Πρωί είχε χιονίσει, πάω στο φαρμακείο, παίρνω ένα Test Εγκυμοσύνης και το κάνω… Πέντε λεπτά αργότερα βγαίνει το αποτέλεσμα θετικό.. Η πρώτη έκφραση που είπα ήταν »Ω Θεέ μου, τι θα κάνω;;»

Ήμουν 20 ετών, ήμουν σε σχέση και όχι παντρεμένη, το αγόρι μου τότε φαντάρος πάρα πολύ μακριά… Και τα δύο ήμασταν σχετικά… παιδιά! Δεν μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε την ζωή μας με ένα μωρό ανάμεσα μας.

Πήρα τηλέφωνο της δήθεν τότε κολλητή νομίζοντας πως θα μου δώσει μία σχετικά καλή συμβουλή για το τι να κάνω.. Η απάντηση ήταν να κάνω έκτρωση. Τότε μου φάνηκε η απάντηση σχετικά καλή αλλά ΕΥΤΥΧΩΣ περίμενα να πάρει άδεια το αγόρι μου για να μιλήσουμε, να τα πούμε και να δούμε τι να κάνουμε.. Όταν του είπα »Είμαι έγκυος», ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο του και τότε έκανε το πιο γλυκό πράγμα: με πήρε και με φίλησε, με αγκάλιασε και έπειτα ακούμπησε την κοιλιά μου…

Η εγκυμοσύνη μπορώ να πω πως δεν ήταν και η χειρότερη του κόσμου, ήταν μία καλή εγκυμοσύνη μέσα σε όρια.. Είχα στις αρχές κάποιες ζαλάδες, κάποιους εμετούς, τα κανονικά που έχουν όλες οι γυναίκες.

Πέρασε ο καιρός έφτασα στην 23η εβδομάδα, Οκτώβριος μήνας, πάω στο γυναικολόγο, «Όλα καλά» μου λέει «έλα να σε ξαναδώ σε 2 εβδομάδες… «

Μετά από μία εβδομάδα το βράδυ θα πηγαίναμε στα πεθερικά μου. Πατάει μία βροχή, έξω οι σκάλες της πολυκατοικίας μούσκεμα.. Πάω να κατέβω, γλιστράω και αυτό ήταν.. Ούρλιαζα!

Πηγαίνουμε κατευθείαν στη κλινική, μπαίνω κατευθείαν μέσα στην αίθουσα τοκετού και στις 10:35 γέννησα.. 29 εκατοστά και 521 γραμμάρια ήταν..  

Για τους επόμενους τρεις μήνες το μωρό ήταν στην ΜΕΘΝ. Όταν μου το έδωσαν και ήταν 3 μηνών δεν πίστευα στα μάτια μου.. ‘

«Ενα τόσο όμορφο πλάσμα βγήκε από μέσα σου!» είπα στον εαυτό μου!

Είναι 5 μηνών τώρα ο μικρός Αλέξανδρος και φυσικά και εγώ και ο μπαμπάς του τού έχουμε τρέλα μεγάλη!