Πώς είναι να είσαι πρόσφυγας και να γεννάς σε μια χώρα που δεν είναι η δική σου;

Φαντάσου να είσαι έγκυος και να αναγκάζεσαι να εγκαταλείψεις τη χώρα σου για να σώσεις εσένα και την οικογένειά σου…

Φαντάσου να έρχεται η μεγάλη στιγμή και εσύ να φέρεις στον κόσμο το μωρό σου και να πρέπει να το κάνεις σε ένα περιβάλλον τελείως άγνωστο, ανάμεσα σε ανθρώπους που ναι μεν θέλουν να σε βοηθήσουν, αλλά δεν μιλούν τη γλώσσα σου, ούτε εσύ τη δική τους.

Φαντάσου να πρέπει να επιστρατεύσεις κάθε σπαστό αγγλικό που μπορείς να θυμηθείς για να καταλάβεις αν σου μιλούν για το μωρό ή αν σου προτείνουν επισκληρίδιο… Να πρέπει να διαβάσεις τα μάτια τους…

Εκεί που η χαρά συναντά την αβεβαιότητα… Εκεί που όλα μπλέκονται γλυκόπικρα μέχρι να ακουστεί το πρώτο κλάμα.

Μια πραγματικότητα για πολλές γυναίκες που βρίσκονται προσωρινά στη χώρα μας και γεννούν τα παιδιά τους στα ελληνικά δημόσια μαιευτήρια…