Κι εγω με την σειρα μου να σας διηγηθω την ιστορια μου, οχι τιποτα αλλο, να ακουσω την γνωμη σας, κοριτσια, μπας και ειμαι εγω η τρελη!
Ολα ξεκινησαν πολυ ιδανικα, με καλοδεχτηκε στις πρωτες γνωριμιες μας, μαλιστα με διαβεβαιωνε οτι επειδη η ιδια ειχε περασει πολλα με την πεθερα της επ ουδενι δεν θα μου εκανε τα ιδια (χαρηκα και γω και ειπα εδω ειμαστε, τι τυχη!!)
Να σημειωσω οτι εγω μετακομισα στην πολη τους για να ζησω με τον αντρα μου μακρια απο τους δικους μου και χωρις να εχω κανεναν φιλο-γνωστο-συγγενη. Θα μεναμε σε αποσταση καποιων λιγων χιλιομετρων με τα πεθερικα. Οι πρωτες παρεξηγησεις αρχισαν π.χ περασαν απο το σπιτι και επειδη ημουν ημιγυμνη και αργησα να ανοιξω νομιζαν οτι δεν τους ηθελα (ενω εγω ετρεχα σαν την τρελη να βαλω ρουχα… επισης λεω »ηρθαν´γιατι φυσικα ειναι κολλητη με την κορη της και τα εγγονια και πηγαινουν παντου μαζι)
Περασε ο καιρος, υποτιθεται πως μιλησαμε και λυσαμε την παρεξηγηση. Απο εκει και περα η σταση της ειναι αδιαφορια, ποτε δεν ηρθε μια επισκεψη να δει τι κανω μονη μου σε ξενη πολη και σχεδον ολη μερα, ποτε δεν εστειλε το παραμικρο δειγμα (εγω σε αντιθεση στην αρχη μονο το βρακι μου που δεν εστελνα, εκανα γλυκο να στειλω, εκανα φαι οπου μπορουσα και οτι μπορουσα)… Αδιαφορια που σε σκοτωνει! Θα μου πειτε καλυτερα απο το να ηταν στα ποδια μας, αλλα σε ακυρωνει τελειως σαν ανθρωπο!
Το αποκορυφωμα; Ειπαμε να φτιαξουμε το σπιτι μας με τον αντρα μου που επρεπε. Οι γονεις μου ηρθαν απο το εξωτερικο και εμειναν μαζι μας 2 μηνες και εκτος τα εξοδα για την ανακαινιση που ηταν αποκλειστικα δικα τους, εβαλαν 3 μηνες τοση προσωπικη εργασια, που λεει ο λογος, εβγαλαν τα νυχια τους. Η κυρια, παρακαλω, μενει λιγα χιλιομετρα πιο περα και ουτε ενα τηλεφωνο δεν εκανε να ρωτησει αν θελουμε κατι, ποσο μαλλον να περασει απο κοντα! Ειναι πολυ νεα και το μονιμο στυλ της ειναι βαριεστημενο και η νουμερο ενα φραση »κανετε οτι θελετε, εγω δεν ενοχλω». Να φανταστειτε τελειωσαμε την ανακαινιση καλοκαιρι και ηρθε τυχαια σπιτι το επομενο Πασχα και το ειδε!! Ματαια περιμενα μια επισκεψη για τα καλοριζικα… τα νευρα μουυυυ!!!!
Τελειωνοντας να σας πω οτι περσι εμεινα εγκυος στην κορακλα μου, δεν πατησε ουτε μια φορα σπιτι, ουτε ενα τηλεφωνο να ενδιαφερθει, ουτε οταν νοσηλευτηκα 3 μερες στο νοσοκομειο στον 3ο μηνα! Ο αντρας μου κραταει μια σταση τελειως ουδετερη και λεει «Βρειτε τα μεταξυ σας!»
Δεν πηρα απο αυτους τους ανθρωπους ποτε τιποτα και μην με παρεξηγησετε, δεν εννοω χρηματα η υλικα αγαθα (που εννοειται ουτε τετοια πηρα), κυριως ηθελα μια νορμαλ καλη σχεση, να πιναμε που και που εναν καφε, να μιλαγαμε στο τηλεφωνο, να εδειχνε ενδιαφερον… Πειτε μου, ειμαι παραλογη;
Με λιγα λογια, δεν υπαρχει η τελεια σχεση πεθερας-νυφης δυστυχως…
Μαρω
Υ.Γ. Εχω αρχισει να το καταπινω σιγα σιγα οτι ειναι παρτακιας και ποτε δεν θα εχουμε την καλη σχεση, αλλα τοσο ακυρωμα, ρε φιλε, σου τρωει τα σωθηκα… το μονο που με παρηγορει ειναι πως οταν θα εχει την αναγκη μου (λογικα), δεν θα εχει τα μουτρα-το θαρρος να μου ζητησει βοηθεια….
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Όπως το είπες: χίλιες φορές έτσι απ'το να χωνοταν παντού. Δεν καταλαβαίνω γιατί τόση στενοχώρια!
Αχ! Τυχερή!!!
ποσο σε καταλαβαινω.....το ιδιο τραβαω και εγω δεν ειναι το θεμα να μην τους εχεις στα ποδια σου αλλα η παρεα...οι μεν οι γονεις ενδιαφερονται οι αλλοι ουτε καν??τι να πω...κ μενα με ενοχλει πολυ....
Εισαι τοσο τυχερη που ουτε καν το φανταζεσαι .ολα θα ερθουν με την ωρα τους , και μην σε αγχωνει η αδιαφορια καλο σου κανει.Εγω εχω την εντελως αντιθετη περιπτωση δεν υπαρχει θεμα που να μην πουν τη γνωμη τους και να μην με ακολουθουν σε οτι κανω και οπου παω.
Παντως με τον καιρο θα δεις οτι εισαι τυχερη με τετοια πεθερα. Κι εμενα με ειχε παρει στο μαιευτηριο τηλεφωνο και μου μιλαγε, οχι για το μωρο. Μαντεψε:για τη κορη της!
POSO SE ZILEVO DN FANTAZESE...XILIES FORES ADIAFORIA PARA SINEXIA STA PODIA SOU KAI NA THELI NA KANI KOUMANTO STA PAIDIA KAI STIN OIKOGENIA SOU
αν σε ενοχλούσε θα έλεγες ότι ανακατεύεται στα πάντα και δεν αντέχεις......τώρα που δεν ασχολείται πάλι λες ότι υπάρχει αδιαφορία από την μεριά της.......πολύ δεν ασχολήθηκες με το θέμα????? κοίταξε το σπίτι σου, τον άντρα σου το παιδάκι σου και αν θέλει ας έρθει να σε δει., αν θέλει ας σε πάρει τηλέφωνο..........και την ανακαίνιση που έκανες στο σπίτι, για σας την έκανες και όχι για τους άλλους.......τι σε νοιάζει αν ήρθε αργότερα????? από μακριά και αγαπημένοι καλύτερα.......αν τους δώσεις αέρα μετά θα έχουν την απαίτηση να επεμβαίνουν και στο σπίτι και στη ζωή σου........και στο κάτω κάτω τον άντρα σου παντρεύτηκες όχι το σόι του........
ποσο μα ποσο σε νιωθω...αλλα ολα ξεπληρωνονται...κι εγω ειμαι εγκυος στον ογδοο μηνα και νοσηλευτηκα πριν απο μια εβδομαδα με συσπασεις..πληρη αδιαφορια οχι να ερθουν να με δουν ουτε τηλεφωνο να ενδιαφερθουν για τα εγγονια τους...πριν απο πεντε μερες ο πεθερος μου λιποθυμισε σε ενα γλεντι που ειχε το σοι και απεκρυψαν απο εμας και απο το φοβο τους πηραν τηλεφωνο τον αντρα μου ν α τους παει στο γιατρο...γιναμε μαλλια κουβαρια αλλα τελικα τους πηγε..πονοψυχος βλεπεις!!!τεσπα!ας ειμαστε καλα εμεις και τα παιδια μας τι να πω..
Δεν καταλαβαίνω είναι πονοψυχος που πήγε τους γονείς του στο γιατρό ρεεε δεν πάτε καθόλου καλά η καινουργιες νύφες και εγώ είχα πεθερά..και όχι την καλύτερη αλλά όταν αρρώστησε δεν έφυγα από το μαξιλάρι της είχα να κοιμηθώ ένα μήνα.. δεν το έκανα γιατί είχα πέρασει καλά αλλά για τον άνδρα μου και για τα παιδιά μου για να μάθουν να σέβονται το ορισμό μάνα...και κάτι άλλο την φώναζα μητέρα από σεβασμό και όχι κυρία ή με το όνομα της ...
Σε καταλαβαίνω απόλυτα!!Μόνο όποια δεν έχει ζήσει την προκλητική αδιαφορία δεν μπορεί να καταλάβει.Και μένα μια από τα ίδια.Η αλήθεια είναι όταν με το καλό μεγαλώσει το μωράκι σου δεν θα σε νοιάζει,αλλά όταν είσαι μόνη σε μια άλλη πόλη σε ενοχλεί και κυρίως σε ενοχλεί η αδιαφορία απέναντι στο ίδιο της το παιδί.Κάνε τον κύκλο σου και πλήρωσε την με το ίδιο νόμισμα.Αδιαφορία!!!
Κατά την προσωπική μου άποψη, εσύ να της συμπεριφέρεσαι όπως νιώθεις, νιώθεις ότι θέλεις να επικοινωνήσεις μαζί της τηλεφωνικώς? σήκωσε το τηλέφωνο και κάλεσέ την, δεν νιώθεις τίποτε? αδιαφόρησε από την στιγμή που ο άνδρας σου δεν ανακατεύετε στην μεταξύ σας σχέση. Πολλές φορές ίσως το ενδιαφέρον σου για εκείνη να την ταρακουνήσει λίγο, εξαρτάται και από τον χαρακτήρα της βεβαίως. Θα διαφωνήσω όμως με αυτό που γράφεις: ότι δυστυχώς δεν υπάρχει τέλεια σχέση μεταξύ νύφης-πεθεράς και αυτό γιατί την πεθερά μου, παρόλο που είναι 77ετών (έχει σχεδόν την ηλικία των παππούδων μου, που είναι εν ζωή) ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΥΩ!! Την εμπιστεύομαι, υπολογίζω στην γνώμη της και γενικά ηρεμώ να συζητώ μαζί της το παραμικρό, υπάρχουν στιγμές που νιώθω ότι την αγαπώ σαν την μαμά μου (ίσως και λίγο περισσότερο) την θεωρώ Αγία και γενικώς αποκούμπι μου, παρόλο που αισθάνομαι ένοχη ότι δεν της προσφέρω και δεν την έχω προσφέρη όσα άξιζε και αξίζει ως άνθρωπος.
Αχ, καλή μου τι τραβάς. Πάντως, φταίει και ο σύζυγός σου που δεν της μιλάει και να μάθει για ποιο λόγο έχει αυτή την αδιάφορη στάση.
Πιθανότατα σε ξενίζει η συμπεριφορά της γιατί ίσως με τους δικούς σου έχετε άλλες σχέσεις, αν και μακριά. Νομίζω ότι ο άντρας σου δείχνει την ίδια αδιαφορία προς εκείνη επιβεβαιώνει αυτό που σου λέω. Εκείνος δλδ δεν σχολίασε καν τα περί σπιτιού ή που δεν ήρθε καν να σε δει στο νοσοκομείο;
Αυτό είναι το περίεργο με μας τους ανθρώπους, δεν είμαστε ποτέ ικανοποιημένοι με αυτό που έχουμε, με αυτό που μας τυχαίνει, η δε πεθερά οπωσδήποτε πρέπει και να είναι από πάνω, μήπως χρειαστούμε κάτι, πρέπει να είναι και διακριτική μήπως και γίνεται φορτική και τη βαρεθούμε... Δεν μας πιάνει κανένας πουθενά!!!
Μ' αρέσεις!!
Koρίτσι μου δε βλέπεις εδώ τι γίνεται με τις κακές πεθερές;; Κάνε το σταυρό σου και πες πάλι καλά, γιατί άμα αρχίσει να ανακατεύεται, εκεί να δεις παράπονα που θα έχεις.
Το καλυτερότερο κουσούρι πεθεράς ειναι η αδιαφορία! Εισαι τυχερη ´οπως κ εγω! Στην αρχή με χαλούσε κ εμενα ομως μετα απο 10 χρονια γάμου κ 2 παιδια και ενα σωρό άλλες θανασιμες πεθερες γύρω μου απο φίλες κτλ.... σου λεω,εισαι τυχερη! Δεν θα μπλεχτεί ποτε στα πόδια σου,υπαρχει καλύτερο απο αυτο?? Καφεδάκια κ παρεούλες βρες καμια φιλενάδα κ ασε την πεθερά...βγες με τη κουνιάδα σου καλύτερα. Κ ο άντρας σου μια χαρά το χειρίζεται! Υ.Γ.Σου μιλάει μια ήρεμη νύφη....με ήσυχο κεφάλι κ καθολου καυγάδες,κουτσομπολιά κτλ....φυσικα κ χωρις καθολου βοήθεια ποτε....αλλα μην τα θέμε κ ολα δικά μας ρε κοπελια! Καλύτερα κουρασμένη αλλα ευτυχισμένη!
Αυτη μαλλον σε βλεπει σαν την "φορτικη νυφη",χοχοχο! Πρεπει να κατανοησεις οτι υπαρχουν διαφορετικοι ανθρωποι απο εσενα και οσο δεν σου δημιουργουν προβληματα θα πρεπει να τους σεβεσαι και να τους αφηνεις στην ησυχια τους. Εμενα η πεθερα μου ειναι καλη γυναικα αλλα συνεχεια μου παραπονιεται γιατι δεν την παιρνω τηλεφωνο χωρις λογο,δηλαδη να αρχισουμε κουβεντουλα τι μαγειρεψαμε σημερα και τετοια. (ελεος)
Είσαι τυχερή και δεν το ξέρεις!
ΠΑΣ ΚΑΛΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΣΟΥ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΠΑΡΤΥ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΤΑΙ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΜΟΝΟ ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΔΕΝ ΣΕ ΒΟΗΘΑΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΛΕΚΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΕΙΣ ΕΜΕΜΕΝΑ Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΓΛΑΣΤΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΝ ΚΑΙ Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ. ΠΑΡΕ ΤΙΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΟΥ ΤΟ ΝΑ ΜΗ ΣΟΥ ΓΙΝΟΥΝ ΠΟΤΕ ΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΧΕΙ ΚΟΡΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΠΡΙΖΕΙ ΤΑ ΟΥ.....Α ΚΟΨΕ ΛΑΣΠΗ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΕΙΣΑΙ
αχ και βαχ 4 χρονια εχει να δει τα εγγονια της γιατι μενει αθηνα και εμεις επαρχια!φοβαται τα καραβια!κ τα προηγουμενα χρονια τα εβλεπε γιατι καναμε ενα σκασμο εξοδα,αμαξια,δωματια,καροτσια, παιδια για να πηγαινουμε εμεις μην χανουν επαφη!μεχρι που βαρεθηκα την κατασταση κ ειπα ως εδω οποιος θελει εδω ειμαι,ας ερθουν εκεινοι.που περιττο να πω οταν ερχοντουσαν πιο παλια (1-2 φορες πιο πολλεςς δεν ηταν!!!)τα εξοδα τα καναμε εμεις!!
Εμένα καπως ετσι φέρεται η μάνα μου, οπότε τί να περιμένεις απο τις πεθερές;
Καλύτερα μακριά παρά κοντά.....άκουσε και εμένα που την έχω από πανω
Μακρια απο μαμαδεςκαι πεθερες...ειναι θανατηφορες...
Προφανώς είσαι μεγαλωμένη αλλιώς γι' αυτό κ σου φαίνεται περίεργη η συμπεριφορά της. Αλλά νομίζω ότι δίνεις περισσότερη σημασία απ' ότι θα έπρεπε. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι κ αυτό είναι κάτι που το ξέρεις κ εσύ. Μην περιμένεις από την πεθερά σου να έχει μια συμπεριφορά ανάλογη με αυτήν της μαμάς σου. Σίγουρα θα ήταν καλό εκ μέρους της να δείχνει κάποιο ενδιαφέρον, στο κάτω κάτω αφορά την ζωή του γιου της, πχ να πάρει ένα τηλέφωνο, να περάσει για έναν καφέ, να στείλει ένα ταπερ με φαγητό, κλπ κλπ κλπ αλλά προφανώς δεν είναι τέτοιος άνθρωπος. Με τον γιο της τη σχέση έχουν; Γιατί μας είπες ότι με την κόρη της είναι κολλητές (όσο κολλητές μπορούν να είναι μια μαμά με μια κόρη) αλλά με τον γιο της; Γιατί μπορεί κ με τον γιο της να είναι κάπως απόμακρη, άρα είναι λογικό να είναι κ με εσένα, δεν νομίζεις; Όπως είπα κ παραπάνω νομίζω ότι λίγο υπερβάλλεις κ νομίζω ότι κ οι άλλες κυρίες πάνω κάτω το ίδιο θα σου πουν κ ίσως σου πουν ότι είσαι κ τυχερή που έχεις πάει στο μέρος του συζύγου κ η πεθερά σου δεν είναι στα πόδια σου. Επίσης από την στιγμή που η γυναίκα δεν μπερδεύεται στον γάμο σας κ δεν σας δημιουργεί προβλήματα κ εσείς οι 2 σαν ζευγάρι είστε μια χαρά, γιατί το ψάχνεις παραπάνω κ στεναχωριέσαι για κάτι που δεν χρειάζεται; Χαλάρωσε κ απόλαυσε την ζωή σου με τον άντρα σου κ άσε την πεθερά σου να κάνει ότι νομίζει. Αν βέβαια είναι κάτι που σε παιδεύει κ θέλεις να το αλλάξεις τότε μίλησε της ανοιχτά (κ με ευγένεια φυσικά) κ πες της τους προβληματισμούς σου. Μπορεί όλο αυτό να το κάνει από διακριτικότητα. Κ εγώ είμαι παντρεμένη κ η πεθερά μου δεν έχει καμία σχέση με την μητέρα μου. Η πεθερά μου είναι τέρας διακριτικότητας κ η μητέρα μου το εντελώς αντίθετο (όχι βέβαια με την κακή έννοια, δεν χώνεται στην ζωή μας κ στο γάμο μας αλλά κάθε μέρα μας τηλεφωνεί, κάθε μέρα θέλει να ξέρει τα νέα μας, πως είμαστε, τι κάνουμε, να μας συμβουλεύει,κλπ κλπ). Με τον άντρα μου ζούμε στο εξωτερικό εδώ κ 2 χρόνια. Εγώ ως τώρα είχα μια δουλειά μερικής απασχόλησης κ τώρα είμαι σπίτι γιατί περιμένουμε την δική μας κοράκλα από μέρα σε μέρα, οπότε όπως καταλαβαίνεις είμαι πολλές ώρες στο σπίτι ενώ ο άντρας μου στην δουλειά κ η πεθερά μου δεν έπαιρνε τηλέφωνο μήπως κ με ενοχλήσει από κάτι που κάνω ή μιλάει το βράδυ με τον γιο της κ πότε της δεν ζήτησε να μου μιλήσει (ενώ η μαμά μου θα μου πει "έλα δώσε μου τον γαμπρό μου να ακούσω λίγο κ την δική του φωνή"). Έπρεπε να της πούμε ότι μπορεί να παίρνει τηλέφωνο κ ότι αν τυχόν εγώ κάνω κάτι θα της το πω κ ότι θέλω να μιλάω μαζί της. Γι' αυτό μίλησε μαζί της αφού είναι κάτι που σε χαλάει τόσο πολύ, αλλιώς άστο. Υ.Γ. Μια ευγενική συμβουλή. Νομίζω ότι είναι λάθος να λες συνέχεια ότι άφησες το δικό σου μέρος (κ ότι συμπεριλαμβάνει αυτό: οικογένεια, φίλους κλπ) για να πας να είσαι με τον άντρα σου. Το έκανες με την θέληση σου δεν σε ζόρισε κανείς (δηλαδή αυτό θέλω να πιστεύω). Οπότε αν το κοπανάς συνέχεια αυτό (μια εικασία κάνω, μπορεί κ να είμαι λάθος κ ζητώ συγνώμη γι' αυτό εκ το προτέρων) δεν είναι ωραίο κ ευγενικό. Όπως κ εγώ επέλεξα να ακολουθήσω τον άνδρα μου (κ σε ξένο τόπο κ για τους 2 μας μάλιστα) έτσι ακολούθησες κ εσύ τον δικό σου. Απλός δεν είναι ωραίο να το λες, ακόμα κ αν δεν το λες στον ίδιο ή στην οικογένεια του. Υ.Γ. Το τελευταίο σου σχόλιο "το μονο που με παρηγορει ειναι πως οταν θα εχει την αναγκη μου (λογικα), δεν θα εχει τα μουτρα-το θαρρος να μου ζητησει βοηθεια…." βγάζει λίγη έως αρκετή κακία προς την πεθερά σου κ νομίζω ότι είναι λίγο άδικο αυτό γιατί στο κάτω κάτω η γυναίκα δεν σου έχει κάνει κάτι κακό, απλός δεν ασχολείται μαζί σου ή μαζί σας. Υ.Γ. Σκέφτηκες καθόλου μήπως η πεθερά σου δεν σε πλησιάζει γιατί μπορεί να έχει νιώσει κάποιον αρνητισμό από εσένα; Ότι μήπως κάποια στιγμή της είπες κάτι (ασυνείδητα) κ το παρεξήγησε; Μήπως έχει δει κάτι ή άκουσε κάτι που δεν της άρεσε κ γι' αυτό σε αποφεύγει; Για σκέψου το αυτό λίγο, μήπως κάτι τέτοιο τρέχει κ ρώτα την για να το λύσετε μεταξύ σας.