Το μόνο που ζητάω είναι ένα παιδί…
Λέγομαι Νικολέτα και είμαι 33 ετών. Είμαι παντρεμένη 9 χρόνια και δεν έχουμα κόμα παιδάκι…
Μετά το γάμο προσπαθούσαμε με τον σύζυγό μου να κάνουμε ένα παιδί, αλλά τίποτα… Μετά από δύο χρόνια πήγαμε σε ένα γιατρό για να κάνουμε τις απαραίτητες εξετάσεις. Οι δικιές μου βγήκαν καθαρές, αλλά του συζύγου όχι. Το πρόβλημα που έχει ο σύζυγός μου το ήξερε πριν παντρευτούμε και δεν μου είπε τίποτα για να μην με χάσει γιατί με αγαπούσε πολύ. Οι γιατροί του ειχαν πει πως δεν διορθώνεται αυτό το πρόβλημα. Μετά από δύο χρόνια ο σύζυγος μου και εγώ έχουμε μπει σε ένα Γολγοθά με πολλές περιπέτειες…
Ο γιατρός αφού είδε κάποιες εξετάσεις που μου έκανε και βγήκαν καθαρές, πρότεινε να κάνουμε σπερματέγχυση. Έκανα δυο προσπάθειες. Στην πρώτη μου είπε ότι είχα μείνει έγκυος, αλλά απέβαλα και στη δεύτερη πως δεν πέτυχε καν. Είχαμε στεναχωρηθεί πολύ… Εμένα είχε πέσει και η ψυχολογία μου… Μετά πήραμε την απόφαση να το ξεχάσουμε για κάποιο διάστημα και να μην το σκεφτόμαστε…
Μια μέρα μου λέει μια φίλη μου να κοιτάξω και τη μέθοδο της εξωσωματικής. Εγώ με το που άκουγα τη λέξη αυτή, φοβόμουν! Άρχισα να το ψάχνω στο internet μαζί με τον σύζυγό μου… Και παράλληλα ψάχναμε και γιατρούς. Κλείσαμε ένα ραντεβού με έναν γιατρό. Όταν πήγαμε εκεί, τον ρωτήσαμε μεταξύ άλλων και για το κόστος. Μας ζήτησε πάρα πολλά λεφτά… Την πρώτη προσπάθεια την έκανα το 2013 -απέτυχε- και την δεύτερη το 2014 σε άλλον γιατρό. Και αυτή απέτυχε.
Στην πρώτη προσπάθεια, πριν ξεκινήσω, είχα κάνει μια σαλπιγγογραφία, την οποία δεν είχα ξανακάνει και βρέθηκε ότι η μια μου σάλπιγγα είναι βουλωμένη και έχει υγρό. Ρώτησα τον γιατρό αν είναι κάτι σοβαρό και μου είπε όχι. Στη δεύτερη προσπάθεια, ο άλλος γιατρός μου έκανε πολλές εξετάσεις που δεν μου είχε δώσει ο προηγούμενος… Με ξεσκόνισε! Στις εξετάσεις που μου έκανε είδε κάτι σοβαρό, αλλά δεν μου είπε τίποτα και προχωρήσαμε χωρίς να ξέρουμε κάτι… Και τελικά δεν πέτυχε ούτε αυτή η προσπάθεια… Κλάματα πάλι εγώ…
Τελικά όλοι οι γιατροί μας εκμεταλλεύονται επειδή τους έχουμε ανάγκη…
Σταματήσαμε με τον σύζυγο για ένα διάστημα και τον περασμένο Μάρτιο πήγαμε σε έναν άλλο γιατρό, στον οποίο δείξαμε όλες τις εξετάσεις και από τότε μέχρι σήμερα ξεκινάει ο πραγματικός μου εφιάλτης… Δεν ξέρω πως να περιγράψω αυτό που βιώνω. Είναι δοκιμασία από το Θεό; Κάτι άλλο συμβαίνει;
Αυτός ο γιατρός με το που βλέπει τις εξετάσεις μου λέει πως πάω για πρόωρη εμμηνόπαυση. Ακόμα δεν μπορούμε να το πιστέψουμε με τον σύζυγό μου… Έχω πέσει σε κατάθλιψη, δεν μπορώ να το πιστέψω… Είμαι 33 ετών!
Θα ήθελα να με βοηθήσετε… Έχω κάποιες ανωμαλίες στην περίοδο… Φταίει ο θυρεοειδής; Γιατί έτσι μου έχουν πει… Η εξέταση ήταν ανεβασμένη, πήγα σε ενδοκρινολογο και μου πρότεινε ένα χάπι με το οποίο κατέβηκε μεν, αλλά οι ανωμαλίες δεν σταματούν…
Τίποτα άλλο δεν ζητώ… Μόνο ένα παιδί! Ένα δικό μου παιδάκι να κρατήσω στην αγκαλιά μου…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Εύχομαι ολόψυχα να αποκτήσεις το παιδί που τόσο επιθυμείς. Εφόσον όμως σου διέγνωσαν πιθανότητα πρόωρης εμμηνόπαυσης, μήπως να σκεφτείς να κάνεις το συντομότερο κατάψυξη ωαρίων, πριν ξεκινήσεις οποιαδήποτε νέα προσπάθεια εξωσωματικής; Η διαδικασία φαντάζομαι ότι είναι η ίδια με τα βήματα της εξωσωματικής μέχρι τη λήψη των ωαρίων. Έτσι θα σου φύγει ένα μεγάλο άγχος και θα μπορείς να κινηθείς με ψυχραιμία σε ό,τι αποφασίσεις να κάνεις.
Νικολετα μου γλυκεια,μονο οσες δυσκολευομαστε να κανουμε 1 μωρακι σε καταλαβαινουμε...κ μεις με τον αντρα μου 3,5 χρονια προσπαθουσαμε, γιατρους εξετασεις κλπ. Χωρις κανενα αποτελεσμα. Τωρα διανυω την 10η εβδομαδα φυσιολογικης εγκυμοσυνης που απλα ετυχε χωρις να το περιμενουμε. Καναμρ προσπαθειες αλλα καθε μηνα ημουν απελπισμενη κ βεβαιη οτι δεε θα συμβει!Συμφωνω με το οτι πρεπει να βρεις 1 καλο κ σοβαρο γιατρο που να τον εμπιστευτεις κυριως για το ψυχολογικο σου κομματι κ να κανετε κ αλλες προσπαθειες εξωσωματικης. Οσο για την υιοθεσια που πολλες κυριες αναφερουν το θεωρω ασχετο γτ καταλαβαινω οτι θελεις το δικο σου μωρο οπως κ εγω ηθελα το δικο μου κ τωρα θελω να βγει με το καλο το δικο μου. Βεβαια απο την αλλη κ εγω ξερω παραδειγματα απο το οικογενειακο μου κ το φιλικο μου περιβαλλον που η μαμα υιοθετησε κ μετα ή παραλληλα απεκτησαν το δικο τους μωρο. Ειδικα η 1 περιπτωση ηταν τραγικη δεν υπηρχε ουτε μιση πιθανοτητα εγκυμοσυνης κι ομως ηρθε!!Καντε κουραγιο, παλεψτε τωρα που ειστε νεοι..μην το αφηνετε!! Θα ερθει το μωρακι σας το ξερω..με οποιον τροπο θα τα καταφερετε! Πιστεψε το..ουτε για μενα το πιστευα κ ομως να που περιμενω ❤❤❤
Παναγια μαλεβη!ελπιζω να πιστευεις....γκουγκλαρε κ στειλτους γραμμα.απο κει κ επειτα αν δεν πιστευεις προσπαθησε να μη σε παρει απο κατω...ειναι πολυ ομορφο να γινεσαι γονιος αλλα εξισου σημαντικο ειναι να εχεις την αγαπη ενος συντροφου,που να ειναι φιλος,αντρας,συγγενης κ.λ.π....εξάλλου ειστε ηδη οικογένεια καλη επιτυχια σε οτι κι αν γινει
Καλή μου θέλεις να γίνεις μανούλα για να δώσεις αγάπη. Αυτό όμως μπορείς να το κάνεις όχι μόνο στο δικό σου παιδάκι. Σε πολλά ιδρύματα και νοσοκομεία υπάρχουν πολλά εγκατελειμμένα παιδάκια που οι υπάλληλοι δεν επαρκούν για τα βασικά, μεαποτέλεσμα αυτά παιδάκια να μην έχουν πάειμια βόλτα , να μην έχουν ακούσει ένα παιδικό τραγουδάκι, ένα παραμυθάκι. Ένα γνωστό μου ζευγάρι βοηθούσε για χρόνια σε ένα τέτοιο σπίτι και παράλληλα προσπαθούσαν να κάνουν παιδί και δεν ερχόταν. Τελκά μια μάνα που δεν ήθελε το παιδάκι της τους το έδωσε. Kαι έτσι η αγάπη που έδωσαν, σε όλα αυτά τα παιδάκια επέστρεψε σε αυτους.
Γλυκιά μου κοπέλα! Διαβασα το κείμενό σου και με έβαλε σε σκέψεις. Λυπάμαι πολύ για τον πόνο σου! Πιστευω οτι είναι πολύ δυσκολή διαδικασία. Γραφω την άποψή μου ως μανα ενός αγοριού. ίσως να έιναι λάθος αλλά θα ήθελα να την εκφράσω. όπως πρωείπα είμαι μητέρα, ενός 2χρονου αγοριού. Πέρασα μια πολύ έυκολή εγκυμοσύνη και γέννα. ΑΛΛΆ τίποτε αλλο δεν με έκανε μητερα παρά το γεγονος ότι τον μεγαλώνω και του δίνω όλη μου την ενέργεια και όλο μου το είναι καθημερινά. Η μητρότητα έχει ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ καθημερινά να σου δώσει και να σου πάρει , που πραγματικά δεν έχω σκεφτει την εκγυμοσύνη μου ουτε 1 λεπτό. Δεν έχει σημασια απλά. Καθε μερα γίνονται τόσα πολλά πραγματα, το παιδί μου δίνει τόσες πολλές χαρές που δεν υπαρχει χρόνος και νόημα να ανατρέξει η μνήμη μου στην εγκυμοσύνη. Αυτο που λέω συνήθως είναι όυι η μητρότητα είναι ένας ωκεανός και η εκγυμοσύνη μια σταγόνα μέσα σε αυτόν. Μην χασεις τον ωκεανό για μια σταγόνα. Η υιοθεσία είναι υπέροχη κίνηση. Απόδειξη οτι είσαι μάνα 1000%. Συναισθηματικά, πνευματικά, σωματικά... αυτο το παιδί θα στα αναταράξει όλα με τον καλύτερο τρόπο, όπως έκανε και ο γιός μου. Επίσης η εκγυμοσύνη δεν σε προετοιμάζει ουτε στο ελάχιστο γι'αυτό που ακολουθεί, επομένως δε έχεις χάσει και πολλά μην ανυσηχείς. Καλή σου τύχη!!!!