Μετά από ακόμη μία αποτυχημένη προσπάθεια να θηλάσω έστω και για 2 λεπτά τον γιο μου και αφού ακολούθησε μία ακόμη ψυχολογική μου κατάρρευση, πήρα την απόφαση να μοιραστώ και εγω τις σκέψεις μου μαζί σας.

Είμαι υπέρ του θηλασμού και κατανοώ όλα τα οφέλη που προσφέρει σε παιδί και μαμά, αυτό όμως που δεν κατανοώ είναι ο φανατισμός που διακατέχει μεγάλο ποσοστό μαμάδων που έχουν θηλάσει ή θηλάζουν ακόμα. Δυστυχώς ο θηλασμός δεν αποτελεί μόνο μία απλή επιλογή. Ναι μεν κάποιες μητέρες αποφασίζουν εξ αρχής και απολύτως συνειδητα να μην θηλάσουν, όπως υπάρχουν και μητέρες που από την πρώτη στιγμή της ζωής του νεογνού είναι αποφασισμένες για θηλασμό.. Εγώ όμως θα ήθελα να αναφερθώ σε εκείνες τις μανούλες που από τον πρώτο υπέρηχο του εμβρύου τους είχαν αποφασίσει ότι θα το θήλαζαν αλλά κάποια πράγματα άλλαξαν στην πορεία..

Μία από αυτές είμαι και εγω.. Συνηθιζα να κλαίω και να στενοχωριέμαι όταν μετα από κάθε αποτυχημένη προσπάθεια αναγκαστικά έδινα μπιμπερό στο μωρό μου είτε με γάλα δικό μου, είτε φόρμουλας και έπρεπε συχνά να απολογούμαι σε συγγενείς, γνωστούς και φίλους γιατί δεν θηλάζω. Δεν θα ήθελα να αναφέρω την δική μου ιστορία, αυτό που θέλω να πω είναι ότι κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και μπορούν να συντρέχουν από ένα μέχρι δεκάδες λόγους που μία μαμά δεν κατάφερε τελικά να θηλάσει. Ας μην κρίνουμε και να μην επιτιθέμεθα σε όποια μαμά μας πει ότι ήθελε αλλά δεν γινόταν..

Σταματήστε να φανατίζεστε, να φανατίζετε, να κατακρίνετε και να προκαλείτε ενοχές σε όσες μαμάδες προσπάθησαν με οποιοδήποτε τρόπο ή τρόπους αλλά δεν τα κατάφεραν..

Όσο για μένα.. θα συνεχίσω τις αντλήσεις με το θήλαστρο, την φόρμουλα σαν συμπλήρωμα και δεν θα παραιτηθώ ακόμα από την προσπάθεια να θηλάσω. Αποφάσισα να είμαι πιο αισιόδοξη με ότι αφορά την οικογένεια μου… να χαίρομαι που το μωρό μου, ο σύζυγος μου και εγώ είμαστε μαζί και υγιείς και να μην αφήνω να με επηρεάζουν τυχόν κακόβουλα σχόλια από τον περίγυρο περί θηλασμού και μη…