Μέσα σε 70 μόλις λεπτά από τη γέννησή του, το μωρό σου έχει κάνει όλα τα παρακάτω

Μπορεί να μην έχει περάσει ούτε λεπτό από τη στιγμή που το μωρό σας ήρθε στον κόσμο μας, η φύση όμως το έχει προικίσει με ένστικτα και αυτό είναι έτοιμο να ζήσει το κάθε δευτερόλεπτο.

Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις ερευνών Σουηδών επιστημόνων επάνω στα νεογέννητα, τα οποία δημοσιεύτηκαν τον Ιανουάριο του 2011 στην Acta Paediatrica, σε 70 λεπτά της ώρας μετά τον τοκετό, ένα μωρό κάνει όλα τα παρακάτω:

0 λεπτά: Ξεσπά σε ένα δυνατό, αγριεμένο κλάμα με το που γεννιέται, δίνοντας ζωή στα πνευμόνια του.

2 λεπτά: Μετά από όλο το κλάμα, το μωρό χαλαρώνει για λιγότερο από ένα λεπτό, ξαπλώνοντας ήρεμο επάνω στο στήθος της μητέρας του. Οι επιστήμονες υποθέτουν πως αυτό το μικρό, ήρεμο διάλειμμα μπορεί να αποτελεί κομμάτι του μηχανισμού ενός μωρού να κρύβεται από τα αρπακτικά.

2,5 λεπτά: Καθώς ξυπνά, το νεογέννητο ανοίγει τα μάτια του για πρώτη φορά. Αρχίζει σιγά-σιγά να κουνά το κεφάλι και το στόμα του.

8 λεπτά: Το μωρό γίνεται ακόμη πιο δραστήριο, αφήνοντας τα μάτια του ανοιχτά για πέντε και παραπάνω λεπτά κάθε φορά. Σε αυτό το ενεργό του στάδιο, το μωρό δείχνει να ενδιαφέρεται για τροφή, κοιτάζοντας το πρόσωπο και το στήθος της μαμάς του, κάνοντας χαριτωμένους «πεινασμένους» ήχους και κουνώντας το χέρι του προς το στόμα του.

18 λεπτά: Πωπω, τι κούραση! Ώρα για άλλον έναν υπνάκο.

36 λεπτά: Έχοντας γεμίσει και πάλι τις μπαταρίες του, το μωρό μπαίνει σε ενεργό δράση και αρχίζει να κουρνιάζει προς το στήθος της μητέρας του, δίνοντας βάση στην αίσθηση της όσφρησης για να βρει τον δρόμο του.

62 λεπτά: Το μωρό θηλάζει, πίνοντας μικρές ποσότητες πρωτογάλακτος, μίας ουσίας που είναι γεμάτη πρωτεΐνες και μόρια του ανοσοποιητικού συστήματος. Αυτός ο πρώτος θηλασμός ενεργοποιεί το στήθος να κατεβάσει γάλα και βοηθάει επίσης τη μήτρα της μητέρας να επανέλθει στο μέγεθος που είχε πριν από την εγκυμοσύνη.

70 λεπτά: Το μωρό πέφτει για ύπνο. Του χρειάζεται σίγουρα ένα ακόμη διάλειμμα.

Τα λεπτά που αναφέρονται στην έρευνα αφορούν ένα μέσο όρο ενός μικρού δείγματος νεογέννητων που μελετήθηκαν και οι χρόνοι μπορεί κάλλιστα να διαφέρουν από μωρό σε μωρό.

Μία άλλη έρευνα η οποία βασίστηκε στην παρατήρηση της πρώτης ώρας ζωής ενός νεογέννητου, ανακάλυψε πως τα μωρά των οποίων το πηγούνι άγγιζε το κάτω μέρος του στήθους της μητέρας τους, είχαν περισσότερες πιθανότητες να θηλάσουν με επιτυχία από ό,τι τα άλλα.

πηγή: sciencenews.org

Μελέτες όπως αυτές μας δίνουν μία καλή εικόνα των πρώτων στιγμών της ζωής ενός μωρού και μας κάνουν να αναφωνήσουμε: «Αυτά τα «μικρά, αβοήθητα μωράκια» είναι τελικά πολύ πιο ικανά και δραστήρια από όσο νομίζουμε!»