Έχω ένα μωράκι 22 μηνών, το οποίο γεννήθηκε πρόωρα 35 εβδομάδων.
Κάνει τσουλήθρα, κατεβαίνει μόνος τις σκάλες, τρώει μόνος -με τα χέρια του όμως.
Ξέρει να τοποθετεί με σχήματα, χρώματα, να κάνει 6-7 κυβους και παζλ. Μπορεί να παίξει και του αρέσει να παίζει με τα παιχνίδια.
Ακούει εντολές όπως «βάλε το μπιμπερό/το πιατο στο τραπέζι» , «άναψε φως» , «πετα την πάνα», «κάτσε», «έλα» και αλλα πολλά. Χτενίζει τα μαλλια του μονος, πλένει τα δόντια του, μας μιμείται. Βάζει το τηλέφωνο στο αυτί ή μας δίνει να το κάνουμε εμείς. Μας ταΐζει, κάνει φούσκες.
Κοιτάει στα μάτια, γυρνάει στο όνομα του. Παίζει δίπλα στα αλλα παιδιά. δεν έχουμε κοινωνικό πρόβλημα. Ούτε θέμα με αλλαγή ρουτίνας. Μας αγκαλιάζει πολυ, μας δίνει φιλιά.
Το πρόβλημα είναι η ομιλία!
Μαμά, μπαμπά, κάνει 7-8 ζωάκια
Μπλιαχ, ουαου, αουτς (όταν χτυπήσει), γεια, μουα μπάααα (μπαλα), σκουκι (σκουλήκι) και κάποιες άλλες λέξεις, πάλι κομμένες. Μετρημένα μαζί με ήχους από ζώα είναι γύρω στα 25
Μπορεί να είμαστε έξω και να δει μπαλα: «μαμά μπαααα», κάνει μια πρόταση.
Αλλά αυτό που βλέπω είναι πως δεν εμπλουτίζεται το λεξιλόγιο του πολύ καθαρά. Κάποιες φορές επαναλαμβάνει λέξεις που λέμε ή αν δει κάτι στο δρόμο που δείχνει, του λέω και το επαναλαμβάνει αλλά όχι σωστά, παράδειγμα μινακι (μηχανάκι)
Πιστεύετε πως υπάρχει κάποια διαταραχή; Να τον πάω σε αναπτυξιολογο;
Ο λόγος του είναι φτωχός και αυτό με φοβίζει
Ευχαριστώ
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο