Για χάρη του έρωτα έβαλα σε δεύτερη μοίρα το παιδί μου…
Με λένε Μαρία, ειμαι χωρισμένη και «μαμα» ενός 4χρονου αγοριού. Στη λέξη μάμα βάζω εισαγωγικά γιατί δεν ξέρω πλέον αν θεωρούμαι μαμά, μέσα μου παλεύω με την ενοχές και τις τύψεις… Άφησα τον πατέρα του παιδιού μου για χάρη ενός έρωτα που δεν είχα ζήσει ποτέ. Μπήκε στη ζωή μου τα τελευταία 2 χρόνια όταν δηλαδη ο γιος μου ήταν 2 ετών. Χώρισα τον μπαμπά του τον οποίο ακομη και σήμερα θεωρώ καλύτερο μπαμπά του κόσμου για τον άνθρωπο τον όποιο ερωτεύτηκα παράφορα…
Περνούσαμε καλα, ζούσα τον απόλυτο έρωτα, ένα πρωτοφανές συναίσθημα για μένα μιας και τον μπαμπά του γιου μου τον παντρεύτηκα μετα από σύντομη σχέση και έπειτα από εγκυμοσύνη. Ζούσα λοιπόν τον έρωτα μου αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα το παιδί μου… Αυτο που με ένοιαζε ήταν να ειμαι με τον σύντροφο μου, να περνάω καλα… Δεν παράτησα τον γιο μου αλλα δεν περνούσα και χρόνο μαζι του, το μυαλό μου ήταν εκεί κολλημένο…
Σήμερα ειμαι ακομη με τον σύντροφο αλλα δεν μένουμε μαζι γιατί εγω μένω με τον γιο μου, πράγμα το οποίο και δεν δέχεται γιατί έτσι τον έμαθα τον έμαθα… Αποτέλεσμα μετα από 2χρόνια να μου ζητάει να αφήσω το παιδί στον μπαμπά του για να συζήσουμε και να κάνουμε οικογένεια και να τον παίρνω Σαββατοκύριακα…
Έχω βρεθεί στο χείλος του γκρεμού, δεν μπορώ να ζήσω χωρίς το παιδί μου, αλλα ειμαι τόσο ερωτευμένη που αυτο θολώνει τη σχέση μου με το παιδί μου. Ειμαι τόσο δειλή, δεν μπορώ να τον βγάλω από τη ζωή μου και να αφοσιωθώ στο μικρό μου τον οποίο όποτε κοιμάται του ψιθυρίζω στο αυτί ένα συγνώμη που του διέλυσα την οικογένεια, που τον αφήνω πολλές ώρες για να ακολουθώ τον έρωτα που δεν είχα ζήσει ποτέ…
Μέσα μου ξέρω το αποτέλεσμα, ξέρω ότι θα χάσω τον έρωτα, θα μείνω μόνη με τον γιο μου και αργότερα τελείως μόνη και με πονάει, δεν θέλω να τον χάσω, του έχω δώσει τα πάντα αλλα δεν υπάρχει λύση… Απλά νομίζω ότι δινω μια παράταση κάθε μέρα…
Το ξέρω θα κριθώ, θα πληρώσω γιατι για χάρη του έρωτα πλήγωσα τον άντρα μου αλλα και τον γιο μου… Φοβάμαι το αυριο, φοβάμαι τις μέρες που θα έρθουν, νομίζω ότι έχω χάσει κάθε επικοινωνία με το παιδί μου, δεν θέλει να ειναι μαζι μου πλεον, ζητάει συνεχώς τον μπαμπά και τη γιαγιά του, τη μαμά του μπαμπά του, γιατί με εκείνους περνάει όχι τον περισσότερο χρόνο αλλα τον πιο ουσιαστικό χρόνο… Θα παίξουν, θα διαβάσουν παραμύθια, θα δημιουργούν, θα τον διασκεδάζουν, ενώ μαζι μου ξέρει ότι θα με βλέπει πάνω από ένα τηλέφωνο και θα χαζεύει με τις ώρες dvd μέχρι να κοιμηθεί…
Τώρα πλεον που τα καταλαβαίνω ειναι αργά γιατί απλά δεν θέλει… Δεν με θέλει…
Έχω χάσει τον έλεγχο σαν μάνα, σαν σύντροφος, σαν ανθρωπος…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Δεν θα αλλαζα την αγαπη του γιπυ μου ουτε για τα πιο τρελα μου ονειρα... οχι μονο επειδη ειναι γιος μου.. αλλα ζωη μου η πνοη μου... μια ωρα να του αφησω θα τον σκεφτομαι συνεχεια... Ειμαι 22 χρονων και ειμαι ολο του 24 ωρο μαζι του. .. κουραχομαι.. αλλα καθρ βραδυ μετα νιωθω περηφανη... Δεν ειναι αργα προλαβαινεις να ξανα κερδισεις του παιδακι σου... Αλλα πρεπει να αφησεις πιο συνεχεια αυτον του αμηπαρκτο ερωτα ππυ νομιζεις πως εχεις μρ αυτον τον αντρα... ζησε την αγαπη με το μικρακι σου... Και να σαι σιγουρη οταν βρεις του πραγματικο ερωτα Δεν θα εισαι σε διλιμα... θα μπορεις να τα εχεις ολα.. του παιδακι σ.. ομορφες στιγμες μαζι του.. Και εναν αντρα στιριγμα.. οχι τοιχο... Μημ αφησεις του παιδακι σου.. περνα χρονο μαζι του. . Γιατι ο χρονος περναει.. Και θα να αργα... Δεν ειναι αργα να διορθωσεος.. καντο... Δεν υπαρχει διλιμα αναμεσα σε ενα κομματι του εαυτου συ Και σε εναν "ξενο"
Πόσο χρονών είσαι; Η επιπολαιότητα σε όλο της το μεγαλείο! Έκανες το παιδί χωρίς να το θέλεις ουσιαστικά, απλά έτυχε, με έναν άνθρωπο που δεν είχες ζήσει και ξαφνικά θυμήθηκες ότι δεν έχεις ζήσει έναν τρελό έρωτα και πήγες να τον ζήσεις χωρίς να σε νοιάζει το παιδί σου; Για έναν γκόμενο ρε κοπελιά; Για το σεξ; Γιατί αυτός ο άνθρωπος δεν σε αγαπάει πραγματικά και μην αυταπατάσαι, αν σε αγαπούσε θα καταλάβαινε ότι εσύ και το παιδί πάτε πακέτο! Κρίμα στο παιδί! Εσύ στο τέλος σίγουρα θα μείνεις μόνη σου! Μόνο πρόσεχε μην σε αφήσει κι αυτός έγκυο και θα κάνεις δυστυχισμένο κι άλλο παιδί!
Ειλικρινα έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό..Ποσό πολύ πληγώνεις καθημερινά αυτό το παιδί,γιατί έγινες μάνα;πως μπορεί τα δικά σου θέλω να ναι πιο πάνω απ την χαρά του παιδιού σου.Ξέρεις πολλά ζευγάρια για τον άλφα ή βήτα λόγο χωρίζουν αυτό δεν σημαίνει ότι παύουν να είναι γονείς..Έχεις εξιδανικευσει τον έρωτα..ξέρεις άραγε ποια είναι ή συνέχεια του;Ξεκινά από έρωτα και μετά γίνεται κάτι πιο δυνατό.Αγάπη..φευγουν τα φτερουγισματα το έντονο χτυποκάρδι ο ενθουσιασμός ..εξελίσσεται σε κάτι πιο δυνατο.. Να πονάς τον άλλον να τον νοιάζεσαι να μοιραζεστε τις χαρές κ τις λύπες..και πολλά αλλά φυσικά που μάλλον ούτε που σε νοιάζουν γιατί εσύ το μόνο που κοιτάς είναι ή παρτη σου.Εγώ θέλω να ερωτευθω..εγώ θέλω να ζήσω..εγώ εγώ..κι εκείνο το μικρό δίχρονο πλάσματακι ας μπει στον αυτόματο.. Ποιος νοιάζεται..εγώ τώρα είμαι καψουρα..και μετά ....δεν με θέλει...γιατί άραγε..να σου πω εγώ..γιατί πρώτα το απέρριψες εσύ..Πολύ σκληρά λόγια ε;Όλα αλλάζουν αυτό κρατά το..τις σχέσεις με το παιδί σου μπορείς να τις φτιάξει..προλαβαίνεις..πρέπει να τις φτιάξει μ ακούς..όσο για τον ...γκομενο..απερίγραπτος..δεν σ αγαπά ξυπνά..Αν σ αγαπούσε θα θελε κ το παιδί σου..είναι τόσο ανήθικο αυτό που σου ζητά..απορω κ που το σκέφτεσαι...Γυρνά στο μωρό σου σ έχει ανάγκη..κοιτά το..είναι το δικό σου μωρό..Αν για κάτι είμαστε υπερήφανοι είναι για τα δημιουργήματα μας..Δώσε αξία σ αυτούς που πραγματικα την αξίζουν..
Συμφωνώ απολυτα μαζι σου!!!!πανω απ'ολα ειμαστε μσ!αδες,και δεν εχουμε δικαιωμα να πληγωνουμε τα πλασματα που φεραμε στην ζωη για τα γουστα μας!!!!!κι εγω θελω πραγματα για μ'ενα αλλα προεχουν τα 4 αγορια μου.....Κι εμεις σαν ζευγαρι θελουμε να περασουμε καλσ αλλα δεν μπορουμε γιατι κοιταζουμε τις αναγκες των παιδιων μας πρωτα! Οταν μεγαλωσουν θα εχουμε χρονο και για μας!
Λοιπον,την σχεση σου με τον γιο σου μπορεις ακομη να την φτιαξεις,αν αρχισεις να κανεις μαζι του ολα αυτα που του αρεσουν θα δεθει κ μαζι σου,πιστεψε με κ αυτος το θελει.Προσπαθησε το ομως γιατι δεν θα ειναι για παντα μικρος κ αργοτερα θα μετανιωσεις για τις στιγμες που εχασες.. Οσο για τα υπολοιπα εγω δεν θα σε κρινω απλα θα σου πω οτι αν σ αγαπαει πρωτα θ αγαπουσε το παιδι σου κ δεν θα εβαζε σε τετοιο διλλημα μανα,απαραδεκτο.. Μια τετοια σχεση δεν μπορει να κρατησει αφησε τον κ αφοσιωσου στον γιο σου κ καποια μερα θα καταλαβεις οτι αυτος ειναι ο ερωτας της ζωης σου.. Μπορεις να ξαναφτιαξεις τη ζωη σου με καποιον που πρωτα θα δεχτει το παιδι κ μετα εσενα.. Ευχομαι να βρεις δυναμη κ να πραξεις το σωστο.
Δεν είμαι εγώ που θα σε κρίνω!!!! όμως θα πρέπει να διαλέξεις και κατά την ταπεινή μου γνώμη όποια και αν είναι η απόφαση σου θαπρέπει να είσαι έτοιμη να αντιμετοπίσεις τον ίδιο σου τον εαυτό! !!!!