Κακά τα ψέματα: η μητρότητα δεν είναι εύκολο πράγμα. Μόνο αν το ζήσεις μπορείς να καταλάβεις τι είναι -πέρα από την προφανή σωματική κούραση- να έχεις μονίμως στο μυαλό σου έναν ή περισσότερους ανθρώπους ο,τι κι αν κάνεις. Από τη μέρα που τα κρατάς στην αγκαλιά σου, δεν παύεις να τα σκέφτεσαι ποτέ.
Είναι μικροί κλώνοι του εαυτού σου -ή μπορεί και όχι! Μπορεί να μην μοιάζετε σε τίποτα σχεδόν. Και όμως εσυ πρέπει κάθε μέρα να μπαίνεις στα παπούτσια τους και να κανεις τα αδύνατα δυνατά για να μεγαλώσουν όμορφα και να γίνουν ενήλικες δυνατοί και σίγουροι για τον εαυτό τους.
Ξέρεις πως μια μέρα δεν θα τους είσαι τόσο σημαντική όσο είσαι σήμερα που σε βομβαρδίζουν με αμέτρητα μαμά-μαμά-μαμά-μαμά. Γράψε λάθος: πάντα θα τους είσαι σημαντική, απλά δεν θα στο δείχνουν 24/7 και αυτό θα σε πονά, όμως αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του μαγικού ταξιδιού είναι να τα δεις να ανοίγουν τα φτερά τους -και ας νιώθεις τσιμπιές στην καρδιά.
Η μητρότητα σε κάνει κάθε Αύγουστο να παρακαλάς να ανοίξουν τα σχολεία και όταν πια γίνει αυτό, μέσα σε δυο μέρες να σε εκνευρίζει η σιωπή στο σπίτι. Σε κάνει να θέλεις να φύγεις για διακοπές σε μέρη μακρινά μόνη σου, ενώ ξέρεις καλά πως μια μέρα να κανεις να τα δεις, θα σου λείπουν τρελά, τόσο τρελά που πονάει λίγο το μέσα σου!
Έρχονται μέρες που νιώθεις πως δεν αντέχεις άλλο: δεν θέλεις να βράζεις αλλα λαχανικά και να πολτοποιεις, ούτε να εξηγήσεις για 36784η φορά τι είναι η χώρα, τι η ήπειρος και τι η πόλη, δεν θέλεις να κανεις τη νοσοκόμα, τη δασκάλα, τον διαιτητή, την καθαρίστρια, τον κλόουν, τον χαμάλη, δεν θέλεις να ακούς άλλες γκαρίδες και ακατάπαυστη πολυλογία, ούτε να ρίχνεις κούφιες απειλές μπας και επιτέλους συμμαζέψουν το χάος που προκαλεσαν. Ε μετά σου ρίχνουν κάτι χαμογελαρες, σου αφήνουν ραβασάκια κάτω από την πόρτα του δωματίου σου, σου λένε στο άσχετο ένα «Μαμά; Σ’ αγαπώ!» και εκεί πατιεται ένα αόρατο reset στην κούραση και μένει μόνο η λατρεία, η ευτυχία και η ευγνωμοσύνη.
Χωρίς τα παιδιά μου, σίγουρα δεν θα ήμουν αυτή που είμαι σήμερα. Είναι ο λόγος για να γίνομαι κάθε μέρα καλύτερη. Και δεν θα τα άλλαζα για όλα τα λεφτά, τα ταξίδια και τα λούσα του κόσμου!
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο