνες για ενα θεμα σε σχεση με τα παιδια μου. αλλα και παλι τωρα ειμαστε μια χαρα εστω κι επιφανειακα) 2)αν αφησω το μισος να με κατλαβει στη ζωη μου, πρωτη εγω θα ειμαι ζημιωμενη. σας μιλαω εκ πειρας, γιατι κι εγω καποτε σιδερωνα και σκεφτομουν ολες τις μπιχτες , και τα νευρα μου βαραγαν κοκκινο. 3) στοιχειωδης σεβασμος απεναντι της, υποδηλωνει σεβασμο προς τον ανδρα μου, τον οποιο αγαπω και εκτιμω. 2)
Μιλάμε για πρόβλημα το.άτομο μεγάλο ακούς εκεί δάσκαλεμενο,υπάρχουν τελικά ακόμη σκάρτοι άνθρωποι και μάλιστα γυναίκες που ξέρουν τι πάει να πει μητρότητα.
KATARXHN KALHSPERA SAS, glykeia k mikri manoyla N, katarxin ena tha s pw... sygxarhthria gia to tharros s k gia thn omorfi oikogeneia poy apektises!!! auto poy thelw na pw me th seira m... einai pws otan meinei ena koritsaki egkyos estw k sta 17 , auto dn simainei pws einai ponhro k daskalemeno apo thn oikogeneia tou... an einai dynaton!!!! kala tha einai na mhn krinoyme kanenan gia na mhn mas krinoyn kai emas antistoixa!!! h hlikia den paizei rolo dld an hsoyn 40ara tha hsoyn kalyterh mama h syzigos??? o oros "daskalemenh" kai apo koynia kiolas einai akrws prosblhtikos...entaxei tyxainoyn kai ayta...egkymosini se mikri hlikia ... alla kai ti???? eimaste emeis axies na krinoyme???? kai nai la8os twn paidiwn poy den piran profylaxeis... ti na kanoyme??? htan logos omws aytos h pethera na kleisei apo monh ths rntebou gia ektrwsi???? to swsto tha htan na parei me to kalo thn kopelitsa... na ths milisei, na akousei ta dika ths thelw...ta dika ths pisteyw!!!! an einai pote dynaton poy zoyme? an synebaine sth diki ths kori , tha ths arese na ths ferthoyn etsi??? e oxi bebaia!!!! kai to an einai kalh sizigos h oxi... den afora kanenan!!!!! einai thema toy zeygariou k monon diko toys!!!! gia mena glukeia m eisai axia!!!! mia glukeia manoyla poy geytike th xaraths mhtrothtas se mikri ilikia, gi ayto xehna tis pikries oles, mh dineis shmasia k koita thn glukeia s oikogeneia k tpt allo!!!!!!
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΟΥ. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΟΙ ΝΕΕΣ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΟΠΩΣ ΕΣΕΝΑ! ΤΟ ΜΟΝΟ ΜΕΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ ΟΤΙ ΓΙΑ ΟΛΗ ΣΟΥ ΤΗΝ ΖΩΗ ΘΑ ΚΟΥΒΑΛΑΣ ΜΙΣΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΣΟΥ. ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΓΕΝΝΑΙΑ ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΕΤΣΙ ΑΛΛΑ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ, ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΝΑ ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙΣ. ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΒΕΒΑΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΣΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΘΗΚΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΣΧΗΜΑ. ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ, ΕΣΥ ΑΝΑΠΑΥΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΨΥΧΗ, ΠΑΡΕ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΥΓΧΩΡΕΙ ΤΙς ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ, ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑ! ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!
14χρονια τωρα νιώθω μίσος για αυτούς τους ανθρώπους,πεθερά και πεθερό,ποτέ δεν με ήθελαν και ποτέ δεν θα με θέλουν...τους πήρε βλέπεις τον γιο τους στα 21 και κατάφερα και έφτιαξα μια όμορφη οικογενεια κάτι που δεν περίμεναν γιατι ήμουν 20 χρόνων και έγκυος.τοσα χρόνια όλο κάτι λένε και όλο κάτι κάνουν για να μου σπάνε τα νεύρα το κακό ειναι οτι τα καταφέρνουν.πριν ενα χρόνο ξεκίνησα ψυχανάλυση και κάτι εχω καταφέρει.θα ειναι μια ζωη γονείς του αντρα μου αλλα για μένα τιποτα!!!!κοιταξε την ζωη σου λοιπόν τον αντρα σου και το παιδί σου και θέσεις το όρια σου.μεχρι που πρεπει να φτάνουν.μην τους αφήνεις να περνάνε την κόκκινη γραμμή που εσυ θα φτιάξεις και να μην την περνάς και εσυ.κανε κουράγιο θα σου χρειαστεί !!!!!