Δεν μισώ την πεθερά μου. Πληγωμένη και αδικημένη είμαι!

Αποφάσισα να γράψω τη συνέχεια της ιστορίας μου, μια και είδα πολλές απορίες και πολλές διαφορετικές απόψεις από μέλη της σελίδας.
Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα ν’ αναφέρω πως το ξέσπασμα που σας έλεγα, ήρθε.

Λογικό κι επόμενο, όταν της είχα εξηγήσει πόσες φορές ότι το παιδί ΔΕΝ είναι νηστικό, ΔΕΝ πεινάει κι εκείνη επέμενε να του δώσουμε ΚΑΙ συμπλήρωμα. Μερικές φορές νύσταζε, άλλες φορές ήθελε να τον σηκώσω πάνω και κάποιες άλλες φορές, απλά ήθελε να μιλάμε μαζί του. Δεν γίνεται κάθε φορά να πεινούσε!

Νομίζω πως οι μαμάδες – πεθερές της σελίδας, έσπευσαν να την υπερασπιστούν, λέγοντας πως ήθελε να βοηθήσει..

Δεν είμαι καθόλου προκατειλημμένη μαζί της, απλά πιστέψτε με, ποτέ της δεν με υποστήριξε με τον θηλασμό.

Το μόνο που έλεγε ήταν «Αφού δεν έχεις, κόφτο τελείως«

Από λεχώνα στο μαιευτήριο τη θυμάμαι να στέκεται από πάνω μου σαν χάρος και να γκαρίζει «ΠΕΙΝΑΕΙ, ΠΕΙΝΑΕΙ, ΠΕΙΝΑΕΙ«.

Εγώ κατάκοπη, μετά από 28 ώρες τοκετό, να πασχίζω να βάλω το μωρό στο στήθος κι εμένα το γάλα να μην έχει κατέβει καλά – καλά.

Φανταστείτε ότι κατέβηκε μετά από 10 μέρες.

Μάλλον το άγχος μου, δεν ξέρω… Ευτυχώς που το έβαζα συνέχεια στο στήθος γιατί δεν σας κρύβω πως ολομόναχη χωρίς βοήθεια- το τονίζω γιατί κάποιες εδώ νόμιζαν πως βοηθάει αυτή- πολλές φορές, βλέποντας το πληγωμένο μου στήθος να γεμίζει με αίμα και πύον τα επιθέματα, σκέφτηκα πάρα πολλές φορές να τα παρατήσω…

Στο μαιευτήριο μια κοπέλα μόνο με βοήθησε στη σωστή τοποθέτηση του μωρού στο στήθος. Οι περισσότερες ήταν ειρωνικές κι αγενείς. Θύμωναν όταν τις έπαιρνες τηλέφωνο και ήταν πολύ απότομες,

Τώρα ως προς την διατροφή που ρώτησε μια κοπέλα, τι να πω η καημένη που μέσα σ’ όλα τ’ άλλα είχα κι έναν πολύ αυστηρό παιδίατρο που δεν μ’ άφηνε να φάω ένα φρούτο ή να πιω έναν χυμό. Μου είπε προκαταβολικα να μην τρώω κάποια πράγματα για να μην πειράξουν το μωρό και πάθει κολικούς. Τα μόνα που μου επέτρεπε ήταν: κοτόπουλο, μοσχάρι, σούπες και γαλακτοκομικά (τα οποία απ όσο ξέρω είναι ύποπτα για κολικούς)

Κατανοητό, δε λέω, αλλά δεν είπα να φάω και σοκολάτα, ήθελα να πιω λίγο χυμό πορτοκάλι και δε μ’ άφηνε. Στο μαιευτήριο η μαία μου, μου είπε να τρώω κανονικά, εκτός από χορταρικά και όσπρια.  Εγώ ήξερα ότι οι θηλάζουσες, αν μη τι άλλο, πρέπει να τρώνε και φρούτα για βιταμίνες και να πίνουν και χυμούς για αναπλήρωση των υγρών.

Ο γιατρός να λέει ασυναρτησίες, πως ο ίκτερος δεν πέφτει λόγω του θηλασμού και να του δώσω συμπλήρωμα για να πέσει! Να τον ρωτάω πώς θα κατέβει το γάλα και να μου λέει πιες νερό..

Δυστυχώς η επιλογή ν ‘ αλλάξω γιατρό, δεν είναι εφικτή λόγω επαρχίας.

Ως προς την πεθερούλα τώρα, έχει αποτελέσει πολλές φορές αιτία καυγά με τον άντρα μου κι αυτό γιατί ανακατεύεται εκεί που δεν έχει καμία δουλειά…

Από τότε που έγινα νύφη της, άλλαξε κι έγινε σκληρή μαζί μου.

Δεν την μισώ, γιατί το είδα κι αυτό γραμμένο από κάποιες.

Πληγωμένη κι αδικημένη είμαι.

Δεν θέλω να της «φορτώσω» το μωρό να μου το κρατήσει, απλά από μόνη της θα μπορούσε να έρθει να με βοηθήσει ή να μου φέρει ένα πιάτο φαγητό.Ο άντρας μου έλειπε ώρες ατελείωτες κι εγώ να μην έχω έναν άνθρωπο να κάτσει με το μωρό να πάω έστω και μια στιγμή στην τουαλέτα.

Να την ακούω να λέει στον άντρα μου, ότι εκείνος ήταν καλό παιδί (το δικό μας είναι κακό) και ότι κοιμόταν αμέσως μόλις έτρωγε κι ότι δεν ήθελε καθόλου κούνημα όπως το δικό μας μωρό.

Πιστέψτε με, δεν έβρισκε τίποτα καλό να πει και δεν προσφέρθηκε ούτε μια φορά να βοηθήσει. Ίσα-ίσα, ήθελε να με βγάλει ανάξια να θηλάσω. Ακόμη κι όταν πια εδραιώθηκε ο θηλασμός και το παιδί μου έπαιρνε βάρος, ρωτούσε τον άντρα μου, είναι καλό που πήρε τόσα γραμμάρια;

Εγώ είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένη και απ’το μωράκι μου και απ’τον εαυτό μου.

Είναι ήσυχο, έχουμε βρει τους ρυθμούς μας με τον θηλασμό και παίρνει και βάρος.

Για να κλείσω λοιπόν το β’ μέρος της ιστορίας μου, θα ήθελα να σας πω, όσο μπορείτε να αγνοείτε τα κακόβουλα σχόλια και να επικεντρωθείτε στο μεγάλωμα του παιδιού σας.

Να κλείνετε τ αυτιά σας στην κριτική του καθενός και να ξέρετε πως κάνεις δεν χρωστάει να πει μια καλή κουβέντα.

Ως προς τις κοπέλες τώρα που είπαν πως η πεθερά μου δεν έκανε τίποτα, τις καλώ να διαβάσουν την ιστορία μου απ’την αρχή.Θέλω να τους πω ακόμη, πως σαν πεθερά, επειδή κακοπέρασα και πληγώθηκα, θα κάνω τ’ αδύνατα – δυνατά, να μην γίνω έτσι…

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com