Ειμαι μαμα ενος υπέροχου αγοριού, ειναι μόλις 5 μηνων!! Ειχα μια υπέροχη εγκυμοσύνη περα τους εμετους και αναγκαστηκα να κανω καισαρική λογω σκληρου τραχηλου! !
Ειμαι με το αντρα μου 7 χρόνια σχεσης και γαμου, ειναι ενας πολυ καλος πατερας, αγαπαει πολυ τον γιο του και κάνει τα παντα για αυτόν… Αυτο που μας την σπαει ειναι η μητερα του. Δεν την αντεχω, απο το καιρο που την γνώρισα ανακατεύεται παντου, με κατηγορεί οπου σταθει και οπου βρεθει, ηθελε να της βγάλουμε το ονομα της αλλα εγω δεν ηθελα γιατί δεν της αξίζει… Δεν με συμπαθεί γιατι δεν της επέτρεπα ποτε μου να ανακατεύεται και θυμωνει που ο γιος της παίρνει το μερος μου και οχι εκείνης… Γενικα μας εκανε πολλα και αν δεν αγαπιόμασταν, ως τωρα θα χωριζαμε…
Έχει ενα άρωστημένο μυαλό μας λέει ότι αν δεν ήταν εκείνη δεν θα κάναμε το μωρο, γιατι εκείνη ήθελε, ενω εγω οχι (επειδή ήθελα να κάναμε μωρο οταν θα ήμασταν καλά οικονομικά) Ηρθε και με μεγάλη μας αγάπη τον καλωσορισαμε, έλεγε παντού πως είναι κορίτσι επειδή ήθελε εγγονή και να κανονισουμε το δεύτερο να είναι κορίτσι και να βγει το ονομα της και οτι ονομα και να το βγάλουμε, εκεινη θα το φωναζει με το δικο της!
Δεν την αντέχω γενικα! Ειναι χωρισμένοι με τον πεθερο μου εχει τρια αγόρια και τα μεγάλωσε μόνη της. Την συγχαίρω, άλλα όχι και να κάνει έτσι και να βγάλει μόνο κακια!! Λέει συνέχεια στον άντρα μου πως ειναι ο αγαπημένος της, τα άλλα δυο παιδιά της δεν είναι κρίμα να ακουνε; Ετσι με έκανε να φοβάμαι να κάνω δευτερο μηπως ξεχωρίσω κάποιο! Δεν θέλω να στερηθεί κάποιο την αγαπη μου!!!
Δεν την αντέχω!! Ο άντρας μου της μιλάει για μην νιώθει τύψεις και φοβαται μήπως δεν του μιλάνε τα αδέρφια του!! Ο γιος μου τώρα άρχισε να δέχεται να τον κρατάει!
Δεν υποφέρεται, τι να κάνω; Να συνεχίσω να είμαι ανενδοτη σε οτι λεει ή να μην της μιλαω καν και να κανω την αδιάφορη; Ο γιος μου θα την θελει οταν μεγαλώσει και αλλο και θα αρχίσει να καταλαβαίνει οτι δεν θέλει την μαμα του; Φοβαμαι να μην του μιλαει κακα για μένα, δεν θέλω να ξέρει τιποτα… Ειναι κρίμα να ακούει κακα λογια απο άλλους!
Τι λετε;
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Eva74 πες τα συμφωνω μαζι σου
αυτα τα πολτιτισμενα τυπου "γιαγια του ειναι και εχει δικαιωμα να βλεπει το παιδι" δεν τα καταλαβαινω ρε κοριτσια πραγματικα.. δηλαδη αυτη η γυναικα -οπως την περιγραφεις- υπαρχει περιπτωση να ΜΗΝ πει ή να μην υπονομευσει εσενα? δλδ γραφεις πιο πανω οτι ευχεται να παθεις κατι για να σου παρει το παιδι και καλα,αλλα εσυ συνεχιζεις να της το πηγαινεις..γιατι? για ποιο λογο? απο ανωτεροτητα ή απο βλακεια? ή ετσι να χαμε να λεγαμε..
απο την ιστορια σου φιλη μας κραταω τα εξης: "Ειμαι με το αντρα μου 7 χρόνια σχεσης και γαμου, ειναι ενας πολυ καλος πατερας, αγαπαει πολυ τον γιο του και κάνει τα παντα για αυτόν" "Δεν με συμπαθεί γιατι δεν της επέτρεπα ποτε μου να ανακατεύεται και θυμωνει που ο γιος της παίρνει το μερος μου και οχι εκείνης… Γενικα μας εκανε πολλα και αν δεν αγαπιόμασταν, ως τωρα θα χωριζαμε…" αυτά εχουν σημασια κοριτσι μου. Η μεταξυ σας σχεση. Να στε καλα μεταξυ σας. απο κει πηγαζουν ολα τα καλα. Ειναι σημαντικο που ο αντρας σου σε υποστηριζει και παιρνει το μερος της οικογενειας του. Απο την αλλη και συ μη σκαλιζεις το τι λεει και κανει και κυριως μην πικραινεις τον αντρα σου. Οσο να ναι μανα του ειναι.
Lou δεν στερω την αγαπη της γιαγια του η ιστορία ειναι μεγαλη δεν την εγραψα ολη το αντιθετο με ολα οσα είπε και μου εκανε εγω επιμενω στον αντρα μου να παιρνω το μωρο να το βλεπει γιατι ειναι η γιαγια του αλλα οχι και να ευχεται να παθω κατι για να μου παρει το παιδι και να λυηθηκε το παιδι γιατι ειναι αγορι αμαρτια απο το θεο μωρο γερο και οτι και να ναικαι αλλα πανω απο ολα ειναι το παιδι τα εγραψα γιατί ηθελα σε καποιο να τα πω γιατι νερικες φορες ειναι καλυτερα να μιλας με αγνωστους παρα με δικους σου ανθρωπους και ελευθερια απλως ηθεάβσε κάποιο να μιλησω δεν δινω ιδιαίτερη αξια γιατι εκανε πολλα και δεν αξιζει εχω πιο σοβαρα προβληματα να ασχοληθω σας ευχαριστώ για τα σχολια σας
Den leo einai to xrirotero pou antimetopizo euxaristo gia ta sxolia sas aplos I gineka einai isterikia k ego tha ithela na exei mia kali sxesi o gios mou meta pou tha megalosei epeidi einai giagia tou k exei k to dikaioma na t vlepei epf einai giagia tou alla olo kakies vgazei prin genisso euxonta na patho kati gia na to anagiosei ekeini telos panto tr eimai paneutixis pou exo tin oikogeneia m k to yperoxo gio mou ton latreuo!!!
Κορίτσι μου, μια πεθερόπληκτη είσαι κι εσυ σαν πολλές άλλες!!! Δεν κατάλαβα να αντιμετωπίζεις ακραίες καταστάσεις... Λίγο πολύ όλες οι πεθερές τα ίδια κάνουν με την δικιά σου! Εσύ όμως τα δίνεις ιδιαίτερη αξία τα καμώματα της και άδικα φθείρεσαι. Αγχώνεσαι για πράγματα που περνάνε απο το δικό σου χέρι (όπως το πως θα συμπεριφέρεσαι εσυ στα παιδιά σου) και χάνεις όλα τα καλά που σου συμβαίνουν, το παιδάκι σου και τον άντρα σου που στέκεται όπως θα έπρεπε. Ξεχνάς μερικά πραγματάκια όμως. Το αίμα νερό δεν γίνεται... σταμάτα να είσαι μόνο αρνητική απέναντι της να μην πάρει τις στραβές του ο σύζυγος και αλλάξουν πολλά. Κρύψε την αντιπάθεια σου γιατί την αντιλαμβάνεται και της δίνεις πατήματα να λέει κι άλλα για σένα. Και μια τελευταία συμβουλή απο μια πολυυυυ παλιά νύφη: ποτέ δεν θα λές στον άντρα σου "η μάνα σου ετσι ή αλλιώς". Με διπλωματία αντιμετώπισε την χωρίς να ξέρει αυτός τίποτα. Και αν του τα πει αυτη, εσυ θα λες οτι δεν θες να τον κουράζεις με μικρά θέματα. Απαξίωσε την και θα βγεις διπλά και τριπλά κερδισμένη.
Αφού ο σύζυγός σου σε στηρίζει και αντιλαμβάνεται την κατάσταση, τι σε προβληματίζει; Όσο δε για το παιδί σου, αυτό έχει το δικαίωμα να έχει την αγάπη της γιαγιάς του, ανεξάρτητα από τα μεταξύ σας προβλήματα. Αν σε ανησυχεί το τι μπορεί να του λέει όταν θα είναι οι 2 τους, να αφουγκράζεστε το παιδί και αν υποπέσει στην αντίληψή σας ότι του λέει πράγματα που δεν σας αρέσουν, να του εξηγείτε κάθε φορά τι είναι σωστό και τι όχι, και επίσης κάντε μια σοβαρή συζήτηση μαζί της σχετικά με τα όρια που θα πρέπει να έχει με το παιδί.