Και η μαμά είναι άνθρωπος!
Και η μαμά είναι άνθρωπος, δεν είναι superwoman ή κάτι άλλο το ΣΟΥΠΕΡ ΝΤΟΥΠΕΡ ΟΥΑΟΥ φανταστικό. Είναι άνθρωπος. Κανονικός. Που κάποιες φορές τρέχει για να τα προλάβει όλα και στα μισά της διαδρομής έχει ξεχάσει τι ακριβώς ήθελε να κάνει και άντε ξανά απο την αρχή σαν άλλος CSI να ανασυνθέτει τα βήματα της «ήμουν στην κουζίνα, η μεγάλη ζήτησε νερό, η μικρή την αγκαλίτσα, ήθελα να πάω τουαλέτα και μετά να κάνω τι; ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΒΡΕΘΗΚΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ;;; Αααααα,ήθελα την σκούπα»
Και η μαμά δεν έχει όρεξη να σας ξυπνάει το πρωι και επι μια ώρα να λέει και να ξαναλέει φατε το πρωινο σας, πλύντε μουτράκια, δοντάκια, έλατε να ντυθούμε, πάμε στον φούρνο,θα κλείσει η πόρτα του σχολείου κτλ, όσο κι αν σας κάνει εντύπωση που και που θέλει κai η μαμά να κοιμηθεί λίγο παραπάνω, να μην έχει στο νου της πως πρέπει να σας ξυπνήσει και να σας ετοιμάσει, να γυρίσει σπίτι να μαγειρέψει απλώσει, κάνει ότι κάνει να έρθει να σας πάρει, να σας πάει στη γιαγιά και να φύγει για τη δουλειά καθώς εσείς απο πίσω γκρινιάζεται για το οτί δεν βλεπόμαστε συχνά.
Πιστέψτε με αν είχα επιλογή θα καθόμουν μαζι σας, δυστυχώς δεν έχω και σας καταλαβαίνω, όμως δεν μπορώ να το αλλάξω.
Η μαμά, κοριτσάκια μου, δεν κατέβηκε απο άλλον πλανήτη όπως σας άκουσα μια μέρα να κρυφοσυζητάτε αφού είδατε κάτι στην τηλεόραση «Ποτέ δεν κοιμάται, δεν τρώει πολύ και έχει μάτια παντού»
Δεν έχω μάτια παντού, τρώω και ας πούμε οτι κοιμάμαι. Το οτι είμαι ξύπνια κάθε φορά που είστε κι εσείς δεν με κάνει εξωγήινη.
Η μαμά μερικές φορές είναι λεμονάδα: στο ράφι είναι ήρεμη, αν την πάρεις και την ταρακουνίσεις και εκείνη τη στιγμή κάνεις ένα κλίκ το καπάκι, η μαμα σκάει! Ναι, σκάει. Eπειδή έχει κάνει πάρα πολύ υπομονή γιατί το ποτήρι δεν ήταν τόσο γεμάτο της μίας όσο της άλλης και μπαμ, μπαμ σκάει!
Η μαμά είναι άνθρωπος, και ναι είναι ο άνθρωπος σας και σας αγαπάει με όλη την ψυχή, την καρδιά και το μυαλό της…
Αλλά είπαμε είμαι άνθρωπος, έχω τα θετικά μου, έχω και τις αδυναμίες μου….
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Αυτό με τον άλλον πλανήτη φοβερό!
Συγχαρητήρια!!!! Είναι από τα πιο ωραία και τόσο αληθινά πράγματα,που έχω διαβάσει.... Ξεχώρισα ειδικά την παρομοίωση με τη λεμονάδα....
¨Ετσι μπόρεσα να εξηγήσω στην μεγαλύτερη μου κόρη τι σημαίνει εξαντλώ την υπομονή μου!
Συγχαρητήρια έχεις απόλυτο δίκιο το άρθρο σου είναι η άρωε αληθινό!!!
Ήταν μία δύσκολη μέρα η χθεσινη και σίγουρα δεν αντικατοπτρίζει ούτε το μικρό από την πραγματικότητα,απλά ήθελα οι κόρες μου να καταλάβουν ότι καμία φορά και η μαμα δεν μπορεί να τα προλάβει όλα,δεν μπορεί να χωριστεί σε δεκαπέντε κομμάτια κι ας το θέλει λ.και κάπου εκεί εν μέσω γκρίνιας κ δεν θέλω να πάω σχολείο ή εγώ μεγάλωσα και θέλω να πάω και να πάρω και μία τσάντα κ ένα ροζ παγουρινο ναι, η μαμά μπορεί να κάνει μπαμ!