Το όνομα μου ας πούμε είναι Αννα και δεν ξέρω απο που να πιάσω την ιστορία μου.
Είμαι ένας άνθρωπος που απο πολύ μικρή ηλικία ήξερα ότι θελω να γίνω μητέρα όπως και όποτε ερχόταν. Πλέον σήμερα είμαι 31, αρκετά μεγάλη ώστε να ξέρω πως πράγματι η μητρότητα είναι κάτι που θέλω στη ζωή μου. Εδώ κάπου έρχεται ο Χ, ένα χρονο πριν, ξεκινήσαμε να έχουμε σχέση με το καλημέρα και πολύ σύντομα άρχισαν οι υποσχέσεις αιώνιας αγάπης απο τον ίδιο (εγω σαν άνθρωπος είμαι πάντα επιφυλακτική).
Ονειρευόταν να κάνουμε οικογένεια και περίμενε πως και πως τη στιγμή που θα έλεγα πως έχω καθυστέρηση. Φεύγει για δουλειά εκτός της πόλης μου για κάποιους μήνες και μια τυχαία Δευτέρα θυμώνει μαζί μου για χαζό λόγο. Παρασκευή κάνω το τεστ και του λέω πως βγήκε θετικό, με παίρνει τηλέφωνο σχεδόν εκνευρισμένος και μου λέει να σκεφτώ τι θέλω να κάνω… πάγωσα!!! Εκεί που πίστευα ότι θα τσίριζε απο τη χαρά του, εκείνος σχεδόν μου έλεγε ξεκάθαρα να σκεφτώ αν πρέπει να το κρατήσω.
Οι επόμενες μέρες εφιαλτικές, δεν έπαιρνε καν να δει τι κάνω παρα μόνο περίμενε να του στειλω κάποιο μήνυμα λέγοντας του ότι το έριξα. Θυμώνω με τον εαυτό μου που μέσα σε όλα αυτά όντως πέρασα καποιες μέρες αμφιβάλλοντας για το αν πρέπει να το κρατήσω. Του ανακοινώνω ότι το παιδί θα γεννηθεί και αλλάζει στάση λέγοντας μου ότι θα ναι δίπλα μας, οτι μας αγαπάει όσο τίποτα και θα κάνει τα πάντα για μας.
Δεν ήρθε σε καμία εξέταση μαζί μου παρα μόνο στην Β επιπέδου, χρήματα έστειλε 3 φορές αν θυμάμαι καλά και εκει που ανακοινωνε με καμάρι ότι περιμένει το γιο του και ότι είναι η ζωή του όλη… κάνει σχέση με μια κοπέλα και δεν τον ξαναείδα ουτε τον άκουσα ΠΟΤΕ!!! Τα μηνύματα μου έμειναν όλα αναπάντητα..
Λίγο πριν γεννήσω τον ρώτησα αν θα αφήσει το παιδί χωρίς όνομα, αλλά δεν απαντησε ποτέ.
Βρήκα τον πατέρα του και του έστειλα ένα μήνυμα λέγοντας του πως θα γεννηθεί ο εγγονός του σε λίγο καιρό και ήθελα απλά να το ξέρουν. Ευτυχως εκείνοι οι άνθρωποι ανταποκρίθηκαν και νοιάζονται για το μωρό (τουλάχιστον έτσι δείχνουν).
Ακόμα δεν ξέρω πως κατάφερα να κανονίσω τη γέννα χωρίς καμία βοήθεια και με χάλια οικονομική κ ψυχολογική κατάσταση αλλά τα κατάφερα. Ο ίδιος δεν ήρθε ποτέ να το δει, δεν έχει πάρει κανενα τηλέφωνο και απ’ ότι ξέρω έχει κόψει επαφές και με τους γονείς του, γιατί εκεινοι τον πιέζουν για το μωρό.
Έχω γεννήσει ένα υπέροχο μωρό και δεν θα το άλλαζα για τίποτα στον κόσμο… Εκεινος μπορεί να έφυγε, αλλά μου άφησε έναν θησαυρό πίσω και μόνο ευχαριστώ μπορώ να πω.
Να ξέρετε ο Θεός δεν αφήνει κανέναν..
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Αν λαμβανα υπ όψιν όσα μου λένε.... Απ'όσο κατάλαβα η σχέση αυτή δε μετρούσε μεγάλο διάστημα. Εγώ προσωπικά δε θα ρισκαρα για παιδί σ αυτό το διάστημα, ό,τι και να λεγε ο άλλος. Το ότι ήθελε να γίνει μητέρα όπως και όποτε ερχόταν, μου δείχνει επιπολαιότητα. Από κει και πέρα, εύχομαι να πάνε όλα καλά και για τη μητέρα και για το μωράκι και να έχουν πάντα τα καλύτερα στη ζωή τους.
Εγω εχω μια απορια. Η δικια σου οικογενεια που ηταν σε ολο αυτο;γιατι σε αφησαν μονη σου να τα περασεις ολα;
εισαι ηρωας κοριτσακι μου μπραβο σου παρα πολυ καλα εκανες και κρατησες το μωρο
να σου ζησει το μωρακι σου γερο και δυνατο να ειναι αλλα και εσυ πιστευω σε πηρανε τα χρονια και οποιον βρηκες εμεινες εγκυος επιφυλακτικη λες ησουνα στα λογια αγαπης αλλ στην πραξη ομως ; κριμα το παιδι θα μεγαλωνει χωρις πατερα και στο εδειξε απ την αρχη οτι δεν το ηθελε τι τον πιεζεις ;νομιζες αμα γεννουσες θα γυρναγε με το ζορι λογω παιδιου ; ακου πηγες μεχρι και στους γονεις πολυ παρακαλας και δεν ειναι σωστο καλη τυχη .....
Αν διάβασες καλά την ιστορία αναφερεται πως ηθελε να κανουν οικογένεια γι αυτο ηρθε κ το παιδι. Οτι αυτος μετα εδειξε οτι δεν το θελει δεν σημαινει πως δεν έχει ευθύνες.
και οι 2 εχουνε ευθυνες και εμεις οι γυναικες καμμια φορα βλεπουμε κατι στραβο και κανουμε οτι δεν βλεπουμε επειδη δεν μας αρεσει και ελπιζουμε να αλλαξει κατι
Να σου ζήσει το μωράκι σου κ να το χαρείς όσο περισσοτερο μπορείς... Είμαι σίγουρη οτι θα είσαι πολυ καλύτερα χωρίς αυτον, παρά με αυτόν.. Με μερικούς ανθρώπους δεν μπορείς να νιώσεις ποτέ ασφάλεια, εμπιστοσύνη η εστω απλά ηρεμία.. Ευτυχώς σου έδωσε οτι καλυτερο μπορούσε.. Ένα παιδί... Κάτι που αυτός δεν είναι άξιος να εκτιμήσει, ούτε κ θα το κάνει ποτέ.. Ευχομαι να σου πάνε όλα όπως τα θες.. Εγώ στη θέση σου θα ένιωθα ανακουφιση που δεν θα υπάρχει ένας τέτοιος άνθρωπος στη ζωή μου.. Ίσως τώρα να σου φαίνεται δύσκολο, αλλα σε βάθος χρόνου θα το καταλάβεις.. Σου εύχομαι οτι καλύτερο για σενα κ το παιδάκι σου...
Στην Ελενη Ο παππους τα ξαδελφια και η Θεια του μπεμπη θα ειναι παντα κοντα σας.