Bravo mama!

Μια μέρα λοιπόν κυνηγούσα τα παιδιά μου πάνω κάτω στην παραλία από το πρωί, μάζευα τον έναν που χτύπησε στα βραχάκια, την άλλη που την τσίμπησε μέλισσα, ιδροκοπούσα και έτρεχα, όταν ένας παππούς-τουρίστας με πλησίασε και μου είπε “Bravo mama!” Ε, και μου έφτιαξε όχι τη μέρα, μου έφτιαξε όλες (σχεδόν) τις διακοπές…

γράφει η Μανίνα Ζουμπουλάκη

Σας το γράφω επι τροχάδην γιατί με κυνηγάνε, ιντήντ (να φάνε όπου να ‘ναι τα τερατάκια): η σημασία του «μπράβο» ή του «κάνεις καλή δουλειά» ή «συνέχισε, καλά πάς» είναι τεράστια και δεν το είχα καταλάβει. Συνήθως ως μαμά εισπράττεις τα αντίθετα – όλο και κάποιος σχολιάζει αρνητικά όταν φωνάζεις, πχ, κάνει «τσκ, τσκ, τσκ» υποτιμητικά όταν το χάνεις μπροστά σε κόσμο, ή διαφωνεί φωναχτά με τον τρόπο που φέρεσαι στα παιδιά σου. Βασικά επειδή βλέπει την κορυφή του παγόβουνου. Δεν βλέπει πόσες φορές ξυπνάς τη νύχτα ή πόσα χιλιόμετρα έχεις κάνει από το πρωί ή πόσα βρακάκια έχεις πλύνει ή πόσα πεδιλάκια έχεις δέσει, μόνο μια τρελή να φωνάζει «μη πηδάς από κεί παιδί μου, θα σκοτωθείς!»

Και σου κάνει κριτική. Γενικά σου κάνει κριτική ο κόσμος ως μαμά, σπάνια σου λέει ένα καλό λόγο, έχεις συνηθίσει να μπλοκάρεις τις μπούρδες του καθενός και τη στραβή της καθεμιάς. Κι όταν κάποιος σου λέει καλή κουβέντα… μπερδεύεσαι, σου παίρνει λίγη ώρα να καταλάβεις, αποσυντονίζεσαι, έχεις μάθει να αποφεύγεις τα λόγια των άσχετων για να είναι το κεφάλι σου ήσυχο. Τέλος πάντων όταν το πιάνεις αισθάνεσαι ανάταση, κανονικά, λες και σου χάρισαν μπριγιάν (υπερβάλλω και γιατί όχι). Ο παππούς που μου είπε το «μπράβο» ήταν Ρουμάνος, τον είχα ξαναδεί στην παραλία κάμποσες φορές χωρίς να τον προσέξω (που μυαλά; Με δύο 4χρονα να εξαφανίζονται κάθε τόσο…) Του είπα «θενκγιου» βιαστικά και μετά σκέφτηκα πώς θα ήθελα να πάω να τον αγκαλιάσω, ίσως και να κλάψω στον ώμο του, να πώ «αχ κύριέ μου σας υπερσουπερευχαριστώ» και τέτοια…

Δεν έκανα τίποτα, είμαι ντροπαλός τύπος. Συνέχισα να κυνηγάω παιδιά. Απλώς κάτι είχε αλλάξει στο τοπίο, σε μένα, ακόμα και στα παιδιά μου.

Αν ξέρεις καμιά μαμά (λέμε τώρα…) πήγαινε αμέσως να της πεις «μπράβο». Κι αν είσαι μαμά η ίδια…. Τα κάνεις όλα τέλεια κούκλα μου, χίλια μπράβο, είσαι καταπληκτική, θεά, απίστευτη, μπράβο σου– στο λέω εγώ που σε καταλαβαίνω α-πό-λυ-τα. Μπράβο!

[divider]

Το βιβλίο της Μανίνας Ζουμπουλάκη «Ευτυχία«

κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος