Νιώθω ότι ο άντρας μου και εγώ είμαστε… άτυχοι!
Δεν ξέρω σε ποιον να μιλήσω και να με καταλάβει για αυτό σας γράφω. Νιώθω ότι δεν έχω πια υπομονή. Νιώθω ότι και εγώ και ο άντρας μου είμαστε πολύ άτυχοι. Και πραγματικά δεν είμαι μίζερη ούτε ανυπόμονος άνθρωπος, ξέρω ότι κάποια πράγματα αργούν να γίνουν, όμως κάτι τέτοιες ώρες, όχι μόνο τον άντρα μου δεν μπορώ να στηρίξω αλλά ούτε τον εαυτό μου (ευτυχώς συνήθως οι στιγμές που λυγίζω δεν κρατούν πολύ).
Δεν μπορώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που κάτι μας πήγε καλά, ή έστω ουδέτερα (ούτε και καλά ούτε και άσχημα), αλλά αντίθετα, όλα γίνονται στην χειρότερη εκδοχή τους.
Είμαστε 22 χρονών και έχουμε περάσει τα τελευταία χρόνια ότι μπορείτε να φανταστείτε.
Εγκυμοσύνη ενώ ταυτόχρονα ήμουν φοιτήτρια σε άλλη πόλη και αυτός μαθητής (δεν ήταν και η καταλληλότερη στιγμή να γίνουμε γονείς, αλλά το παιδί μας δεν θα το σκοτώναμε) Α ναι όσο ήμουν έγκυος πήγε και φαντάρος!
Μετά ήμουν υποχρεωτικά μητέρα εξ αποστάσεως εφόσον έπρεπε να τελειώσω την σχολή μου. Λέω έπρεπε γιατί η δουλειά μου έχει 100 % επαγγελματική αποκατάσταση, ακόμη και στην Ελλάδα του σήμερα, και με άντρα άνεργο ήταν ότι ταχύτερο μπορούσα να κάνω για να έχουμε από κάπου έσοδα (δεν μπορούσα να έχω το μωρό μαζί μου στην άλλη πόλη επειδή έμενα σε εστία και απαγορευόταν) Να διευκρινίσω ότι η οικογένεια μου είναι πολύ φτωχή.
Ο άντρας μου άνεργος να μην μπορεί να βρει δουλειά, αναγκάστηκε να ξενιτευτεί μόλις ανέλαβα εγώ το παιδί και πήρα το πτυχίο μου (στα 4 χρόνια το πήρα το πτυχίο, ούτε μέρα το καθυστέρησα). Μέχρι τότε το κρατούσε αυτός με την γιαγιά του το μωρό (οι γονείς του απόντες από όταν ήταν παιδί)
Και πάμε στο παρόν.
Είμαστε χώρια τους τελευταίους πέντε μήνες, αυτός σε άλλη χώρα, εγώ εδώ (έχει να δει το παιδί του 5 μήνες ο άγγελός μου, σκεφτείτε λίγο πώς νιώθει!!)
Πιστέψαμε ότι εκεί θα μας πάνε τα πράγματα έστω και λίγο καλύτερα, αλλά……….
Βρήκε δουλειά, μέχρι να βρει, έκανε δουλειές του ποδαριού. Δεν έκατσε ούτε μέρα.
Από τότε όλα πάνε χάλια στο να βρει σπίτι, στο να κάνει τα χαρτιά του, σε όλα…
Δεν ξέρω αν για την κακή μας τύχη έχουμε μερίδιο ευθύνης και πραγματικά το εύχομαι γιατί αν ισχύει αυτό θα υπάρχει τρόπος να το διορθώσουμε… Απλώς δεν βλέπω που είμαστε λάθος.
Δεν έβρισκε σπίτι με τίποτα… Του έκλειναν ραντεβού και μία μέρα πριν πάει του τα ακύρωναν και του έλεγα πως βρήκαν άλλον ενοικιαστή. Σε άλλες περιπτώσεις τους ενοχλούσε το μωρό (τι μωρό δηλαδή, 3 χρονών παιδί). Σε άλλες περιπτώσεις του είπαν ότι το σπίτι δόθηκε σε άλλον ενώ είναι άδειο ακόμη και σήμερα. Και το τελευταίο που είχαμε ελπίδες, μία μέρα πριν πάει να το δει δόθηκε και αυτό σε άλλον (όχι δεν μου λέει ψέματα ο άντρας μου, γιατί μπορεί να το σκεφτήκατε και αυτό, άνθρωπος που σου μιλάει και κλαίει δεν λέει ψέματα).
Στο ενδιάμεσο περίμενα να ορκιστώ. Η πλάκα είναι ότι το τμήμα μας στο πανεπιστήμιο είναι το μόνο στην Ελλάδα που κάνει 1 ή το πολύ 2 ορκωμοσίες το χρόνο. Πράγμα που θα πει ότι παρόλο που τελείωσα στην ώρα μου, έπρεπε να περιμένω πάνω από 6 μήνες να ορκιστώ. Αλλά το πιο αστείο είναι ότι κάθε χρόνο η ορκωμοσία γινόταν Νοέμβρη άντε το πολύ Δεκέμβρη, αλλά φέτος το σπάσαμε και αυτό το ρεκόρ. Έγινε τέλη Γενάρη. Είχαμε και αυτήν την αναμονή.
Τώρα με τα χίλια ζόρια τακτοποιήθηκε το θέμα με το σπίτι (με τον χειρότερο τρόπο, γιατί από Φλεβάρη που ήταν να φύγουμε πήγε για Μάιο).
Εκεί έχω και άλλο θέμα… ο μπαμπάς μου, μου είπε με λίγα λόγια να φύγω από το σπίτι, με άσχημο τρόπο, αλλά το εννοούσε καλοπροαίρετα. Γιατί με τόσα που έχει ακούσει από εμάς τους τελευταίους μήνες, λογικό να γίνει δύσπιστος. Δηλαδή πώς γίνεται όλα να πηγαίνουν τόσο στραβά…; Αφού και εγώ αναρωτιέμαι το ίδιο που το ζω.
Τώρα έχουμε άλλο πρόβλημα… (πώς και έτσι, θα μου πείτε) Μπορεί να μην έγινε πρόβλημα ακόμα αλλά με αγχώνει, γιατί τίποτα δεν πάει καλά όπως καταλαβαίνετε και στα παραπάνω.
Περιμένουμε ένα χαρτί από την δουλειά του άντρα μου για να υπογράψει σύμβαση για έναν χρόνο. Αλλά δεν του ήρθε ακόμα. Σε κάποιους συναδέλφους του πήγε, αλλά στον άντρα μου όχι ακόμα.. Λέτε να έγινε καμία στραβή; Αλήθεια δεν θα το αντέξω αυτήν την φορά… Τελευταία όλο άσχημα νέα ακούω (άμα δεν τον πάρουν δεν θα μπορέσει να πάρει ούτε το σπίτι που βρήκε, ούτε τίποτε άλλο και πολύ πιθανό να αναγκαστεί να γυρίσει)
Αν δεν τον πάρουν τότε τι θα κάνουμε; Έχω απελπιστεί, μπορεί να σας φαίνονται ψιλοπράγματα όλα αυτά, αλλά και η φακή σε μέγεθος είναι μικρή αλλά άμα γεμίσεις ένα τσουβάλι φακές, θα είναι αρκετά βαρύ για να το κουβαλήσεις ένας άνθρωπος μόνος του. Νιώθω ότι αρχίζω να χάνω την υπομονή μου και πιστέψτε με έχω κάνει πάρα πολλή υπομονή.
Δεν με νοιάζει για εμένα….. αλλά πώς θα στηρίξω αυτόν τον άνθρωπο που ξενιτεύτηκε για κάτι καλύτερο και τίποτα δεν του πάει καλά; Αυτόν που έχει να δει το παιδί του 5 μήνες; Πραγματικά νιώθω απίστευτα λίγη και αδύναμη. Μακάρι να ήμουν πιο δυνατή.
Θα μου πείτε κοίτα τα θετικά, ότι είσαι 22, έχεις έναν άγγελο, ένα πτυχίο και έναν άντρα που σε λατρεύει, αλλά τι να τα κάνω όλα αυτά όταν δεν μπορώ να τα απολαύσω όπως θέλω;
Και αν δεν τον πάρουν στην δουλειά πώς θα μαζέψουμε τα κομμάτια μας και θα προσπαθήσουμε ξανά από την αρχή; Δεν πρόλαβα να νιώσω ότι πάει κάτι καλά, όλα φαίνονται να χαλάνε. Λένε ότι » κάθε εμπόδιο για καλό», αλλά εγώ έχω δει ως τώρα τα εμπόδια μόνο … όχι το καλό! ‘Εχω απογοητευτεί με τον εαυτό μου. Έχω απογοητευτεί από τις καταστάσεις, έχω κουραστεί.
Μακάρι να τον πάρουν στην δουλειά επιτέλους, να πάμε να τον βρούμε να ηρεμήσουμε και εμείς.
Ευχαριστώ για τον χρόνο σας, ξέρω σας κούρασα, όμως είχα ανάγκη να τα πω κάπου,
Ελπίζω να είστε γεμάτοι υγεια και πολύ τυχεροί.
Μανούλα S.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Εμενα προσωπικα δε μου φαινεται οτι υπερβαλεις,σου επεσαν πολλες ευθυνες μαζι και δεν ειναι λιγο.Ομως τωρα ειναι που πρεπει να παλευεις για ενα καλυτερο μελλον για εσενα και την οικογενεια σου.Δωσε δυναμη στον αντρα σου,τη χρειαζεται,σκεψου θετικα και οταν η μπορα θα περασει και εσεις θα εχετε αντεξει θα νιωθετε υπεροχα για αυτα που εχετε κατορθωσει,υπομονη και θετικη σκεψη!
οταν εχεις την υγεια σου ολα ταγαθα του κοσμου εχεις....
Αλλαξε τροπο σκεψης ! Σταματα να σκεφτεσαι το ποσο "ατυχοι "ειστε ! Ειστε πολλοι τυχεροι σε πολλα κομματια μεμονομενα σαν ενα παζλ που απλα πρεπει να βρεις πως ενωνονται μεταξυ τους για να δεις ολοκληρη την εικονα! Κανε μια δοκιμη για λιγες μερες σαν την παρακατω και πραγματικα θα δεις πως ολα θα αλλαξουν. Απ' οσο καταλαβα ο αντρας σου βρηκε σπιτι ! Ζητα να σου στειλει μια φωτογραφια, εκτυπωσε την και βαλε την σε 1 πινακα. Φαντασου να ζεις εκει ευτυχισμενη με ολη την οικογενεια μαζι , οικονομικα ανεξαρτητη και με το παιδι σε 1 καλο σχολειο. Δες και πιστεψε! Ετοιμασε τις βαλιτσες σου σαν να εισαι ετοιμη για αναχωρηση , τακτοποιησε ολους τους λογαριασμους σου και οτι χαρτια χρειαζεσαι για το ταξιδι. Δες τα ολα τελιωμενα. Σκεψου μεχρι και τη δουλεια που εχεις βρει εκει και με ποια συγκοινωνια φτανεις στο χωρο εργασιας σου. Δημιουργησε τις εικονες και δες ολο το ΄'παζλ΄΄ ετοιμο ! Πιστεψε σε αυτο ! Η θετικη σκεψη παντα ειναι πιο δυνατη απο οποιαδηποτε αρνητικη!
Κοριτσάκι μου γλυκό...ως γνωστών έξω από το χορό όλοι μας ξέρουμε πολλά τραγούδια!!!Σίγουρα υπάρχουν καρκινοπαθείς που πεθαίνουν αλλά εσύ αυτά τα προβλήματα έχεις και αυτά σε απασχολούν...και καλά κάνεις..μην νοιώθεις άσχημα για αυτό!!!Προσωπικά πιστεύω πολύ στο Θεό και θα σου πρότεινα να κάνεις αυτό που κάνω και εγώ στις δύσκολες στιγμές μου...να προσευχηθείς και συγκεκριμένα ψάξε την προσευχή του Αγίου Ιούδα του Θαδδαίου!Και σήμερα το βράδυ ανθρωποι που πιστευουμε στο Θεό ας κάνουμε μια μικρή προσευχή και για σένα...είμαι σίγουρη οτι όλα θα αλλάξουν πολύ σύντομα στην ζωη σας...δεν σου μιλαω για πλούτη κτλ όχι αλλά για οικογενειακή γαλήνη και ευτυχία στο ταπεινό σας σπιτάκιπου με την βοήθεια του Θεού θα είσαστε οι τρείςσας και πολύ αγάπη ...αυτά λείπουν απο πολλές οικογένειες στην χώρα μας.
στο συμπαν ισχυει ο νομος της ελξης. Πρεπει να αλλαξεις τον τροπο που σκεφτεσαι, μα εσυ σκεφτεσαι το κακο πριν καν ερθει! θετικη σκεψη και τα θετικα σιγα σιγα θα πλησιασουν. αμα περιμενεις το χειροτερο αυτο ε βεβαια αυτο θα σου συμβει να εισαι σιγουρη!
koritsaki mou prepei na analaveis tis efthines sou.... to hrima de fernei efthia apla dimiourgei mia aisthisi asfaleias k parehei anesi sti zoi k efkairies ... katagomai apo poli plousia oikogeneia k omos klidonistikame apo themata igeias k kakon sinanastrofon.... esi eheis igeia, paidi, sizigo k ptihio! eheis ola ta kala k tis proipotheseis gia na exelihteite oikonomika k oikonomika os oikogeneia stin ellada i tin allodapi, kalon agona!
Είσαι ένα μικρό παιδί με προβλήματα ενηλίκου. Αυτός είναι ο λόγος που όλα σου φαίνονται βουνό. Γιατί τα προβλήματα που έχεις δεν είναι καν σοβαρά. Το ότι άργησε λίγο ο καλός σου να βρει σπίτι δεν είναι πρόβλημα. Το λες και αναμενόμενο. Σε κάποιες πόλεις του εξωτερικού είναι ιδιαιτέρως δύσκολο να βρεις σπίτι! Ίσως μάλιστα ο καλός σου να ήταν και πολύ τυχερός που βρήκε τόσο σύντομα! Δεν αναφέρεις αν υπήρχε κάποιος επιτακτικός λόγος που έφυγε χωρίς να έχει εξασφαλίσει στέγη πρώτα, αλλά συνήθως πρώτα βρίσκεις που θα μείνεις και μετά πας. Επίσης το οτι άργησες λίγο να ορκιστείς δεν μου φαίνεται και τόσο τραγικό. Αφού όλες οι σχολές δίνουν πιστοποιητικό πτυχίου αμέσως μόλις ολοκληρώσεις τις υποχρεώσεις σου, ανεξάρτητα από την ορκωμοσία, στην οποία απλώς παίρνεις και τον επίσημο πάπυρο. Αλλά ακόμα κι αν στη δική σου σχολή δεν ισχύει αυτό, δεν έγινε και τίποτα που καθυστέρησες έναν μήνα. Ένας μήνας είναι. Όχι ένας χρόνος!!!! Που και πάλι από τα λεγόμενά σου φαίνεται ότι δεν έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί προφανώς αποφασίσατε ότι εσύ δεν θα εργαστείς. Εκτός αν δεν έχω καταλάβει σωστά. Και εν πάσι περιπτώσει αφού λες ότι με το πτυχίο σου έχεις 100% εξασφαλισμένη εργασία δεν χρειάζεται να αγωνιάτε με τον σύντροφό σου για τα προς το ζην αν εσύ μπορείς να συνεισφέρεις άμεσα στο οικογενειακό εισόδημα. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν το κάνεις δηλαδή, και αναγκάστηκε εκείνος να ξενιτευτεί. Τι να πω. Νομίζω ότι απλώς πρέπει να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου και να δεις τα πράγματα με πιο ώριμο μάτι. Είσαι πολύ μικρή και όπως φαίνεται από αυτά που λες, είσαι και πολύ άπειρη. Αλλά από τη στιγμή που έγινες μητέρα δεν έχεις άλλα περιθώρια. Πρέπει να ωριμάσεις άμεσα και να αντιμετωπίσεις τα πράγματα σαν ενήλικη.
Νιώσε*νιώσε****
Έχει ο Θεός θα λες...έχει το Σύμπαν...μην απελπιζεσε...+μιας+δουλεύεις το ίντερνετ διάβασε+λίγο για τον νομο της Έλξης για να μην σε πριζω.. Όσο λες οτι είστε άτυχοι+οτι όλα πάνε στραβά.. Αυτό θα προσέλκυεις..αλλαξε λίγο τη. Ενέργεια σ...Βίωσε ευγνωμοσύνη για οτι έχεις... Πραγματα που τα θεωρείς δεδομένα...δεν είναι!!! Η υγεία ας πούμε...+είναι+τα πιο σημαντικά βρε καρδουλα μου.... Κάθε αρχή+δυσκολη δεν λενε???όλα καλα Πανε...βίωσε το! Νιωσε τη χαρα,βίωσε οτι έχει ηδη συμβεί Γιά να το προκαλέσεις!!!+μην ξεχναςνανιωθεις ευγνωμοσύνη που εχεις τον ανθρωπο σου...το παιδάκι σας.που είστε ολοι καλά..ολα θα γίνουν....
Ναι τα πραγματα δεν ειναι ευκολα σε καταλαβαινω, ειναι αυτο που θες λιγο να ξαποστάσεις και να γίνουν πιο απλά όλα...διαφωνώ με πολλά απ οσα διαβασα παραπανω αλλα θα συμφωνησω στο οτι αφου εχεις την υγεια σου το παιδι σου, το πτυχιο σου και εναν ανθρωπο να σε αγαπαει εχεις θυσαυρό. Τα πραγματα θα τα βλεπεις ασχημα αν συγκρινεις την ζωή σου με αλλες κοπελες που ισως εχουν βοηθεια απο γονεις και οικονομική υποστήριξη... Πρεπει να ενηλικιωθεις αν περιμενεις εστω και το παραμικρο ψιχουλο απο γονεις ειτε οικονομικο ειτε πρακτικο ειτε συναισθηματικο χανεις χρονο και δεν πας μπροστα... Εχεις κανει τις επιλογες σου πρεπει να τις στηριξεις και να παλεψεις καποια στιγμή θα νιώθεις νικήτρια, καλο ειναι που και που ,να βλεπεις τι εχεις καταφερει και να παιρνεις δυναμη...
ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΚΑΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΠΑΙΔΙΟΥ Η ΑΠΟΒΟΛΗ.....ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΤΩΡΑ???Ο ΚΑΘΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ!!!
Ε ΟΧΙ ΚΑΙ ΑΤΥΧΗ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΙ Η ΕΓΓΟΝΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΤΗΣ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ 8 ΜΗΝΩΝ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΗΝ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΤΥΧΙΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΝΑ ΛΕΣ ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΟ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΓΕΡΟΙ!!!!!!!!!!!!
Σε καταλαβαίνω πως νιώθεις γιατί έχω περάσει παρόμοιες φάσεις με τον άντρα μου να λείπει μεγάλα διαστήματα και την οικονομική κατάστασή μας να αλλάζει συνεχώς, κυρίως προς το χειρότερο. Θα ακουστεί κλισέ γιατι το λένε όλες αλλά σαν την υγεία πρώτον δεν υπάρχει άλλο αγαθό. Να λες "ευχαριστώ" που ξυπνάς κάθε πρωί με την υγεία σου και το μωράκι σου υγιές και τον άντρα σου καλά. Τώρα στο θέμα της ατυχίας, όπως σου είπα ένιωθα κι εγώ άτυχη με όσα μας τύχαιναν κάθε φορά, όμως αν έμαθα κάτι είναι ότι πολλές φορές αν γίνει ή δεν γίνει κάτι είναι για καλό. Θα μπορούσες να πάς στο εξωτερικό και τα πράγματα να μην είναι όπως τα περιμένεις, να αποξενωθείτε κλπ...τ'οτε τι θα πεις; "Να γύριζα τον χρόνο πίσω;" Δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει το μέλλον και αν είναι για καλό ή όχι γι'αυτό πρώτον δεν έχει νόημα να στεναχωριέσαι και να αγχώνεσαι. Ότι είναι να γίνει θα γίνει. Κι έπειτα αν δεν μπορείς να καθορίσεις το μέλλον ποιο το νόημα να σκας γι'αυτό και να χάνεις το παρόν; Οι δικές μου εμπειρίες αυτό μου δίδαξαν. Τα πράγματα δεν έρχονται μεν πάντα όπως τα θέλουμε, αλλά πολλές φορές νομίζουμε ότι αυτό που θέλουμε είναι κι αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε...
ΑΝ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΤΕ ΛΥΠΑΜΑΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. ΔΕΝ ΔΙΑΒΑΣΑ ΠΟΥΘΕΝΑ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ.ΟΛΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΜΙΛΑΣ.ΕΓΙΝΕΣ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ ΜΑΜΑ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΑΝΩΡΙΜΗ.ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ, ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ.ΣΟΒΑΡΕΨΟΥ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΚΛΑΙΓΕΣΑΙ.ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΤΙΠΟΤΑ
Kopela mou eisai 22 xronwn k fantazomai k o antras sou panw katw exei thn idia hlikia, etsi? Eiste 2 nea paidia k exete thn ugeia sas, ka8ws k to mwraki sas! Auto metraei perissotero ap' ola. Oti eiste kala k ugieis!!! Ola ta alla ginontai! Ola ta alla mporeite na ta kataferete! Eiste akoma neoi. Mhn to bazeis katw apo twra. Auto apagoreuetai! Ksexna to!! Yparxoun an8rwpoi ston kosmo pou pernan polla xeirotera apo auta pou pernas esu twra (arrwsteies, thanatous, klp klp) k den to bazoun pote katw. Peftoun alla ksana sikwnontai. Yparxoun an8rwpoi pou mporei na exoun ta diplasia k triplasia xronia apo esena k ksekinoun thn zwh tous ksana twra giati tous ir8e mia anapodia k tous ta gkremise ola. Tipota den einai tuxh, emeis ftiaxnoume thn tuxh mas! Emeis ka8orizoume thn zwh mas, to mellon mas. Sigoura mas erxontai anapodies, den uparxei an8rwpos ston kosmo opou ola tou erxontai teleia k opoios sou exei pei pote kati tetoio einai o megaluteros pseutis ston kosmo. Se katalabainw giati eisai mikri k enhlikiwsh sou hr8e apotoma, mphkes ston pragmatiko kosmo apo polu nwris, se truferh hlikia egines mana k ksafnika ola epesan epanw sou k oi anapodies ir8an grhgora h mia meta thn allhn. Prepei omws na antekseis k na sta8eis dunath, an oxi gia esena, an oxi gia ton suzugo sou, tote sigoura gia to paidi sou!! To mwraki sas den ftaiei se tipota pou eseis sta 18 sas sta8hkata aperiskeptoi (k oxi atuxoi!) k kanate se tosh nearh hlikia ena paidi. K sugnwmh alla egw proswpika den 8a sas sugxarw pou krathsate to paidi, kala kanate bebaia giati einai mia psuxoula k auto, alla 8a protimousa na hsastan prosektikoi k na kanate to mwraki sas otan pragmatika 8a hsastan etoimoi gia na megalwsete ena paidi, na dhmiourghsete oikogeneia k oti sunepagei auto. Asxeta omws me tis dikes mou antilhpseis k to ti 8a eprepe na eixate kanei tote, etsi k alliws twra pia mhdaminh shmasia exei. Shmasia exei oti exeis oikogeneia, exeis ena paidi k exeis eu8unh gia auto to paidi na megalwsei swsta k me ola ta efodia pou prepei na exei. K egw zw sto ekswteriko, o antras mou irthe prwtos k oi prwtoi mhnes htan duskoloi. To kseperasme omws giati den to balame katw. Giati hmastan dunatoi, giati eixame o enas ton allon k eixame ena koino oneiro: na eimaste mazi gia panta k na dhmiourghsoume oikogeneia. Twra meta apo sxedon 2 xronia dhmiourgoume thn oikogeneia mas, eimaste sta skaria k ola phgainoun kala akoma k me kapoies anapodies sto endiameso. K esu mporeis! K o antras sou mporei! Ola 8a pane kala!! "Oi sun8hkes panta einai la8os. Kanto twra" auto einai kati pou pisteuw para polu k einai h pragmatikothta. POte sthn zwh mas den 8a einai ola teleia, mhn zeis me tetoies pseudais8hseis k mhn nomizeis oti alloi zoun thn teleia zwh. Panta 8a exoume problimata, alles fores megala k alles fores mikria alla pote frouria apor8hta! Ola mporoume na ta kseperasoume k na ta nikhsoume!! Den exeis tipota na fobh8eis. Shkw k palepse! Shkw k sthsou sta podia sou! Shkw k pare thn zwh sta xeria sou! Eisai polu mikrh akoma gia na ta baleis katw. Koitakse to mwraki sou sta matia k pare apo ekei 8arros!!! Kalh tuxh!!!
Οχι δεν εισαι ατυχη εισαι απλα νεα και πνιγεσαι μεσα σε προβληματα που θεωρεις τεραστια .Αν αλλαξεις οπτικη γωνια ισως καλυτερευσει και η ζωη σου.Μου φαινεται πως μαλλον δεν εχεις εκτιμησει σωστα το μεγεθος των οσων εχετε καταφερει ως τωρα που σε τελικη αναλυση ειναι και οτι ωφειλει να κανει καθε νεος ανθρωπος Δηλαδη τι περιμενες να μην παει φανταρος η να μεταφερθει η σχολη σου στην πολη σου για να σπουδασεις στο σπιτι σου η να γινει η ορκωμοσια σου την επομενη μερα που εληξε η εξεταστικη .Πηρες μια αποφαση να φερεις ενα παιδι στον κοσμο φερσου λοιπον σαν ενηλικη και οχι σαν το κοριτσακι που μεμψοιμοιρει γιατι δεν του πανε ολα οπως τα εχει φανταστει.Δυστυχως αναμεσα στη φαντασια και στην πραγματικοτητα πολλες φορες υπαρχει ενα χαος που ξεχωριζει τον ενηλικα απο τον εφηβο.Στο χερι σου ειναι να διαλεξεις προς τα ποια μερια θα σταθεις
Μικρή μου όπως είπαν κ πιο πάνω τα κορίτσια, αν διαβάσεις το ποστ για τη φοιβιαννα κ αλλά παρόμοια θα καταλάβεις τα πραγματικα προβλήματα. Καταλαβαίνω οτι είσαι μικρή κ όλα σου φαίνονται βουνό αλλά Σκέψου οτι πολλά παιδιά στην ηλικία σου ζουν χειρότερες καταστάσεις. Πχ.θάνατος αγαπημένου προσώπου τους,σοβαρό πρόβλημα υγειας κτλ κ ξεκίνα να βλέπεις την ζωή αισιόδοξα γιατί είναι μικρή
αγαπητή νέα μαμά! δεν θα γράψω κάτι καινούριοπου δεν είπαν τα κορίτσια πιο πάνω. για την ακρίβεια η Σταματίνα και η mary ml με κάλυψαν πλήρως. είσαι πάρα πολύ μικρή και τα βλέπεις όλα ρόζ. δεν είναι όμως. υπάρχουν πολύ χειρότερες καταστάσεις σε οικογένειες που δεν συγκρίνονται με τον δικό σου "πόνο". να...πριν μερικές μέρες υπήρχε ανάρτηση "Αντίο αγγελούδι μας" ή "Είμαι μαμά και το παιδί μου έχει καρκίνο" και πολλά πολλά άλλα. Αλλού είναι τα πραγματικά προβλήματα.
νομιζω οτι πρεπει να τα παρεις λιγο στο κρανιο και να ορθωσεις το αναστημα σου απεναντι στη ζωη! καταλαβαινω πως ειναι δυσκολα τα πραγματα αλλα αυτο το εργο με το εξωτερικο εχει παρατραβηχτει!χιλιαδες οικογενειες κοβονται στα δυο για καλο και τα πραγματα γινονται χειροτερα!αλλωστε το εξωτερικο δεν ειναι οπως παλια.αν δεν αντεχεις δεν υπαρχει λογος να πιεζετε τοσο πολυ την κατασταση να πατε στο εξωτερικο! ζητα του να γυρισει πισω και ας δουλεψει ντελιβερας και εσυ σε καφετερια μεχρι να βρεθει κατι καλυτερο...κ εμεις ετσι ζουμε με ενα παιδακι 3 μηνων.μιλα ανοιχτα στους δικους σου αν μπορουν τουλαχιστον να σου κρατανε το παιδι εκτος αν παει παιδικο. ανεξαρτητοποιηθειτε οικονομικα απτους αλλους με οποιον τροπο μπορειτε.σκεφτειτε ισως μια μετακομιση στην επαρχια που η ζωη ειναι πιο φθηνη και πιο χαρουμενη.το παιδι σου θα ειναι ευτυχισμενο αν σας εχει και τους δυο διπλα του δεν το νοιαζουν τα παπουτσια και τα ρουχα του,οχι ακομη τουλαχιστον! θελει κοτσια η αλλαγη και να εισαι ετοιμη για ολα.προφανως η μοιρα δε σας θελει στο εξωτερικο....η μοιρα θελει την οικογενεια ενωμενη! καλη τυχη!
Αφου το πτυχιο σου εχει 100% αποκατασταση ακομα κ στην ελλαδα οπως λες γιατι δεβ βρισκεις για αρχη μια δουλεια?
Αγαπητή νεαρή κυρια, δεν καταλαβαίνω γιατι λέτε οτι είστε άτυχη. Εκτός του οτι, δόξα τω Θεω, δεν εχετε πάθει και τίποτα, η τύχη δεν βρίσκω να έπαιξε και μεγάλο ρόλο σε οςα μας αφηγήθηκατε. Δεν φταιει η τύχη για το οτι μείνατε έγκυος 18 ετών, φοιτήτρια και ενώ ο σύζυγος σας ηταν ακομα μαθητής. Δική σας επιλογή ηταν επίσης να κρατήσετε το παιδι. Ο σύζυγος σας δεν πήγε φαντάρος, όντας πατέρας, επειδή ηταν άτυχος. Πάλι καλα που ηταν και η γιαγιά του και βοηθούσε. Τωρα τί τρομερό σας συμβαίνει, αφού με το καλό τελειώσατε τις σπουδές σας; Οτι αργήσατε ενα μήνα να ορκίστητε; Και τι πειράζει αφού οπως κατάλαβα δεν σκοπεύετε να εργαστείτε προς το παρόν τουλάχιστον, αλλα θα πάτε να ζήσετε έξω με την υπόλοιπη οικογένεια σας; Το οτι ο άντρας σας χρειαςτηκε να δει πέντε,δέκα, είκοσι σπίτια; Αυτο ειναι πολυ συνηθισμένο, (ιδίως σε μερικές χώρες της Ευρώπης που εχω υπόψη μου, οπως π.χ. Στη Γαλλία) και εντωμεταξύ δεν έμενε στο δρόμο φαντάζομαι. Το οτι αργεί η σύμβαση του; Ε αυτο θα φτιάξει αργά ή γρήγορα, σιγά την ατυχία. Μην σας μπαίνουν μαύρες σκέψεις . Αλλα και αν , ο μη γενοιτο, χαλάσει τελικά η δουλειά του συζύγου σας στο εξωτερικό (χτυπάω ξύλο), και πάλι δεν ειναι και προς θανάτον! Αφού εσείς εξασφαλίζετε με το πτυχίο σας 100% δουλειά στην Ελλάδα (και μπράβο σας που επιμείνατε και το πήρατε) το πολυ πολυ θα ζήσετε στην Ελλάδα και θα δουλέψετε εςεις για την οικογένεια, ώσπου να βρει και ο σύζυγος σας δουλεια. Να είστε παντα γερη, εςεις και οι δικοί σας σας εύχομαι, και να δείξετε χαρακτήρα , ψυχραιμία και ωριμότητα, για να στηρίζετε και τον αντρα σας και το παιδάκι σας. Οι επιλογές φέρνουν δυσκολίες, ωστόσο οι δικές σας δεν βλέπω να ειναι και μεγάλες. Σας εύχομαι να μην αντιμετωπίσετε ποτέ κατι σοβαρό, και γρήγορα να ξανά ενώσετε την οικογένεια σας!
Μανούλα S, εντάξει δυσκολεύεστε αρκετά, όμως για να καταλάβεις πόσο τυχερή είσαι, αρκεί να διαβάσεις το post "Για την Φοιβιάννα". Και όσο γραφικό και αν ακούγεται, όσο έχουμε την υγεία μας είμαστε τυχεροί και μπορούμε να παλέψουμε για όλα. Οπότε κάνε υπομονή, τα πράγματα θα φτιάξουν σίγουρα.Είσαστε νέοι, έχετε παιδάκι, να είσαι χαρούμενη και αισιόδοξη!
...και κάτι τελευταίο: εαν θεωρείς ατυχία τις συνήθεις αναποδίες που συμβαίνουν σε όλους ή εαν περιμένεις να συμβαίνουν όλα ή έστω πολλά πράγματα στο χρόνο και τρόπο που θέλουμε τότε λυπάμαι αλλά θα αισθάνεσαι μονίμως άτυχη.
Θα συμφωνήσω με την Σταματίνα και την mary ml. Αυτό που περνάς αντιπροσωπεύει την καθημερινότητα του μέσου όρου. Είσαι πολύ μικρή και με πολλές προοπτικές μπροστά σου και το βασικότερο έχετε όλοι την υγεία σας. Αυτά είναι αρκετά για να θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό, τα υπόλοιπα που γράφεις είναι απλά κουβέντες χωρίς νόημα. Όταν μεγαλώσεις κι άλλο και γυρίσεις και διαβάσεις τι έγραφες στα 22 σου θα γελάς. Πίστεψε με η ζωή έχει πολύ περισσότερα και σοβαρότερα προβλήματα απ' αυτά που περιγράφεις, δεν ξέρω όμως πως θα γίνει να το καταλάβεις εσύ αυτό και να μάθεις να σκέφτεσαι διαφορετικά.
Καλησπέρα και απο εμένα!!!!!!!!!!!!! Η πραγματική ατυχία στην ζωή είναι η απώλεια ή η ασθένεια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Γι αυτό κάνε το σταυρό σου και προσπάθησε για το καλύτερο!!!!!!!! Όλα τα άλλα θα γίνουν!!!!!!!!!!!! Να μην είμαστε αχάριστοι!!!!!!!!!!!!!!!!!! Η ζωή και η υγεία δεν είναι τίποτα και ποτέ δεδομένο!!!!!!!!!!!!!!!!!
συμφωνω απολυτα με την σταματινα!!!!!!!!μονο οσοι εχουν ζησει μια απωλεια ή μια ασθενεια καταλαβενουν το νοημα της ζωης.
Εισαι μικρη και απελπιζεσαι ευκολα! Δεν θελω να σε απογοητευσω αλλα η ζωη ετσι ειναι, ενας διαρκης αγωνας! Κανεις μας πλεον δεν ζει την διαφημιση του βιταμ, ολοι ψαχνουμε για δουλεια η δουλευουμε σκληρα! Τα παντα, ομως, πρεπει να τα αντιμετωπιζουμε με χαμογελο και αισιοδοξια, γιατι η γκρινια μονο γκρινια φερνει! Οταν απογοητευεσαι τοσο πολυ να σκεφτεσαι τι περνανε τα παιδακια στο Ελπιδα και να χαμογελας στο παιδακι σου! Εισαι πολυ νεα, οφειλεις να βρεις χαρα στη ζωη σου!
stamata na mirolatris. den eisai I moni. emena o antras m efige gia dulia sto e3oteriko kai me afise piso 5minon egkio. gennisa moni m (kiriolektika gt oi nosokomes den afinan kanena stin ai8usa toketu para mono ton sizigo. kai o sizigos e3oteriko) kai eide to pedi tu 4 meres meta kai gia 10 meres. ton 3anaeide apo konta sti vaftisi 4 minon kai meta xristugenna 7 minon. o mikros einai 20minon kai exei zisei me to patera tu 8 mines. twra eimai egkios sto 2 kai ir8a piso ellada mexri na genniso. eimai sto 4 mina kai evelpisto na min do 3ana ton antra m otan genniso kai meta. arxise na vlepeis pio 8etika ta pragmata kai na deis pu 8a 3ekinisun na s pigenun kalitera. panta na les efxaristo thee m gia auta p exeis kai na ta ektimas gia ton patera s kai an se koroidevei o antras s den exw na po kati esy 3ereis.
ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙ,ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΝΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΣΑΙ,ΑΛΛΑ ΣΚΕΨΟΥ ΟΤΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ...ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΤΣΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ,ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ...ΑΝ ΣΕ ΒΟΗΘΑΕΙ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΣΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΟΥΝ,ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΙ΄ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΝ ΟΛΑ ΣΤΟ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΟΥΣ ΡΥΘΜΟ...ΚΑΙ ΟΝΤΩΣ,ΕΤΣΙ ΓΙΝΟΤΑΝΕ !!! ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΕΡΙΖΟΜΑΙ ΤΙΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΣΟΥ,ΟΜΩΣ ΕΧΕ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΘΕΟΥΛΗ,ΑΥΤΟΣ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΚΑΝΕΙ...ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ...ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ,ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΚΑΛΟ !!! ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΑΣ,ΤΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ ΑΓΑΘΟ,ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΑΣ !!!ΕΧΕΙΣ Ο,ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ,ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ!!!ΤΩΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ,ΘΑ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ...ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΓΙΆΥΤΟ...ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ ΟΛΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΗ....ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΠΕΡΑΣΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΟΤΑΝ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΟΤΙ ,ΟΝΤΩΣ,ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑΝ...ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΩ ΟΤΙ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕ Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΚΟΤΥΧΙΑ ΜΟΥ...ΟΜΩΣ,ΕΓΙΝΕ !!! ΒΓΗΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΛΕΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΕΜΕΝΑ.ΟΤΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ !!!ΛΙΓΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΠΟΛΛΗ ΠΙΣΤΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ !!!ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΗ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΝΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΣΧΗΜΗ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ.ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΑ ΛΙΓΟ.ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΠΟΛΛΗ ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΣΥΝΤΟΜΑ....
Γλυκιά μου να είστε πάντα γέροι κ αγαπημένοι κ να χαίρεστε το παιδάκι σας.ειναι πολύ σκληρό πράγμα η ξενιτιά κ απάνθρωπες οι καταστάσεις πού βιώνονται.εγώ σου ευχομαι να σας πανε όλα υπέροχα απο εδώ και πέρα καθώς είστε δυο νέα παιδιά με φοβερή δύναμη. Σας στέλνω όλη μου την θετική ενέργεια!!! Να προσεχετε
Αν αυτο σε παρηγορει εστω λιγο να ξερεις πως ζουμε σε παρομοια κατασταση,οχι με εξωτερικο ομως.Εχουμε ενα μικρο αγορακι κ πασχιζουμε να ζησουμε γυρνωντας ο αντρας μου την Ελλαδα και δουλευοντας ποτε εδω ποτε εκει...Ξεχασαμε τι θα πει ζουμε μαζι,πριστηκαν τα αυτια μας απο το τηλεφωνο,το παιδι λεει μπαμπα να ερθεις κ υποφερει το ιδιο κ εμεις που λειπουμε ο ενας στον αλλο.Κλαιω στο μαξιλαρι του το αδειο σπαει η καρδια μας καθε μερα κομματια...Κανε υπομονη κοριτσι μου,ουτε εμεις εχουμε πλουσιους συγγενεις δυστυχως να μας βοηθησουν,δεν εχουμε βοηθεια παρα ελαχιστη απο τους δικους μου για λιγο φαγητο εστω...Η αγαπη μας ειναι μεγαλη πιστευω κ η δικη σας το ιδιο γι'αυτο κανε κι αλλη υπομονη,θα κανουμε ολοι κ μια μερα θα σμιξουμε ξανα που θα παει...
Μου θύμισες κάποιες δικές μας καταστάσεις, σκέψου ότι ακόμα και αν αργήσει λίγο καιρό ακόμα θα ρθει η μέρα που θα ξυπνήσετε και οι 3 μαζί και όλο αυτό θα είναι μια κατάσταση που απλά σας δυνάμωσε κιαλλο. Και στο λέω εγώ που είδαμε τον μπαμπά μας ένα χρόνο μετά. 15 κιλά πιο αδύνατο από το άγχος και εμεις, εγώ με σπασμένη υπομονή από τις καταστάσεις και ο μικρός τον κοίταζε και δεν το πίστευε. Όχι δεν φτιάξανε τα πράγματα, είναι ακόμα δύσκολα σε μια αραβική χώρα αλλά ξυπνάμε αγκαλιά και αυτό μετραει......