Οι δίδυμες κόρες μου γεννήθηκαν με σύνδρομο TTTS αλλά έγιναν η μεγαλύτερη μου έμπνευση

γράφει η Lilia Alvarado για το boredpanda

Η πιο σπουδαία στιγμή της ζωής μου ήταν όταν έμαθα πως θα γίνω μαμά για πρώτη φορά. Δεν γνώριζα μάλιστα πως θα γινόμουν η μαμά δύο πανέμορφων και ολόιδιων δίδυμων κοριτσιών. Άρχισα να βλέπω τα πάντα διπλά: δυο καρότσια, δυο φορές οι πάνες, δυο φορές τα άγχη της εφηβείας, διπλά έξοδα σπουδών, δύο γάμοι, δύο από τα πάντα. Αυτές οι σκέψεις όμως δεν με γέμιζαν με φόβο αλλά αντίθετα με έκαναν να ενθουσιάζομαι για το μέλλον τους.

Στην 30η εβδομάδα της κύησης, όμως, έμαθα πως τα δίδυμα κορίτσια μου εμφάνιζαν τα σημάδια μιας σπάνιας πάθησης. Ονομάζεται εμβρυϊκή μετάγγιση ή σύνδρομο TTTS και πρόκειται για μία επιπλοκή κατά την οποία τα δίδυμα που μοιράζονται τον πλακούντα δεν λαμβάνουν επαρκή ποσότητα αίματος, κάτι που οδηγεί σε υψηλά ποσοστά θνησιμότητας. Στο σύνδρομο TTTS το μωρό δότης παρέχει όλα τα θρεπτικά συστατικά στο μωρό αποδέκτη και ως αποτέλεσμα ο δότης αναπτύσσεται πολύ πιο αργά. Ο αποδέκτης κινδυνεύει επίσης καθώς η καρδιά του υπερλειτουργεί στην προσπάθειά της να μεταφέρει όλο το αίμα που λαμβάνει, κάτι που οδηγεί σε καρδιακή ανεπάρκεια. Αυτή ήταν η πιο τρομακτική περίοδος της ζωής μου. Προσπάθησα να ηρεμήσω, γνωρίζοντας πως το άγχος μόνο αρνητικά θα λειτουργούσε σε μένα και τις κόρες μου. Οι γιατροί μου με συμβούλεψαν να παραμείνω στο κρεβάτι και επιβεβαίωσαν αργότερα πως οι πνεύμονες των κοριτσιών μου είχαν αναπτυχθεί επαρκώς και θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε σε επείγουσα καισαρική, ώστε να μην υπάρξουν περισσότερα αναπτυξιακά προβλήματα.

Οι κόρες μου Juliette και Annabella γεννήθηκαν με διαφορά 1 λεπτού, στην 35η εβδομάδα, ζυγίζοντας 1770 και 1860 γραμμάρια αντίστοιχα. Ήταν και οι δυο τους δυο μικροί μαχητές από την αρχή, κατάφεραν να βγουν από τη ΜΕΘΝ, έκαναν φυσικοθεραπεία και λογοθεραπεία και κατάφεραν να ξεπεράσουν ορισμένα από τα θέματα που τους προκάλεσε το TTTS και η πρόωρη γέννα τους. Ήμασταν πολύ τυχεροί που είχαμε μία τόσο καλή ιατρική ομάδα που «έπιασε» από νωρίς το TTTS. Οι δίδυμές μου πλέον τα πηγαίνουν περίφημα και μας χαρίζουν πολλές στιγμές ευτυχίας και χαράς.

Από τη γέννησή τους, άρχισα να έχω μια λατρεία για τη φωτογραφία. Οι κόρες μου με ενέπνευσαν να μάθω και να καλλιεργήσω αυτό το πάθος. Οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος τους και όμως επέμειναν και ξεπέρασαν τις δυσκολίες τους. Μέσα από τις φωτογραφίες μου επιδιώκω να δείξω τις ξέγνοιαστες στιγμές της παιδικής ηλικίας. Χαμογελάστε μαζί μου: