Καλησπέρα σε όλες τις μανούλες.
Θέλω να μοιραστώ τον προβληματισμό μου!
Έχω σχέση με ένα άνθρωπο που αγαπώ και με αγαπά. Θεωρητικά θα είχαμε παντρευτεί ως τώρα. Όμως με κολλάει ένα θέμα που θεωρώ πολύ σημαντικό.
Είναι τρομερά «σφιχτός».
Εκτός από έναν καφέ, σε όλη τη 2 ετών σχέση πληρώνουμε τα πάντα από μισά. ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Αυτό λίγο με δυσκολεύει. Όχι, ακόμα, από οικονομικής απόψεως, αλλά βρε κορίτσια… έχεις δύο χρόνια σχέση και μια εκδρομή δώρο δεν έχεις κάνει στην κοπέλα σου. Ούτε καν ένα δείπνο. ( ένα φόρεμα γενεθλίων το έλαβα ωστόσο)
Δεν είναι το οικονομικό. Καταλαβαίνετε; Είναι η σκέψη, η φροντίδα, η κίνηση ρε παιδί μου.
Δε μπορεί να σου δίνω σε όλες τις εξόδους τα χρήματα και να τα παίρνεις. Σε ΟΛΕΣ!
Σημειώνω πως έχει μια αρκετά κερδοφόρα δουλειά και δεν έχει οικονομικές υποχρεώσεις, όπως δηλώνει. Ο ενδοιασμός μου έγγυται στο γεγονός ότι μια οικογένεια έχει έξοδα. Πώς να τον εμπιστευθώ όταν λειτουργεί τόσο ατομικά; Δηλαδή στο σούπερ μάρκετ θα πληρώνω εγώ τα δικά μου, αυτός τα δικά του και το φαγητό μετρημένο σε μπουκιές; Για να μη σκεφτώ το ενδεχόμενο ενός παιδιού… δε ξέρω καν πώς θα υπολογιστεί από πλευράς του.
Τώρα βέβαια, θα μου πείτε «γιατί μένεις;». Αν εξαιρέσετε αυτό το κομμάτι, περνάμε τέλεια από κάθε άποψη. Αλλά ο γάμος μαζί του με τρομάζει.
Τί θα κάνατε στη θέση μου;
Αλεξάνδρα
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Θα συμφωνησω απολυτα με τις προλαλησαντες.. Ελεξγε σε ποιες περιπτωσεις δειχνει τη τσιγκουνια του και πως πιστευει οτι πρεπει να λειτουργει μια οικογενεια.. Αν δεις οτι ειναι γενικα τσιγκουνης,αποψη μου,να φυγεις! Εχω μια θεια που την εχει πατησει ασχημα με τον αντρα της και η κατασταση ειναι χαλια! Θελω να πω οτι προκυπτουν πολλα προβληματα με αυτο το κουσουρι..
Έχοντας οικογένεια κ γνωρίζοντας την σημαντικότητα του μοιράσματος σε οικονομική και συναισθηματική έκταση, θα σου έλεγα ότι η ζωή με έναν σφιχτό άνθρωπο θα σε δυσκολέψει παρά πολύ σε κάθε επίπεδο. Προσωπική μου γνώμη, ένας τσιγκούνης στο πορτοφόλι είναι κ τσιγκούνης συναισθηματικά. Η ζωή με παιδιά απαιτεί «χουβαρντάδες» συναισθηματικά ανθρώπους, αλλιώς θα τρέχεις μόνη σου μια ζωή. Πρόσεχε τον εαυτό σου, βρες έναν άνθρωπο που δεν θα σου δημιουργεί ανασφάλειες και ζήσε όμορφα. Καλή σου τύχη!
Προφανώς κάτι σου λέει το ένστικτό σου... Το πιστεύω ότι ο τσιγκούνης στα λεφτά είναι και τσιγκούνης στα αισθήματα, αλλά εφόσον μας γράφεις ότι περνάτε καλά, δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Τον βλέπεις να είναι "σφιχτός" σε όλα π.χ. στο ντύσιμό του; Μιλάει συχνά για χρήματα; Μήπως έτσι έχει μάθει από την οικογένειά του; Σου γράφω γιατί κι ο άντρας μου ήταν πάντα "λογικός προς το σφιχτός" (είναι και λογιστής, οπότε καταλαβαίνεις...), αλλά όταν γνώρισα καλύτερα τα πεθερικά μου είδα ότι για κάποια θέματα του νοικοκυριού έχουν κοινό ταμείο, ενώ για άλλα δρουν χωριστά. Κάποια πράγματα που μαθαίνεις στο πατρικό σου δεν ξεπερνιούνται εύκολα... Δεν έχει στερήσει τίποτα ούτε σε μένα ούτε στα παιδιά μας, δεν έχει ελέγξει λογαριασμό σούπερ μάρκετ ποτέ, αυτός είναι που λέει "ετοίμασε βαλίτσα, φεύγουμε εκδρομή", (ενώ εγώ σκέφτομαι αν μπορούμε να την καλύψουμε), αλλά δεν του αρέσουν τα ακριβά δώρα ή του πέφτει δύσκολο να βγούμε για φαγητό/κινηματογράφο πάνω από 1-2 φορές το μήνα. Θέλω να πω ότι καλό είναι να παρατηρήσεις σε ποια θέματα είναι πιο σφιχτός ή αν τον χαρακτηρίζει γενικότερα. Αν πιστεύεις ότι αυτή η στάση καταντά κουραστική, συζήτησε το μαζί του, αλλά να ξέρεις ότι αν μιλάμε για πραγματική τσιγκουνιά, δεν αλλάζει εύκολα ο άνθρωπος... Το μόνο σίγουρο: πριν αποφασίσετε για γάμο και παιδιά, κάποια πράγματα που αφορούν διαχείριση, νοικοκυριό και έξοδα παιδιών πρέπει να ξεκαθαρίζονται από πριν! Εδώ συζητάς εκ των προτέρων πράγματα και σου βγαίνουν αλλιώς στην πορεία, φαντάσου να μην τα έχεις ξεκαθαρίσει...