Με τα λόγια του κατάφερε για πολλά χρόνια να καταστρέψει τη ζωή μου!
Ηθελα κατι να μοιραστω μαζι σας… Κατι για το οποιο δεν μιλησα ποτε πουθενα… Κατι που για αλλους δεν θα φανει και τοσο σημαντικο, αλλα εμενα με σημαδεψε και με εχει κανει να ζω με τον φοβο ακομα και τωρα, 9 χρονια μετα… Λοιπον για να μην σας μπερδευω αλλο ας αρχισω…
Ημουν μολις 18 χρονων και ειχα σχεση αρκετους μηνες.. η πρωτη μου ολοκληρωμενη σχεση!! Ολα ηταν καλα μεχρι που καποια στιγμη συνειδητοποιω πως εχω αρκετες μερες καθυστερηση. Δεν ειχα δωσει σημασια τις πρωτες μερες γιατι γενικα ο κυκλος μου ειναι πολυ ασταθης, αλλα ο καιρος συνεχιζε να περναει και η περιοδος αφαντη!! Φυσικα το πρωτο πραγμα που σκεφτηκα ηταν οτι ημουν εγκυος!! Απο την μια ειχα χαρει πολυ γιατι ηθελα παιδι απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου… Το συζητησα με το τοτε αγορι μου και τον ειχε ενθουσιασει και εκεινον η ιδεα, αλλα ημασταν επισης αρκετα τρομαγμενοι για την αντιδραση των γονιων… Λιγο η απειρια μας και λιγο ο φοβος μας οδηγησαν στην αποφαση να μην πουμε τιποτα μεχρι να περασουν τρεις μηνες καθυστερησης ετσι ωστε κανεις να μην μπορεσει να με αναγκασει να το ριξω..(ετρεμα και μονο στην ιδεα) Εν τω μεταξυ μεσα στο μυαλο μου ειχα πλασει εναν πανεμορφο κοσμο με το μωρακι μου…
2 μηνες μετα χαιδευα την κοιλια μου και ελεγα «Ει ψιτ μικρουλι εισαι οντως εκει μεσα αραγε;» Ειχε αρχισει να μου αρεσει τοσο πολυ ολο αυτο… Τον τρίτο μηνα πια περνουμε την αποφαση και επισκεπτομαστε γυναικολογο (κρυφα βεβαια) ο οποιος τυχαινε να ειναι και ο καθηγητης μου στην σχολη νοσηλευτικης που φοιτουσα. Του ειπα πως εχουν τα πραγματα και μου λεει «Ελα ξαπλωσε να δουμε το μωρακι σου»…
Οταν αρχισε η εξεταση θυμαμαι ακομα το υφος του πως αλλαξε αποτομα απο γαληνιο σε νευρικο και θυμαμαι παρα πολυ καλα τα λογια του που ακομα με κυνηγανε.. »Δεν εισαι εγκυος κοριτσι μου και λυπαμαι που στο λεω αλλα δεν νομιζω οτι θα καταφερεις να μεινεις και ποτε… Εχεις πολυκυστικες ωοθηκες» Δεν ηξερα καν τι ηταν αυτο… Ηταν η πρωτη φορα που πηγαινα σε γυναικολογο και δεν ηξερα τιποτα απο αυτα… Το μονο που θυμαμαι ειναι οτι βγηκα απο το γραφειο του κλαιγοντας και εξαιτιας αυτης του της προτασης στην πορεια καταστραφηκε η ζωη μου… η σχεση μου… εχασα την παρεα μου επειδη δεν ηθελα να δω κανεναν… Κλειστηκα στο σπιτι μου και απλα εκλαιγα!! Δεν μπορουσα να διανοηθω οτι δεν θα αποκτησω παιδακι!! Δεν εκατσα καν να ψαξω να ρωτησω τι σημαινει »πολυκυστικες ωοθηκες» απλα δεν με ενοιαζε, ειχα κολλησει απλα στο οτι δεν θα μπορεσω να κανω παιδι…
Εκτοτε εκανα καποιες σχεσεις, αλλα ολες κρατουσαν πολυ λιγο γιατι φοβομουν μηπως σοβαρεψουν τα πραγματα και αναγκαζομουν να πω την αληθεια μου και αλλου… Oποτε παντα εφευγα εγω πρωτη… Ωσπου τον Νοεμβρη του 2013 στα 27 μου πια ηρθε στην ζωη μου ενας υπεροχος ανθρωπος… ο αντρακος μου!! Ενας ανθρωπος που με εκανε να νιωσω παρα πολλα τα οποια ειχα ξεχασει… Με εκανε και με κανει να νιωθω τοσο ομορφα που για λιγο καιρο ειχα ξεχασει τα παντα… Ηταν ο λογος για τον οποιο αποφασισα να παρω και δευτερη γνωμη απο καποιον αλλον γιατρο.. Μπας και γινοταν κανενα θαυμα…
Ο δευτερος γυναικολογος λοιπον ο οποιος επισκεφτηκα στην ζωη μου ειναι ενας πολυ γλυκος ανθρωπος και σε κανει να νιωθεις πολυ ανετα! Με ειδε οτι μολις μπηκα μεσα αρχισα να τρεμω και με εβαλε να κατσω… Με ρωτησε τι συμβαινει και του εξηγησα… Η αντιδραση του ηταν καθε αλλο απο αυτο που περιμενα… εβαλε τα γελια και μου ειπε »Παμε καλα; Ειναι δυνατον να υπαρχει τετοιος γιατρος;» Εδω, μου ειπε, κανουν παιδια γυναικες με σοβαροτερα προβληματα πλεον με την τεχνολογια και δεν μπορεις εσυ με κατι τοσο απλο το οποιο λυνεται πολυ ευκολα; Ηταν τα πιο ωραια λογια που ακουσα στην ζωη μου!!Δεν μπορουσα να το πιστεψω!! Ειχα απλα κατσει και τον κοιταζα σαν χανος!!
Τελικα οι πολυκυστικες μου ειχαν καθαρισει και δεν υπηρχαν πια και μου ειπε οτι ανα πασα στιγμη μπορω να κανω παιδι… Αλλα για να πω την αληθεια μου εγω ακομα τρεμω μεσα μου… Ακομα ζω με τον φοβο οτι ισως δεν θα τα καταφερω… Χαζομαρα μου ναι το ξερω, απλα περασα ολα αυτα τα χρονια τοσο βασανιστικα που μου φαινεται απιστευτο οτι ολα ειναι καλα ξαφνικα… Και βρισκομαι τωρα εδω αρραβωνιασμενη και σε 3 μηνες παντρευομαι… Μολις βαλαμε μπρος για παιδακι και προσευχομαι απο το πρωι μεχρι το βραυ να πανε ολα καλα… Ξερω οτι πρεπει να χαλαρωσω και να μην το σκεφτομαι γιατι η ψυχολογια παιζει σημαντικο ρολο και πραγματικα προσπαθω να ειμαι ηρεμη και χαλαρη αλλα ΑΚΟΜΑ ΦΟΒΑΜΑΙ…!! Και ξερετε ποτε θα ηρεμησω; Οταν θα με ευλογησει ο θεος να κρατησω ενα υγιες αγγελουδι στην αγκαλια μου… τοτε ναι… θα ειμαι ο πιο ηρεμος και ευτυχισμενος ανθρωπος στον κοσμο…
(Οσο για τον πρωτο γυναικολογο εμαθα αργοτερα οτι ανελαβε την εγκυμοσυνη απο 2-3 κοριτσια που ειχα τοτε στην σχολη και εκανε τρομερα λαθη… Η μια ακομα τρεχει και δεν φτανει εξαιτιας του… Δεν θα τον συγχωρησω ποτε για το κακο που μου εκανε…)
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
καλα 9 χρονια μεσα στον 21ο αιωνα με την υπερπληροφορηση του ιντερνετ, περιοδικα, εκπομπες, ανοιχτες σχεσεις με γονεις, αν υπαρχουν , θειους, ΦΙΛΕΣ, συναδελφους....καποιος δε βρεθηκε να σου πει οτι αυτο που εχεις το εχουν 8 στις 10 γυναικες πλεον και δεν αποτελει το τελος του κοσμου???
jesus christ!!!!!!
Μια απορια εχω μονο... Τεστ παπ επι 10 χρονια ουτε μια φορα δεν εκανες? Και με τοσους συντροφους? ή πηγαινες σε διαγνωτικο κεντρο? Εναν υπερυχο προληπτικα?
Μην ανησυχεις κοριτσι μου εγω ειχα πολυκυστικες ωοθηκες και διπλασιες απο το φισιολογικο μεγεθος χειρουργηθηκα και τωρα πια ρχω μια κορη 20 χρονων και μια 17 πανεξυπνες κουκλες και τις καμαρωνω ...μιλαμε λοιπον για 20 χρονια πριν θα κανειε οσα μωρα θελεις μην αγχεσαι για τιποτα
To κείμενο είναι οτι πρέπει για τις ζεστές μέρες του Αυγούστου.Ανάλαφρο με "σασπένς"δάκρυα αγωνία και στο τέλος γέλια και χαρά.Και ζήσατε εσείς καλά και εμείς καλύτερα.
Η ιστορία σου δεν στέκει. Δεν έκανες ετήσιες γυναικολογικές εξετάσεις? δεν συζήτησες με κανένα άλλο γιατρό ή μη ή έστω, όπως είπαν και παραπάνω, δεν έψαξες καν το "πρόβλημά" σου στο internet. Τί να πω!
Εύχομαι να κάνεις ένα παιδάκι και να το χαρείτε εσύ και ο άντρας σου. Όσον αφορά στο πρόβλημά σου όμως βρέ κορίτσι μου, είσαι κι εσύ λίγο αδικαιολόγητη! Νέα κοπέλα, δεν έψαξες καν στο ιντερνετ 9 ολόκληρα χρόνια να δεις τί ήταν αυτό που είχες και πόσο σοβαρο; Δεν πήρες μια δεύτερη ιατρική γνώμη; Δεν το συζήτησες καν με κάποια φίλη; Ειναι τόσο μα τόσο κοινο πρόβλημα... Δεν επιτρέπεται για μια νέα κοπέλα να μένει ανενημέρωτη. Ψάξε, ενημερώσου, ιδιαίτερα τώρα που με το καλό θα περάσεις την περίοδο της εγκυμοσύνης και απόκτησε κρίση. Θα σου χρειαστεί για να φιλτράρεις τις πληροφορίες και για να μην γίνεσαι ούτε εσύ αλλά ούτε και το παιδάκι σου αύριο έρμαιο του καθενός κακού επαγγελματία. Καλή τύχη!
Ωπα μισό λεπτό είσαι νοσηλεύτρια είπαμε; Δηλαδη είχες καθυστερηση και δεν εκανες ουτε ενα οικιακό Τεστ, είχες ενεργη σεξουαλικη ζωη και δεν πηγες σε γυναικολόγο. Καταπιες αμασητη την πρώτη διάγνωση που εκανε ο καθηγητής σου. Άντε δεν καθισες να googlaρεις τι ειναι οι πολυκυστικές Μαθημα μαιευτικής στη σχολή της νοσηλευτικής που πήγαινες δεν είχε; ΒΙΒΛΙΑ για τη σχολή δεν διάβαζες; Και μετα περάσανε εννια χρόνια πριν ξαναπάς σε γυναικολόγο; Και εισαι νοσηλευτρια; δηλαδη ενω είχες σεξουαλική ζωη ενεργη δεν έκανες ουτε εξετασεις ουτε τεστ παπ ουτε τιποτα, δεν λέω καθε χρονο αλλα ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ. Χωριζες από τις σχέσεις σου γιατι "φοβοσουν πως να το πεις" Δηλαδή μολις γνώριζες κάποιον του έλεγες "γεια είμαι η Χ και δεν μπορώ να γεννήσω το παιδί σου γιατί έχω πολυκυστικές"; Ο δεύτερος γυναικολόγος τουλαχιστον σου έκανε παπ; Μην κολλήσεις και τίποτε τον άντρα σου δηλαδη. Και μας λες οτι ενας γυναικολόγος σου κατέστρεψε τη ζωή; Θα έλεγα πριν κάνεις παιδί να μιλήσεις σε έναν ψυχολόγο, αν είσαι τρολ θα σε βοηθήσει να καταπολεμήσεις την αναγκη σου να λες ψεμματα στο ιντερνετ. Αν δεν εισαι θα σε βοηθησει να αποκτήσεις περισσότερη αυτοπεποίθηση να μην είσαι τόσο ευκολόπιστη και να μην πεφτεις στα πατωματα με το παραμικρό. Τέλος αν είσαι ΟΝΤΩΣ νοσηλευτρια πες μας που εργάζεσαι μην τυχών έλθουμε και αντί για ορο μας βάλεις χλωρίνη γιατι εκείνη τη μέρα έλειπες από το μάθημα.
Χαχχαχαχαχα...σωστη!
με συγχωρεις παρα πολυ γιατι συνηθως ειμαι επιεικης με ολες τις ιστοριες που διαβαζω αλλα δεν μπορω θα σου το πω... στον 21ο αιωνα δεν γινεται να ακουμε ενα γιατρο και να μην ψαχνουμε.ποσο μαλλον οταν λες οτι ησουν φοιτητρια νοσηλευτικης. και επισης το αλλο λαθος της ιστοριας σου ειναι οτι περιμενες τοσο καιρο να δεις αν εισαι ή οχι εγκυος. δεν νομιζω οτι σου χαλασε την ζωη ο συγκεκριμενος, εσυ το επετρεψες. κοιτα τωρα να ευχαριστηθεις την σχεση σου και να συζητησεις με τον γιατρο σου να σε ηρεμησει γιατι με το αγχος δουλεια δεν γινεται.πανω απο ολα να εισαι καλα με τον αντρα σου και το παιδακι θα ερθει σιγουρα !
Συγνώμη.. σε ποιον πλανήτη ζεις?!?!?! Επί 10 ολόκληρα χρόνια δεν πήγες σε άλλο γυναικολόγο?!?!?!? Δεν έτυχε ποτέ να ακούσεις ή να διαβάσεις για το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών, ενώ σπούδαζες νοσηλευτική!!!!!!?!?!?!?!?!?!? Δεν έτυχε έστω να γκουγκλίσεις την φράση "πολυκυστικές ωοθήκες" ούτε μια φορά, αφού έμαθες ότι σε αφορά? Η τεχνολογία της εξωσωματικής γονιμοποίησης σου είναι μια άγνωστη έννοια?!?!?! Τι σόι απόφοιτη νοσηλευτικής είσαι (αν είσαι δηλαδή)! Αν δεν μας τρολάρεις για να περάσει η ώρα σου, μάλλον ζεις στην Τάιγκα της Σιβηρίας με τους old believers! Τι να πω...
Αναρωτιεμαι τα εξής: 1) Πως ειναι δυνατόν να σπουδάζεις νοσηλευτική και ενώ έχεις ολοκληρωμένες σεξουαλικές σχέσεις να μην εχεις επισκευθει κάποιο γυναικολογο? 2) Πως είναι δυνατόν να σπουδάζεις νοσηλευτική, να θεωρείς ότι έχεις μείνει έγκυος και να αποφασίζεις να πας για πρώτη φορά στο γυναικολόγο μετά από 3 μήνες? 3) Πως είναι δυνατόν να σπουδάζεις νοσηλευτική και να μην έχεις ιδέα (ή έστω να κοιτάξεις να μάθεις) τι είναι οι πολυκυστικές ωοθήκες? 4) Πως είναι δυνατόν να σπουδάζεις νοσηλευτική και όταν σου λένε "έχεις πολυκυστικές" να μη το ψάχνεις λίγο παραπάνω (για την υγεία του εαυτού σου δηλαδή) παρά να το ξαναθυμάσαι μετά από χρόοοοονια που έκανες σχέση ζωής? Τι να σου πω βρε κοπέλα μου? Μακάρι σύντομα να κρατήσεις στην αγκαλιά σου ένα μωρακι αλλά....μακάρι να μη σε πετύχω πουθενά ως νοσηλεύτρια γιατί μάλλον θα λέω για σενα τα ίδια που λες κι εσύ τώρα για τον πρώτο σου γιατρό!
Πες τα χρυσοστομη!
Συγνώμη που θα στο πω,αλλά η στάση σου ειναι ανεξήγητη.Δεν μπορεί να εμεινες εννέα χρόνια με μια διάγνωση.που υποτίθεται σου ανέτρεψε όλη σου την ζωή και να μην έκανες κατι.Δεν πηγες σε άλλο γιατρό;Δεν αναζητησες θεραπεία;Δεν το συζήτησες με κανέναν;Αν όχι,λυπάμαι αλλά το λάθος ειναι αποκλειστικά και μόνο δικό σου!!Ελπίζω με το καλό να σου έρθει το μωράκι που επιθυμείς και να είσαι πιο προσεκτική σε θέματα υγείας από εδώ και πέρα.
Μην αγχωνεσαι για τιποτα!θα σου ερθουν ολα πιο ευκολα απ`οσο νομιζεις!ειχα το ιδιο μικροπροβληματακι κ ημουν ετοιμη να ξεκινησω εξετασεις για να δω αν θα μπορεσω ποτε να κανω παιδακι οταν ξαφνικα...εμαθα πως ημουν εγκυος!!! Σου γραφω ενω κρατω αγκαλια την 2μηνων κορουλα μου.
Κοπέλα μου μη φοβάσαι καθόλου. Εγώ με πολυκιστικες μια ζωή κ μέσα σε τρεις μήνες προσπαθειών έμεινα έγκυος!!!! Καλή επιτυχία σου εύχομαι