Άραγε ειμαι απλα γκρινιάρα η όντως ειναι δύσκολα;
Ειμαι η μαμα Ε. Θελω να μοιραστώ μαζι σας τις δυσκολίες μου.
Παντρεύτηκα στα 25 απο κεραυνοβολο έρωτα και αμέσως έμεινα έγκυος στο πρωτο μου παιδάκι… Αφου γεννήθηκε η κορη μου, αποφασίσαμε με τον σύζυγό να ανοίξουμε δική μας δουλειά με ενα αρκετο μεγαλο δάνειο… Εναν ξενώνα σε δικο μας οικόπεδο σε τουριστικό χωριο.
Εγινε και ο συζυγος έλειπε τα καλοκαίρια, απ’ το πρώτο κιόλας της κορης μας. Δύσκολο πολυ να χωρίζει η οικογένεια μας, διοτι καθε καλοκαίρι φευγει με τα παιδια και εγω μενω πισω, διοτι δουλευω..
Ας ερθω στο σήμερα… Τωρα με δυο παιδια, εργάζομαι σχεδον ολη μερα, το μικρο ειναι 1,5 και ακομα θηλαζει (που σημαίνει ξυπναει τουλάχιστον 2 φορες το βραδυ) γυρνώντας σπιτι εχω μαγείρεμα, δουλειές, χωρις καποια βοήθεια εκτος του συζύγου που και αυτος ποσα να κάνει και με εναν μισθο, διοτι ακομα ξεχρεωνουμε τα δάνεια για την δουλεια μας… Πλέον δεν εχω χρονο ουτε παραμυθι να διαβασω στα παιδια μου… Καλαααα για μενα αστα, με το ζορι μπάνιο και να προλάβω να κοψω τα νυχια μου που λεει ο λογος…
Γενικα ειμαι καθεεεε μεραααα εξαντλημένη καθε μερα ομως… Και αναρωτιέμαι πολλες φορές, ειμαι εγω υπερβολικά ευαίσθητη και φαίνομαι γκρινιάρα ή οντως ειναι δυσκολα τα πραγματα;;;
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com και εμείς θα τη δημοσιεύσουμε!
Δεν είσαι γκρινιάρα, κάθε άλλο, η καθημερινότητα σου είναι δύσκολη και όλα σου φαίνονται βουνό. Εγώ στη θέση σου θα προσπαθούσα να βάλω προταιρεότητες και να άλλαζα κάποια πράγματα της καθημερινότητάς μου (όσα μπορούσα) με σκοπό να ηρεμίσω λίγο και να βρώ λίγο χρόνο ξεκούρασης. Είναι βέβαιο πως λίγο να ξεκουραστείς όλα θα είναι πιο όμορφα. Για παράδειγμα, οι δουλειές του σπιτιού, προσωπικά θα έκανα μόνο τα απαραίτητα, καμιά φορά το παρακάνουμε με το ποίες δουλειές πρέπει να γίνονται κάθε μέρα και ποιες μια στο τόσο. ΕΠιπλέον το μεγάλο σου το παιδάκι πόσο είναι ; Μήπως ήρθε η ώρα να πάει παιδικό (αν δεν πηγαίνει ήδη). Τέλος εγώ θα σου έλεγα πως είναι η ώρα να σταματήσεις το θηλασμό, σίγουρα σε εξαντλεί σωματικά και σου στερεί πολύτιμες ώρες ύπνου. Και τελικά τι είναι πιο σημαντικό; να θηλάζουμε τα παιδιά μας μετά το έτος ή να τους διαβάζουμε ένα παραμυθάκι και να περνάμε χρόνο μαζι τους με λίγη καλύτερη διάθεση;
Για εμένα από την άλλη, μου φαίνεται πως έχεις απόλυτο δίκιο. Δεν είναι εύκολο να κουμαντάρεις σπίτι, παιδιά, δουλειά κι όλα αυτά χωρίς βοήθεια. Δεν είσαι καθόλου γκρινιάρα. Μάνα είσαι και υπεύθυνη για χίλια δυο πράγματα ταυτόχρονα. Και ξενύχτι; Τι λες τώρα! Πόσο να αντέξεις; Δύσκολο, αλλά θέλει υπομονή. Όλες το περνάμε. Δεν είσαι μόνη αν σε παρηγορεί αυτό. Τώρα αν κάποιες είναι υπεράνθρωποι, ας μας πούνε το μυστικό της αντοχής τους. Ίσως είναι από άλλο πλανήτη όπως ο σούπερμαν.
Κατα τη γνωμη μου εισαι αρκετα γκρινιαρα...για μενα αυτα που περιεραψες γινονται μια χαρα...αλλα προφανως ο καθε ανθρωπος εχει τις δικες του αντοχες...