Η λεξη εγκαταλειψη αφήνει πίσω της μικρά μικρά σπασμένα γυαλάκια που μέχρι και σημερα στην δική μου ζωη ακομα με ματώνουν!!
Ονομάζομαι Ειρηνη και σημερα ειμαι 27 χρόνων. Η ιστορία μου λοιπον αρχίζει απο το 1987 οταν σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου στην Ρόδο στης 6 Αυγούστου βλέπω για πρώτη φορά τον κοσμο….. Έναν κοσμο που θα φαντάζε υπέροχος με την μαμά μου λογικά να με κρατάει αγκαλιά… Η μηπως οχι;; Ε λοιπον οχι!!!
Γεννήθηκα και την επόμενη μερα με υιοθέτησε μια γυναικα απο την Θεσσαλονίκη…. Αλλη μαμά…. Μα ποσο τυχερή μπορει να ήμουν;; Δυο μαμάδες…. Τι αλλο μπορει να θέλω…. Ομως δεν ειναι ετσι…. Η λεξη εγκαταλείπω λοιπον στοιχειώνει μέχρι και σημερα μεσα μου και για παντα θα μου αφήνει ερωτηματικά και γιατι! Αυτο που θα πω φτάνοντας σημερα σε αυτήν την ηλικία ειναι πως τελικα ήμουν πολυ τυχερή που βρέθηκε μια μητέρα να με δεχτεί σαν δικό της παιδί και να με μεγαλώσει σαν πριγκίπισσα αλλα τελικα… τι μπορει να σημαινει η λεξη εγκατάλειψη;;
Στις 22/11/2009/ φέρνω στον κοσμο και εγω την δική μου πριγκίπισσα, που σημερα ειναι 5 χρόνων και μπορω να πω φωτοτυπία μου… Και ολα αρχίζουν απο την στιγμη που μαθαίνω για την εγκυμοσύνη μου. Η πρώτη λεξη μου ξεκάθαρη με μενα να λεω»Με τιποτα δεν θέλω κατι τέτοιο, ειμαι πολυ μικρη!!!» Βέβαια αυτο άλλαξε μεσα σε κάποιες μέρες, με μενα να θέλω να ζήσω αυτο το ονειρικό ταξίδι πιστεύοντας πως θα τα καταφέρω!! Αλλα δεν ηταν ετσι, και ξερω και δεν φοβάμαι να το πω πως φταίω εγω!!!!
Οταν γεννήθηκε η μικρη μου λοιπον και ενώ εγω έπρεπε να ειμαι ευτιχισμενη, μονο αυτο δεν ήμουν. Ένιωθα τόσο φόβο, τόσο περίεργα που δεν ηξερα τι ακριβως ειχα κανει!! Και απο εκει και περα αρχίζει ενας πόλεμος μεσα μου μεταξύ μητρότητας και εγκατάλειψης… Πέρασα εκείνο το διάστημα πολυ δύσκολα με μενα να γίνομαι κάθε μερα ολο και χειρότερα με μονη διέξοδο την χρήση αλλκολ δημιουργώντας έναν κοσμο μεσα μου γύρω μου πλάι μου χωρις προβλήματα και στρες αλλα αυτο διαρκούσε κάποιες ωρες…. Μετα ηταν ολα ξανα μπροστα μου με εμένα να πρεπει να εχω την ευθύνη μιας ζωής στα χέρια μου!!! Κατι που τελικα δεν μπορουσα να φέρω εις πέρας και ετσι αποφάσισα μαζι με τον πρώην σύζυγο μου να κρατήσει το παιδί μας για ενα διάστημα και μέχρι εγω να επανέλθω η μητέρα του!!! Και ετσι εγινε και γινεται μέχρι και σημερα που η δική μου πριγκίπισσα φοράει τα γοβάκια της και πηγαίνει σχολείο!!!
Ο πρώην σύζυγος μου στάθηκε δίπλα μου βράχος σε ολο αυτο που ένιωθα και περνούσα, προσπαθώντας να καταλάβει τι ηταν αυτο που ένιωθα και γιατι αντιδρούσα ετσι…!!!! Πέρασα απο πολλούς ψυχολόγους για να μπορέσω να σταθώ στα πόδια μου και να καταλάβω τι ηταν αυτο που δεν με άφηνε να ζω ολο αυτο που ονειρεύεται μια γυναικα, την μητρότητα. Το συμπέρασμα λοιπον ηταν: ενα παιδί που εγκαταλειφθηκε ίσως να μην μπορέσει ποτε να δεχτεί το δικό του παιδί και να το «εγκαταλείψει». Δεν ξερω εαν όντως αυτο ισχύει…. Αυτο που ξερω και πλεον ειναι σίγουρη μετα απο ολα αυτα που βίωσα χωρις την μικρη μου και με μονο σύντροφο το αλκοόλ ηταν πως αυτο το παιδί για μενα ειναι η ζωη μου και πως δεν ειναι σωστο ολο αυτο που εκανα!!!! Οπως ανέφερα πριν η μικρη μου πριγκίπισσα ακομα και σημερα μεγαλώνει με την πρώην πεθερά μου και τον πρων σύζυγο μου και αυτο γιατι μέχρι και πριν ενα χρόνο και μετα το διαζύγιο μου ηταν και παλι επιθυμία μου…
Σημερα βλέποντας τον εαυτο μου να εχει αλλάξει και μειώνοντας αρκετά την χρήση αλκοολ νιώθω πως τόσο καιρό ζούσα σε έναν ψεύτικο κοσμο με τις ενοχές μου να στοιχειωνουν τα όνειρα μου!!! Ξερω πως οτι εκανα ηταν λαθος, ξερω και αντιλαμβάνομαι σημερα καλύτερα τα λάθη μου και ξέροντας το ποσο «κακο» εκανα στο μικρο μου πλασματάκι με το να του στερώ την παρουσία μου!!!
Την μικρη σημερα την βλέπω μια φορά την εβδομάδα και μπορω να πω πως δεν μου αρέσει καθολου αυτο!! Βέβαια μια παροιμία λεει: ετσι οπως έστρωσες κοιμήσου και το βιώνω κάθε μερα αυτο!!!! Ηταν επιλογή μου να γίνουν τα πραγματα ετσι και μετανιωνω για αυτο! Ελπιζω κάποια στιγμη να γνωρίσω καλύτερα την κόρη μου και εαν το θελήσει φυσικά και η ιδια να ειμαστε μαζι.. Το συγνωμη για αυτο που εκανα ειναι λιγο!! Αλλα πιστεύω πως μπορούν τα πραγματα να αλλάξουν και να «ξαναγεννησω» απο την αρχή την σχεση μου με την κόρη μου!!!
Παιδί μου, σου ζήτω ενα τεραστιο συγνωμη και σε ευχαριστώ που μου έμαθες πως η λεξη εγκαταλειψη δεν σημαινει πως πρεπει απαραίτητα να εγκαταλείπω και εγω!!!!!!
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Αφου οπως λες εχεις μετανιωσει της οφειλεις να κοψεις το αλκοολ και να σταθεις διπλα της οπως θελεις και ξερεις πως πρεπει να της σταθεις .Εφοσον ειχες συναισθηση πως αν μεγαλωνες εσυ το παιδι σου θα του εκανες κακο νομιζω πως εχεις κανει ενα σημαντικο βημα ως προς την αναληψη των ευθυνων σου .Μου δινεις την αισθηση πωςς ξερεις και εσυ πως ηρθε η ωρα να σταματησεις να δικαιολογεις τον εαυτο σου και να γινεις αυτο που επιθυμεις και για σενα και για την κορη σου .Στο χερι σου ειναι να σπασεις τον κυκλο και να μη γινεις η αιτια να γραψει ενα αναλογο γραμμα καποτε η κορη σου
Νομιζω οτι εχεις μπερδεψει καποια πραγματα. Ναι εγκαταληφθηκες.. ομως αγγαλιαστηκες την επομενη μερα οπως ειπες απο μια ΜΗΤΕΡΑ. Το οτι σε μεγαλωσε ενας ανθρωπος με ολα τα καλουδια δε σταθηκε σημαντικη προυποθεση για να μαθεις να φερεσαι με υπευθηνοτητα; αλλα δεχεσαι την εγκαταλειψη απο τη βιολογικη σου μητερα σαν απαντηση κ δικαιολογια δικο σου θεμα. Εγινες τημωρος του παιδιου σου χωρις να εχει φταιξει. γινε ενηλικη και ωριμη και ανελαβε αυτο που ξεκινησες κ κανε το σωστα! Διορθωσε τα λαθη σου κ ετσι θα συγχωρησεις και το λαθος της μητερας σου που ομολογουμενως δε μας ειπες και την αιτια που σε αφησε. (Αν ηταν αρρωστη; αν συνεβαιναν πολλα που εν μερει ισως δικαιολογουσαν κατι απο τη συμπεριφορα της; εσυ παντως δε δικαιολογησε)
eleos, mitera einai afti pou megalonei to paidi, k ego iothetisa paidi to opoio latrevo, mallon anorimi isoun gia paidi...
Χωρίς να ειμαι ειδική σε θέματα ψυχολογίας, η κοπέλα δεν μας λέει με ποιον τρόπο και σε ποια ηλικία έμαθε για την υιοθεσία της. Δεν νομίζω ότι μπορούμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα όλο αυτό να της έχει δημιουργήσει όντως κάποιο τραύμα εγκατάλειψης, πόσω μάλλον γενικά ερωτηματικά για την αλήθεια στη ζωή της, ακόμα και αν όπως λέει η ίδια μεγάλωσε "σαν πριγκίπισσα". Ξέρετε, και οι πριγκίπισσες δεν είναι πάντα ευτυχισμένες. Φυσικά δεν μπορώ κι εγώ με τη σειρά μου να αποκλείσω να έχετε δίκιο όσες παραπάνω μιλάτε για ανωριμότητα, εγωισμό και όλα τα συναφή, αλλά ας μην βιαζόμαστε να κατακρίνουμε ανθρώπους που δεν έχουμε γνωρίσει και που μας ανοίγουν την ψυχή τους έστω και διαδικτυακά...
Ειμαι μαμα απ τα 16. Και χωρισμενη απ τα 19! Σημερα η κορη μου ειναι 16 κι εγω 32! Ειμαστε μαζι σε ολα.παντα ημασταν! Ενα πραγμα ξερω εγω...μαμα και παιδι ΠΡΕΠΕΙ να ειναι μαζι!!! Κοψε το αλκοολ, παρε την κατασταση στα χερια σου.εισαι μανα και μια μανα οφειλει να κανει το καλυτερο για το παιδι της χωρις προφασεις και δικαιολογιες! Παλεψε για κεινη , εστω και αργα!