Η νεράιδα της ζωής μου!

Στις 24 κάθε μήνα προσπαθώ να γράφω ένα μικρό κείμενο για την κόρη μου. «Μηνογενέθλια» τα ονόμαζα κάποτε.

Παραμονή Χριστουγέννων σήμερα και δεν θα γράψω πολλά. Θα πω απλά πως αυτό το μικροσκοπικό πλάσμα που έφερα στη ζωή στον Φλεβάρη του 2010 κοντεύει πια 7 ετών και μέρα με τη μέρα γίνεται ένα όλο και πιο υπέροχο πλάσμα…

Κάποτε αγχωνόμουν πολύ… Για το πότε θα περπατήσει, το πότε θα μιλήσει. Τα έκανε όλα με το δικό της ρυθμό. Πόσο άγχος, Θεε μου! Πόσο άδικο άγχος… Γιατί σήμερα, μαθήτρια πια της Α’ Δημοτικού, μας βάζει πια τα γυαλιά καθημερινά. Μια καλή μαθήτρια, μια κοινωνική νεράιδα, μια ρομαντική ψυχούλα. Αυτό είναι το Αθηνάκι μου!

Σ’ αγαπώ, κοριτσάκι μου… Να ξέρεις πως νιώθω αφάνταστα τυχερή που σε έχω στη ζωή μου και μπορώ να λέγομαι μαμά σου…