Σας είχα γράψει την ιστορία μου «Περιμένοντας την μαγική στιγμή. Την γέννηση της κόρης μου«

Επιτέλους ήρθε η ώρα να γνωρίσω το μπεμπάκι μου. Κανονικά έπρεπε να γεννήσω στις 10/03, όμως το μικράκι μου δεν ήθελε να βγει. Ετσι μπήκα με πρόκλιση στις 15/03.

Στις 7:00 το πρωί πήγα στο μαιευτήριο με την βαλιτσούλα μου έτοιμη να γνωρίσω το θαυματάκι μου. Να προσθέσω ότι η μικρή ήταν προς τα κάτω αλλά με το κεφάλι στο πλάι…. δεν έλεγε με τίποτα να μπει στη θέση της.

Να μην τα πολυλογώ, είχα 3 ώρες τον ορό και οι πόνοι άφαντοι. Το μπεμπακι δεν έπιανε θέση! Και έτσι λοιπόν δεν γλίτωσα τη καισαρική. Δεν με πείραξε καθόλου όμως. Σημασία έχει ότι όλα πήγαν καλά. Και καλύτερα που έγιναν έτσι τα πράγματα…. Το μωρό ήταν μεγάλο για το σώμα μου και αρκετά ψηλό και δεν θα γύριζε με τίποτα.

Απέκτησα το πιο όμορφο σημάδι! Το βλέπω και σκεφτομαι την στιγμή που γνώρισα τη μικρούλα μου. Το λατρεύω..! Θα το έκανα ξανά και ξανά…. θα τα πέρναγα όλα απο την αρχή για να ξαναζήσω εκείνες τις στιγμές!

Σας ευχαριστώ που διαβάσατε την ιστορία μου

μαμά Κωσταντίνα