Είμαι εδώ χάρη στο παιδί μου!

Διαβαζοντας μια ιστορια για το πως μια μαμα εσωσε το μωρακι της, αποφασισα να γραψω και εγω την δικη μας ιστορια, μονο που στην περίπτωσή μας, το μωρό μου έσωσε εμένα… Θα ξεκινησω απο οταν ακομα ημουν εγκυος. Σαν εφηβη, αν και εγκυος, γυρνουσα στο σπιτι μου γυρω στις 11 με 12 το βραδυ καθε βραδυ απο τον ιδιο ακριβως δρομο, απο τα ιδια σημεια, την ιδια παντα ωρα. Εκεινο το απογευμα ενιωσα την επιθυμια να γυρισω νωρις απο την καθιερωμενη βολτα, γιατι δεν ενιωθα πολυ καλα, ημουν κουρασμενη και ετσι μειναμε σπιτι. Εκει γυρω στις 11 και κατι ακουσαμε κατι δυνατους θορυβους, εγω υποστηριζα πως ηταν πυροβολισμοι, η οικογενεια μου πως ηταν πυροτεχνηματα. Την αλλη μερα μαθαμε πως σε εκεινη την γωνια απο οπου παντα περνουσα σκοτωθηκε ενας ανθρωπος και αλλος ενας τραυματιστηκε…