Η σιωπή είναι χρυσός όταν δεν σωπαίνει μόνο το στόμα , αλλά και το μυαλό. Διαφορετικά αν το κεφάλι μας είναι γεμάτο αρνητικές σκέψεις, μνησικακία, κάνει συνέχεια θυμωμένους διαλόγους .... τότε μάλλον απωθημένα γεμίζουμε.Εξάλλου και αυτοί που κατεβάζουν μούτρα , σιωπή έχουν. Από την άλλη όμως, αν η σιωπή είναι ταπεινή, αγαπητική, συγχωρητική, ναι είναι χρυσός πολύτιμος.

Όχι, η σιωπή είναι ύπουλη. Πρώτον γιατί μαζεύεις, μαζεύεις και δεν τα βγάζεις προς τα έξω και δεύτερον γιατί με τη σιωπή κόβεις κάθε δίοδο επικοινωνίας με τους άλλους. Δεν ξέρω σε τι πράγμα αναφέρεσαι, αλλά αυτό που έχω δει από τη δική μου ζωή είναι ότι όσες φορές αδικήθηκα ή πληγώθηκα από ανθρώπους, όταν είχα τη νηφαλιότητα να κάτσω και να το συζητήσω μαζί τους είδα οπτικές που δεν τις είχα σκεφτεί μέχρι τότε και κατάλαβα καλύτερα τις αντιδράσεις τους και αναγνώρισα και το δικό μου μερίδιο ευθύνης (πάντα υπάρχει και αυτό, είτε είναι μικρό είτε μεγάλο). Όμως, επειδή πονάει να μιλάς με αυτούς που σε πλήγωσαν πολλές φορές το αποφεύγουμε. Όχι, να μην κόβετε διόδους επικοινωνίας με κανέναν άνθρωπο. Αυτή είναι η πραγματική λύτρωση από τον πόνο που μας έχει δημιουργήσει κάποιος και μόνο με την καθαρή και ανοιχτή επικοινωνία λύνονται όλα τα προβλήματά μας με τους άλλους. Η επικοινωνία είναι ολόκληρο μάθημα ζωής που ελάχιστοι το κατέχουν. Αξίζει πάρα πολύ να προσπαθήσει κανείς να το μάθει. Η σιωπή είναι φαινομενικά πιο εύκολη γιατί σκουπίζεις τα κομμάτια σου, τα καλύπτεις και φεύγεις αλλά μακροπρόθεσμα βγάζει άλλα προβλήματα. Ναι στην επικοινωνία με τους "εχθρούς" μας, όχι στη σιωπή. Θα το κάνεις όταν θα είσαι έτοιμη και θα με θυμηθείς.