Όσο μεγαλώνω, τόσο αδιαφορώ για κακοπροαίρετους και κακεντρεχείς…

Καθώς μεγαλώνω, όποτε ακούω κάποιον να παραπονιέται για κάποιον άλλον που αποδείχτηκε διπρόσωπος, κουτσομπόλης, συμφεροντολόγος κτλ, δεν γίνεται να μην σκεφτώ πόσο μάταιο είναι να σπαταλάς έστω και λίγα λεπτά με το να στεναχωριέσαι ή να προσπαθείς να καταλάβεις κάποιο άτομο που συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο. Δεν αξίζει τον κόπο…

Λίγο πολύ όλοι μας σχολιάζουμε αποφάσεις, πράξεις και συμπεριφορές άλλων ανθρώπων. Τις συζητάμε με τους φίλους μας και γενικά τα άτομα που νιώθουμε κοντά μας και με τα οποία παρέα προσπαθούμε να βγάλουμε άκρη στο κουβάρι που λέγεται ζωή. Η συζήτηση για τους άλλους δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Όταν βρίσκεσαι πάνω στη γη χωρίς να ξέρεις το γιατί και αγνοώντας το τι θα έρθει μετά, προσπαθείς θέλοντας και μη να βρεις μια φόρμουλα που θα σε πάει παρακάτω… Όλοι λίγο πολύ το ίδιο αδαείς είμαστε, όλοι δοκιμάζουμε, επιλέγουμε και απορρίπτουμε, οπότε το να χρησιμοποιήσεις βιώματα και εμπειρίες τρίτων στη συζήτησή σου δεν είναι απαραίτητα κακό. Ποιος έπραξε σωστά; Ποιανού του βγήκε σε καλό; Ποιος έπαιξε και έχασε; Οι εμπειρίες των άλλων μας βοηθούν πολλές φορές να εξελισσόμαστε και να παίρνουμε οι ίδιοι αποφάσεις για τη δική μας ζωή.

Κακό είναι να είσαι κακεντρεχής, κακοπροαίρετος, ψεύτης και ανακατώστρας. Και βασικά κακό είναι κυρίως για ΕΣΕΝΑ που είσαι όλα αυτά και για όσους δεν σε γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια και ασχολούνται με την τιποτένια συμπεριφορά σου. Γιατί οι “σοφοί” της ζωής που σε αντιμετωπίζουν όπως σου αξίζει -αδιαφορούν για εσένα- βγαίνουν αλώβητοι από τις πράξεις και τις λέξεις σου.

Σήμερα ξέρω καλά πως γύρω μου υπάρχουν πολλοί κακεντρεχείς, κακοπροαίρετοι, ψεύτες και ανακατώστρες. Μπορεί και να είναι περισσότεροι απο τους άλλους. Συνήθως γίνεσαι έτσι όταν αδυνατείς να λύσεις τα προσωπικά σου προβλήματα και έτσι αποφασίζεις να προσπαθήσεις να κάνεις και τη ζωή των άλλων σκατένια.

Δεν περιμένω να με συμπαθούν ή να με θαυμάζουν όλοι όταν κάνω κάτι καλό ή αξιοθαύμαστο. Ξέρω πως ελάχιστοι χαίρονται με τη χαρά ή την επιτυχία των άλλων και είμαι ok με αυτό. Άλλωστε ό,τι κάνω, το κανω για ΜΕΝΑ και όχι για να με θαυμάζουν οι άλλοι, έτσι δεν είναι;

Όταν πήρα την απόφαση να αφήσω πίσω μου Αθήνα και Θεσσαλονίκη και να πάω να ζήσω σε μια μικρή επαρχιακή πόλη (πρωτεύουσα νομού όμως, έτσι; χεχε), θα περίμενε κανείς (πόσο κλισέ!) ότι η single τύπισσα με τα δυο παιδιά από έναν “αποτυχημένο γάμο” με άσχημο κιόλας διαζύγιο και ένα μωρό στην κοιλιά που μάλιστα ασχολείται και με το internet και τα social media επαγγελματικά (δουλειά είναι αυτή;), θα δημιουργούσε σούσουρο. Guess what! Ο “νορμάλ” κόσμος έχει τα δικά του προβλήματα και δεν έχει καιρό να ασχοληθεί με των άλλων. Και αυτό ισχύει σε όποιο μέρος του πλανήτη και αν βρίσκεσαι. Ο άλλος κόσμος που επίσης έχει προβλήματα, αλλά αντί να τα λύσει, κάθεται και τη βρίσκει με τη ζωή τη δική μου, τη δική σου και του γείτονα, μπορεί να ασχολήθηκε μαζί μου (ιδέα δεν έχω, γιατί αυτά τα μαθαίνεις μόνο αν ψαχτείς), το ίδιο θα ασχολούταν όμως και αν ερχόμουν να ζήσω στον Πολύγυρο παρέα με τον πρίγκιπα Χάρρυ, ή με τον Βrad Pitt, ή έχοντας πάρει Νόμπελ ή έχοντας εναν υπερευτυχισμένο γάμο με πέντε παιδιά.

Δεν έχει να κάνει ούτε με το μέρος, ούτε με τη χώρα, ούτε με την ηλικία, ούτε με την κατάσταση: έχει να κάνει με τους ανθρώπους.

Αυτή τη στιγμή κάποιοι από εσάς που με διαβάζετε θα εκνευριστείτε, θα με βρίσετε από μέσα σας, θα κάνετε share το κείμενό μου στο messenger για να με κοροϊδέψετε με τη φίλη σας, θα ψάξετε να βρείτε αν υπονοώ κάτι συγκεκριμένο ή ποια ήταν η αφορμή για να γράψω αυτό το κατεβατό. Κάποιοι άλλοι που είστε όπως και εγώ ίσως -θα το ήθελα πολύ!- πάρετε την απόφαση να μην ασχολείστε με ανθρώπους που δεν σας ταιριάζουν ή που σας βλάπτουν ή που σας θάβουν ή που γενικά σας ταράζουν το είναι και τη ζωή. Πιστέψτε με, δεν αξίζει να σας απασχολούν ΚΑΝ. Σκασίλα σας, γιατί συμπεριφέρονται έτσι, σκασίλα σας τι θα πουν για εσάς (όποιος αξίζει να είναι στη ζωή σας, δεν θα νοιαστεί για τις βλακείες τους ούτως ή άλλως) και στο κάτω κάτω δεν μπορούμε και δεν χρειάζεται να αρέσουμε σε όλους. Δεν γίνεται εκ των πραγμάτων δηλαδή…

Οπότε εστιάστε στον εαυτό σας και σ’ αυτούς που αγαπάτε και σας αγαπούν σήμερα και ρουφήξτε κάθε στιγμή… Θα δείτε πόσο πιο όμορφη θα σας φαίνεται η ζωή μέρα με τη μέρα όταν βγάλετε όλο αυτό το δηλητήριο από τη ζωή σας…

Πρωτοδημοσιεύτηκε στη FB Page μου Olivia Gavrili