Φεύγει και δεν ακούει!
Η κορη μου ειναι 6 χρονων. Εχει την συνηθεια οταν βγαινουμε εξω να απομακρυνεται συνεχεια και φυσικα εγω δεν καθομαι καθολου, γιατι προσεχω συνεχεια που ειναι και φοβαμαι μην την χασω.
Ειμαι πολυ αγχωμενη γιατι ειναι ενα παιδι που δεν φοβαται και οτι και να της πεις δεν ακουει. Εχει πολλη αυτοπεποιθηση και αυτο που εχει βαλει στο μυαλο της να κανει θα το κανει. Και οι ζημιες που κανει ειναι πολλες!
Τωρα θα παει και πρώτη Δημοτικου και φοβαμαι να μην φευγει και απο εκει… Νομιζω οτι θα την βγαλω ενα χρονο εξω απο το σχολειο για να την προσεχω!
Τι θα κανω δεν ξερω…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
συνειδητοποίηση ότι έγραψα σε άρθρο με ημ/νία 14/9/2015!!!
Χωρίς να σε αγχώσω κι εφόσον είσαι διατεθειμένη να την βοηθήσεις, αν και δε μας δίνεις περισσότερες πληροφορίες για τη συμπεριφορά της γενικότερα βέβαια ψυχολόγοι δεν είμαστε, αλλά θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις με έναν αναπτυξιολόγο που θα αναλύσει γενικότερα την ανάπτυξη του παιδιού σε σχέση με την ηλικία του κι όχι μόνο. Κι απο κει θα σε κατευθύνει για παιδοψυχολόγο ή οποιαδήποτε άλλη πρόταση. Το ότι δεν ακούει μπορεί να είναι η αφετηρία για κάτι άλλο συμπεριφορικό που θα πρέπει να ανακαλύψεις σε συνδιασμό με άλλα πράγματα που θα σε ρωτήσει η αναπτυξιολόγος πως παίζει, πώς είναι σχέση της με άλλα παιδιά. Η γνώμη μου είναι αυτή. Εχω κι εγώ ένα αγοράκι που κάνει το ίδιο πράγμα όταν είμαστε έξω, δεν είσαι μόνη.
Θα σου πρότεινα δύο πράγματα. Αυτό που λέει η Κατερίνα είναι το ένα. Θα προσπαθήσει να είναι υπάκουη αν μη τι άλλο, για να μην χάσει κάποια προνόμοια. Το άλλο που σκεφτόμουν, είναι να βάλεις έναν φίλο σου, που δεν τον ξέρει εκείνη να προσπαθήσει να την παρασύρει λίγο πιο μακριά. Μπορεί να την φέρει σε εσένα που θα είσαι σε άλλο σημείο από εκεί που αρχικά σε είχε δει ή να τους βρεις σε λίγο. Σκοπός είναι να δείξεις στην μικρή σου πόσο εύκολα μπορεί να απομακρυνθεί και να παρασυρθεί. Ο φίλος σου θα προσπαθήσει να της πει διάφορα για να την παρασύρει, αλλά το τι θα της πεις εσύ μετά είναι το θέμα. Ρώτα την πως θα μπορούσε να σώσει τον εαυτό της αν πχ ο άγνωστος την είχε παρασύρει μέχρι το αμάξι του και την είχε βάλει σε δευτερόλεπτα μέσα όσο κι αν εκείνη φώναζε. Ρώτα την πόσο εύκολο ήταν να παρασυρθεί και να μπλέξει άσχημα, όταν δεν σε λαμβάνει υπόψη της. Πόσο δύσκολο θα είναι να σε ειδοποιήσει αν δεν μπορείς να την δεις ή να την ακούσεις καν. Ο φίλος σου ΔΕΝ πρέπει να κάνει κάτι που να την τρομάξει, για να μην έχεις να κάνεις με κάποια φοβία μετά. Απλά Μπορεί πχ να την οδηγήσει κοντά στο αμάξι του όπου θα την βρεις εσύ. Βρες κάποιον έμπιστο άνθρωπο που να μην τον ξέρει. Εξήγησέ της ότι όση εμπιστοσύνη και να έχει στον εαυτό της, είναι ένα παιδί που δεν θα μπορέσει να βοηθήσει τον εαυτό του σε κάποιο κίνδυνο. Παράλληλα πες της τι επιλογές έχει αν χαθεί (πχ να ζητήσει βοήθεια σε μέρος με πολύ κόσμο, ανοιχτό και κυρίως από μαμάδες με παιδιά), αλλά τόνισέ της ότι μπορεί να νιώθει γενναία, αλλά μαζί είστε δυνατότερες. Πρέπει να μπορείτε να επικοινωνείτε έστω με μια φωνή ή ένα βλέμμα.
Σε ψυχολογο αμεσα. Κατι τετοια παιδια ψαχνουν οι ανωμαλοι καθε ειδους