Με στόλισε ολίγον στον παιδικό η μικρή μου…
Γεια σας μανούλες και χρόνια πολλά!
Πρόβλημα με τις «αλήθειες» των παιδιών!
Έχω μια μικρή «γλωσσούλα» 4 ετών.
Με έπιασε η δασκάλα από τον παιδικό και μου είπε πως όταν τους ρώτησε τα νέα τους από τις γιορτές, η μικρή μου είπε πως ήταν όλη την ώρα με τη γιαγιά και τον μπαμπά, ότι η μαμά λείπει στο γυμναστήριο, ότι φαγητό παίρναμε απ΄έξω και ότι δεν βρεθήκαμε όσο ήθελε.
Είμαι να πεθάνω… γυμναστήριο πήγα μία φορά, έξω φάγαμε για να ξεσκάσουμε άλλες 2 φορές ( μαγειρεύω κανονικά και με το νόμο ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ) και στη γιαγιά πήγαμε το τριήμερο του Πάσχα. Οκ… δεν βρισκόμαστε με τους παππούδες, οπότε ήταν ευκαιρία και να βρεθούν εγγονή παππούδες και να βγούμε με τον άνδρα μου λίγο μόνοι μας.
Εν τω μεταξύ, ο μπαμπάς μας δουλεύει πολύ και αυτές τις μέρες είχε άδεια, οπότε ίσως γι αυτό η μικρή θεώρησε ότι τον βλέπει πολύ!
Αλλά η μανούλα που είναι πάντα εκεί και απλά λίγες ωρίτσες έφυγε;!
Πώς τα αντιλαμβάνονται έτσι; Με κομμάτιασε!
Κι εσείς τα ζείτε αυτά;
Μαμά Ουρανία
Μην σκας βρε κοριτσι ! Τα παιδια δεν τα βλεπουν τα πραγματα οπως ειναι. Βαζουν αλλου τις προτεροιωτητες τους. Η κορη μου ηταν 7 χρονων στην πρωτη ταξη οταν ρωτησε η δασκαλα τι δουλεια θελουν να κανουν οταν μεγαλωσουν … κι εκεινη απαντησε «σαν τη μαμα μου». Η δασκαλα ηθελε κεπτομεριες απο το παιδι κ εκεινη της απαντησε «τιποτα»! Δηλαδη το παιδι μου νομιζει πως επειδη το γραφειο μου ειναι στο σπιτι κ επειδη οταν φευγει το πρωι ειμαι ακομη με τις πιτσαμες, πως δεν παω για δουλεια. Επεισης, οταν ερχετε απο το ολοημερο, στις 4μμ, εχω σχολασει απο την δουλεια, κι ετσι λοιπον δεν με βλεπει ποτε να δουλευω … ενω ο μοαμπας μας δουλευει ! Ετσι τα βλεπει 😊…. Το ωραιο ειναι πως οταν ειχε ερθει στο σπιτι κ μου ειπε πως ειπε σε ολους στην ταξη πως θελει οταν μεγαλωσει να κανει την ιδια δουλεια οπως εμενα, ημουν πολυ υπερηφανη , δεν μπορειτε να φανταστειτε. Οταν ομως το εψαξα το θεμα κ ακουσα « τιποτα» , μου ερχοταν να κλαψω 😂. Ετσι ειναι 😂😂😂
Μην ανησυχείς. Εμείς μετά το δεύτερο παιδί (στο ίδιο νηπιαγωγειο) σταματησαμε να στενοχωριομαστε κάθε φορά που το παιδί όταν έλεγε (αλλά και δεν έλεγε) κάτι ήταν αφορμή για τις νηπιαγωγους να ξεδιπλωσουν την αυθεντια τους ως προς τις συμπεριφορες του παιδιού και τις πρακτικές που έπρεπε να ακολουθούμε ωσάν Ευαγγέλιο! (παρεμπιπτόντως, είμαι καθηγήτρια κι έχω σπουδάσει ψυχολογία κι εγώ!). Τα παιδιά είναι παιδιά και οτιδήποτε έξω από τη ρουτίνα τους το μεγαλοποιουν. Μη νιώθεις τύψεις που έχεις προσωπική ζωή και κυρίως μην επιτρέπεις σε ανθρώπους που δε σε γνωρίζουν να ασκούν κριτική. Με ευγένεια και αυστηρό τόνο επισήμανέ το στις νηπιαγωγους την επόμενη φορά (λειτουργεί).