Αποτυχία επαναγαλακτισμου. Ναι, υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις!
Γεια σε όλες τις μαμάδες του site. Εχω μια ιστορία που θέλω να μοιραστώ μαζί σας…
Το μικρό μου ειναι πέντε μηνών κι όμως, μόλις πριν δυο μήνες άρχισα να ευχαριστιέμαι απόλυτα την μητρότητα… Ο λόγος; Εξηγούμαι παρακάτω…
Ας τα πάρουμε απ την αρχή. Γέννησα φυσιολογικά, εύκολα και όμορφα τον γιο μου και πρώτο μου παιδί. Όλα έγιναν όπως ήθελα, το παιδί κατευθείαν επάνω μου, του μίλησα, γνωριστήκαμε και τον θήλασα σχεδόν αμέσως. Όλα ως εδώ τέλεια! Έλεγα απο πριν γεννήσω, ότι θα θηλάσω τουλαχιστον έξι μήνες απαραίτητα και μετά βλέπουμε… Το στήθος μου ούτε πρηστηκε, ούτε γέμισε γάλα ούτε «έπαθε» όλα όσα συμβαίνουν σε ένα στήθος που ετοιμάζεται για θηλασμό. Εντάξει λέω, νωρίς ειναι. Την δεύτερη μέρα το μεσημέρι, το μωράκι μου έκλαιγε δίχως παρηγοριά για πολυ ώρα. Τον έβαζα στήθος, αλλα το άφηνε και συνέχιζε το κλάμα. Η λύση ήρθε απ τις μαίες και ήταν ότι το μωρο πειναγε και έπρεπε να πιει γάλα φόρμουλα.
Εδώ ξεκινάει ο γολγοθάς μου. Το μωρο ήπιε το γάλα και έπεσε σε ύπνο βαθύ και γαλήνιο. Παρ’ όλη την αντίθεση μου στο ξένο γάλα, βλέποντας τον να κοιμάται ικανοποιημένος, χάρηκα. Την άλλη μέρα το ίδιο. Ενώ το παιδί έμπαινε τακτικά στο στήθος, εγώ γάλα δεν είχα αρκετό να χορτάσει το παιδί και έτσι εκείνο έκλαιγε. Έκλαιγα και εγώ μαζί του γιατί ένιωθα ότι κάθε φορά που του δίνω ξένο, του δίνω δηλητήριο. Παραλίγο να πέσω σε κατάθλιψη, έκλαιγα συνέχεια στο μαιευτήριο. Με εντολή της παιδιάτρου του μαιευτηρίου και επειδή το παιδί είχε χάσει βάρος πέραν του αναμενόμενου, ορίστηκε να του δίνω συμπλήρωμα μετά απο κάθε θηλασμό.
Και έτσι γυρίσαμε σπίτι με το μωράκι μας. Εγώ στο σπίτι τα ίδια, κλάμα κάθε φορά που ετοίμαζα την φόρμουλα (έπειτα απο 20λεπτο θηλασμό) και το στήθος να «αρνείται» να δώσει γάλα. Ακριβώς πάνω στον μήνα φωνάζω στο σπίτι σύμβουλο θηλασμού και μάλιστα μια απ’ τις καλύτερες της Αττικης, γιατί δεν μπορούσα άλλο αυτή την κατάσταση. Πήρα απόφαση να αποκτήσω γάλα αρκετό, να χορταίνει το παιδί μου χωρίς συμπλήρωμα. Να μπω δηλαδή σε διαδικασία επαναγαλακτισμου.
Έρχεται λοιπόν η κυρία, ευγενική και γλυκιά, δεν ασχολείται καθόλου με την άθλια ψυχολογική μου κατάσταση, παρα μόνο με το θέμα του θηλασμού. Θα μου πεις τώρα, αυτή ειναι η δουλειά της, ο θηλασμός…! Μου δίνει τις κλασικές οδηγίες (αν έχεις μπει σε διαδικασία επαναγαλακτισμου, ξέρεις), μου φτιάχνει ένα προγραμμα βαρβάτο, παίρνει 3-4 τηλέφωνα που αφορούσαν πωλητές νοσοκομειακών θηλαστρων (!), μου λέει ότι θα ειμαστε σε επικοινωνία, παίρνει τα 60€ της και φεύγει.
Την επόμενη το πρωί, ημέρα Παρασκευή, με πήραν τηλέφωνο απ το κέντρο ενοικίασης των θηλαστρων, έκλεισα το θηλαστρο για δεκαπέντε μέρες και μου είπαν ότι θα το αποστείλουν την Δευτέρα (αλλα 87€, χαλάλι λέω, ειναι για το μωρο μου). Αλλα όχι, με παίρνει στο καπάκι η πωλήτρια και «προσφέρθηκε» να μου το φέρει η ίδια στο σπίτι μου(!). Μου ζήτησε κιόλας να πω το όνομα της όταν ξαναμιλήσω με την εταιρία (ηθελε τα ποσοστά της βλέπεις). Η εταιρία ενοικιάσεων με ρώτησε και ποιος τους πρότεινε σε εμένα και μαντέψτε, φυσικά ήξεραν και την σύμβουλο θηλασμού με το μικρό της..!
Όπως και να χει, ακολουθησα τις σκληρές οδηγίες κατα γράμμα, ήμουν αποφασισμένη σου λέω! 9 αντλήσεις την μέρα, μια εκ των οποίων το βράδυ. Χάπια μαγιάς μπυρας, ρόφημα απο πέντε βότανα και αλλα τέτοια πράγματα. Το παιδί μου το είχα «χάσει» μέσα σε όλα αυτά…
Την μαγιά την έκοψα, έφερε διάρροια σε εμένα και στο παιδί, κάτι για το οποίο δεν είχε καν κάνει λόγο η σύμβουλος.
Την πρώτη μέρα έβγαλα 30-40 ml και απ’ τα δυο στήθη σε κάθε άντληση. Οκ λέω, αρχή ειναι. Συνέχισα, η ψυχολογία μου όμως ήταν κακή γιατί οι μέρες περνούσαν και αποτέλεσμα δεν έβλεπα, παρ’ όλες τις προσπάθειες μου. Η σύμβουλος άφαντη, ούτε που πήρε τηλέφωνο να δει πως πάω, ούτε τίποτα. Και κάπως έτσι φτάνει η 15η μέρα και τα 30-40ml δεν είχαν αυξηθεί καθόλου…
Το κερασάκι στην τούρτα και ο λόγος που αποφάσισα να βγω απ όλο αυτό το πανυγηρι κέρδους για συμβούλους και ενοικιάσεις θηλαστρων, ήταν η επίσκεψη του παιδιάτρου. Το παιδί ήταν μια χαρά απ όλες τις απόψεις, ο άνθρωπος όμως είδε την κάκιστη ψυχολογική μου κατάσταση και με ρώτησε τι συμβαίνει. Του εξήγησα και το μόνο που μου είπε ειναι πως η καλή ψυχολογια της μάνας ειναι το παν για το μωρο. Αυτό μου λέει αντιλαμβάνεται ένα παιδί, όσο τίποτα άλλο στην μάνα του. Σημαντικότατος μου είπε ο θηλασμός, αλλα πάνω απ όλα η ψυχολογία σου. Πριν βιαστειτε να πείτε «ε βέβαια, γιατρός ειναι, παίρνει τα ποσοστά του», σας διακόπτω και τονίζω ότι δεν πρότεινε καμμία μάρκα φόρμουλας ή κάτι τέτοιο. Μίλησε καθαρά και μόνο για το θέμα ψυχολογία.
Και κάπως έτσι πήρα την αποφαση και βγήκα απ όλο αυτό που ζούσα για πάνω απο δυο εβδομάδες. Μας ζαλισες βρε κοπελια θα μου πεις και θα χεις και δίκιο. Που θέλω να καταλήξω και τα είπα όλα αυτά… Η πλύση εγκεφάλου που μου είχε γίνει κατα την διάρκεια της εγκυμοσύνης, ότι ΠΡΕΠΕΙ να θηλάσω οπωσδήποτε, ότι η φόρμουλα ειναι ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ και αλλα τέτοια «όμορφα» που διάβαζα απο sites στο Ίντερνετ, ήταν ο λόγος του όλου γολγοθά μου. Δεν ξέρω τι φταίει που δεν είχα γάλα, όμως ΔΕΝ ΕΙΧΑ και δεν απέκτησα παρ όλη την προσπάθεια μου. Όταν έκοψα της διαδικασία επαναγαλακτισμου, το στήθος στέρεψε παντελώς σε μια νύχτα. Γάλα ούτε για δείγμα, λες και το «τραβούσα απ τα μαλλιά» τόσες μέρες.
Ναι λοιπόν, υπάρχουν περιπτώσεις σαν και την δικη μου, υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις που επιλέγουν να μην θηλάσουν ή να διακόψουν για χίλιους λόγους. Έλεος με τον πόλεμο του θηλασμού και τις πωρωμενες μανάδες και τα sites τους. Έλεος με τις συμβούλους θηλασμου και τους πωλητές, που μόνο το κέρδος κοιτούν. Λέτε όλοι για τους παιδιάτρους, αλλα και η επι του θηλασμού ομάδα δεν πάει πίσω. Και φυσικά δεν ειναι όλοι ίδιοι σε κανέναν κλάδο. Ήταν ένα τεράστιο κείμενο, μια διαφορετική ιστορία, ελπίζω να βοήθησα κάποια μαμά που βρίσκεται στην ίδια κατάσταση που βρισκόμουν εγώ τότε. Δεν αποτρέπω καμία μαμά να ξεκινήσει την διαδικασία επαναγαλακτισμου, απλά σε ΕΜΕΝΑ δεν λειτούργησε. Ανήκω σε μια πολυ μικρή μειοψηφία.
Κλείνοντας, να σας αναφέρω ότι ο μικρός μου δεν έχει αρρωστήσει ποτέ ως τώρα (ίσως βοήθησε και ο 1,5 μήνας θηλασμου, έστω και με συμπλήρωμα) και ας θήλασε ελάχιστα. Αντίθετα η κόρη της φίλης μου, που ειναι στην ίδια ακριβώς ηλικία με τον δικό μου και θηλάζει αποκλειστικά, έχει αρρωστήσει 2 φορές. Και ας έρχεται ο δικός μου σε επαφή με τον διπλάσιο κόσμο απ ότι το δικό της μωρο. Βλέπετε, ειναι όλα σχετικά. Μακροπρόθεσμα βέβαια, η κόρη της θα έχει πιο πολλα ωφέλη. Ο χρόνος θα δείξει.
Το μήνυμα μου ειναι απλό. ΞΕΚΟΛΛΗΣΤΕ.
Οποιοδήποτε κολλημένη μαμά, ας μην κάνει καν τον κόπο να σχολιάσει. Υπάρχουν άπειρα αλλα άρθρα και ιστορίες που ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία της.
Σας ευχαριστώ παρα πολυ για την ανάγνωση και τον χρόνο σας.
Μαμά Κάλι
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Γεια σου Κάλι, διάβασα την ιστορία σου και ήταν σαν να ζούσα την δίκη μου! Είχα μπει και εγώ σε μια διαδικασία σύγχυσης ότι το παιδί μου πρέπει να θηλάσει και πρέπει να πίνει μόνο μητρικό κτλ! Έκανα και εγώ μεικτή διατροφή κι τολμώ να πω με πόνο ψυχής. Μόνο που δεν έκλαιγα όταν έδινα μπιμπερό! Όταν πήγα για έλεγχο στον γυναικολόγο μου στις 49 ημέρες και του είπα τι συμβαίνει μου είπε «ήρεμη μαμά, ήρεμο μωρό, χαρούμενη μαμά, χαρούμενο μωρό» όποτε εκεί είπα συγκεντρωσου και μην κανεις κακό στο παιδί σου και στον εαυτό σου! Άσε που με τον τρόπο αυτό δεν απολάμβανα και τις στιγμές με το βραδάκι μου! Έκτοτε κατάλαβα ότι δεν έχει σημασία τι θα ταΐσεις το παιδί σου αρκεί να το μπουκώσεις με αγάπη! Τα φιλία μου! Να σου ζήσει ο μικρούλης!
Μαμά Κάλι ήθελα απλά να σου πω πόσο σε νιώθω μιας και βίωσα κάτι παρόμοιο! Γέννησα πριν 5 μήνες κι εγώ και από την αρχή υπήρχε δυσκολία με τον θηλασμό. Το στήθος μου πολύ μεγάλο και παρόλο που προσπαθούσα να κάνω την μπέμπα να πιάσει τη θηλή το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό.. Στο μαιευτήριο συναίνεσα στη φόρμουλα μιας και οι μαίες τη μέρα που έβγαινα διαπίστωσαν ότι δεν είχα γάλα. Θήλασα 4,5 μήνες με ψευδοθηλη και φυσικά το πρώτο διάστημα με το νοσοκομειακό θηλαστρο αγκαλιά! Στους 4,5 μήνες μέσα σε μια βδομάδα το γάλα κόπηκε από μόνο του αλλά μέσα μου ξέρω πως έκανα πολύ μεγάλη προσπάθεια να δώσω το καλύτερο στο παιδί μου. Θέλω να σου πω ότι η ψυχολογία μου ήταν σαν και τη δική σου λόγω όσων είχα διαβάσει μέχρι να γεννήσω αλλά ευτυχώς η παιδίατρος μας μου τόνισε, όπως και σε εσένα, πόσο σημαντικό είναι η καλή ψυχολογία της μαμάς! Να σου ζήσει το παιδάκι σου!!
Ποτε μα ποτε δεν καταλαβα ΤΟ "ΠΟΛΕΜΟ" μεταξυ των μαμαδων τοσο για τη φυσιολογικη γεννα ή τη καισαρική αλλα και το μαλλιοτραβηγμα για το θηλασμο!!!!ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ???? Εγω γεννησα με καισαρική γιατι απλά..."πεισμωσε" η μητρα μετα απο πόνους και δεν εκανε συσπάσεις να βγει ο μπομπηρας.Ειχε αραξει και αυτος σα να επινε φραπεδια και παρολο που ημουν ευκολάκι για φυσιολογικη γεννα εν τελει....καισαρική...so what?????????ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΗΓΑΝ ΤΕΛΕΙΑ.Ουτε λωροι μπλεγμενοι ουτε τιποτα.Ραμματα εχω και εγω ραμματα εχουν και αυτες που γεννουν φυσιολογικα.Αν ειναι και σουπερ ο γιατρος δεν φαινονται και καν!! Οσο για το γάλα τωρα που ειναι και το θεμα μας....Ειχα απεριοριστη θεληση να θηλάσω!!!!Επιασε ο μικρος...λεμε τωρα...αλλά ο μικρουλης μου γεννηθηκε με ΜΑΣΗΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΘηΛΑΣΤΙΚΗ.ΝΑΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ!!!!Αρα και εγω πεθαινα στο πονο οταν θηλαζα και ο μικρος δεν μπορουσε να φαει.Φωναζω μια βραβευμενη συμβουλο θηλασμου 3 ωρες μας πάλευε (καλη της ωρα).Και μου ειπε οτι για να θηλασει κανονικά ο μικρος πρεπει να παμε σε γναθολογο για να γινουν "ασκησούλες". Οχι βεβαια απαντησα.Θηλαστρο, μπιμπερο και ξενο για συμπληρωμα αν και ειχα αρκετο γαλα οποτε ουσιαστικα δεν πολυχρειαζόταν.Εκανα και δυο θηλασμους την ημερα για να μη χανεται και ηεπαφη και ολα τελεια.Οταν μειωθηκε η ροη του γαλατος μου, εδινα μονο ξενο(απλα φροντιζα να παιρνω το βιολογικο),Και ολα καλα.... Συμφωνω με τα λεγομενα σου Νικη.Η απομυθοποιηση της φορμουλας εφερε πολλες υπερβολες και ειμαι βεβαια οτι πολλες κοπελες αισθανθηκαν "λιγες"οταν δεν μπορουσαν να θηλασουν αμεσως τουλαχιστον ή καθολου.Ελεος!!!!
Αν ερχόταν μια σύμβουλος και ασχολούνταν σωστα και ολοκληρωτικά με σένα και το μωρο ώστε να πετύχει το εγχειρημα, θα είχες άλλη εικόνα και ας μην είχες αίσιο τέλος. Άρα το πρόβλημα δεν ειναι οτι ησουν ενημερωμένη και προσπάθησες, αλλα οτι στην προσπάθειά σου επέλεξες επαγγελματίες που δεν καναν σωστά τη δουλείά τους και σου άφησαν μια πικρή γέυση τελικά. Ο θηλασμός είναι καλός, αλλά το καλύτερο είναι αυτό που κάνει μαμά και μωρό ευτυχισμένους. Να είσαι καλά, πολύ καλά και πολύ περήφανη και χαρούμενη που έχεις ενα γλυκο νινί στην αγκαλιά σου!
Μην αγχώνεσαι κ μην δίνεις σημασία σε ότι διαβάζεις από το ιντερνέτ.κ εγώ προσπάθησα να θηλάσω κ δυστυχώς το παιδί επειδή έτρωγε λαίμαργα κάθε φορά που το έβαζα στο στήθος έκλαιγε κ δεν θηλαζε.ο παιδίατρος του νοσοκομείου επέμενε ότι πρέπει να θηλάσω,εγω σταναχωριομουν γιατί ήθελα αλλά το μωρό δεν ήθελε οπότε η λύση ήταν να νοικιάσω θηλαστρο.αυτο όμως δεν γίνεται να κρατήσει για καιρό δυστυχώς γιατί πρέπει όλη μέρα να είσαι με το θηλαστρο στο στήθος για να βγάλεις πολύ λίγο γάλα.στο τέλος για να μην τρελαθώ τελείως το πήρα απόφαση κ σταμάτησα.τι να κάνουμε δεν είμαστε ολες οι γυναίκες το ίδιο άλλες τα καταφέρνουν κ άλλες όχι.
Αγαπητή μαμά! Δε χρειάζεται να σε απασχολεί πια το θέμα θηλασμός! Πέρσι τέτοιο καιρό γέννησα κ εγώ το δικό μου μωρό, ήμουν πλήρως ενημερωμένη κ αποφασισμένη να θηλάσω, οι γνωστές ομάδες είχαν κάνει καλά τη δουλειά τους... Τελικά γέννησα τελειόμηνο μωρό αλλά με χαμηλό βάρος γέννησης... μόλις 2 κιλά. Οι εντολές ήταν σαφεις από το νοσοκομείο: θηλαστρο για να ξέρουμε πόσο πίνει κ μόλις έπιανε τα 3 κιλά να ξεκινουσα στηθος. Ξεκίνησα αυτή την κουραστική διαδικασία. Το μωρό κοιμόταν κ ξυπνούσε κάθε 3-4 ώρες, έπινε το αντλημενο μου κ όλα οκ, ευτυχώς είχα κ πολύ γαλα... Γρήγορα όμως άρχισα να κουραζομαι κυρίως τη νύχτα μέχρι να ταισω, να κοιμησω, να αντλήσω κλπ περνούσαν 2 ώρες. Δεν είχα κ καμία βοήθεια με το μωρό ή και με τις δουλειές οπότε αρχισα να μην αισθάνομαι καλά με όλο αυτο. Ευτυχώς το μωρό έπιασε γρήγορα τα 3 κιλά και το έβαλα στήθος. Είχε σύγχυση εννοείται κ τσιριζει σε κάθε προσπάθεια. Τελικά με τα πολλά έπιασε στήθος αλλά ήταν με τις ωωωωρες στο στήθος μου, κοιμόταν κ οπότε την έβαζα στην κούνια ξυπνούσε σε 10 λεπτά ενω με το αντλημενο κοιμόταν 3-4 ωρες. Κάπου κει έπαθα κ μια ωραιότατη μαστίτιδα. Δεν το σκέφτηκα κ πολύ... Με κρύα καρδιά αποφάσισα να ακολουθήσω το θηλαστρο, γεμάτη τύψεις κ απόγνωση που δεν θα θήλαζα. Πολύ κουραστικό, πολλές φορές ήθελα να το σταματήσω κ απ το θηλαστρο και να δώσω ξένο αλλά είχα πολύ γάλα κ ήταν κρίμα, δεν ήθελα να πάρω κ το χάπι. Κάπου στο δίμηνο το μωρό άρχισε να κοιμάται όλη τη νύχτα οπότε άρχισα ψυχολογικά να συνερχομαι, μιας κ η ξεκούραση για μία μαμά που δεν έχει βοήθεια είναι σημαντική. Βέβαια κάθε νύχτα έκανα και μια άντληση σύνολο τη μέρα 6-7 αντλήσεις. Τέλος πάντων το πρώτο εξαμηνο ήταν πολύ ζορικο, το μωρό μπήκε στις στέρεες με επιτυχία οπότε άρχισα να μειώνω αντλήσεις κ να απολαμβάνω περισσότερο την καθημερινότητά μου. Με 3 αντλήσεις τη μέρα έβγαζα τα 2 γεύματα γάλα που χρειαζόταν το μωρό μου και με το παραπάνω... Κάπου στους 8 μήνες μου ήρθε περίοδος και ξαφνικά απ τη μία μέρα την άλλη η ποσότητα έπεσε το μισό. Έπαθα σοκ αλλά κ πάλι έβγαζα τα γεύματα οριακά πλέον... Όταν πια επέστρεψα στη δουλειά στους 9 μηνες, έκοψα την πρωινή άντληση μιας κ έπιανα δουλειά 6 το πρωί. Μπήκε σιγα-σιγα το ξένο στη ζωή μας μιας κ το δικό μου πια δεν επαρκούσε... Στους 10 μήνες έκανα την τελευταία μου άντληση με μεγάλη ανακούφιση αλλά κ στεναχώρια! Το μωράκι μου ηπιε 2 μήνες ξένο και σήμερα 13 μηνών πινει φρέσκο. Έχει ήδη περπατήσει για τα καλά, είναι πανέξυπνη και υγιης, λίγο βάρος έχει χαμηλό αλλά οκ. Έτσι λοιπόν κ εγώ σαν κ εσένα είχα τεράστια λύπη που δεν κατάφερα να θηλάσω. Κυρίως οι πρώτες 40 μέρες ήταν ένα μαρτύριο για μένα, ζηλευα τις φίλες μου που θήλαζαν και έβλεπα το θηλαστρο κ ήθελα να το σπάσω. Με έκαναν να νιώθω απίστευτες τύψεις γιατί με είχαν πείσει πως οποία δεν θηλάζει είναι μια αποτυχημένη μάνα. Είχα ρίξει απίστευτο κλάμα όταν έβλεπα το μωρό μου να κλαίει όσο προσπαθούσε να πιάσει το στήθος μου. Κ ας μην μιλήσω για τις ομάδες θηλασμού. Έβλεπα φωτό που ανέβαζαν με τα παιδιά τους στο στήθος κ έκλαιγα... Σήμερα, ένα χρόνο μετά, έχω να σου πω πως αν γυρνούσα το χρόνο πίσω πάλι το ίδιο θα έκανα. Κουραστικό μεν, αλλά μετά από κάποια ηλικία τα μωρα δεν κόβουν εύκολα το στηθος. Έτσι βλέπω από τις φίλες μου με συνομηλικα μωρά... Κ τα δικά τους το χειμώνα όλο αρρώσταιναν, εμείς με ένα συνάχι τη βγάλαμε. Μη στεναχωριέσαι καθόλου, να είσαι σίγουρη πως κανείς το καλύτερο για το μωράκι σου. Κ το δικό σου θα μεγαλώσει, θα περπατήσει, θα μιλήσει... Απλά στα δύσκολα θα το ηρεμείς και θα το κοιμίζεις με την αγκαλιά σου και όχι με το στήθος σου. Αυτή είναι η μόνη διαφορά!!!
Μαρία σε ευχαριστώ πολυ για το σχόλιο σου, παρα πολυ...! Εύχομαι ότι καλύτερο για το παιδάκι σου, να σαι καλα!
Τα ίδια πέρασα κι εγω... αποκλειστικό θηλασμό για 3 μηνες με ένα μωρο να κοιμάται γαλήνιο κι εγω να αντλώ 30 γρ γάλα σύνολο κάθε 2 ωρες..το ίδιο και στο δεύτερο παιδί... είχα γινει μια τρελή με ένα θηλαστρο... με σταμάτησε η μητέρα μου κάποια στιγμή που με είδε να μαλάσσω το στήθος μου στην προσπάθεια θυμίζοντας μου όλες τις περιπτώσεις κακοήθειας στο μαστό που έχουμε στην οικογένεια μας... εκεί ξεκίνησα να απολαμβάνω τη μητρότητα άσχετα απο το γάλα που δίνω στα παιδια μου...
Πηνελοπη σε ευχαριστώ και εσένα για το σχόλιο σου.. Μακάρι να είχα χρόνο να σας πω πιο πολλα λόγια, αλλα ο χρόνος όπως ξέρετε καλα, ειναι ελάχιστος..! Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!
Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον την ιστορία σου και προβληματίστηκα σε αρκετά σημεία.Αρχικά σε διαβεβαιώνω ότι πολλές μητέρες έχουν βρεθεί στη θέση σου κι έχουν βιώσει τη ματαίωση η οποία προέκυψε ακριβώς λόγω της ευρείας ενημέρωσης σε θέματα θηλασμού τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας..Είναι λοιπόν λογικό γνωρίζοντας τα οφέλη του θηλασμού μια μητέρα να νιώθει τεράστια ευθύνη για την εδραίωσή και την επιτυχή έκβασή του..Άρα όλη αυτή η συναισθηματική φόρτιση που σου προέκυψε όταν ένιωσες ότι ο θηλασμός ήταν γεμάτος εμπόδια είχε να κάνει με το γεγονός ότι ήσουν ενημερωμένη και γνώριζες καλά ότι αυτός ο δρόμος είναι ο καλύτερος για το μικρό σου..κι όχι η πλύση εγκεφάλου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης..Δυστυχώς βρισκόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο στα θέματα του θηλασμού με αποτέλεσμα, προκειμένου να καταρριφθεί ο μύθος των προηγούμενων δεκαετιών ότι δηλαδή η φόρμουλα είναι πρώτη επιλογή χωρίς κανένα ιδιαίτερο κόστος για μαμα και παιδί, να γράφονται υπερβολές..Σημασία λοιπόν για μένα έχει να είμαστε επαρκώς ενημερωμένες και προβληματισμένες σε ότι αφορά τα παιδιά μας, και να προσπαθούμε για το καλύτερο όπως έκανες κι εσυ..Η συνείδηση μιας κατάστασης και η αποδοχή της είναι τα πιο δυνατά μας όπλα.. Όταν ξέρεις ότι προσπάθησες για το καλύτερο δεν έχεις λόγους να νιώθεις άβολα..Ανέφερες για το δίκτυο του θηλασμού και τα ποσοστά και την εκμετάλλευση, μόνο που πρέπει όλοι και όλες να σκεφτούμε πως σε αυτή την περίπτωση τουλάχιστον το δικό τους κέρδος συμβαδίζει με το δικό μας..Ευχαριστώ!
Εγώ σε ευχαριστώ Νίκη, διάβασα και εγώ με ενδιαφέρον το σχόλιο σου, συμφωνω σε πολλα σημεία. Σε ευχαριστώ επίσης και για την ευγένεια σου, σπάνιο φαινόμενο όταν λες μια άποψη. Να εισαι καλα!