34 εβδομάδων: σαν σήμερα 7 χρόνια πριν…

Η αριστερή φωτογραφία τραβήχτηκε σαν σήμερα πριν 7 χρόνια ακριβώς… Έγκυος τότε για πρώτη φορά… 26 εβδομάδων στην Αθηνά μου. Όλα τόσο πρωτόγνωρα… Όλα τόσο διαφορετικά.

Η δεξιά φωτογραφία τραβήχτηκε σήμερα… Έγκυος τώρα για τρίτη φορά… 34 εβδομάδων στο δεύτερο γιο μου… Όλα τόσο συνειδητοποιημένα. Όλα τόσο διαφορετικά.

Ποιος να της το έλεγε τότε της πιτσιρίκας στα αριστερά ότι 7 χρόνια μετά η ζωή της θα ήταν έτσι όπως είναι σήμερα… Ποιος να της έλεγε τι θα μεσολαβούσε, πώς και πόσο θα ωρίμαζε και κυρίως πόση πια εμπιστοσύνη και αγάπη θα έδειχνε στον εαυτό της. Ποιος να της το έλεγε τότε πως αυτό που τότε ένιωθε σαν μια μικρή μα δυνατή φλόγα μέσα της, μια φλόγα που έκαιγε για το πρωτότοκο βλασταράκι της, θα γινόταν φωτιά δυνατή, η μεγαλύτερη αγάπη όλων και αυτή η μικρή κοιλίτσα για την οποία τόσο μα τόσο καμάρωνε θα της έδινε σε λίγο καιρό το σημαντικότερο ρόλο της ζωής της, αυτόν της μητέρας!

Θυμάμαι πως λίγο πριν φέρω στον κόσμο την Αθηνά, κάποια βράδια μούσκευα το μαξιλάρι από άγχος για το αν θα γινόμουν καλή μητέρα ή αν η ζωή μου από εκεί και στο εξής θα μου άρεσε όσο μου άρεσε η προ παιδιού ζωή μου. Χαίρομαι που από την πρώτη μέρα που την κοίταξα πήρα από μέσα μου ένα σιωπηλό όρκο να εμπιστευτώ τη φύση μου και να αντιμετωπίσω τη μητρότητα σαν κάτι που το ‘χω μέσα μου, όπως κάθε γυναίκα το έχει…

Κοιτάζω σήμερα τα δυο παιδάκια μου και οραματίζομαι το τρίτο… Και ξέρω πως δεν μου ανήκουν. Τα έφερα στη ζωή, τα μεγαλώνω και τα φροντίζω μα θα έρθει η στιγμή που θα ανοίξουν τα φτερά τους και θα πετάξουν μακριά μου. Κάθε μέρα μου δίνουν μικρά μαθήματα ζωής και κάθε μέρα μου προσφέρουν αμέτρητους λόγους για να χαμογελώ.

Νιώθω τεράστια ευλογία που είχα την τύχη να ζήσω αυτό το θαύμα τρεις φορές…

Το οποίο θαύμα σ’ αυτή τη φάση της ζωής μου περιλαμβάνει: καούρες, ελαφριά δυσφορία όταν κουράζομαι και μια κοιλιά σκληρή σαν μενίρ του Οβελιξ. Κατά τ’ αλλα είμαι ΚΑΛΑ, καλύτερα από κάθε άλλη εγκυμοσύνη. Περνάμε καλά με τον μπόμπιρα και αυτό βγαίνει προς τα έξω!

Μπήκε κιόλας ο Δεκέμβρης… Κοντοζυγώνει η μέρα που θα αναφωνήσω «Μπήκα στο μήνα μου!» και τώρα πια μπορώ να πω πως δεν βλέπω πια την ώρα να τον δω!