Τι να πω και εγώ που…
Τι να πω και εγώ που…
μαμά Κάλλια
Διαβάζοντας τις μαμαδοιστορίες, αλλά έχοντας και η ίδια μοιραστεί τους προβληματισμούς μου μαζί σας, με τις απαντήσεις σας να με βοηθούν πραγματικά, προσπαθώ ακόμα σε καθημερινή βάση να καταλάβω ποιος όρισε ποιον κριτή των πάντων, ειδικά σε απαντήσεις κοριτσιών σε μαμάδες που ήθελαν μια απλή συμβουλή, έναν –ιντερνετικό- ώμο για να κλάψουν και όχι κριτική και αποθάρρυνση.
– Δε θηλάζεις γιατί πονάς/δεν έχεις γάλα (ΟΛΕΣ οι γυναίκες έχουν γάλα, Θεός φυλάξει αν το δικό σου δεν επαρκεί για το φαγανό μωρό σου)/έχεις εξαντληθεί από την αϋπνία;
«Γίνεσαι μάνα για να κάνεις θυσίες», «Τι να πω κι εγώ που έπαθα μαστίτιδα 18 φορές, αλλά συνέχισα», «Κανένας πόνος δεν μπορεί να μπει ανάμεσα σε μένα και το θείο δώρο του θηλασμού».
Πρώτο εγκληματικό λάθος μετά τη γέννα, καλά ξεκινήσαμε.
– Αφήνεις το παιδί στη μάνα/πεθερά για να βγεις κανένα βράδυ/να πας διακοπές/να ξεπήξεις;
«Εγώ δεν πάω ΠΟΥΘΕΝΑ χωρίς το παιδί μου», «προχθές πήγα στο περίπτερο μόνη μου και μ’ έπιασε κατάθλιψη», «μάνα γίνεσαι για να είσαι 24/7 με το παιδί σου, όσο βγήκες βγήκες πριν μείνεις έγκυος».
Αλήθεια; Υπάρχει μάνα που δεν απολαμβάνει λίγες ώρες μοναξιάς; Ένα ήσυχο βράδυ; Έναν καφέ με φίλους; Μεταξύ μας είμαστε…
– Έχεις δύο παιδιά και έμεινες έγκυος στο τρίτο, ενώ ήδη τρέχεις και δε φτάνεις/είσαι μικρή σε ηλικία και έμεινες έγκυος χωρίς να το θες;
«Τιιιιι;;;;; Είσαι σοβαρή;», «Τι να πω κι εγώ που προσπαθώ δύο/τρία/πέντε χρόνια να κάνω παιδιά και εσένα στο στέλνει ο Θεός (τσεκαρισμένο προφανώς) και δεν το θες»;
Να πέσει φωτιά να σε κάψει! Το ότι υπάρχουν γυναίκες που δυσκολεύονται (εγώ έμεινα έγκυος μετά από 1,5 χρόνο) ή δεν μπορούν να κάνουν παιδιά, δεν αναιρεί τη δυσκολία της μητρότητας, το ζόρι της καθημερινότητας. Είμαι μάνα, ok, πρέπει να είμαι ευτυχισμένη κάθε δευτερόλεπτο και να μην έχω κανένα πρόβλημα γιατί με «αξίωσε ο Θεός» να κάνω παιδί; Και αν γκρινιάξω είμαι αχάριστη;
– Ήθελες πολύ το παιδί, αλλά η επιλόχεια κατάθλιψη σου χτύπησε την πόρτα –και μπήκε τελικά από τη χαραμάδα;
«Δεν υπάρχει κατάθλιψη, θέλεις τη βολή σου», «δεν ήσουν έτοιμη να γίνεις μάνα, νομίζεις ότι είσαι ακόμα παιδί», «τι να πω κι εγώ που το παιδί μου είναι δύσκολο, αλλά δε σταματάω να χαμογελάω».
Κοίτα να δεις, που εγώ ήθελα πάαααρα πολύ να πάθω κατάθλιψη, να κλαίω κάθε μέρα, να τα βλέπω όλα βουνό και να μην μπορώ να χαρώ το υπέροχο πλάσμα που έχω απέναντί μου. Ευτυχώς η επιθυμία μου έγινε πραγματικότητα, μαζί με το όνειρό μου να πάω σε ψυχολόγο.
–Έχεις βοήθεια από την πεθερά σου, αλλά επεμβαίνει στη ζωή σου/είναι άδικη μαζί σου/υπερβολική με το παιδί;
«Τι να πω κι εγώ που μεγαλώνω το παιδί χωρίς καμία βοήθεια», «δε λες πάλι καλά, μιλάς κι από πάνω».
Καλή πεθερούλα, συγνώμη που σου έχω πει να μη δίνεις ζάχαρη στο παιδί και όλο τρώει μπισκότα, να του φοράς κορμάκι και η κοιλιά του είναι έξω, να μην το έχεις μπροστά στην τηλεόραση, γιατί είναι ακόμα μωρό.
Οι μανάδες είναι οι πιο σκληροί άνθρωποι που ξέρω. Καλό θα ήταν πριν κριτικάρουμε τους ανθρώπους με τους οποίους μοιραζόμαστε το πλέον βασικό κοινό της ζωής μας, να κάνουμε ένα soul searching. Καμία μάνα δεν είναι τέλεια και καμία (μιλώντας για τις μαμάδες της σελίδας) δεν είναι άχρηστη. Εκτός κι αν εμείς την κάνουμε να νιώσει ως τέτοια.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Τα πρώτα σχόλια δε θα τα σχολιάσω καν γιατί είναι δικαίωμα της καθεμιας να μεγαλώσει το παιδί της όπως θέλει και ας λουστεί τα όποια αποτελέσματα, καλά ή κακά.... Το τελευταίο όμως με την πεθερά (ή με την μαμά) που σκίζεται να βοηθήσει και δεν ακούει και ευχαριστώ από πάνω... έλεος! Σε όποια δεν αρέσει ο τρόπος που θα μεγαλώσουν τα παιδιά της με την γιαγιά, πολύ απλά να τα κρατάει σπίτι της.... Τόσο απλά.... Έχω 2 παιδιά και θα μπορούσα να τα παρκάρω άνετα σε όποια γιαγιά θέλω, αλλά δε το κάνω γιατί δε συμφωνώ σε πολλά σε θέματα ανατροφής και κυρίως γιατί δε θέλω τα μικρά να τρώνε γλυκά, να βλέπουν τηλεόραση κτλ... Αλλά να τα αφήνεις σε μεγάλες γυναίκες, να σκίζονται να σε βοηθήσουν για να πας για καφέ/κομμωτήριο κτλ ή ακόμα και στη δουλειά και να τις θάβεις και από πάνω;;;; Δεν είναι δουλάρες οι γιαγιάδες, αλλά μας βοηθούν και μάλιστα τσαμπέ... Οπότε πείτε και ένα ευχαριστώ, δε βλάπτει!!! Και ναι ποτέ δεν έχω πει κακό σχόλιο σε καμιά γνωστή μου για τον τρόπο που μεγαλώνει τα παιδιά της (παρόλο που όλες έχουν άποψη για τα ξένα παιδιά και τα θάβουν...), αλλά όταν ακούω την ατάκα ''τα έχει η πεθερά/ μαμά μου και πάχυναν/κακόμαθαν'' απαντάω πάντα ''σε όποια δεν αρέσει αυτός ο τρόπος ανατροφής, τα κρατάει σπίτι της να τα μεγαλώσει όπως θέλει''.... Και κάπου εκεί καταπίνουν τη γλώσσα τους! ΄Ενα ευχαριστώ βρε κορίτσια που παρατάνε τα πάντα για να σας βοηθάνε....
Προσωπικά βαρέθηκα να διαβάζω το οτιδήποτε δημοσιεύεται σε αυτα τα γκρουπς απο τα οποία και βγήκα και ηρέμησα. Πόση κακεντρεχεια πόση μανία υπεροχής και ισοπέδωσης της άλλης μάνας που επραξε διαφορετικά. Όποια γλυτώνει απο την επιλοχειο να μπει σε κάποιο απο αυτά τα γκρουπς να πάθει. Αντι να κοιτάζουμε τα παιδιά μας και το σπίτι μας εχουμε ορεξη για καυγαδες και ξεκατινιασματα. Κάποια τα κατάφερε σε ένα πράγμα κάποια άλλη σε άλλο. Εξάλλου όλες έχουμε διαφορετική προσωπικότητα διαφορετικά βιώματα και αντοχές. Δεν ειμαστε ρομπότ σε μια ουτοπική κοινωνία τελειότητας.
Εχεις δικιο. Μου αρεσαν αυτα τα γκρουπ στν αρχη και νομιζα οτι θα ακουγοντε ομορφα πραγμα και συμβουλες, σεβομενες η μια μαμα την αλλη. Εγω δεν αφηνα να με επηρεασει τιποτα, με ενοχλουσε ομως να διαβαζω ασχα πραγματα, να μην υπαρχει σεβασμος. Απο τη μια να κρινουν ασχημα και απο την αλλη να προσπαθουν να δειχνοντε για κατι που κανουν. Με θυμωνε ολο αυτο γιατι προσπαθουσε η μια να βγαλει το ματι της αλλης και στη πλειοψηφια καταλαβαινα οτι αυτες που το εκαναν προσπαθουσαν με αυτο το τροπο να καληψουν τα προβληματα που εχουν. Οποιαδηποτε προβληματα και να ηταν αυτα. Δεν ηταν καλα με το εαυτο τους αυτο ηταν το μονο σιγουρο. Ειδα μετα απο ολα αυτα οτι τελικα δε μου προσφερει τιποτα κανενα γκρουπ. Ψυχολογικα δεν εχω και δε θελω να αποκτησω. Μακαρι να ηταν αλλιως και να σεβομασταν τον διπλανο μας και να μη προσπαθουσαμενα το παιξουμε καλητερες.
Εγω το μονο που εχω να πω ειναι γιατι ασχολειστε και αφηνετε να σας επηρεασουν. Καλο θα ειναι να κοιταμε ολοι το τι κανουμε εμεις και οχι τι κανουν οι αλλοι. Κυριως θα πρεπει να κοιταξουμε να τα εχουμε καλα με τον εαυτο μας και τις επιλογες μας οποιες και να ειναι αυτες. Οσοι ασχολουντε με το τι λενε και τι κανουν οι αλλοι ειναι γιατι δε τα εχουν καλα με τον εαυτο τους. Ακουσα πολλα, δεν ασχοληθηκα με τιποτα. Αυτο καντε ολοι σας. Τα εχω καλα με τον εαυτο μου και ολες οι αποφασεις μου ηταν αυτες που επρεπε εγω σα Σπυριδουλα να παρω. Και νοιωθω πολυ καλα για ολες τις αποφασεις μου, ακομα και για αυτες που πολλοι τις κρινουν λαθος. Ειλικρινα δε με αγγιζει. Μην αφηνετε να σας αγγιζει τιποτα. Καντε αυτο που θελετε. Αυτο ειναι και το καλητερο για τα παιδια μας, αν εμεις ειμαστε καλα για τις αποφασεις μας και για το τι κανουμε, τοτε ειναι καλα και αυτα. ;-)
Κακιασμενες οι περισσότερες. Όχι απαραίτητα μαμαδες αλλά γυναίκες γενικά. ΉΜαστε εκ φύσεως ανταγωνιστικές και ζηλιαρες όχι μόνο στο διαδίκτυο αλλά και γενικότερα στη ζωή μας. Ποτέ δε θα πει καλό ή μια για την άλλη. Όσο και να το θέλετε μη ζητατε επιβεβαίωση στο διαδίκτυο. Ειδικά από θηλάζουσες. Σαν αίρεση μιλάνε λένε ακριβώς τα ίδια πράγματα και αν έχεις διαφορετική άποψη είσαι ή ανενημερωτη ή αδιάφορη μάνα. Έχουν φάει πλύση εγκεφάλου και αυτές δε λέω . όλη μέρα στις ομάδες θηλασμού πως να μην λαλισεις.
Χαλαρωσε, μαλλον ειχες ασχημη εμπειρια, αλλα δεν εχεις γνωρισει ολες τις θηλαζουσες. Ουτε σε ομαδα θηλασμου μπηκα ποτε ουτε μου εκανε κανενας πλυση εγκεφαλου. Θελω και θηλαζω και ποσως με ενδιαφερει αν θηλαζουν η οχι αλλες.
Πωπω τόσο τσουρέκια οσο δεν παει άλλο με αυτό θέμα !
Γυρνάει στο μυαλό μου το κείμενο σου, μαμα Κάλλια, πολύ ώρα και αναρωτιόμουν αν έπρεπε να απαντήσω! Διαβάζοντας δε τα σχόλια από κάτω αναρωτιέμαι αν ο κόπος μου θα έχει αξία! Αλλά ας δοκιμάσω.. Εσύ μαμά Κάλλια, που ζητάς να μπουν στην θεση σου και να μην σε κρίνουν, αυτομάτως αφήνεις ανοικτό το παράθυρο για κριτική στην "αντιπέρα όχθη" είτε μέσα απο τα αστεία -ομολογουμένως- σχόλια σου είτε από τα σχόλια που συνοδεύουν το κείμενο σου! Μήπως τελικά όλες οι μαμάδες κρίνουν? Και όταν λέω όλες εννοώ ΟΛΕΣ! Μια ματιά στα σχόλια και θα δεις ότι στην καλύτερη, μια μαμά σαν και εμένα πχ, με χαρακτηρίζουν κομπλεξικιά! Τώρα για τα κόμπλεξ... ας μην μιλησουμε! Ξέρεις τι είναι κοπέλα μου να σου βγει η πίστη για να πετύχεις αποκλειστικό θηλασμό και αν κάνεις το λάθος να το αναφέρεις να ακούσεις την κλασσική βλακεία: "Δηλαδή εγώ που δεν θήλασα είμαι λιγότερο μαμά απο εσένα?" Ναι, χαρομαι που τα καταφερα και είμαι πολύ περήφανη, σε καμία περίπτωση δεν το λέω για να σε πειράξω, αλλά μόνο γιατί χαίρομαι που το κατάφερα! Ξέρεις όμως πόσες αρπάζονται? Από περιστατικά που μου έχουν συμβεί, έχω καταλάβει ότι αν μία μαμά δει μία αλλη μαμά να κάνει κάτι διαφορετικό κατευθείαν παίρνει αμυντική θέση. Εκανα rooming in αλλά και αυτό το κρύβω πια! οσο για τον θηλασμο, αν και θηλαζουσα, ούτε καν ρωτάω, δεν με ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλες μαμάδες, θα ασχοληθώ μόνο με μία μαμά που θέλει βοήθεια η πληροφορίες. Εξού και το "όλες οι γυναίκες έχουν γάλα πλην ένα 5%" γιατί κάποιος το είπε και σε μένα και δεν τα παράτησα. Αλλά και αυτό κόβεται στην λογοκρισία! Αγελάδα με έχουν πει, ψυχάκια με έχουν πει αλλά ποτέ δεν ασχοληθηκα, έτσι λοιπόν και όλες οι μαμάδες δεν πρέπει να ασχολούνται! οπως πχ και για το θέμα των διακοπών (το έζησα φέτος και μου ξύπνησες μνήμες) όταν μου είπε μία φίλη-μαμα για τις διακοπές τους χωρίς το τέκνο και μετά με ρώτησε εγώ που θα παω, η απάντηση "κάπου εδώ κοντά γιτί με το μωρό είναι δύσκολα" ξίνισε. και όταν με "συμβούλεψε" να πάω κάπου με τον άντρα μου μόνοι μας για το καλό της σχέσης μας της απάντησα ότι εγώ δεν θέλω να πάω πουθενα χωρίς το μωρό. Ξέρετε τι ακολούθησε, ε? "δλδ εγώ που το αφήνω είναι κακιά μαμά?" Λες πραγματικά να με ενδιαφέρει να σε κακοχαρακτηρίσω? Στον διάλογο όμως ακούγονται όλες οι απόψεις αλλιώς μην ρωτάς και μην συζητας! προσωπικά κάθε μέρα νιώθω η χειρότερη μαμά και βάζω στόχους πως να κάνω το παιδί μου ευτυχισμένο. Σε πολλά που λες μπορεί να έχεις δίκιο, αλλά όπως υπάρχουν εριστικοί άνθρωποι (και όχι μαμάδες) σε όλα τα στρατόπεδα! Οπότε ας μην κρίνουμε και εμείς τις σκληρές μαμάδες με σκληρή κριτική!
Πάλι σε αντίστοιχο κείμενο έχω απαντήσει κάτι σε σχέση με το δικό σου σχόλιο. Ναι πολλές παίρνουν αμυντική θέση και οι λόγοι είναι πολλοί, αλλά οι δύο κυριώτεροι είναι ότι έχουν δεχτεί για πολλές τους επιλογές πόλεμο και πως ενδόμυχα πιστεύουν πως ίσως δεν είναι και οι επιλογές τους οι καλύτερες. Θα μου άρεσε από εδώ και στο εξής να ακούω καμιά φορά και "Μπράβο για την επιλογή σου!Εμείς διαλέξαμε άλλο δρόμο!"
Εγω πιστευω πως οι ιδιες νιωθουν ανεπαρκεις μητερες-δικαιολογημενα ή αδικαιολογητα δεν ειναι δικο μας θεμα-και ανοιγουν τετοιες κουβεντες για να βρουν μια μαμα που να κανει τα ιδια με αυτες ωστε να νιωσουν οτι δεν ειναι οι μονες ή οτι δεν ειχαν αλλη επιλογη κτλ...οταν δε λαβουν διαφορετικη απαντηση απο αυτην που περιμεναν ξεκινουν μια χωρις λογο μαχη με αμυντικη σταση και μπολικη επιθεση..ακουστε ενα παραδειγμα: εγω καπνιζα και μολις πηρα θετικη χωριακη στα χερια μου το εκοψα μαχαιρι...γνωστο αυτο σε οσους με ξερουν..οταν λοιπον ημουν στον 5ο μηνα της εγκυμοσυνης μου μια φιλη με 4 χρονων παιδι που συζητουσαμε τα της εγκυμοσυνης με ρωτησε αν καπνιζω...της ειπα οτι το εκοψα μαχαιρι και αρχισε να με λεει υπερβολικη και οτι αυτη εκανε 5 τσιγαρα την ημερα κ μπλα μπλα μπλα...μαλιστα μου ειπε οτι μπορει να κανω και κακο στο παιδι αν το "ζηταει ο οργανισμος μου" αλλα δεν καπνιζω..και οταν της.ειπα οτι δεν "το ζηταω" εκει αποτρελαθηκε...μια αλλη φορα παρεξηγηθηκε επειδη ειπα οτι θελω να θηλασω αποκλειστικα κανα 6μηνο,αν με το καλο μπορεσω,επειδη αυτη θηλασε 40 μερες και ηταν σε φαση " τι τωρα εσυ εισαι καλυτερη?!" ενω προσωπικα δεν την ειχα ρωτησει καν...(τωρα ειμαι 8 μηνων εγκυος οποτε δεν εφτασε η ωρα για να δω αν μπορεσα και να σας πω). Εν κατακλειδη, κριτικη υπαρχει και απο τα δυο στρατοπεδα..και απο τις επαρκεις και μη μητερες..το θεμα ειναι πού κατατασσει η καθεμια τον εαυτο της,να μη βγαζουμε τα αποθημενα μας πανω στους αλλους και να καταλαβουμε οτι η μητροτητα δεν ειναι ενα διαγωνισμος με τις αλλες μητερες αλλα μαλλον με τον ιδιο μας τον εαυτο, ωστε να γινομαστε καλυτερες για εμας και την οικογενεια μας!
Μια μικρή διόρθωση...δεν έχουν όλες γάλα. Δυστυχώς. Και αυτό ισχύει για όλα τα θηλαστικά. Το γάλα μου ποτέ δεν κατέβηκε. Δεν πρηστηκε ποτέ το στήθος μου. Δεν ένοιωσα ποτέ "γεμάτη" . Είχα 10 μέρες πρωτογαλα, και τις επόμενες 40 όση ώρα και να είχα τον μικρό στο στήθος, το γάλα συνέχιζε να ειναι αραιό και απειροελάχιστο. Μέχρι που αυτό κόπηκε τελείως. Όσο για το "όλα τα θηλαστικά" που ανέφερα, επειδή μένω επαρχία, πολλοί συγγενείς κ γνωστοί έχουν ζώα. Ζώα που συνήθως τα επιστρέφουμε για το γάλα τους. Όλοι τους έχουν περιστατικά, στα οποία γεννούσε κάποιο ζώο και δεν είχε γάλα να θρέψει τα μικρά του. Και για να μην μου πει κάποια ότι ειμαι ανενημερωτη, φίλη που θηλασε αποκλειστικά το πρώτο της παιδάκι, στο δεύτερο δεν είχε γάλα. Μια κοπελα λοιπόν που ήξερε τι έκανε γιατί το είχε ξανακάνει.
Πόσο συμφωνώ. Εκτός από όλα αυτά αν είσαι και αδύναμος χαρακτήρας τους πιστεύεις και νιώθεις ενοχές και νομίζεις ότι είσαι άχρηστη μάνα.
Επιτελους.....
Επιτέλους! Νομίζουν μερικές οτι η δική τους κοσμοθεωρία και ο δικός τους χαρακτήρας μάλλον πρεπει να εφαρμοστεί - με την βία αν γίνεται- σε όλες! Και κυριως εκείνες που το παίζουν ξερόλες και υπεράνω και εχουν άποψη επι πάντως επιστητού-την οποία εκφράζουν με τέτοια ευγένεια που ραγίζει ο πάγος στους πόλους- ειναι αυτές που τραβάνε τα μεγαλύτερα ζόρια, αλλα δεν θέλουν να το δουν καν! Τι παει να πει " κι εγω μεγάλωσα παιδια/μονη μου ήμουν/είχα προβλήματα, αλλά..." Συγχαρητήρια! Να τα χαίρεσαι! Σε κάθε περίπτωση ομως δεν εισαι ΕΣΥ που τραβάει τα ζόρια της κοπέλας που γράφει. Μπορούμε να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας για να δώσουμε κουράγιο και παρηγοριά η μια στην άλλη, αλλα οταν τις προβάλλουμε λες και ειναι τα διαπιστευτήρια μας για 200 διαφορετικές ειδικότητες και έχουμε και ανάλογο ύφος, τοτε γινόμαστε σκύλες....απλά!
Σιγουρα οταν καποιος εκθετει την αποψη του σε δημοσια fora αναμφιβολα θα εισπραξει και τον αντιλογο-τι πιο φυσικο και μαλιστα εποικοδομητικο για να ακουγονται ολοι. Εχω παρατηρησει ομως οτι σε καποια θεματα οπως ο θηλασμος οι μητερες που επελεξαν να μη θηλασουν (ειτε απο αναγκη ειτε απο επιλογη) στηλιτευονται με απρεπεις εκφρασεις(απο μικρη μεριδα ευτυχως) και ασφαλως και απο τη μερια των μη θηλαζουσων μαναδων υπσρχει αντιστοιχα μικρη μεριδα που ανταπαντα με τον ιδιο τροπο. Αναρωτιεμαι γιατι καποιες μητερες δεν μπορουν να εκφερουν την αποψη τους χωρις να υποτιμουν εκεινες που δε συμπορευονται μαζι τους στον τροπο ανατροφης των παιδιων τους. Εν κατακλειδι, ολα μπορουν να ειπωθουν, χωρις να θιγει κανεις
Προφανώς δεν αντιλαμβάνεσαι ότι όλες αυτές οι βλαμένες συζητήσεις γίνονται από ανθρώπους που έχουν κόμπλεξ και προσπαθούν να αποδείξουν κάτι (προτίστως στους ευατούς τους). Κάποιος που είναι οκ με τον εαυτό του δεν έχει ανάγκη να γράφει άρθρα ή να κάνει σχόλια εδώ κι εκεί στα blogs για να υπερασπιστεί τις επιλογές του. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι αξιωματικά στη ζωή. Είναι έτσι γιατί είναι και δεν αλλάζουν ούτε ακυρώνονται επειδή κάποιοι κάνουν την επιλογή να τα αγνοούν. Για παράδειγμα ο Θηλασμός είναι αξιωματικά απαραίτητος για το νεογνό του θηλαστικού. Το γεγονός ότι πολλές μητέρες στη σημερινή εποχή δεν θηλάζουν, δεν πρόκειται να το αλλάξει αυτό. Η σημαντικά μαζική αυτή επιλογή δεν μπορεί να ανεραίσει την ορθή λειτουργία της φύσης, όσο μεγάλη κι αν είναι η προσπάθεια απαξίωσης (για ευνόητους λόγους if you know what I mean). Προσωπικά βαρέθηκα να διαβάζω άρθρα σαν το συγκεκριμένο. Έκανες όπως νόμιζες με το παιδί σου γιατί έτσι νόμιζες? Καλώς. Deal with it και πάμε παραπέρα. Δεν καταλαβαίνω γιατί χαρακτηρίζεις τις μητέρες σκληρές, συγκεκριμένα τις μητέρες. Σε ποιον κόσμο ζεις? Δεν ξέρεις ότι κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν σκληροί και επικρητικοί? Εσύ δεν είσαι με το άρθρο σου επικρητική? Στην τελική εσύ έγραψες το άρθρο in the first place. Γιατί περιμένεις ότι όλοι θα πρέπει να συμφωνήσουν ντε και καλά μαζί σου? Ποιος είπε ότι ευγενικός και καλός μαζί σου είναι μόνο αυτός που σου χαϊδεύει τα αυτιά και σου λεει αυτό που θέλεις να ακούσεις? In the end, αν ήθελες απλώς ώμο να κλάψεις που δεν κατάφερες να θηλάσεις κατάλαβε ότι δεν είσαι στο σωστό μέρος. Η κολητή σου θα σε παρηγορήσει γι'αυτό. Όχι 100.000 άγνωστοι άνθρωποι με 100.000 διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες.
''Προφανώς δεν αντιλαμβάνεσαι ότι όλες αυτές οι βλαμένες συζητήσεις γίνονται από ανθρώπους που έχουν κόμπλεξ και προσπαθούν να αποδείξουν κάτι (προτίστως στους ευατούς τους). Κάποιος που είναι οκ με τον εαυτό του δεν έχει ανάγκη να γράφει άρθρα ή να κάνει σχόλια εδώ κι εκεί στα blogs για να υπερασπιστεί τις επιλογές του.'' Ποια...μιλαει......χαχχαχαχχαχαχαχα ΕΛΕΟΣ!!!!! Εισαι..αυτο που...περιγραφεις!!!!
θα κρατήσω αυτό που είπες στο τέλος "Οι μανάδες είναι οι πιο σκληροί άνθρωποι που ξέρω" όλο αυτό που σχολιάζεις το είχα μέσα μου και το επεξεργαζόμουν και μέχρι τώρα δεν είχα βρει το ρεζουμέ. Ε! λοιπόν αυτό είναι ... γινόμαστε πολύ σκληρές. Με το που γινόμαστε μαμάδες ανοίγει το κουτί της πανδώρας και από μέσα μας βγαίνουν όλα μας τα ψυχολογικά, ένα σωρό ανάγκες... ότι είχες καταφέρει να μαζέψεις με πολύ κόπο αφήνοντας πίσω παιδική ηλικία, εφηβεία ξαναέρχεται ανεξέλεγκτα και κορυφώνεται στην ανάγκη της επιβεβαίωσης. Επειδή όμως αυτή τη φορά όλες οι ανασφάλειες και τα ψυχολογικά έρχονται πακέτο και με ένα γλυκό μωρό και έναν έτοιμο σκοπό για τη ζωή σου είναι πολύ πιθανό και εύκολο να κρεμαστείς από αυτό και να αρχίσεις να τρέχεις. Ένα πράγμα έχω καταλάβει .. don't mess with mοms ... δεν υπάρχει περίπτωση να πείσεις μαμά ότι έχει άδικο και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να της αποδείξεις ότι είσαι καλύτερη μαμά από εκείνη. Το μόνο που καταφέρνεις είναι να προκαλείς κοκορομαχίες χωρίς τέλος. Αν είσαι τόσο σίγουρος για την επιλογή σου προχώρα μόνος σου υπερήφανος και μην περιμένεις ποιός θα σου το αναγνωρίσει και ποιός όχι. Ο καθένας πνίγεται στην κουταλιά του ... και ο άνθρωπος θα έχει πάντα την αίσθηση ότι εκείνος ζορίζεται περισσότερο από τον δίπλα, ότι τα κατάφερε καλύτερα από τον δίπλα(και δεν αναγνωρίστηκε αρκετά), ότι αξίζει περισσότερα μπράβο από τον δίπλα (η απλά ότι ο διπλανός του αξίζει λιγότερα). Για τους παραπάνω λόγους δεν μπορείς να μπεις στα παπούτσια του άλλου. Ελάχιστοι το καταφέρνουν ακόμη και για απλά πράγματα. Αλήθεια πόσες φορές σας έχει τύχει να πείτε τον πόνο σας για κάτι συνηθισμένο.. αρρώστησα ή έπαθα αυτό εκείνο το άλλο... και αντί να πεις τον πόνο σου και να σε παρηγορήσουν (γιατί αυτό θέλεις ένα comfort) αρχίζεις και ακούς .. ναι και εγώ ξέρεις τι είχα πάθει μπλα μπλα μπλα μπλα ....Πως περιμένεις λοιπόν να καταλάβει ο ένας τα ζόρια του άλλου σε πio σπουδαία πράγματα.. αυτός που έχει 3 παιδιά αυτόν που έχει ένα και αυτός που δεν έχει κανένα όλους τους παραπάνω μαζί. Όποιος τρώει πολύ χρόνο και φαιά ουσία στο τι κάνουν οι δίπλα και όποιος είναι απολυτο-απολυτότατα σίγουρος για τον εαυτό του ... κινδυνεύει να κάνει περισσότερα λάθη και να του ξεφύγουν πολύ περισσότερα από κάποιον που προχωράει λαμβάνοντας υπόψη τα ερεθίσματα και επανεξετάζοντας τι δική του θέση. Ας κάνει ο καθένας το καλύτερο που μπορεί.. στην τελική αυτό μπορεί αυτό κάνει, αυτό του κόβει. Αγνοήστε τις μαμάδες στον ιντερνετ που δεν σας ταιριάζουν και μην ασχολείστε μαζί τους, γιατί να ξοδεύεστε με το μακρύ και το κοντό του καθενός αν είναι να σας εξοργίζει στην τελική και αγκαλιάστε τις φίλες σας μαμάδες .. όλες στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Αλήθεια σκεφτήκατε ποτέ να αγκαλιάσετε μια φίλη σας μαμά που ζορίζεται με κάτι, που περνάει δύσκολα .. και να της πείτε ξέρω ότι κάνεις ότι καλύτερο μπορείς .. ξέρω ότι έχεις υπάρξει μια καλή μαμά, μια μαμά που προσπαθεί, δυνάμωσε, συνέχισε ή προσπάθησε, θα τα καταφέρεις, θα ξανασηκωθείς ....Έχετε σταματήσει τον εαυτό σας ποτέ από την παρόρμηση να πειτε έλα .. όλες έχουμε κουραστεί ? όλες έχουμε ζοριστεί?? τι να πω και εγώ που έχω 2-3-4 παιδιά περισσότερα από εσένα, εμένα να δεις τι μου έκανε η πεθερά μου. Για να πάρεις αναγνώριση πρέπει να δίνεις αναγνώριση.. όπως με όλα τα πράγματα στη ζωή.
Τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια....μα πόσο βαρετό πια!!
Μια χαρά τα λες!!το να κατακρίνεις τους άλλους είναι το πιο εύκολο πράγμα..πραγματικά διαβάσω σχόλια γεμάτα κακία κ χολή που ο μόνος σκοπός τους είναι να προβάλουν πόσο τέλειες(ας γελάσω!!) είναι κάποιες μαμάδες κ πόσο υπερτερούν σε σχέση με τις υπόλοιπες!παλιά εκνευριζομουν με τέτοιου είδους απόψεις,πλέον γελάω!τα κενά που προσπαθείς να καλύψεις/κρύψεις προβάλλοντας την υποτιθέμενη τελειότητα σου είναι συνήθως μεγάλα κ η αντιμετώπιση τους επίπονη..για αυτό πολλοί άνθρωποι προτιμούν να ασχολούνται με τους άλλους κ όχι με τον εαυτό τους..δεν έχουμε όλοι τον ίδιο χαρακτήρα,τις ίδιες απόψεις και τις ίδιες αντοχές..ας είμαστε λίγο πιο επιεικής με τους άλλους κ ας αναγνωρίζουμε το δικαίωμα τους να σκέφτονται διαφορετικά απο μας!
Συμφωνω απολυτα...εχω κουραστει τοσο πολυ να βλεπω μαμαδες που θελουν να τους δωσει καποια αγνωστη λιγο κουραγιο και παντα υπαρχουν καποιες που θα πουν κατι ειτε προσβλητικο ειτε κατι τελοσπαντων που θα μειωσει καποια μαμα....φτανει πια αυτο το "μαμαδομετρο"....
RESPECT!!!! Πες τα χρυσοστομη ! Κουραστηκα να μπαινω σε αυτο το πολυ ωραιο σαιτ για να ενημερωθω με τα τοσο ενδιαφεροντα θεματα του και να σκονταφτω πανω σε χλευασμους των "υπερτατων" μαναδων απεναντι στις "υποδεεστερες" μαναδες που δεν ασπαζονται τις μεθοδους και τις αποψεις τους. Θα ηθελα καποιες απο τις "υπερτατες" να πουν τη γνωμη τους για το ανωτερω κειμενο.
Mε καλύψατε και οι δύο!