Το παράπονο μιας μάνας

Ο τίτλος της ιστορίας μου μπορεί να σας φαίνεται μελοδραματικός και βγαλμένος από κάποια ταινία της δεκαετίας του ’60 αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινός.

Με τον άντρα μου γνωριστήκαμε στα τέλη του 2000. Λίγο καιρό πριν είχε χάσει την πρώτη του γυναίκα από ιατρικό λάθος σε ηλικία 30 ετών. ‘Αφησε πίσω της δυο αγοράκια 3.5 ετών και 9μηνών.

Αφού περάσαμε από σαράντα κύματα παντρευτήκαμε το καλοκαίρι του 2005. Ύστερα από μεγάλες δυσκολίες λόγω γυναικολογικών προβληματών, ο Θεός με αξίωσε να γνωρίσω και εγώ την μητρότητα στις 29/01/2011 ήρθε στον κόσμο ο Θοδωρής και στις 28/12/12 η Μαγδαληνή. Σ’ αυτήν την δύσκολη πορεία μας μεχρι τώρα αυτό που κατάλαβα ειναι ότι το άθλιο κράτος στο οποίο είχα την ατυχία να γεννηθώ εγω και τα παιδια μου δεν με αναγνωρίζει ως πολύτεκνη μητέρα.

Κανείς δεν ρώτησε πως φτάσανε τα μεγάλα μας τα παλλικάρια 18 και 15 χρονών αντιστοιχα, με τι θυσίες, κόπους μεχρι και σήμερα αλλά και τι πληγές λόγω του χαμού της μητέρας τους.

Ερχόμαστε στο τώρα. Πρίν από μερικούς μήνες είπα και εγώ να κάνω τα χαρτιά μου μέσω ΕΣΠΑ να πάει ο Θοδωρής μου στον παιδικό για να παρω και εγώ μερικές ανάσες. Το παιδί μου αυτήν την στιγμή είναι εκτος και εγκλωβισμένο μέσα στο σπιτι.

Εκ των υστέρων κατάλαβα οτι έχασα μόρια λόγω μη αναγνώρισης της πολυτεκνίας μόνο στον σύζυγο μου αναγνωρίζουν την πολυτεκνία και ρωτώ ΓΙΑΤΙ;;;

Mάνα είναι μόνο αυτή που γεννάει ένα παιδι;

Γιατί θα πρέπει να κρατάω το παιδί μου καθηλωμένο μπροστά από την οθονή ενός υπολογιστή προκειμένου να κάνω τις δουλειές μου;

Γιατί να μην μπορεί να περνάει το παιδί μου δημιουργικά το χρόνο του μαζι με άλλα παιδάκια και να αποκομίσει γνώσεις που εγώ δεν μπορώ να του προσφέρω ;

Γιατί θα πρέπει να παραφέρεται το παιδί μου από πλήξη και βαρεμάρα και στην προσπάθεια του να απασχοληθεί να κάνει πραγματα επικίνδυνα και να ενοχλεί διαρκως την αδελφούλα του;

Γιατί θα πρέπει εγώ να φέρομαι ασχημα στο παιδί μου στην προσπάθεια μου να το συνετίσω οταν παραφέρεται ;

Γιατί στην τελική θα πρέπει κάθε μέρα να αισθάνομαι τύψεις και ενοχές γιατί δεν μπορώ να προσφέρω στο παιδί μου αυτό που αξίζει πραγματικά;;

Μαμά Μαρία

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com