Αφιερωμένο σε σένα μαμά…
Ναι σε εσένα που με διαβάζεις τώρα…
Σε σένα που βρήκες δυο λεπτά και τσέκαρες το facebook και έπεσες πάνω στο κείμενό μου.
Τα πας τέλεια, συνέχισε έτσι. Σε βλέπω που χαμογελάς κι έτσι πρέπει.
Μιλώ λοιπόν σε σένα…
Σε σένα που νιώθεις το μωρό σου μέσα στην κοιλίτσα σου να σε κλωτσά και μετράς μήνες/εβδομάδες/μέρες αντίστροφα για να το δεις. Έχω να σου πω ότι αξίζει αυτό το ταξίδι είναι όλα τα λεφτά! Αξίζει κάθε άγρυπνη νύχτα, κάθε ραγάδα κάθε πόνο!
Σε σένα που αναρρώνεις μετά από έναν δύσκολο τοκετό και είσαι ακόμα σε κατάσταση σοκ με ένα μικρό γατάκι δίπλα σου να κλαίει και να μην ξέρεις που πάνε τα τέσσερα.
Σε σένα που είχες έναν φυσιολογικό τοκετό ή μια καισαρική και προσπαθείς να έρθεις στα ίσα σου μετά από αυτό που πέρασε το σώμα σου, ενώ νιώθεις πάνω σου μέσα σου αυτό που σου άφησε ο τοκετός και νιώθεις απίστευτο πόνο αλλά μια αγκαλιά από το μωρό σου σε κάνει και ξεχνάς τα πάντα.
Σε σένα που παλεύεις με θήλαστρα και στάσεις θηλασμού και κρέμες και ψευτοθηλες ώστε να θηλάσεις το παιδί σου ή σε σένα που δεν ήθελες ή δεν τα κατάφερες και δίνεις ξένο γάλα
Σε σένα που έχεις διαβάσει κάθε άρθρο στο ιντερνέτ σε ότι αφορά την διατροφή του παιδιού σου, πως εισάγουμε τις τροφές, γιατί τα κακά του είναι έτσι, τι είναι οι κολικοί κτλπ.
Σε σένα που κάποτε είχες μαλλί πλυμένο, ισιωμένο, με την σπαστή μπούκλα του, βαμμένη, μια κουκλαρα έτοιμη να βγεις έξω για ποτό σαν θεά και τώρα κοιτάς στον καθρέπτη μια κοπέλα που δεν την αναγνωρίζεις με ένα μαλλί άπλυτο μια εβδομάδα. Με 15 διαφορετικές στάμπες πάνω σου από φαί εμετό γάλα κτλπ.
Σε σένα που έχεις κλατάρει με τα μικρά όλη μέρα στο σπίτι
Σε σένα που είσαι στην δουλειά όλη μέρα και βλέπεις τα παιδιά σου ελάχιστα.
Σε σένα που τρέχεις όλη μέρα σαν την παλαβή να τα προλάβεις όλα.
Σε σένα που κλαις στο μπάνιο μια ώρα γιατί σήμερα η μέρα ήταν πολύ δύσκολη με το/τα παιδιά σου και σάλταρες η μάνα, ναι σε βλέπω το έχω κάνει κ εγώ πολλές φορές
Σε σένα που το κεφάλι σου ποναει φριχτά από τα ουρλιαχτά, τις φωνές και την φασαρία όλη μέρα
Σε σένα που σέρνεις ένα 2χρονο στο μισό σουπερ μάρκετ ενώ αυτό ουρλιάζει και τσιρίζει γιατί θέλει για 10η φορά κάτι ακόμα και βλέπεις όλο τον κόσμο να σε κοιτά και να λέει διάφορα κι εσύ να θες εκείνη την ώρα να πατήσεις τα κλάματα ενώ ταυτόχρονα σου έρχεται ένα flash back από τον εαυτό σου 10 χρόνια πριν να λέει ‘’εγώ το παιδί μου σούζα θα το έχω, δεν υπάρχει περίπτωση να με κάνει ρεζίλι έτσι’’ και μουντζώνεις τον εαυτό σου ταυτόχρονα.
Σε σένα που βρίσκεις δικαιολογία το τσιγάρο ώστε να βγεις στο μπαλκόνι να ξελαμπικάρεις 5 λεπτά από τις φωνές
Σε σένα που τσίριξες σήμερα στα παιδιά σου από κούραση γιατί δεν άντεχες άλλο ή και που έδωσες μια στον ποπό και το επόμενο δευτερόλεπτο πλάνταξες στο κλάμα και γονατιστή ζήτησες συγγνώμη στο παιδί σου για αυτό που έκανες
Σε σένα που είσαι τόσο χαζοβιόλα και δεν θες να ζητάς βοήθεια από κανέναν και θες να τα κάνεις μονη σου και φυσικά δεν προλαβαίνεις και πάει πίσω το πρόγραμμα της καθημερινότητας.
Σε σένα που κάνεις ότι να ‘ναι για φαγητό επειδή βαριόσουν απίστευτα να μαγειρέψεις
Σε σένα που φτάνει το βράδυ και αναρωτιέσαι «Έφαγα σήμερα; Αααα ναι κάλε έφαγα το φαί του παιδιού μου το μεσημέρι…«
Σε σένα που προσπαθείς να θυμηθείς την τελευταία φορά που ένιωσες σέξι σαν γυναίκα ή πότε ήταν η τελευταία φορά που έκανες σεξ με τον άντρα σου
Σε σένα που αναγκαστικά φεύγεις για λίγο από το σπίτι και αφήνεις το παιδί με τον μπαμπά του και στο πρώτο 10 λεπτό σου λείπει..
Σε σένα που ξαγρυπνάς πάνω από το κεφάλι του παιδιού σου γιατί είναι άρρωστο κι ελέγχεις κάθε τρεις και λίγο αν αναπνέει
Σε σένα μαμά η και μπαμπά ΗΡΩΑ που μεγαλώνεις το παιδί σου ΜΟΝΟΣ σου για τον α, β, γ λόγο σε προσκυνώ.
Σε σένα που βούτηξες τα παιδιά σου ένα βράδυ, έχωσες σε μια τσάντα δυο αλλαξιές ρούχα μερικά χρήματα στην τσέπη κι έφυγες από έναν τοξικό γάμο
Σε σένα μαμά που μουσκεύεις το μαξιλάρι σου από το κλάμα από τις σκέψεις και τις τύψεις γιατί σήμερα έκανες αυτό ή εκείνο ήτο άλλο που δεν ήταν σωστό και ορκίζεσαι ότι αύριο θα είσαι καλύτερη μαμά
Σε όλες εσάς έχω να σας πω τα πάτε τέλεια. Όλες μας έχουμε τα όρια μας, όλες μας επειδή γίναμε μαμάδες δεν σταματάμε να είμαστε και άνθρωποι με ανάγκες και όρια. Δεν είναι κακό να το παραδέχεσαι, δεν είναι κακό να έχεις τύψεις, δεν είναι κακό να ζητάς ένα χέρι βοήθειας και ειδικά εμείς οι μαμάδες που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας εντελώς μονοι μας με τους άντρες μας ξέρουμε ποσό δύσκολο είναι αυτό.
Μην αφήσεις κανέναν να σε γεμίσει τύψεις, μην σηκώνεις μύγα στο σπαθί σου, είσαι η καλύτερη μαμά που θα μπορούσε να έχει το παιδί σου. Βρες λύσεις οι οποίες όσο γίνεται να διευκολύνουν την καθημερινότητα σας. Ζήτα βοήθεια, δεν είναι κακό. Κλάψε όταν νιώθεις ότι δεν αντέχεις άλλο. Όλες μας τα έχουμε περάσει αυτά, όταν κοιτάς όμως αυτό το υπέροχο πλασματακι που κοιμάται δίπλα σου λες χαλάλι παιδί μου. Αφού είμαστε μαζόχες, ρε κορίτσια, τι να κάνουμε τώρα; εεμμ ‘’τραβάμε’’ οοολλλααα αυτά, εεμμ θέλουμε σαν τρέλες 2ο και 3ο και 4ο παιδί, χιχιχι.
Είμαστε μαμάδες μπορούμε να κάνουμε τα πάντα! ΤΕΛΟΣ.
Είμαι η Ειρήνη, μαμά ενός σχεδόν 4 χρονου Ταρζαν και δεν μου έχει μείνει μυαλό στο κεφάλι μου, αλλά δεν μασάμε!
Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Ειρήνη σε ευχαριστώ πολύ!!! Το κείμενο σου το διάβασα σε μια δυσκολη ψυχολογικά ώρα για μένα .... Με έκανε να κλαίω απο τύψεις - απόγνωση - απο χαζομάρα???!!!! Δεν ξέρω, ξέρω όμως οτι δεν είμαι μόνη
Πολύ όμορφο κείμενο!!!!Το διαβάζω ενώ παράλληλα θηλάζω τη νεογέννητη κόρη μου....Και έχοντας τυψεις γιατί έχω αφήσει να κοιμαται μόνος του, στο αλλο δωμάτιο ο 3 χρονος Ταρζάν μου, γιατί ο μπαμπάς του έφυγε για δουλειά!!!Ειρήνη μου μπράβο σου!!!
se euxaristw pou ta eipes dunata ayta apo mesa sou..to xriazomoun na dw oti den hmoun h moni se olo ayto ton agwna!euxaristw :)
Υπέροχο κείμενο! Με συγκίνησε!
Χαίρομαι πάρα πολύ που σας άρεσε το κείμενο μου!!!!
Υπέροχο!
Σε προσκύνω!!!!!!!!!!!! Τα είπες όλα τέλος!
??????
Βγαλμένα μέσα από την καθημερινότητα μας χαχαχα