Μην πυροβολείτε τις καισαρικές τομές!
Ήθελα εδώ και μέρες να γράψω κάποιες σκέψεις μου γύρω από τις καισαρικές και όλο το πήγαινα από… Δευτέρα, φοβούμενη ότι θα γίνει πάλι η μάχη του Δράμαλη στα σχόλια. Διάβασα όμως σήμερα ένα άρθρο στο bbc.co.uk και είπα «ΤΩΡΑ θα το κάνω«
Πριν ξεκινήσω να «αναλύω» τις σκέψεις μου, θέλω να υπενθυμίσω ότι γέννησα την κόρη μου με καισαρική τομή, λόγω ισχιακής προβολής. Η ισχιακή προβολή θεωρείται γενικά ένδειξη για καισαρική, αλλά και πάλι έχει να κάνει με τον ακριβή τρόπο που έρχεται το μωρό (με τον ποπό; με το ένα πόδι; με τα δύο πόδια;). Όπως και να ‘χει, αφού διάβασα και ψάχτηκα αρκετά και συζήτησα πολλές φορές με τον γιατρό μου, αποφάσισα να πιω το «μαύρο ποτήρι» της καισαρικής. Ένιωθα και ακόμα νιώθω ότι έκανα για το μωρό μου το καλύτερο δυνατό, όμως για μένα η καισαρική ήταν κάτι που για καιρό άφησε… σημαδάκια και δεν εννοώ ούτε την ουλή, ούτε το αστείο φουσκωτό σκεμπεδάκι-μαξιλαράκι που δεν λέει να εξαφανιστεί.
Ένιωθα μισή. Ένιωθα ανίκανη. Ένιωθα άσχημα που δεν έζησα αυτό που η φύση κανόνισε να ζήσει μια γυναίκα. Ο Μάνος δεν με καταλάβαινε και μου έλεγε ότι αν ήταν γυναίκα, σίγουρα με καισαρική θα γεννούσε. Άντε να του εξηγούσα. Διάβαζα και διάφορες διαμάχες εδώ και εκεί στο internet και ένιωθα ακόμα πιο άσχημα. Σιγά σιγά το ξεπέρασα: έχω ένα υπέροχο παιδί, το οποίο γεννήθηκε υγιές, οι δυο μας είμαστε υπέροχα δεμένες και στο τέλος τέλος, η εμπειρία του τοκετού μου ήταν και αυτή συγκινητική, όμορφη και χωρίς καμία επιπλοκή. Ποιος ξέρει; Ίσως την επόμενη φορά καταφέρω να βιώσω και τον φυσιολογικό τρόπο.
Γέννησα, λοιπόν, με καισαρική. Το λέω για να μην αρχίσετε τα παράπονα τώρα που θα γράψω αυτό:
Στην Ελλάδα το ποσοστό καισαρικών είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ μεγάλο.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θεωρεί πως μόνο το 15% των τοκετών πρέπει να προχωρήσουν αναγκαστικά σε καισαρική.
Στην Ελλάδα υπολογίζω πως πρέπει να αγγίζουμε το 50%.
Φταίνε μάλλον πολλά: ευθυνοφοβία (άσε να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο), ελλειπής ενημέρωση, προγραμματισμός (ποιος ξεγεννάει χριστουγεννιάτικα;), πολλές λένε και χρηματικό κέρδος, αν και προσωπικά το βάζω τελευταίο.
Συμφωνώ με τα ΧΙΛΙΑ ότι κάτι πρέπει να γίνει για να μειωθεί το ποσοστό αυτό. Η καισαρική δεν παύει να είναι μια εγχείρηση και κάθε εγχείρηση έχει ρίσκο. Η καισαρική μπορεί να επηρεάσει αρνητικά στην ψυχολογία της νέας μητέρας. Η καισαρική όντως «απομακρύνει» μια γυναίκα από τη φύση της.
ΟΜΩΣ!
Η ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΣΩΖΕΙ καθημερινά ΖΩΕΣ.
Κάποτε, πριν ανακαλυφτεί η περιβόητη (ή διαβόητη για πολλούς) καισαρική τομή, γυναίκες και μωρά πέθαιναν στον τοκετό. Ναι, μπορούν να υπάρξουν σοβαρές επιπλοκές ΚΑΙ στον φυσιολογικό τοκετό.
Αν ούτε σήμερα είχαμε καισαρικές, τότε περίπου το 15% των τοκετών θα κατέληγαν σε θανάτους ή σοβαρές βλάβες. Αυτό δεν λέει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας; Το 15% των καισαρικών είναι δικαιολογημένο και λογικό.
Άρα, ποιος θα κρίνει και θα μιλήσει για την καισαρική τομή, λες και είναι ανακάλυψη του διαβόλου;
Έχω δει, ακούσει, διαβάσει γυναίκες να παθιάζονται τόσο πολύ με τον φυσιολογικό τοκετό που κατά τη γνώμη μου καταντούν ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ για πολλές από τις γυναίκες που ίσως τις ακούσουν και επηρεαστούν.
Κάποιες από αυτές επηρέασαν και τη δικιά μου ψυχολογική… ηρεμία. Χωρίς να το ξέρουν, με έκαναν να αισθάνομαι τύψεις που έκανα την επιλογή που έκανα για να γεννηθεί χωρίς πρόβλημα το παιδί μου.
ΝΑΙ, δεν χρειάζεται το 50% να γεννήσει με καισαρική. Όμως το 15% το έχει ανάγκη.
Για να μειώθεί το ποσοστό, πρέπει να γίνουν πολλά. Το μόνο που δεν χρειάζεται είναι ο επικίνδυνος φανατισμός.
Πρώτο και καλύτερο που χρειάζεται;
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ των γυναικών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ενημέρωση από τον γιατρό τους, από τις μαίες, από τα μαθήματα τοκετού, από το internet.
Κάθε έγκυος οφείλει να γνωρίζει το ΓΙΑΤΙ γίνεται η καισαρική, ΠΩΣ γίνεται η καισαρική, ΠΟΙΕΣ επιλογές έχει πάνω στο χειρουργικό κρεβάτι, ΠΩΣ μπορεί να αναρρώσει γρήγορα και καλά.
Ας σταματήσει επιτέλους το κυνήγι μαγισσών. Όσες γυναίκες αγανακτούν με το 50% των καισαρικών, ας δουλέψουν ουσιαστικά για να ενημερωθούν οι υπόλοιπες γυναίκες, αντί να φωνάζουν για τους γιατρούς, το σύστημα ή ακόμα χειρότερα να βάζουν ταμπέλες σε όσες δεν κατάφεραν να γεννήσουν φυσιολογικά (έχω βαρεθεί να διαβάζω για τις «φυγόπονες» που γεννούν με τη μία με καισαρική)
Γλυκιές μου εγκυούλες… Ξέρω ότι οι περισσότερες από εσάς ονειρεύεστε να γεννήσετε φυσιολογικά. Το ίδιο ήθελα και εγώ. Όμως, ακούστε με… Ενημερωθείτε ΚΑΙ για την καισαρική τομή. Ακόμα και αν κάτι δεν πάει όπως υπολογίζατε και καταλήξετε στο κρεβάτι του χειρουργείου, θα σας βοηθήσει πολύ να είστε προετοιμασμένες και ενημερωμένες.
Λέμε και ξαναλέμε ότι το παν είναι να γεννιούνται γερά παιδιά. Σ’ αυτό προσθέτω μια μικρή λεπτομέρεια: εκτός από γερά παιδιά, θέλουμε και μαμάδες που να είναι ψυχολογικά καλά. Μαμάδες χωρίς ψυχολογικό τραύμα και αισθήματα ενοχής.
Μην νομίζετε πως όλες οι μαμάδες μένουν ανεπηρέαστες από την καισαρική τομή. Κάποιες βλέπουν για καιρό το σημάδι στην κοιλιά τους και κλαίνε. Κάποιες κατηγορούν το μωρό τους για αυτό που έπαθαν.
Για αυτό σας λέω. Σταματήστε τις διαμάχες και αγκαλιάστε όλες τις μαμάδες και τις εγκύους, ανταλλάξτε υγιείς απόψεις και σωστές πληροφορίες.
Ουφ! Τα είπα και ξελάφρωσα…
Και τώρα διαβάστε το άρθρο που σας έλεγα… Η Leigh East η οποίο έγραψε το άρθρο, είναι μια μαμά που μετά την πρώτη της καισαρική, αποφάσισε να ενημερώσει όλες τις γυναίκες για τις καισαρικές τομές. Έχει εκδώσει μάλιστα βιβλίο και διατηρεί το site csections.org
«Καθίστε με μια οποιαδήποτε ομάδα γυναικών να συζητήσετε για καισαρικές και θα ακούσετε ανησυχητικά δεδομένα όλων των ειδών.
Τα συνηθέστερα: ότι θα κάνεις καισαρική αν το μωρό σου είναι ισχιακό, ότι δεν θα μπορείς να σηκώσεις το μωρό σου ή να οδηγήσεις για 6 εβδομάδες, ότι το δέσιμο με το μωρό σου θα καταστραφεί και ότι αν κάνεις μια φορά καισαρική, η επόμενη σου γέννα πρέπει να είναι ξανά με καισαρική.
Αυτό που είναι πραγματικά ανησυχητικό με αυτά τα δεδομένα είναι ότι ούτε ένα από αυτά δεν χρειάζεται να είναι… αλήθεια!
Όσο σκληρό και να ακούγεται, τα μαθήματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης (σ.σ. εννοεί μαθήματα τοκετού κτλ) δεν κάνουν σχεδόν τίποτα για να ελαφρύνουν τις γυναίκες από αυτές τις εσφαλμένες αντιλήψεις.
Αντιθέτως: συχνά διαιωνίζουν την ιδέα ότι αυτή η σημαντική μέθοδος είναι η τελευταία λύση που καλύτερα είναι να αποφεύγεται.
Στην πραγματικότητα, εκτός του ότι είναι σωτήρια για τις ζωές της μαμάς και του παιδιού σε επείγουσες καταστάσεις, οι καισαρικές έχουν αξιοσημείωτα ωφέλη σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπου το να προσπαθήσεις φυσιολογικό τοκετό φέρει μεγαλύτερο ρίσκο για τη μαμά και το παιδί.
Προσθέστε σ’ αυτό τις γυναίκες που βλέπουν την καισαρική προτιμότερη από το φόβο και την αβεβαιότητα του φυσιολογικού τοκετού και στο τέλος έχουμε ΠΟΛΛΕΣ γυναίκες «προσβεβλημένες» από την καισαρική τομή.
Δυστυχώς η πλειοψηφία των γυναικών ακόμα ξέρει πολύ λίγα για τις καισαρικές τομές και δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσει ότι πολλές βρίσκουν την εμπειρία τους, αν έχουν κάνει καισαρική, εξαιρετικά τραυματική, τόσο σοβαρή που πραγματικά κάποιες περνούν σε μετα-τραυματικό στρες, ενώ αυτές που θέλουν ή χρειάζεται να προγραμματίσουν μια καισαρική βρίσκονται εντελώς ανίδεες για τις επιλογές που έχουν και μπορούν να κάνουν τον τοκετό τους να είναι ιδιαίτερος και προσωπικός.
1 στις 4 γυναίκες στο Ηνωμένο Βασίλειο θα κάνει καισαρική τομή, με τις μη προγραμματισμένες καισαρικές να καταλαμβάνουν τα 2/3 αυτών.
Είναι το πιθανό αποτέλεσμα ακόμα και της πιο φυσιολογικής εγκυμοσύνης, παρ’ ολ’ αυτά σπάνια αγγίζεται σε οποιαδήποτε ενημέρωση.
H απροθυμία να μιλήσει κανείς θετικά για τις καισαρικές, τις έχει τοποθετήσει στα «ασήμαντα» της εκπαίδευσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Τα βιβλία και τα μαθήματα είναι συνήθως προκατειλημένα, καθιστώντας αδύνατο για τις γυναίκες να έχουν ανοιχτές συζητήσεις με αυτούς που ευθύνονται για τη φροντίδα τους.
Οι περισσότερες παραμένουν ανενημέρωτες για τα τεράστια ωφέλη που έχει το να προετοιμαστείς για το ενδεχόμενο μια καισαρικής τομής, είτε προγραμματισμένης, είτε επείγουσας.
Είναι ευρέως γνωστό ότι οι προκαταλήψεις μιας γυναίκας μπορούν να επηρεάσουν τον τοκετό της και οι ρεαλιστικές προσδοκίες είναι σημαντικές για να προσδιορίσει τη γέννα της και την ανάρρωσή της.
Άλλα όλο και συχνότερα το ρίσκο ενός φυσιολογικού τοκετού υποτιμάται, ενώ οι καισαρικές παρουσιάζονται ως μία παρέμβαση προς αποφυγή αν είναι δυνατό, με αυτές που επιλέγουν να προγραμματίσουν μια καισαρική να παίρνουν τους χαρακτηρισμούς «εγωίστριες» ή «πολύ σικ για να σπρώξει»
Αυτό αφήνει τις γυναίκες στο σκοτάδι για αυτό που αντιμετωπίζουν και ανίκανες να αναπτύξουν μία ελαστική προσέγγιση προς τον τοκετό.
Με περισσότερες από τις μισές γέννες στο Ηνωμένο Βασίλειο να περιλαμβάνουν παρεμβάσεις, οι γυναίκες πρέπει να ξέρουν περισσότερα για τις επιλογές τους ώστε να μπορούν να εκτιμήσουν οι ίδιες τα πιθανά ρίσκα.
Τα αισθήματα απελπισίας και η έλλειψη του ελέγχου συνδέονται με τον τοκετό και μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά τη μαμά και το μωρό.
Αν και πολλές προτιμούν να αφήνουν τα πράγματα στα χέρια των γιατρών (μαιων) τους, πολλές περισσότερες θα προτιμούσαν να παίξουν έναν ενεργό ρόλο στις αποφάσεις για τον τοκετό τους.
Για να το πετύχουν, χρειάζονται ρεαλιστικές πληροφορίες για την εμπειρία που θα αντιμετωπίσουν.
Στην περίπτωση των καισαρικών, το να ξέρουν πώς να προετοιμαστούν για τη διαδικασία, το να είναι ενήμερες για τις επιλογές που έχουν κατά τη διάρκεια του χειρουργείου, το να μάθουν εναλλακτικές στάσεις για το θηλασμό και τρόπους για να αναρρώσουν ευκολότερα, μπορεί να βελτιώσει δραστικά την εμπειρία για πολλές γυναίκες, ακόμα και αν η καισαρική δεν ήταν η προτίμησή τους.
Ευτυχώς το National Institute of Clinical Excellence (NICE) έχει αρχίσει να ασχολείται με το ζήτημα, δηλώνοντας πως οι γυναίκες θα έπρεπε να λαβάνουν πληροφορίες βασισμένες σε αποδείξεις ώστε να κάνουν μια ενημερωμένη επιλογή.
Αυτό είναι ένα τεράστιο βήμα προς τα μπρος, αλλά όλα εξαρτώνται ακόμα από τους τόσους πολλούς μεμονωμένους ανθρώπους που παρέχουν ενημέρωση και φροντίδα στις εγκύους.
Δυστυχώς, ο τοξικός συνδυασμός των ξεπερασμένων ή ελλειπών πληροφοριών και των προκατειλημένων συμβουλών δείχνει πως οι γυναίκες θα συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τον τοκετό τους με τεράστια κενά που μπορούν να οδηγήσουν σε ένα όχι αναγκαίο ψυχολογικό τραύμα«
—
Υ.Γ. Τον τίτλο τον «έκλεψα» από τη Ρένα, η οποία αν και έχει γεννήσει η ίδια με καισαρική, παλεύει για τη μείωση του ποσοστού βοηθώντας άλλες μαμάδες/εγκυούλες. Σε μια πρόσφατη διαμάχη στο «Ελληνίδες Μαμάδες«, έγραψε «Μην πυροβολείτε τις καισαρικές» και αμέσως έκανε κλικ στην ψυχή μου. Ρένα, αυτό το κείμενο είναι για σένα! Με το καλό να γεννήσεις το δεύτερο μωράκι σου!!
Η καισαρική τομή είναι πολύ πιο επικίνδυνη από τον φυσιολογικό τοκετό, όπως και όλες οι μαιευτικές παρεμβάσεις που έχουν παρενέργειες, και γι' αυτό θα έπρεπε να γίνονται μόνο όταν υπάρχει απόλυτη ιατρική ένδειξη. Το ποσοστό στην Ελλάδα δεν είναι 50, αλλά 80-90%. Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία ότι τα ισχιακά μωρά ωφελούνται από τον τοκετό με καισαρική. Θα ήθελα να προτείνω δύο έγκυρα site στα ελληνικά για ενημέρωση των μητέρων και των εγκύων, birthchoices.gr και gunaikakaimama.blogspot.gr.
To μεγάλο ποσοστό των καισαρικών ίσως να έχει να κανει και με την ηλικια της μάνας...γενναμε ολες στα 30+.Αλλα σίγουρα γινονται αναιτιες καισαρικες για πολλους λογους.Πολλες φορες με την πρωτη δυσκολια οι γιατροι κάνουνε καισαρικη διοτι φοβούνται σοβαρες επιπλοκες...και μετα αν συμβει αυτο θα του πουνε ''γιατι δεν εκανες καισαρικη?Φαε φυλακιση τωρα''.Αλλα οντως γινεται φοβερη καταχρηση της καισαρικης.Προσωπικα γεννησα με καισαρικη αλλα ποτε δεν ενοιωσα ''ακυρη''η τετοιες βλακειες.Αυτα ειναι ηλιθιοτητες,αμορφωτων ανθρωπων.Επισης καθε γυναικα εχει τον χαρακτηρα και τις αντοχες της....εγω σε καμια περιπτωση δεν θα αντεχα πονους της γεννας....το ξερω οτι δεν θα άντεχα.Ξερω τον εαυτο μου.Παντως οντως θυμαμαι μια συγγενη μου πολύ παλια μου πεταξε μια σποντα οτι ταχα ''αλλιως πονας το παιδι σου με τον φυσιολογικο τοκετο''λες και μετα την καισαρικη δεν πονας για καιρο η βγαζεις μαρουλι απο την κοιλιά σου και οχι μωρο.....αλλα γελασα οταν το ακουσα διοτι η συγκεκριμενη ειναι κομπλεξικη γυναικα,ζηλευει τις αλλες γυναικες και προσπαθουσε απο κατι να πιαστει για παινεψει τον εαυτο της.Κατα κανονα οσες γυναικες παινευουνε τον εαυτο τους σε τετοια ''μητρικα''θέματα ειναι κομπλεξικες και νοιωθουνε αναγκη επιβραβευσης.
Γεια σας κορίτσια !! Γενηησα 2 παιδάκια υγιέστατα με καισαρική και τα δύο , λόγω διπλής και τριπλής περιτύλιξης του ομφαλιου λ. στο λαιμουδάκι ....τους ! Την πρώτη φορά πήγα με ραντεβου για πρόκληση , ταλαιπωρήθηκα 10 ώρες να γεννήσω φυσιολογικά αλλά αδύνατον γιατί η μικρή μου όσο ζοριζόταν να βγεί τοσο την πιεζε η περίδεση του ομφάλιου λ....τελικά και μετά από πολλές προσπάθειες του γιατρού μπήκα χειρουργείο...όντως ταλαιπωρήσε, όντως είναι μία χειρουργική επέμβαση αλλά αυτό δεν με κάνει λιγοτερο μάνα !!!για την ακρίβεια την κόρη μου την θήλασα 24 μήνες αποκλειστικά και τον γιο μου στην δεύτερη εγκυμοσυνη 30 μήνες !το δέσιμο και με τα δύο απέριγραπτο ...και χαίρομαι που η επιστήμη μου έδωσε την επιλογή , την πολυτέλεια και το περιθώριο να γεννήσω υγιή παιδιά και να παραμείνω και εγώ υγιής ! Ας μην αφορίζουμε επεμβάσεις που σώζουν ζωές και ας ενημερώθουμε ολοι μας παραπάνω για να αποφευχθούν οι περιτές περιπτώσεις !!!
bravo sou!eimai 25 xronwn kai gennisa prin apo 10 mines me kaisariki!proswpika,pisteuw pws o giatros mou mou tin estise..!mou eipe se mia apo tis episkepseis mou pros to telos pws to mwro ekane vradukardia kai pws tha tan kalutera na gennisw me kaisariki..to dextika giati mou milise gia risko!dustuxws twra mathainw ti ginetai me ta lamogia tous giatrous kai tis kaisarikes!alla den borei na amfisvitisi kaneis to desimo me to mwro sou se periptwsi kaisarikis..einai tragiko na to pisteuoun auto..i kaisariki den einai stigma..ksupniste ston 21 aiwna ζoume!sugxaritiria olivia!
Δεν ξέρω απο καισαρικη εκανα 2 φυσιολογικους τοκετους σε δημόσιο νοσοκομείο. Ομολογώ ότι αν εκανα καισαρικη θα ήμουν παντελώς άσχετη, δεν θα ήξερα τίποτα γιατί κανείς μα κανείς δεν ενημερώνει. Το να ακούω όμως ειδικευομενη γυναικολογο στ η δεύτερη γέννα μου να λέει πως πλέον οι νέοι γιατροι δεν παίρνουν το ρίσκο ενός φυσιολογικου τοκετού με βγάζει έξω απο τα ρούχα μου!!!! Γιατί να αγχωθουμε με μια καισαρικη η ΜΑΜΑ είναι μια χαρα κ το μωρο άσπρο άσπρο κ καθόλου ταλαιπωρημένο!!!!!Αυτο ακριβώς μου είπε κ τρελλαθηκα!!!! Είπαμε να μην είμαστε κατα αλλα όχι κ να την κάνουμε για την ευκολία του γιατρού!!!! ΈΛΕΟΣ!!!!!
το χαρακτηριστικό γνώρισμα πολλών Ελληνίδων μαμαδων τελικά ειναι η έλλειψη παιδείας .η τάση να βγάζουμε συμπεράσματα ακριτα και αβίαστα και να συγκρίνουμε η μια την άλλη ανάλογα με το αν γεννησες φυσιολογικά η με καισαρικη ,αν θηλασες η όχι, αν δουλεύεις και το πας σταθμό η κάθεσαι με το μωρό σπίτι κλπ κλπ και ο κατάλογος ειναι μακρύς !!!ολα αυτά ειναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων που πρέπει όλοι να ειναι ευνοικοι για να τα καταφέρεις .αν μια μαμα φοβάται να πονέσει go for it αυτή να ειναι καλά και το παιδί της .εγω πάλι γέννησα 2 παιδάκια φυσιολογικά πολύ δύσκολα και τα δυο επειδή φοβόμουν περισσότερο την καισαρικη και ακόμη σκέφτομαι ότι ίσως δεν άξιζε τον κόπο να ταλαιπωρηθω τόσο !το "μαχαίρι"όπως λένε κάποιες αδαείς σώζει ζωές
kalispera koritsia einai i proti fora pou grafo kai symfono min puroboleite tin kaisariki ... eimai 24xronon kai efere ston kosmo ton prigkipako mou prin 11 mines me kaisariki tomi kai dustixos den katafera na ton thilazo kiolas...eniosa akyri san mama kai ego alla ekana oti kalitero gia ton mikro mou i kaisariki itan i moni mou lisi efoson den ekana pano apo 4 diastoli kai eixe gyrisei plagia den to metanoisa stigmi giati isos an prospathouse kai allo gia fysiologika(meta apo 14 ores) isos kai na eixame kapoia epiploki epomenos kathe genna einai kai "fysiologiki" esto kai an mpainei to maxairi ...
Το να γεννησεις με καισαρικη δεν σε κανει λιγοτερο μανουλα. Φυσικα και το εχουν ξεφτιλισει- ειδικα στην χωρα μας- δεν νομιζω τοσο λογω του οικονομικου (η διαφορα ειναι μικρη), απλα βολευει τους μαιευτηρες λογω προγραμματισμου. Το ιδιο ειναι να εχεις κανονισει το ραντεβου, να πηγαινεις κυριος και σε 2 ωριτσες να εχεις τελειωσει και το ιδιο ειναι να σε παρουν τηλεφωνο ξημερωματα ενω εχεις κανονισει καποιο ταξιδι και να φας το 12ωρο? το θεμα ειναι να μην το πασαρουν στις εγκυουλες σαν την ιδανικη λυση. ιδανικη για ποιον? για την υγεια του παιδιου ναι, για την υγεια της μαμας ναι, για τον γιατρο ΟΧΙ δεν θα πρεπει να το δεχομαστε. Σας γραφει καποια που θα γεννησει με καισαρικη σε 3 βδομαδες γιατι εχω σκληρυνση κατα πλακας και ειναι πολυ ριψοκινδυνο να γεννησω φυσιολογικα. Φυσικα και μου εδωσαν την επιλογη του φυσιολογικου και ο νευρολογος μου και ο γυναικολογος μου. Αλλα θελουμε μετα να ειναι καλα και η μανουλα για να μπορει να ανταπεξερθει στον καινουργιο της ρολο. Γιατι αν θα γινεις καλη μαμα θα φανει στην πραξη και στην καθημερινοτητα και οχι την ωρα του τοκετου με το αν θα γεννησεις φυσιολογικα ή οχι. Ειναι ντροπη καποιοι να απαξιωνουν τοσο εντονα την καισαρικη. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΩΖΟΥΝ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ. Πρεπει ομως οι εγκυουλες να το ψαχνουν, να τον ζαλιζουν τον γιατρο και να τον στριμωχνουν να τους εξηγησουν γιατι ¨πρεπει ¨ να κανουν καισαρικη, μεγαλοι ανθρωποι ειμαστε και μπορουμε στην τελικη να παρουμε και δευτερη και τριτη γνωμη. Ειλικρινα εχω φτασει στο σημειο να πιστευω οτι απο καποιους που απαξιωνουν τοσο την καισαρικη και μειωνουν τις γυναικες που την κανουν, θα φτασουμε στο σημειο να ακουμε ...α εγω γεννησα σε 3 ωρες, α εγω σε 12, α εγω σε 18 αρα αφου πονεσα παραπανω ωρες απο εσας ειμαι πιο δεμενη με το παιδι μου...
εχω δυο παιδακια, γεννηθηκαν και τα δυο με φ.τ και χωρις επισκληριδιο. συμφωνω απολυτα με το αρθρο. αυτο που εχω παρατηρησει, ειναι πολλες μανουλες που γεννησαν αναιτια με καισαρικη απο επιλογη του γιατρου -αν ηταν δικη τους επιλογη δε θα το σχολιαζα- πχ γιατι καποια εχει 3 βαθμους μυωπια ή ειναι μικροσωμη, να επιτιθονται σε οποιον τους λεει οτι κακως ο γιατρος τους εβαλε καισαρικη. κατι αλλο για το οποιο δεν ξερω αν εχεις δημοσιευσει κατι σχετικο, στην ελλαδα σχεδον σε ολες τις γεννες με φτ κανουν περινεοτομη -αποτελεσμα για πολυ καιρο αν μη μπορουμε να καθησουμε, να πονανε τα ραμματα, να παθαινουμε μολυνσεις... εχω διαβασει οτι στις περισσοτερες χωρες του εξωτερικου δε συμβαινει κατι τετοιο
Θελω να προσθεσω την εμπειρια μου για τον τοκετο. τον Φεβρουαριο γεννησα τον μικρο Μανο. γεννηθηκε 5.120kg. με φυσιολογικο τοκετο. ο κινδυνος στον οποιο υποβληθηκα εγω και το μωρο ηταν τεραστιος. και το ρισκο δυστυχως το πηρε απο μονος του ο γιατρος. ηταν υπερ του φυσιολογικου τοκετου. οπως και εγω. παρακολουθησα οτι σεμηναριο υπηρχε στη θεσσαλονικη για να μπορεσω να ειμαι ετοιμη για εναν φυσιολογικο τοκετο και απο πρακτικης αποψης αλλα και απο ψυχολογικης. το μωρο ειχε παρει θεση απο την αρχη σχεδον της εγκυμοσυνης και δεν αλλαξε μεχρι που γεννηθηκε. υπολογιζε ο γιατρος οτι θα ειναι περιπου 4.000kg. του ειπα οτι θελω φυσιολογικο τοκετο αλλα σε περιπτωση που κατι δεν παει καλα ή θα χρειαστει μεγαλη περινεοτομη θα ηθελα να προχωρησουμε σε καισαρικη. ολα αυτα κατα τη διαρκεια των επισκεψεων στο ιατρειο του. γεννησα στις 41 εβδομαδες περιμενωντας να ξεκινησει ο τοκετος απο μονος του. ομως μπηκα με προκληση γιατι αρχισα να αγχωνομαι και γιατι το μωρο ηταν αρκετα μεγαλο. σπασαν τα νερα. η διαστολη μεσα σε 3 ωρες ήταν τελεια. η επισκληριδιος δεν με επιασε καθολου. μου εβαλαν περιπου 11 δοσεις αλλα εγω υπεφερα στην κυριολεξια. η μονη μου παρηγορια ηταν οι αναπνοες που ειχα μαθει στα μαθηματα. η διαδιακσια της προκλησης ξεκινησε στις 4 τα ξημερωματα. οι πονοι ηταν πραγματικα αφορητοι και παρακαλουσα για καισαρικη. ο γιατρος εσκυβε το κεφαλι και εφευγε απο την αιθουσα. ουτε μια στιγμη δεν αμφεβαλα για την πειρα του γιατρου μου, ωστοσο το μαρτυριο δεν τελειωνε με τιποτα.στις 11.45 το μεσημερι μου λεει οτι το μωρο πρεπει να το εχεις γεννησει στο επομενο τεταρτο γιατι οι σφιγμοι του πεφτουν. η μαια μας λεει οτι δεν θα τραβηξουμε καθουλου με την καμερα που ειχαμε μαζι μας γιατι η διαδικασια προβλεπεται δύσκολη. αρχισαν οι εξωθησεις. πεντε μαιες με πρωτη τηκ κ Σοφια να με καθοδηγουν. εσπρωχνα οσο πιο δυνατα μπορουσα. το μωρο μου ελεγε οτι ειναι σε πολυ καλη θεση. θα χρειαστουμε ομως βεντουζα. ςγω φοβισμενη αλλα δεν μπορουσα να κανω και τιποτα. στη δευτερη προσπαθεια η βεντουζα ξεκολαει και πεταγεται. ενιωσα τρομο. γεμιζει το προσωπο του γιατρου και ο τοιχος πισω του με αιματα. φερτε λεει τις κουταλες. κανει δυο προσπαθεις και αποτυγχανει και στις δυο . εγω να σπρωχνω οσο πιο δυνατα γινεται, η μαια να μου πιεζει την κοιλιαμε ολη της τη δυναμη για να προχωρησει το μωρο. καποια στιγμη ακου τον γιατρο να λεει ΄δεν γινεται, πρεπει να παμε σε καισαρικη΄ αυτο το δεν γινεται ακομη και τωρα που το ξαναθυμαμαι μου κοβονται τα ποδια. τελευταια στιγμη φωναζει ο γιατρος ΄πειμενετε, γυρισε απο μονο του΄. και το ενιωθα να βγαινει και να μην τελειωνει. ειναι τεραστιο, ειναι τεραστιο να φωναζει ο αντρας μου. δεν μου το εδωσαν στην αγκαλια μου και αυτο με τρομαξε. δεν το ακουγα να κλαιει και πανικοβληθηκα. φωναζα 'γιατι δεν κλαιει, γιατι δεν κλαιει' και δεν ειχα το θαρρος να κοιταξω προς το μερος του. εκεινη τη στιγμη ο γιατρος μου ειπε οτι ειναι καλα και το εβαλαν στο οξυγονο. τοτε γυρισα και το αντικρισα. ηταν πραγματι τεραστιο. ηταν 5.120 kg και 54 εκ. το εξετασε η νεογνολογος, μου το εδωσαν για δευτερολεπτα στην αγκαλια μου και το πηραν για να το φροντισουν. ειχε περασει ειπαν παρα πολυ δυσκολα και χρειαζοταν προσοχη. για το μωρο ευτυχως ολα πηγαν καλα. οταν σκεφτομαι τις δυσκολιες και τα πιθανα προβληματα που θα μπορουσε να εχουν συμβει με πιανει κρυος ιδρωτας. ηταν μια γεννα που σε καμια περιπτωση δεν θα επρεπε να εχει γινει με φυσιολογικο τροπο. τα ποσοστα του γιατρου μου σε καισαρικες ειναι πολυ χαμηλα. ωστοσο πηρε ενα ρισκο απο μονος του που θα μπορουσε να μας καταστρεψει. σε οτι αφορα εμενα, καλυτερα να μην σας τα πω. επειδη εχασα πολυ αιμα και λογω του μεγαλου μωρου και του αντιστοιχα μεγαλου πλακουντα, υποβληθηκα δυο φορες σε μεταγγιση. ο αιματοκριτης επεσε στο 17. τα ραματα που ειχα ηταν απειρα. στις 20 μερες μετα τη γεννα και ενω ολα εδειχνε να πηγαινουν καλυτερα, η πληγη ανοιξε με αποτελσμα να ξαναμπω στο χειρουργειο και να κανω ξανα επεμβαση. εχουν περασει 8 μηνες και ακομη εχω ενοχλησεις. για ολα τα παραπανω δεν ξερω αν νιωθω περηφανη που γεννησα φυσιολογικα ή απερισκεπτη επειδη επετρεψα να συμβουν. και να σκεφτειται οτι ολοι με κατηγορουσαν οτι τα εψαχνα πολυ και οτι ειναι να συμβει θα συμβει. ευτυχως το παιδακι μου ειναι πολυ καλα!!
εχω ενα κοριτσακι 18 μηνων.γεννησα με καισαρικη και ακομα δεν μπορω να ξεπερασω οτι περασα με μια πεθερα που εχει γεννησει φυσιολογικα 4 παιδια.αφου δεν απεβαλα ημουν τυχερη...
Δεν μπορώ να καταλάβω ένα πράγμα. Γιατί δίνεται η εσφαλμένη εντύπωση ότι η καισαρική είναι εύκολη? Ο πόνος που έχεις για πόσο καιρό μετά δεν μετράει? Το ότι πρέπει να προσέχεις συνέχεια για πολύ καιρό? Μπράβο σε όλες τις κοπέλες που φέρνουν στον κοσμο το μωράκι τους με φυσιολογικό τρόπο, αλλά όταν λένε φυσιολογικό να εννοούν πραγματικά φυσιολογικό κι όχι με επισκληρίδιο. Και προς θεού δεν κατηγορώ όσες βάζουν επισκληρίδιο, απλά πιστεύω ότι συνολικά αυτές οι κοπέλες έχουν λιγότερο πόνο από την καισαρική. Σωστή μάνα δεν είσαι αν γεννήσεις φυσιολογικά ή με καισαρική το αγγελούδι σου, το αν είσαι σωστή μάνα φαίνεται από την συμπεριφορά σου και την φροντίδα σου απέναντι στο παιδί.
Πόσο δίκιο έχεις...!!! Η ενημέρωση είναι πολύ σημαντική και θεωρώ ότι οι γιατροί μας οφείλουν να αφιερώνουν τον απαραίτητο χρόνο να μας ενημερώσουν για ένα πιθανό ενδεχόμενο καισαρικής και το τί θα συμβεί αν οδηγηθούμε εκεί... Στην περίπτωσή μου έγινε καισαρική μετά από 12 ώρες φυσιολογικού τοκετού που σταμάτησε να εξελίσσεται...με το αιτιολογικό ότι οι χτύποι του μωρού αδυνάτισαν πολύ οδηγήθηκα σε χειρουργείο για καισαρική βιαστικά και εντελώς απροετοίμαστη...και μάλλον με ανεπαρκή νάρκωση αφού έννοιωθα σχεδόν τα πάντα...δεν ξέρω και ποτέ δεν θα μάθω αν όντως υπήρχε κίνδυνος ή αν ο γιατρός κουράστηκε και είπε "ας τελειώνουμε...." εξάλλου είναι πολλά χρόνια γιατρός μου και δεν έχω λόγο να μην τον εμπιστεύομαι, το αντίθετο μάλιστα....αλλά πέρασα δύσκολά κατα και μετά την καισαρική για όλους αυούς τους λόγους που αναφέρετε όλες σας (αγωνία για την εξέλιξη, έλειψη ενημέρωσης, και μετά πεσμενη ψυχολογία, σημάδι, πόνος κ.α.) και καθώς ισχύει η άποψη ότι μετά από καισαρική δεν γίνεται φυσιολογικός τοκετός και οι γιατροί σε προγραμματίζουν κατευθείαν για 2η καισαρική πραγματικά πιστεύω ότι σχεδόν 3 χρόνια μετά ακόμα δεν είμαι έτοιμη να το ξαναπεράσω αυτό... και ενώ θέλω πάρα πολύ να κάνω 2ο παιδάκι φοβάμαι πολύ τη διαδικασία και ακόμα περισσότερο το μετά.....εύχομαι να το ξεπεράσω και ο Νικόλας μου να αποκτήσει σύντομα αδερφάκι γιατί τα χρόνια περνούν... Παντως Ολίβια έχεις πολύ δίκιο για τους πυροβολισμούς που δέχεται η καισαρική...όλες -ή έστω οι περισσότερες- θέλουμε ένα φυσιολογικό τοκετό αλλά ποτέ καμία δεν ξέρει πως θα εξελιχθούν τα πράγματα και καλό είναι να υπάρχει ενημέρωση...
Πες τα βρε Ολίβια!!! Έχω βαρεθεί να διαβάζω στα διάφορα fora για τις "καλές" μανούλες που γέννησαν φυσιολογικά και για τις άλλες τις "άχρηστες", τις "τεμπέλες" που γέννησαν με καισαρική. Κορίτσια αναλωνόμαστε σε ανούσια πράγματα και ξεχνάμε τον σκοπό του τοκετού: Σκοπός λοιπόν είναι μετά από μια διαδικασία τοκετού να υπάρχει μια υγιής μανούλα αγκαλιά με ένα υγιές μωράκι. Ο τρόπος για να το πετύχουμε αυτό πραγματικά είναι άνευ σημασίας και οι λεπτομέρειες γρήγορα ξεχνιούνται!! Σας το λέει μια μαμά που γέννησε φυσιολογικά με επισκληρίδιο. Ολίβια σειρά έχει τώρα να αποκαταστήσεις και τις "κακές" μανούλες που δεν ήθελαν ή δεν κατάφεραν να θηλάσουν. Σου το ζητά μια μανούλα που και ήθελε και κατάφερε να θηλάσει.
Πόσο δίκιο έχεις! Να προσθέσω και κάτι που συνειδητοποιησα εγώ; Όλο και περισσότερες γυναίκες γινόμαστε για πρώτη φορά μητέρες σε μεγάλες ηλικίες. Τότε ο οργανισμός δυσκολότερα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις ένος φυσιολογικού τοκέτου. Και για μένα η καισαρική ήταν μονόδρομος λόγω πρόδρομου πλακούντα. Ένοιωσα κι εγώ ακυρωμένη ως μαμά. Αλλά αποζημιώθηκα θηλάζοντας τα παιδιά μου για καιρό... νομίζω πως κι αυτά αποζημιώθηκαν τελικά. Τη 2η καισαρική μου την ξεπέρασα εύκολα γιατί ήξερα τί να περιμένω. Γι αυτό ας είναι σφαιρική η ενημέρωση στις εγκυες. Ναι η καισαρική εκεί που κρίνεται απαραίτητη είναι σωτήρια και σε ένα τοκετό όλα είναι πιθανά.
Καλημέρα, εγώ έκανα και τα δύο μου παιδιά με καισαρική. Ήταν για μένα μονόδρομος όταν στο β' επιπέδου είδαν ότι έχω πρόδρομο πλακούντα.... Μένω επαρχία και ο γιατρός μου δεν με αναλάμβανε ούτε για καισαρική! πέντε μηνών μου έδωσε όλα τα χαρτιά μου και με έσπρωξε φιλικά προς την πόρτα λέγοντας μου" αν πάθεις μια αιμορραγία εγώ δεν θα μπορέσω να το αντιμετωπίσω αν σε προλάβω στην καλύτερη να σου αφαιρέσω την μήτρα..." Στις ερωτήσεις μου τι να κάνω και που να πάω τώρα γιατρέ; καθώς έκληνε την πόρτα μου είπε " δεν ξέρω κάποιον... στην θέση σου θα έφευγα αμέσως για Αθήνα!" Δεν θέλω να σας κουράσω.... Η ουσία είναι μια: Αν δεν υπήρχε η καισαρική εγώ δεν θα ήμουν εδώ.... το μωρό ίσως να τα κατάφερνε ... Τώρα για τον γιατρό αυτόν τι να πω!! Για μένα γιατρός δεν είναι αυτός που έχει ένα χαρτί και ξέρει κάνει τεστ παπ...
loipon koritsia grafo gia 1 fora, ego geneisa fusiologika, alla pistevo oti eite etsi genuseis eite allios mana gunese kai to paidaki sou se noiazei na einai kala kai tipote allo tomo pou tha po einai oti polu giatri ftene giati otan paei mia melousa mama kai tou leei oti '' ego thelo na genuso me kaisariki giati fovame'' (xoris na eiparxei kanena provlima stin egkumosini) ) h ''thelo na genuso me kaisariki giati den thelo na xalasi to edio mou'' nomeizo oti prepei o giatros na tin sinetisi kai na exeigi oti mono ean uparxei logos kai amesh anagki na gini h tomh. min trelenomaste poia to katheti me ti siratou. nai stin kesari alla na uparxei logos!!!! kai opos eipa oles manoules eimaste opos kai na vgeikan ta skatharakia arkei pou vgeikan KALA STHN YGEIA TOYS.....
Συγχαρητήρια για το άρθρο σου. Εγώ είμαι μαμά ενός κοριτσιού 2,5 ετών. Το γέννησα με φυσιολογικό τοκετό και ήταν το καλύτερο απ'όσα έχω ζήσει, όμως κατά τη διάρκεια του τοκετού έπαθα ρήξη τραχήλου και μπήκα στο χειρουργείο για 2,5 ώρες. Τώρα είμαι έγκυος στο 2ο παιδάκι μου (8 μηνών) και φοβάμαι να γεννήσω φυσιολογικά πάλι γιατί κανείς δεν μπορεί να μου εγγυηθεί ότι τα ράμματα του τραχήλου δεν θα ξανανοίξουν και δεν θα περάσω τα ίδια και χειρότερα. Έτσι σκέφτομαι έντονα την καισαρική, αν και πολλοί (που δεν είναι στη θέση μου) προσπαθούν να με αποτρέψουν...
Kαλά τα είπες. Μπράβο σου! Οι καισαρικές είναι όπως τα φάρμακα: μπορεί να διαμαρτυρόμαστε και να συμβουλεύουμε κατά της κατάχρησης, αλλά δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι σώζουν ζωές. Το λάθος -αν υπάρχει λάθος και δεν είναι αναγκαία η καισαρική- δεν είναι ούτε στη γυναίκα που γέννησε ούτε στο παιδί που γεννήθηκε. Το λάθος είναι του μαιευτήρα που επέλεξε και συνέστησε την καισαρική και στο ιατρικό σύστημα που ανέχεται τέτοιους "επαγγελματίες".
εγω εκανα και τα δυο ,την πρωτη φορα γεννησα φυσιολογικα ,χωριςεπισκληριδιο και ολα πηγαν τελεια απο καθε αποψη .μεχρι το προηγουμενο βραδυ ημουν βολτιτσα και μετα απο 15 ημερες παλι αρχισα τα κοινωνικα μου και τη ζωη μου οπως παλια .στο δευτερο παιδι ομως ειχα εντονους πονους που δεν δικαιολογουνταν .ο γιατρος δεν καταλαβαινε τι φταιει ,ελεγε απλα πως το μωρο ειναι ακομη ψηλα.πηγα για εξεταση στα μισα του ενατου μηνα και με εδιωχνε λεγοντας πως δεν ειναι ακομη η ωρα .εγω ομως πονουσα φρικτα και κανοντας τρομερη φασαρια στο μαιευτηριο ΑΠΑΙΤΗΣΑ καισαρικη ..εκεινη τη στιγμη !! ολοι ηταν εναντιον μου αλλα οταν ο μικρουλης μου βγηκε τυλιγμενος δυο φορες ,στο λαιμο !!!! και στο κεφαλι ,παραδεχτηκε και ο γιατρος πως ειχα δικιο.το παιδι θα παθαινε ασφυξια αν τον αφημνα λιγο ακομη.δε θυμαμαι στη ζωη μου να εχω ξανανιωσει τοση ευτυχια ,γνησια ευτυχια ...ειχα σωσει το παιδι μου και αισθανομουν σαν να πετουσα ,ασχετα αν δεν περπατουσα καν για 1-2 μερες .ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΕΤΡΑΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ,και οχι ο τροπος
Εγώ είχα την "τύχη" να ζήσω και τις δύο εμπειρίες τοκετού. Την πρώτη φορά γέννησα με φυσιολογικό τοκετό ο οποίος κράτησε 2 ώρες, χωρίς να κάνω επισκληρίδιο, με μία εκπληκτική μαία με την οποία είχα κάνει και μαθήματα ανώδυνου τοκετού. Έζησα και ένιωσα έτσι όλη την εμπειρία αυτής της φυσιολογικής διαδικασίας για την οποία μας έπλασε η φύση: τις οδύνες, τις εξωθήσεις, το κόψιμο του λώρου, το ράψιμο ... Μετά από 15 μέρες δεν θυμόμουν κανέναν από τους πόνους (ίσως σχεδόν κανένα...) 'Εβλεπα το μωρό μου και έλεγα "χαλάλι"... Και ύστερα ήρθε η 2η εγκυμοσύνη... Έμπειρη μάνα πλέον, άρχισα μόνη μου τις προετοιμασίες για το τοκετό: ασκήσεις για την πύελο, για τη μέση, κοιλιακούς κ.ο.κ. Μέχρι που στον 7ο μήνα μου ανακοίνωσε ο γυναικολόγος μου ότι το παιδί ήταν ανάποδα και αν σύντομα δεν άλλαζε θέση θα πήγαινα για καισαρική. Μου ήρθαν τα πάνω κάτω! Τι ασκήσεις έκανα, τι ειδικές στάσεις στον ύπνο έπαιρνα... τιποτα! Μόνο γόγκα που δεν έκανα... Τελικά το πήρα απόφαση: ήταν γραφτό να βιώσω και αυτή την εμπειρία. Το μωρό βιαζόταν να βγει πριν το προγραμματισμένο ραντεβού, και έτσι κατέληξα με συσπάσεις και διαστολή στον προθάλαμο του χειρουργείου. Ψυχρό πράγμα! Είμουν έτοιμη για φυσιολογικό τοκετό, μόνο που η θέση του μωρού δεν επέτρεπε κάτι τέτοιο. Έτσι λοιπόν, μετά από μια αποτυχημένη επισκληρίδιο που δεν πρόλαβε να με πιάσει, και μια ολική νάρκωση, μέσα σε μισή ώρα είχα γεννήσει και ήμουν κιόλας στο δωμάτιο περιμένοντας το μωρό! Σε 4 μέρες αισθανόμουν περδίκι (με εξαίρεση την τομή). Μπορούσα να περπατάω με αρκετή χάρη, σε σχέση με τις μανούλες του φυσιολογικού που πήγαιναν σαν βαρκούλες... Σε μία βδομάδα μπορούσα να κάνω γενική στο σπίτι. Μου έμεινε βέβαια η τομή εις ανάμνηση... αλλα μπρος στο μωρό μου είναι αμεληταία! Εν κατακλείδι: Αν έμενα ξανά έγκυος και είχα τη δυνατότητα επιλογής, θα επέλεγα Καισαρική! Ένας φυσιολογικός τοκετός μου ήταν αρκετός!
Koritsia diavasa sxedon ola ta sxolia edw..k ennoeitai to ar8ro to opoio htan super!Kai egw to paidaki mou to gennisa me kaisarikh,gt eixa egw sovaro provlima...Kai ekeino pleon dn trefotane kai dn eprepe na zoristei...!!!Isws an to gennousa kanonika na min pa8aine tpt oute egw oute ekeino,alla egw ENNOEITAI oti dn tha epairna tetoio risko,k dn tha afhna kai ton giatro moy epishw,oswn afora ena sxolio poy diavasa parapanw se sxesi me to risko poy dn pairnoyme kai eimaste eu8unofovoi,protimw na anhkw stin lista twn eu8unofovwn para stin lista apo aftous poy mporoun na paixoun korwna grammata 2zwes...lupamai!Oswn afora gia tin kaisarikh tlx gia thn dikh moy kai eniwsa to paidi moy,kai ponesa arketa gia na vgei parolo tin episklhridio,kai t nera pou m espasan katalava kai to allaxa egw prwti fora tin epomenh mera kai to taisa k ola ta ekana...par'olo pou eixa ta rammata!Ekana akrivws t idia pragmata pou tha ekane h ka8e mama eite me fusiologiko toketo eite oxi,asxeta an ponousa poly perissotero apo ekeines me fusiologiko (meta tin genna) kai gia perisotero xroniko diastima!Akomi kai na fovountai k na theloun kaisarikh dn mporeis na ts krineis,o fovos einai an8rwpinos..stamatiste na krinetai,eleoc pia.Oswn afora gia to shmadi emena,den me enoxlei ka8olou pou blepw tin tomi moy giati apo kei vgike to uperoxo plasmataki moy,as eixa kai sto metopw tomi k as evgaine apo kei..ligo me noiazei!Kai kati teleutaio oi gunaikes pou gennoun me kairikh einai se xeiroteri psuxologikh katastash kai k einai pio eukolo na pa8oun epilogxia kata8lipsi giati kovontai oi 'ormones tous' apotoma kai oxi fusiologika...Stirixte
kalispera, poly omorfo to artho sou!egw fysika kai genisa me kaisarikh giati eixa prowraki kai eprepe na vgei oso pio grhgora ginetai syn to oti eixa kai peridesh pou ekopsa meta ton toketo....eilikrina den pisteua oti yparxoun gynekes pou tis apasxolei o tropos gennas! mou einai adianohto na skeftetai mia gyneka kati allo peran ths agonias kai tou fovou an ola tha pane kala kai an tha einai kala to moraki kai h mama!epishs eimai kata tou na genaei mia mama sto spiti,apopsh mou meta apo osa eida sto maieuthrio!na einai kala oles oi manoules kai ta paidakia mas!agaph xreiazontai filakia aperioristes agalitses :))
ΕΓΩ ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΓΕΝΝΗΣΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΕΞΙ ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΕΡΙΦΑΝΗ ΓΙ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΔΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΔΗΛΑΔΗ ΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΖΑΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΠΑΙΖΕΙ ΡΟΛΟ ΑΥΤΟ ΠΕΣΤΑ ΟΛΙΒΙΑ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΟΥΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΤΟΥΠΕ ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΜΙΑ ΘΕΙΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΓΕΝΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΤΙ ΝΑ ΤΗΣ ΠΩ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΑΝΤΕ ΒΡΕΣ ΑΚΡΗ ΚΑΝΕ ΘΕΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΛΟ
και γω με καισαρική εφερα στον κόσμο την κόρη μου αλλά εδώ έκανα εγώ μια επιλογή που ίσως αυτή να οδήγησε σε καισαρική...γέννησα με πρόκληση 39w5d ...και ο οργανισμός μου δεν ήταν έτοιμος για αυτό...με αποτέλεσμα η διαστολη 12 ώρες μετά να παραμείνει 3 (είχα 3 όταν πήγα, πριν την πρόκληση)...και η μικρή ήταν τυλιγμένη με τον λώρο (δεν ξέρω αν αυτό είχε σχέση με την διαστολή ή απλά με τους παλμούς της που το βράδυ άρχισαν να πεφτουν)...δεν ξέρω αν περίμενα απλά την ''ώρα '' μου αν θα γεννούσα φυσιολογικά...πάντως αυτό που με κάνει και ανησυχώ είναι πως όσοι γυναικολόγοι ξέρω και τους έχω ρωτήσει...μου είπαν πως το 2ο θα το γεννήσω με καισαρική, ακόμα και αν περάσουν 5 χρόνια... ξέρω επίσης πως πολλές κοπέλες κατάφραν να γεννήσουν το 2ο με τον παραδοσιακό τρόπο, αλλά μάλλον είχαν γιατρούς με @ρ..δια (sorry) το πιο σημαντικό βέβαια είναι να έρθει το μωρό στον κόσμο με ΑΣΦΑΛΕΙΑ και για το ίδιο και για τη μαμά...απλά η καισαρική δεν παύει να είναι ένα χειρουργείο...με ότι επακόλουθα μπορεί να έχει...μια φίλη μου Δανέζα που γέννησε πρόσφατα στην χώρα της μου είπε πως εκεί οι περισσότερες γεννάν με μαίες στο σπίτι...και μάλιστα όρθιες (είναι τώρα στη μόδα εκεί)..και ερωτώ...τα μωρά στη Δανία δεν είναι ποτέ ανάποδα???πως τα καταφέρνουν εκεί οι μαίες και εδώ οι γιατροί μας δεν μπορούν????μήπως τελικά οι Δανοί παίρνουν ρίσκα και εμείς όχι? μήπως είμαστε ευθυνόφοβοι??
τα συναισθηματα που περιγραφεις τα βιωσα εγω με το θηλασμο...οκ γεννησα φυσιολογικά αλλα πραγματικά δεν ειχα ποσοτητα γαλακτος επαρκης για το μωρο...το προσπαθησα αρκετα, με θηλαστρα κλπ τις γνωστες διαδικασιες να μην πολυλογώ ..και ξαφνηκα βρεθηκα υπολογη σε γνωστους και φιλους για τον αν θηλαζω την κορη μου ή οχι..ποσο σημαντικος ειναι ο θηλασμος, και γιατι δεν προσπαθω πιο πολυ λες και ξαφνικα ολοι ηταν αυθεντιες στο θεμα και γω η αδιαφορη μητερα.. το αστειο και αποκορυφωμα της υποθεσης ηταν οταν με ρωτησε μεχρι και ενας πρωην γκομενος και νυν φιλος που μεχρι προτεινος τον ενδιαφεραν μονο οι μηχανες...και οι εξατμησεις αν γνωριζω ποσο σημαντικος ειναι ο θηλασμος...ελεος πια ..μπραβο και συγχαρητηρια σε οσες μητερες μπορουν και θηλαζουν αλλα και οι υπολοιπες αγαπαμε εξισου τα παιδια μας...σταματηστε να μας γεμιζετε ενοχες!
ΠΕΣ ΤΑ ΖΟΙ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΕΡΑΣΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΑ!ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΠΟΛΥ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ!ΟΛΟΙ ΟΙ ΓΥΡΩ ΜΕ ΚΑΝΑΝΕ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΟΥΜΑΣΤΕ!ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΙΔΕΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ!
ti les vre kopela mou!mallon oi gnostoi kai oi filoi sou prepei na apomakrinthoun!tha dosw logariasmo ti troei to diko mou paidi kai pote kai poso?an einai dynaton! na eisai kala na to xairesai kai graftous olous!
Πες τα Ολίβια!!!! Ήμουνα στο χειρουργείο και έκλαιγα που μουν κάναν καισαρική. Ο γιατρός τα είχε παίξει... φοβόταν ότι υπήρχε πρόβλημα με την αναισθησία... είναι τραγικό αν το σκεφτείς. Σε ποτίζουν τόσο με το πόσο κακό πράγμα είναι η καισαρική που στην τελική μπορεί να κάνεις κακό σε σένα ή στο μωρό σου. Και κάτι τελευταίο, τα ποσοστά θνησιμότητας σε βρέφη ή γυναίκες έχουν μειωθεί και εξαιτίας των καισαρικών. Όταν γεννήθηκα (1975) με καισαρική ήταν ακόμη μεγάλο το ρίσκο για μια γυναίκα. Ο πατέρας μου δεν θα ξεχάσει, μέχρι να πεθάνει όπως λέει, τον γιατρό να βγαίνει όταν γεννιόμουν και να τον ρωτάει να διαλέξει... την γυναίκα ή το παιδί;;;
Πολυ καλο το κειμενο σου πραγματι Ολιβια! Κι εγω σε 2 μερες κανω καισαρικη, μια διαδικασια που δεν επελεξα. Η μικρη μου ειναι σε προσθια ισχιακη προβολη και κατεβαινει με τον πωπο, οποτε δε τιθεται καν θεμα προσπαθειας φυσιολογικου τοκετου... Για λογους τετοιους να γινονται επεμβασεις, αν και για να ειμαι ειλικρινης σεβομαι και μια γυναικα η οποια επιλεγει την καισαρικη γιατι φοβαται. Ειναι επιλογη της. Και απορριπτω καθε ψυχολογικο εκβιασμο τυπου "δε δενεται με το νεογνο η μανα γιατι δε πονεσε να το κανει" Αστεισμοι θα ελεγα,για να μη πω τιποτα χειροτερο!
Καλησπέρα.Για αρχή θέλω να δώσω συγχαρητήρια για το εξαιρετικό άρθρο.Ανήκω στη μερίδα των γυναικών που γέννησαν με φυσιολογικό τοκετό και μάλιστα δυο φορές.Θα μου πείτε τι δουλειά έχω εγώ εδώ.Απλά θέω να πώ το εξής.Είναι απαράδεκτός ο οποιοσδήπτε μπεί στη διαδικασία να κατηγορήσει μια γυναίκα η οποία γέννησε με καισαρική.Σημασία δεν έχει το πως θα γενήσεις αλλά η πράξη η ίδια.Και είναι η μέγαλύτερη απο όλες.Νομίζω πως πολλές γυναίκες δεν θυμούνται καν τη διαδικασία του τοκετούπαρα μόνο τη στιγμή που πήραν το μωρό τους στην αγκαλιά τους είται αυτό είναι στο χειρουργείο είτε στο δωμάτιο.Θα κατακρίνω όμως,και πάντα κατά την άποψη μου, τις γυναίκες που διαλέγουν να γεννήσουν με καισαρική για τους πιο απίθανους λόγουςΜια γνωστή μου ζήτησε από το γιατρό της να γεννήσει το δεύτερο παιδάκι της με καισαρική για να έχει την ίδια ημερομηνία γέννησης με το πρώτο της παιδάκι (στο μήνα της πάντα).Θα κατακρίνω επίσης τους γιατρούς που προωθούν την καισάρικη Είτε για οικονομικούς λόγους είτε για εξοικονόμηση χρόνου γιατι η πρωτοτόκος συνήθως ταλαιπωρειται.Καμία μαμα που γέννησε με καισαρική δεν πρέπει να αισθάνεται ενοχές για τον τρόπο που γέννησε εάν φυσικά κρ΄ιθηκε αναγκαίο απο το γιατρό.Έζησε τη μεγαλύτερο θαύμα του κόσμου και θα ξαναπώ δεν έχει σημασία ο τρόπος αλλά η πράξη η ίδια.Ίσως εγώ να μην μπορώ να το καταλάβω αλλά σε όσες φίλες μου γέννησαν με καισαρική έδειξα την αμέριστη εκτίμησή μου.
Συγχαρητήρια για το άρθρο σου. Παλιότερα συμμετείχα ενεργά σε ομάδα μητέρων και αποχώρησα για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Κουράστηκα από αυτές τις ανούσιες διαμάχες. Για μένα το θέμα είναι ξεκάθαρο: Ο δείκτης της καλής μητέρας είναι η λάμψη στα μάτια του παιδιού της. Γέννησα τις 3 κόρες μου φυσιολογικά χωρίς επισκληρίδιο, αλλά πίστεψέ με ποτέ δεν αισθάνθηκα διαφορετική από τη μητέρα που γέννησε με επισκληρίδιο, τη μητέρα που γέννησε με καισαρική και τη μητέρα που δεν γέννησε η ίδια το παιδί της. Το έχω ξαναγράψει και θα το ξαναγράψω: Ας κοιτάξουμε αυτά που μας ενώνουν και όχι αυτά που μας χωρίζουν.
Μπραβο Ολιβία.....Πρεπει να είμαστε όλες οι γυναίκες ενημερωμένες για το θέμα αυτό. Γέννησα τον γιο μου στις 33 εβδομάδες εγκυμοσύνης. Σπάσανε τα νερά μου και ήμουν στο κρεβάτι 48 ώρες χωρίς οδύνες. Όταν επιτέλους ο μικρούλης μου αποφάσισε να έρθει μπήκαμε στο δωμάτιο για φυσιολογικό τοκετό. Μετά από 4 ώρες προσπάθειας χωρίς επισκληρίδιο, το μωρό μου μπλέχτηκε με τον ομφάλιο λώρο και άρχισε να πνίγεται. Με βάλανε εσπευσμένα στο χειρουργείο για καισαρική και γέννησα ένα υγιέστατο μωράκι. Μερικές φορές όταν λέω πως γέννησα με καισαρική με κοιτάζουν περίεργα κάποιοι. Δεν με νοιάζει καθόλου, θεωρώ πως έκανα το καλύτερο για το παιδί μου. Τώρα είμαι 35 εβδομάδες στο 2ο και συζητάω με την γιατρό μου ακόμα για το αν θα γεννήσω φυσιολογικά ή με καισαρική. Φυσικά θα κάνω ότι μου πει γιατί ξέρω πως θα είναι για το καλύτερο....
σε ολη τη διαρκεια της εγκυμοσυνης μου ο μεγαλυτερος φοβος μου ηταν να γεννησω με καισαρικη.παντα ηθελα φυσιολογικο τοκετο και η ιδεα της καισαρικης ηταν ο,τι χειροτερο για εμενα.σε καθε επισκεψη στη γυναικολογο μου ελεγα και ξαναλεγα πως πρεπει να κανει τα παντα για να γεννησω φυσιολογικα και ετσι εγινε..πριν 6 μηνες γεννησα τον γιο μου σε ιδιωτικο μαιευτηριο φυσιολογικα ομως υπηρξε επιπλοκη αμεσως μετα τη γεννα,επαθα ατονια μητρας και ανεβασα πιεση με αποτελεσμα να παθω αιμορραγια και να μου βαλουν 4 φιαλες αιμα..ευτυχως ημουν τυχερη και επανηλθε η μητρα γιατι στην καλυτερη των περιπτωσεων γινεται υστεροκτομη(αφαιρεση μητρας) και στη χειροτερη θα μπορουσα να πεθανω...ο μπεμπακος μου θα μεγαλωνε χωρις τη μαμα του....ευτυχως ολα πηγαν καλα,ειχα μια φοβερη γιατρο και στην κυριολεξια το μαιευτηριο ηταν ολο απο πανω μου και με εσωσαν...μετα λοιπον απο ολη αυτη την περιπετεια θεωρω πως δεν εχει σημασια ο τροπος που γενναει καθε γυναικα αλλα το οτι εγινε μαμα..την ιδια ανησυχια και την ιδια αγαπη εχουμε ολες μας για τα αγγελουδια μας!
Πριν 28 μήνες γέννησα κι εγώ με καισαρική.... Αεν το επέλεξα και δεν ήταν και ζητημα ζωης και θανάτου... Απλά πηγα στην κλινική με πονάκια στις 4 το πρωί όπου αποδείχθηκε οτι δεν ήταν τίποτα, αλλά ο γιατρός μου μια και τον ξύπνησα Κυριακάτικα μάλλον θεωρησε καλό να ξεμπερδευει μαζί μου.... Με έβαλε για καισαρική κι εγω επειδη δεν ημουν καθόλου προετοιμασμένη ψυχολογικά για τέτοιου είδους γέννα, έπαθα κριση πανικού στο χειρουργείο και μου έκανε μέθη ο αναισθησιολόγος...κοιμηθηκα για 10 λεπτά και μόλις άνοιξα τα μάτια μου αντίκρυσα το θαυματάκι μου!!! Ακόμα δεν έχω ξεπεράσει το γεγονός της καισαρικής....για 2 λόγους: 1ον γιατί δεν εξαντλησε ο γιατρός μου τα περιθωρια για φυσιολογικό τοκετό και 2ον γιατί δεν ήμουν καθόλου ενημερωμένη για την καισαρική και δεν είχα καν φανταστεί οτι θα αισθάνομαι τα πάντα κατα τη διαδικασία χωρίς πόνο βέβαια... Ευχομαι όταν ξαναμείνω έγκυος να βρω γιατρό που θα μου δωσει έστω την ευκαιρία να δοκιμάσω να γεννήσω φυσιολογικά...έστω να προσπαθησω....κι ας καταλήξει πάλι σε καισαρική....τωρα ξέρω.... :-( Δεν είμαι κατα της καισαρικής....σε καμία περίπτωση.... απλά αρνούμαι να πιστεψω οτι το 50% των γυναικων στην Ελλάδα χρειάζονται καισαρική... Εγκυούλες ενημερωθείτε για την καισαρική...όσο κι αν ονειρεύεστε ένα φυσιολογικό τοκετό καλό είναι να ξέρετε απο πριν κι αυτό το κομμάτι...κι ας μη χρειαστεί... Εμένα θα ήταν εντελως διαφορετική η ψυχολογία μου αν ήμουν έστω και λίγο ενημερωμένη....και ίσως να μην "επέτρεπα" στο γιατρό μου να το αποφασίσει τοσο απόλυτα και χωρίς συζητηση μαζί μου...
ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΓΙΑΤΙ Ο ΜΠΕΜΠΗΣ ΜΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΒΙΑΖΟΤΑΝΕ ΝΑ ΒΓΕΙ ΟΤΑΝ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΕΚΑΝΕ ΜΙΑ ΩΡΑΙΟΤΑΤΗ ΤΟΥΜΠΑ ΚΑΙ ΕΡΧΟΤΑΝ ΑΝΑΠΟΔΑ!!ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΘΗΚΑ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΜΟΥ ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΕΡΟΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ.ΕΚΑΝΑ ΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΕΙΜΟΥΝΑ ΜΙΑ ΧΑΡΑ,ΟΥΤΕ ΠΟΛΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ.ΘΕΟΡΩ ΟΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΑΜΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΧΕΙΣ ΔΕΣΙΜΟ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΛΑΚΙΕΣ.ΕΓΩ ΚΑΙ ΔΕΣΙΜΟ ΕΧΩ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΠΟΥ ΜΕ ΕΧΕΙ ΑΞΙΩΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΑΝΟΥΛΑ!
Oταν έμεινα έγκυος ήμουν προετοιμασμένη πως υπήρχε και η πιθανότητα να γεννήσω με καισαρική...Κανείς δεν θέλει ένα χειρουργείο,γιατί αυτό είναι,αλλά όταν βλέπεις ότι μπορεί να υπάρξει κίνδυνος για το μωρό δεν νομίζω να είναι κάποια τόσο κολλημένη και να επιμένει στο φυσιολογικό τοκετό!! Η μικρή μου είχε πάρει θέση κανονικά αλλά κατέβαινε με τα μούτρα,μετά από 15 ώρες είχα 2 διαστολή και αν το αφήναμε κι άλλο μπορεί να είχε πρόβλημα με τον αυχένα καθώς θα έβγαινε ,λόγω της θέσης που είχε!!Ε προτίμησα να κάνω καισαρική χωρίς αλλη σκέψη...και δεν το μετάνιωσα καθόλου.Δεν πόνεσα καθόλου και αφού ξεμούδιασα από την επισκληρίδιο πήγα περπατώντας στο θάλαμο!!!Η τομή μου δεν φαινόταν καν μετά από ένα χρόνο... Είναι κρίμα κάποιες μανούλες να έχουν ενοχές επειδή γεννούν με καισαρική,γιατί με οποιο τρόπο κι αν γεννήσεις φέρνεις στον κόσμο μια ψυχούλα κι αυτό έχει σημασία!!
Symfwnw apolyta mazi sou Olivia. Yparxei megalh piesh apenanti stis manoules pou gennhsan me kaisarikh.Polles apo tis maies se Ellada kai Agglia (giati edw menw kai mporw na milhsw gia auto) to 8ewroun to xeirotero pou mporei na sumbei se mia gynaika kai ephrreazoun poly arnhtika thn psyxologia twn gynaikwn.Kserw polles mhteres se Ellada kai Agglia pou pa8an kata8lipsh logw tou oti gennhsan me kaisarikh. Einai aparaithth h enhmerwsh oti pragmati mporei na swsei zwes!!!
kai egw meta apo 18 wres anamoni kai diastoli kollimeni sto 3, gennisa me kaisariki.Den oneireuoumoun vevaia na gennisw me kaisariki alla efoson egine oute gia ena lepto den eniwtha enoxes..To mpempe mou einai kala?? Ayto exei simasia.. Simasia exei episis oti xarizeis mia zwi eite erthei ston kosmo me fysiologiko toketo eite me kaisariki tomi..
κοριτσια εγω ημουν με σπασμενα ναερα 20 ωρεσ και ο γιατρος μου ειπε να παμε για καισαρική γιατί δεν υπήρχε περίπτωση να κατεβεί το μωρό μου και μέχρι τέλους το πάλευα για να γεννήσω φυσιολογικά για να νιώσω και εγώ αυτή τη χαρά. τελικά έκανα καισαρική και νιώθω πως αυτή τη χαρά του φυσιολογικού τοκετου δεν θα τη νιώσω ποτέ. όλα καλά παντως !
se euxaristo!!!!!!!!!!!! niotho poli kalitera... pou egrapses gia mamades me kaisariki giati den einai kai i kaliteri ebeiria oute eukoli,toulaxiston gia emena!!
Καλησπέρα κι από έμενα. Γέννησα τον μπέμπη μου με καισαρική στις 35 εβδομάδες λόγω χαμηλού αμνιακού υγρού και αυξημένων αντιστάσεων στην ομφαλική αρτηρία. Δεν ήταν επιλογή μου αλλά έπρεπε να γίνει άμεσα για να έρθει στον κόσμο το παιδάκι μου χωρίς προβλήματα. Δεν το μετάνιωσα στιγμή. Ύστερα από την εμπειρία μου (χωρίς να έχω βιώσει φυσιολογικό τοκετό) ίσως πάλι καισαρική να επέλεγα για μια δεύτερη γέννα. Πολύ κοντινό μου πρόσωπο γέννησε και τα δύο της παιδάκια, φυσιολογικά και μάλιστα χωρίς επισκληρίδιο. Με τον ίδιο γιατρό, στο ίδιο μαιευτήριο. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Μια μάνα μπορεί να έχει 1000 λόγους για να γεννήσει με καισαρική ενώ μια άλλη άλλους 1000 να προτιμήσει φυσιολογικό τοκετό. Τα πάντα είναι στο χέρι του γιατρού. Εκείνος θα κρίνει, θα συμβουλέψει. Το αποτέλεσμα μετράει. Και εγώ και το συγγενικό μου πρόσωπο που γέννησε φυσιολογικά, πονέσαμε με διαφορετικό τρόπο η κάθε μια αλλά φέραμε στον κόσμο υγιή παιδάκια και τώρα τα κρατάμε αγκαλιά, τα φροντίζουμε και ξενυχτάμε από πάνω τους. Ποια από τις δύο μας είναι λιγότερο μάνα;
δεν θα επέλεγα ποτέ την καισαρική τομή εάν δεν υπήρχε ιατρικός λόγος ,την κόρη μου την γέννησα με Φ.Τ. ,ούτε με νοιάζει πως γέννησε η κάθε μία ...μα το ποσοστό που αναφέρεις είναι τρομακτικά υψηλό ,και θεωρώ τραγικό το να κάνουν όλες καισαρική σε μέρη όπως το νησί που μένω όταν δεν υφίσταται ιατρικός λόγος...
Διαβαζοντας διακρινω καποιες που γεννησαν με καισαρικη να προσπαθουν να βρουν αρνητικες συνεπειες του φυσιολογικου τοκετου και φυσικα και το αναποδο.ΑΝΟΥΣΙΟ!!! Εγω θα εδινα ενα γενικο τιτλο ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ!!!οπως κι αν γεννησαν,κουραστηκαν σωματικα και πανω απο ολα ψυχικα και αυτο που κρατουν στην αγκαλια τους ειναι ολοτελα δικο τους !!!! ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΕΥΘΥΝΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΠΟΥ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΜΑΣ!!!Ομως καλο ειναι κι εμεις οι μανουλες και οι εγκυουλες να μην κολλαμε σαν βδελλες σε εναν γιατρο και να μην τους θεωρουμε θεους.Πρεπει να αναζητουμε παντα το καλυτερο για τα μωρα μας και για μας,να ζητουμε και δευτερη και τριτη γνωμη αν χρειαζεται.Οχι μου ειπε ο γιατρος μου θα γεννησω φυσιολογικα ή με καισαρικη και τελικα εκανε λαθος.Τι θα πει η φραση "ο γιατρος μου".ακουγεται ομορφα και μασ κολλαει σε εναν και μοναδικο γιατρο=το θεο μας!!Και βολευει και τον καθε γιατρο να κανει τη"δουλεια "του.Πρεπει να ψαχνομαστε και να ψαχνουμε παντα.Ας ξυπνησουμε κι εμεις οι μανουλες καποτε.Ας μην εμπιστευομαστε απολυτα τον καθε ενα.!!! Ας μαθουμε να κρινουμε και να αναλαμβανουμε κι εμεις ευθυνες για πραγματα που μας αφορουν,γιατρος δεν ειμαι ειμαι ομως ανθρωπος και απαιτω να σεβεται ο καθε γιατρος την υπαρξη τη δικη μου και του παιδιου μου.
ΕΧΩ ΓΕΝΝΗΣΕΙ 3 ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ. ΤΙΣ 2 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΕΣΑ ΣΕ 1 ΧΡΟΝΟ. ΤΑ 2 ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΔΙΑΦΟΡΑ. ΑΝ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ 4 ΠΑΙΔΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΕΛΕΓΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ. ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΚΕΣ ΉΤΑΝ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ. ΔΕΝ ΠΟΝΑΓΑ ΚΑΘΟΛΟΥ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑ ΣΠΙΤΙ ΜΕΣΑ ΣΕ 3 ΗΜΕΡΕΣ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΕΒΛΕΠΑ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 40 ΗΜΕΡΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΚΑΘΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΝΑΓΑΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΔΕ ΛΕΩ, ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΛΩΣ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ Η ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΉΤΑΝ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
ΕΚΑΝΑ ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΓΙΑΤΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΑΦΟΥ ΕΙΧΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟΝ 8ο ΜΟΥ ΕΣΠΑΣΑΝ ΤΑ ΝΕΡΑ. ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΟΜΩΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΙΑΣΤΟΛΗ. ΟΙ ΩΡΕΣ ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΟΛΗ ΔΕΝ ΕΙΧΑ. ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΕΠΡΕΠΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ, ΓΙΑΤΙ ΕΧΑΝΑ ΥΓΡΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΕΠΙΚΥΝΔΥΝΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ.. ΗΘΕΛΑ ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ, ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΚΙ ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΑΥΜΑ, ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ, ΔΕΝ ΠΗΡΑΖΕΙ.. ΑΡΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΣ!!!
Χαιρομαι ειλικρινα που κυκλοφορει ενα τετοιο αρθρο στο διαδικτυο, που -κατ' εμε- περα απο το θεμα της γεννας θιγει γενικοτερα την κριτικη σταση των Ελληνιδων μαναδων απεναντι στις αλλες... Λες και η κριτικη από μόνη της τις καθιστα αυτοματα καλυτερες μαναδες απο τις γυρω τους... Είτε αφορά την καισαρική, είτε τη φόρμουλα, είτε τις όποιες συνήθειες ή μεθόδους ανατροφής, έχουμε την τάση (και βάζω και τον εαυτό μου μέσα) να δαιμονοποιούμε ό,τι δεν κάνουμε εμείς κάνοντας (άθελά μας, θέλω να πιστεύω) κουρέλι τη μάνα που επέλεξε/αναγκάστηκε να κάνει κάτι διαφορετικό από εμάς. "Τι?????? 'Εχεις αφήσει το μωρό σου να δει τηλεόραση??? Αίσχος!". "Μα γιατί τρέχεις στο μωρό σου κάθε φορά που κλαίει? Θα το κακομάθεις!". "Δίνεις σκόνη? Γιατί δεν ΄θήλασες?? Δεν υπάρχει δεν μπορώ, μόνο δεν θέλω!". "Με καισαρική γέννησες τελικά? Εγώ τα κατάφερα με φυσιολογικό". Πείτε μου αν δεν έχετε ακούσει ποτέ αυτές τις εκφράσεις... ¨ολοι έχουν και από μια παρατήρηση, μια "σύμβουλη", κι ας μην τη ζήτησες ποτέ. Επειδή όμως ο ρόλος της μάνας είναι δύσκολος από μόνος του, ίσως θα ήταν καλύτερο να σταματήσουμε να τον κάνουμε ακόμα πιο δύσκολο, εμείς οι υπόλοιπες "καλές" μαμάδες...
Μισό λεπτό για να καταλάβω... Από πότε ο τρόπος με τον οποίο γεννάς ή αν θηλάζεις σε κάνει καλή μάνα; Δηλαδή, οι γυναίκες που υιοθετούν παιδιά δεν είναι μανάδες; Και στο κάτω-κάτω, εδώ και πολλά χρόνια η αυτοδιάθεση του ατόμου είναι θεμελιώδης έννοια της δημοκρατίας. Άρα, για να το πω στεγνά, κάθε γυναίκα έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι γουστάρει η ψυχή της. Τελεία. Δεν γουστάρει να γεννήσει φυσιολογικά γιατί φοβάται; Δικαίωμά της. Δεν γουστάρει να θηλάσει για να μη χαλάσει το στήθος της; Δικαίωμά της. Μετά από 1 μήνα παραμονή στο νοσοκομείο με συνεχή αιμορραγία, γέννησα με καισαρική τη μέρα που μπήκα στην 36η εβδομάδα λόγω επιπωματικού πλακούντα (για όσες δεν γνωρίζουν, ο πλακούντας καλύπτει τον τράχηλο της μήτρας, κοινώς η «έξοδος» είναι κλειστή). Επίσης, το μωρό μου είχε διπλή περιέλιξη ομφάλιου λώρου (κοινώς είχε βάλει το λώρο κολιέ το ζουζούνι μου). Στο χειρουργείο έπαθα μεγάλη αιμορραγία όταν αφαίρεσαν τον πλακούντα (ο τράχηλος έχει πολλά αγγεία) και λίγο έλλειψε να χάσω τη μήτρα μου. Να ναι καλά, οι γυναικολόγοι και ο αναισθησιολόγος που με έσωσαν. Παρέμεινα άλλες 6 ώρες στην ανάνηψη του χειρουργείου γιατί ο γιατρός μου φοβόταν ότι θα ξαναρχίσει η αιμοραγία και θα έπρεπε να με βάλει εσπευσμένα στο χειρουργείο. Είχα επισκληρίδιο και άκουσα το παιδί μου να κλαίει αμέσως, το πήρα αγκαλιά το φίλησα, όμως για μερικές ώρες έπρεπε να μείνει στη θερμοκοιτίδα προληπτικά. Μου έφεραν το μωρό μου την άλλη μέρα στις 8 το πρωί και από τότε εδώ και 15 μήνες το θηλάζω, δεν έχω λείψει ΟΥΤΕ ένα λεπτό από το πλευρό του, δεν το έχει κοιμήσει ποτέ άλλος, δεν το έχει ταΐσει ποτέ άλλος, κοιταζόμαστε στα μάτια και επικοινωνούμε με ένα μόνο βλέμμα. Όποια θέλει ας έρθει να μου πει ότι δεν είμαι καλή μάνα. Την προκαλώ και την παρακαλώ...
Γεννήθηκα με καισαρική το 1980 και αν δε γινόταν αυτό θα είχα πεθάνει γιατί είχα μια ανωμαλία στον ομφάλιο λώρο που θα μου στοίχιζε τη ζωή. Όταν ήρθε η δική μου ώρα να γεννήσω έφτασα πολύ κοντά στην καισαρική (έφεραν το φορείο για να με μεταφέρουν , έριξαν το κάγκελο κι εγώ, γραπωμένη από το κρεβάτι μου αρνιόμουν πεισματικά να μεταφερθώ στο χειρουργείο) αλλά τελικά γέννησα φυσιολογικά. Και τώρα το βροντοφωνάζω: ήμουν προκατειλημμένη με τον πιο ηλίθιο τρόπο και αυτό κόντεψε να στοιχίσει τη ζωή του παιδιού μου! Ευτυχώς όλα πήγαν καλά, ευτυχώς στάθηκα τυχερή.
Στο μεγαλυτερο μερος...συμφωνω κ εγω μαζι σου Ολιβια...ομως με μια διαφορα...για μενα το σημαντικοτερο ειναι πλεον οτι εφοσον η τεχνολογια εχει προχωρησει αοιστευτα κ τα μωρα μας (εκτος απο εξαιρεσεις) δεν διατρεχουν κινδυνο, τοτε η καθε μητερα θα πρεπει να φερνει στον κοσμο το αγγελουδι με οποιο τροπο εκεινη νιωθει καλυτερα, ειτε φυσιλογικα, ειτε με καισαρικη...κ στις 2 περιπτωσεις μπορει να υπαρξουν επιπλοκες...εγω επελεξα χωρις να υπαρχει λογοσ, την καισαρικη, ακουσα τα χιλιαμοιρια...θα πονας, δε θα μπορεις να σηκωνεις το παιδο σου, δε θα μπορεις να τον κρατας καλα για να θηλασεις, μεχρι κ οτι με την καισαρικη δεν εισαι μανα!!ΕΛΕΟΣ!!!!!ειχα κουραστει!πηγα με τελεια ψυχολογια, ημουνα ξυπνια κ αντικρισα σε 5 λεπτα το αγγελουδι μου!!!ουτε πονο καταλαβα, ουτε δυσκολια στο να θηλασω!ολα πηγαν θαυμασια κ μακαρι ολες αυτες οι μανουλες που γενουν φυσιλογικα κ ειναι καθετες κ "πυροβολουν τισ μανουλες με καισαρικη", να αγαπουν οσο αγαπω εγω τον αγγελο μου που δε θεωρουμαι για μερικες ΜΑΝΑ! Τα μικρα μας να ειναι καλα κ να ειμαστε κ εμεις καλα για να τα προσεχουμε μια ζωη! (ουφ!τα ειπα κ ξεθυμανα!!!)
ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΠΡΙΝ 5 ΜΗΝΕΣ.ΗΜΟΥΝ ΜΕ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ 26 ΩΡΕΣ ΑΛΛΑ ΔΙΑΣΤΟΛΗ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ!ΜΕΤΑ ΜΠΗΚΑ ΜΕ ΤΕΧΝΗΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΙΠΟΤΑ..ΑΡΑ ΛΟΓΩ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ ΕΞΕΛΙΞΕΩΣ ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ..ΟΜΩΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΟΤΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΛΕΟΝ ΠΑΝΕ ΓΙΑ Φ.Τ. ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ..ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΦΑΣΗ ΩΣ ΕΙΔΟΣ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!!!Α ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ ΕΞΕΛΙΣΣΟΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΤΟΜΕΑΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΞΩ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ?
Καλησπέρα σε όλες τις μανούλες. Με αφορμή το άρθρο για την καισαρική τομή θα ήθελα να μοιραστώ κι εγώ την εμπειρία μου γύρω από το θέμα. Πριν από 26 ημέρες γέννησα το πρώτο που παιδάκι. Πήγα στο μαιευτήριο με προγραμματισμένο ραντεβού με σκοπό την πρόκληση φυσιολογικού τοκετού.Ο λόγος που ο γιατρός μου συνέστησε την πρόκληση τοκετού (στην 39η εβδομάδα) ήταν γιατί ο μπεμπάκος ήταν μεγαλόσωμος΄και θεωρούσε πως θα ήταν αδύνατο να γεννήσω φυσιολογικά αν περιμέναμε έως την 40η εβδομάδα. Για καλή μου τύχη όταν έφτασα στο μαιευτήριο και ξεκήνησε η διαδικασία προετοιμασίας με ενημέρωσαν πως ήμουν ήδη σε τοκετό και ήχα και 2 εκατοστά διαστολή. Τι περισσότερο να θέλω, το μπεμπάκι μου ήταν τόσο συνεργάσιμο που αποφάσισε να έρθει σύμφωνα με το προγραμματισμένο ραντεβού!Μπήκα στην αίθουσα τοκετών με συνδέσανε με τον καρδιοτοκογράφο μου χορήγησαν και τον ορό οξυτοκίνης και το μόνο που είχα ήταν να περιμένω την εξέλιξη του τοκετού. Λίγο αργότερα ο γιατρός μου έσπασε τα νερά και ξεκίνησαν οι πόνοι.Όλα εξελίσσονταν μια χαρά, η διαστολή προχωρούσε κανονικά και σχετικά γοργά και οι πόνοι οξύνωνταν όλο και περισσότερο. Από τις 11.00μ.μ είχα διαστολή τελεία στις 10.00π.μ.Ξεκίνησα τις εξωθήσεις αλλά ο μικρούλης ήταν αρκετά ψηλά ακόμα κι έτσι έπρεπε να κάνω υπομονή και να περιμένω λίγο ακόμα.Μέχρι τις 16.00 έγω έσπρωχνα και σπάραζα στους πόνους (6 δόσεις επισκληριδίου) και ο μπέμπης πουθενά.Όσο εγώ έσπρωχνα τόσο αυτος τραβιώταν πίσω,όσο και να προσπαθούσε ο γιατρος να τον γυρίσει με το χέρι του ο μικρούλης τίποτα.Το αποτέλεσμα ήταν να καταλήξω σε καισαρική τομή μετά από 18 ώρες διότι το μωράκι είχε 3πλή περιτύλιξη του λώρου. Σας γράφω τόσες λεπτωμέρειες γιατί όταν τολμώ να ξεστομίσω ότι γέννησα με καισαρική τομή η αντιμετώπιση των άλλων γυναικών με κάνει να νιώθω τόσο μα τόσο άσχημα, ειδικά αυτο το "κρίμα,δεν τα κατάφερες ε?" , πραγματικα δεν το καταλαβαίνω. Δηλ. τι κάνει μια γυναίκα λιγότερο μάνα ή λιγότερο ικανή όταν γεννά με καισαρική τομή?Φυσικά εννοείται ότι κι εμένα με ενόχλησε που η εξέλιξη ήταν αυτή όχι όμως γιατί ήμουν ενάντια στην καισαρική,αλλά γιατί πέρασα τους πόνους του φυσιολογικού τοκετού και τελικά παρά την προσπάθεια τόσο του γιατρού όσο και την δική μου φτάσαμε στην καισαρική.Φυσικά το μόνο που μετράει είναι ότι έχω στην αγκαλιά μου το πανέμορφο πλασματάκι μου. Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας να χαίρεστε όλες τα μωράκια σας.
Σιγά να μη στεναχωρηθώ αν κάποια με κράζει για το αν γέννησα φυσιολογικά ή με καισαρική!!!! Δεν είμαστε καλά! Σημασία έχει ότι είμαι μάνα! Κι ας έχω την ωραία τιγρέ κοιλιά μου, κι ας έγινε το τατού μου από κλειδί του σολ μια αφηρημένη μουτζούρα... Το μόνο καλό είναι ότι δεν μπορώ να βρώ για κανέναν λόγω πού στο καλό είναι η τομή από την καισαρική αφού δε φαίνεται κάτι...Κι εγώ με καισαρική λοιπόν και so what?? Στο τέλος τέλος είμαστε όλες μαμάδες! Και οι γέννες καλώς ή κακώς γίνονται με 2 τρόπους! (ακόμα...!)
ουτε εγω μπορω να τη βρω!που ειναι η τομη οεο???χαχαχαχαχα!!!!
γεννησα με καισαρικη και ουτε μια φορα δεν σκεφτηκα οτι ειμαι λιγοτερο μαμα απο καποια αλλη μανουλα που γεννησε φυσιολογικα!!εννοειται οτι για κανονικα πηγαινα να γεννησω αλλα οταν το παιδι εχει τελειως λαθος θεση η καισαρικη ειναι η λυση για αποφυγη πολυ σοβαροτερων καταστασεων...ο γιατρος μου το τραβηξε οσο μπορουσε περισσοτερο χρονικα μηπως και μεγαλωνε η διαστολη μου(αλλα που αυτη ειχε κολλησει στο τεσσερα!!!) οι πονοι αρχισαν να γινονται ανυποφοροι αλλα ο μπεμπης ετσι οπως κατεβαινε δεν βοηθουσε καθολου την κατασταση ,οταν αρχισαν να πεφτουν και οι παλμοι του δεν υπηρχε αλλη λυση..2,5 χρονια τωρα ουτε που θυμαμαι τους πονους και ευχαριστως θα το ξαναεκανα..φυσιολογικα ή με καισαρικη το αποτελεσμα ειναι που μετραει..το μωρο που ερχεται στον κοσμο!!!!! ;)
Γέννησα το πρώτο μου παιδί φυσιολογικά, χωρίς επισκληρίδιο χωρίς τίποτα και το δεύτερο λόγο επιπλοκών με καισαρική. Ένα έχω να πω όσο με πόνεσε η καισαρική δεν με πόνεσε τίποτα άλλο. Όσες κατηγορούν τις γυναίκες που γεννούν με καισαρική ως φυγόπονες κάνουν μεγάλο λάθος. Η καισαρική δεν παύει να είναι μια μεγάλη επέμβαση και όσο πόνο δεν βιώνεις όσο γεννάς το βιώνεις και με το παραπάνω μετά. Συμφωνώ ότι στην Ελλάδα πολλές φορές οι γιατροί επηρεάζουν τις γυναίκες να γεννήσουν με αυτό το τρόπο για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, γτ η καισαρική είναι προγραμματισμένη, σε μισή ώρα ξεμπερδεύεις ενώ σε ένα φυσιολογικό τοκετό δεν ξέρεις τι μπορεί να αντιμετωπίσεις, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν είναι και λίγες οι περιπτώσεις που η καισαρική είναι απαραίτητη. Επίσης εκνευρίζομαι πάρα πολύ με όσους πιστεύουν ότι όσες γεννούν με καισαρική διαλέγουν τον εύκολο τρόπο. Έχοντας γεννήσει και με τους δύο τρόπους μπορώ να πω ότι οι πόνοι μετά την καισαρική δεν συγκρίνονται με τπτ. Στο δωμάτιο που γέννησα ήμασταν τρεις κοπέλες με καισαρική και ήρθε και μια από φυσιολογικό τοκετό. Και οι τρεις τη βλέπαμε και τη ζηλεύαμε. Ήμασταν ήδη τρεις μέρες εκεί όταν ήρθε η τέταρτη κοπέλα και ενώ εμείς βαστάγαμε την κοιλιά μας και δεν μπορούσαμε να κουνηθούμε, μας πήγαιναν οι άντρες μας κούτσα κούτσα στην τουαλέτα και το μόνο που μας επέτρεπαν να φάμε ήταν φρυγανια και τσάι, εκείνη περπατούσε από την επόμενη και έτρωγε μια χαρά και όταν έπαιρνε το μωράκι της δεν δαγκωνόταν από τους πόνους για να το σηκώσει. Όταν λοιπόν λένε δεν κατάλαβες πόνους, γέννησες με καισαρική ειλικρινά με πιάνουν τα νεύρα μου!!!!!
Την πρώτη φορά που πήγα να σηκωθώ από το κρεβάτι μετά την καισαρική, σχεδόν λιποθύμησα! Ο γιατρός μου είπε πως για να συνέλθω γρήγορα, πρέπει να σηκώνομαι συχνά και να περπατάω. Το άκουσε αυτό ο καλός μου και κάθε 45 λεπτά ήθελε να με σηκώνει να περπατάω. Τι δράμα, Να προσπαθώ να σταθώ και ο άντρας μου από πίσω να κρατάει τον ορό και τον καθετήρα (!!!) , να τρέχει το αίμα της λοχίας ποτάμι στα πόδια μου..... Αυτά στον γιο μου. Στην κόρη μου μου έδωσαν πολύ ισχυρά φάρμακα (όπως μου είπαν) για να μην πονάω και όντως δεν πονούσα, αλλά όταν άρχισα να έχω παραισθήσεις(!!!) ρώτησα τι είναι αυτό και μασημένα μου απάντησαν "οπιούχο διάλυμα με βάση τη μορφίνη" (!!!!!!!!!!!!). Ζήτησα να μου το σταματήσουν κι ας πονάω. Μετά με πονουσε ΦΡΙΚΤΑ η πλάτη μου και ο γιατρός είπε πως κατά τη διάρκεια της καισαρικής παγιδεύτηκε αέρας μέσα στο σώμα μου (;;;;;;;;;;;) και χτυπάει κάποιο νεύρο, γι' αυτό πονάω. Μου έκαναν ενέσεις voltaren για να περάσει. Τόσο εύκολες και ανώδυνες καταστάσεις πέρασα με τις δύο καισαρικές.
Κι εγώ όπως πολλές γυναίκες ήθελα να γεννήσω φυσιολογικά....Και δεν μπορώ να πω το προσπάθησα μεχρι την τελευταία στιγμή να που όμως δεν τα κατάφερα κι έτσι χρειάστηκε η καισαρική τομή...Ο μπεμπούκος μου είχε στεγνώσει εντελώς από υγρά μιας και μου σπάσαν τα νερά και για 16 ώρες δεν είχα ούτε ένα σημάδι για τοκετο (ακόμη και με ορούς)...Δεν νιώθω καθόλου άσχημα το μόνο που ήθελα ήταν να είναι καλά το ζουζουνάκι μου και νιώθω πολύ περήφανη κι ας ταλαιπωρήθηκα πολύ (μιας και δεν είχα κάποια βοηθεια εκτός απο τον ανδρα μου)...Ελπίζω στο επόμενο απιδάκι μας να τα καταφέρω φυσιολογικά αλλά κι αν δεν γίνει δεν με απασχολεί πλέον καθόλου....
kiegw me kaisarikh gennisa k d zoristeike katholou to mikro m k me kaisarikh gennaw k deka paidia shkwthika thn idia mera k thn 4 mera d ponousa katholou!!
ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΒΓΑΙΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΖΩ ΤΙΣ ΑΝΑΧΡΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΥΛ" ΑΜΑ ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΔΕΝ ΝΙΩΘΕΙΣ ΜΑΝΑ" ΚΛΠ ΚΛΠ...ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΛΟΓΩ ΜΥΩΠΙΑΣ. ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΙΣΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΩ... ΜΠΟΡΕΙ ΝΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΟΧΙ....Η ΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΒΓΗΚΕ ΑΤΣΑΛΑΚΩΤΟ, ΧΩΡΙΣ ΒΕΝΤΟΥΖΕΣ, ΖΟΡΙ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΝΑ.ΝΑΙ ΕΧΩ ΜΙΑ ΤΟΜΗ, ΕΝΑ ΣΑΜΑΡΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ. ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ??? ΜΑΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΣΙΛΟΥΕΤΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΕΤΟΙΑ. ΝΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΟΜΨΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΒΑΛΩ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ...ΚΑΙ ΦΛΕΓΜΟΝΗ ΕΠΑΘΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ. ΠΕΡΑΣΕ ΟΜΩΣ... ΑΣ ΜΗΝ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΜΑΝΑ ΓΙΝΕΣΑΙ ΑΦΟΥ ΕΡΘΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ... ΔΗΆΔΗ ΑΝ ΓΕΝΝΟΥΣΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΙΟΜΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ???????? ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΥΤΗ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΗ...
Προφανως και κανεις δεν δικαιουται να κοιτα μια γυναικα υποτιμητικα επειδη γεννησε με καισαρικη, ακομα και αν δεν οφειλετο σε επιπλοκη, αλλα σε φοβο της για το φυσιολογικο τοκετο. Το απαραδεκτο και ανηθικο, αλλα και ιατρικως επικινδυνο ομως ειναι να παρουσιαζεται η καισαρικη ως απλα αλλος ενας τροπος τοκετου (ειναι εγχειριση με ο,τι αυτο σημαινει για τη γυναικα), να παραπλανωνται χιλιαδες γυναικες απο γιατρους οτι δηθεν εχουν καποιο προβλημα που καθιστα την καισαρικη υποχρεωτικη (αληθεια περιεργο δεν ειναι το 50% των τοκετων στην ελλαδα να ειναι με καισαρικη ενω το αντιστοιχο ποσο στο στην αγγλια ειναι μολις 20% ?). Ας ελεγαν λοιπον την αληθεια στις γυναικες οι γιατροι, οτι δηλ η καισαρικη ειναι απαραιτητη και σωτηρια μονο σε ενα 15%, ας εξηγουσαν σωστα ποιες ειναι οι τυχον παρενεργειες για τη μητερα και το μωρο και τοτε να μιλουσαμε για πραγματικα ελευθερη επιλογη και για ενδεδειγμενη ιατρικη πρακτικη. Στην εποχη μας, ακριβως επειδη υπαρχουν ολα τα τεχνικα μεσα και δεν κινδυνευουμε οπως αλλες εποχες να πεθαινουν μωρα ή μητερες λογω επιπλοκης στον τοκετο, θα επρεπε να ειναι ακομα μικροτερο το ποσοστο καισαρικης, αφου υπαρχουν ολα τα μεσα γιανα ελεγχεται συνεχως η κατασταση. Αλλα πραγματι "ποιος ξεγενναει χριστουγεννιατικα"... Το να λεμε λοιπον οτι και εμεις πρεπει να ενημερωνομαστε ειναι αληθεια και σωστο, αλλα καλως η κακως δεν εχουν ολες οι γυναικες ανα την επικρατεια ουτε τη μορφωση, ουτε τη δυνατοτητα προσβασης και ενημερωσης, με αποτελεσμα να ειναι θυματα του καθε γιατρου που θελοντας να μη χανει το χρονο του εφευρισκει καποιον λογο (συνηθως με ενα τρομακτικο ονομα κιολας) και την οδηγει στο χειρουργειο. Μετα βεβαια αναλαμβανει και ενας παιδιατρος, που σιγα μην κατσει να μαθει περι θηλασμου κλπ και να απανταει σε ενα καρο ερωτησεις, οποτε την πειθει οτι καμμια αναγκη για θηλασμο δεν υπαρχει, αφου το ξενο ειναι το ιδιο καλο, μη σου πω και πιο θρεπτικο. Αν λοιπον θελεις και επιλεγεις, με γεια σου με χαρα σου, κανεις δε δικαιουται να σε κρινει, αλλα δε νομιζω οτι μπορουμε να συζηταμε για ελευθερη επιλογη οταν δεν εχουμε ιατρικες γνωσεις και καποιος που της εχει μας λεει ψεμματα.
Eμένα άλλη είναι η απορία μου...μια γυναίκα που γέννησε με καισαρική(δεν λέμε ονόματα!) είναι απαραίτητο στο επόμενο παιδάκι να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο??? Είχα ακούσει ότι γίνεται μετά από κάποιο χρονικό διάστημα να γεννήσεις φυσιολογικά..
Ολίβια καλά τα λες κορίτσι μου!!!!Εγώ αν και γέννησα φυσιολογικά πιστεύω πως σημασία δεν έχει πώς έφερες (φυσιολογικά ή με καισαρική) στον κόσμο μια ζωούλα αλλά ότι έφερες στο κόσμο αυτήν την ζωούλα!!!
Καλησπέρα είμαι 24 και εχω δίδυμα κοριτσάκια 1χρ. Ο γιατρός μου μου έλεγε ότι θα γέννηση φυσιολογικά όμως στον 5 έμαθα ότι εχω σύνδρομο υποκλοπής διδύμων(twin to twin transfusion),πηγα στο λονδίνο και έκανα laser για διαχωρισμό πλακούντα.είχα 30% πιθανότητες να ζήσουν και τα 2 ,30% το ένα με 50% πιθανότητες να έχει διανοητικά προβλήματα, Και 30% κανένα.γαμασ νωρισ με καισαρική και βοηθησε πολύ τα κοριτσάκια μ.δε νομίζω ότι είναι κακό αν είναι ανάγκη.άλλωστε μίλησε με το γιατρό μου και μπορώ να κάνω μια φυσιολογική γεννα
Κι εγώ γέννησα με καισαρική λόγω ισχυακής προβολής..κι εγώ περίμενα πώς και πώς να βιώσω κανονική γέννα..δεν πειράζει όμως- το θέμα είναι που βγήκε καλά η μικρή μου! Και απ'ότι βλέπω από τα σχόλια οι περισσότερες μανούλες έκαναν καισαρική γιατί υπήρχε κάποιο πρόβλημα. Νομίζω ότι πρέπει να προωθήσουμε την σωστή ενημέρωση και να μην βιαζόμαστε για συμπεράσματα και χαρακτηρισμούς. Και αν δηλαδή, μία κοπέλα φοβάται τον πόνο και διαλέξει καισαρική από την αρχή, τι έγινε? Θα την πυροβολήσουμε? Ας μην έχουμε προκαταλήψεις και ας πούμε σε φίλες και γνωστές μας να ενημερωθούν και να επιλέξουν συνειδητά αυτό που είναι καλύτερο για το μωρό τους. Αυτα! Γλυκούς Χαιρετισμούς!
ποιος ανοητος ανθρωπος μπορει να πει ετσι αβιαστα οτι μια γυναικα δεν γινεται μητερα οταν δεν γεννησει φυσιολογικα??? τι ειναι η μητροτητα αραγε κουμπι που πατιεται μονο στην διαστολη της μητρας??? μανουλα ειναι εκεινη που η καρδια της ραγιζει στην σκεψη κ μονο οτι το παιδι της μπορει να παθει κατι ,που κυλουν δακρυα στο προσωπο της οταν ακουει το κλαμα του μωρου της απο χαρα, που ζει, επειδη αναπνεει γεματη υγεια εκεινο,που το βλεπει να χαμογελαει σκεπτομενη χριστε μου τωρα μπορω να πεθανω ευτιχισμενη...μανουλα ισως ειμαι κ εγω που ημουν 14 ημερες λεχωνα με τα ραμματα ανοιχτα κλεισμενη σε ενα δωματιο του ωνασειου να κοιταζω το μικρο μου που ειχε κανει ηδη την πρωτη εγχειρηση ανοιχτης καρδιας παραμεριζοντας τον σωματικο πονο , .που δεν με ενοχλουσε αν ηταν ημερα η νυχτα αν ημουν αυπνη η νηστικη ...εκει διπλα του ..ευχαριστω τον θεο που δεν τρελαθηκα....ειμαι μητερα ...κ δεν εχει σημασια που δεν γεννησα με φυσιολογικο τοκετο....πολλες εχουν γεννησει ετσι αλλα δεν ειναι ολες..συγνωμη δεν θελω να προσβαλω καμια..
Καλημέρα, το βασικό όπως λέτε είναι να γεννηθεί το μωρό υγιές τελεία και παύλα. Εγώ γέννησα και τα δύο μου παιδιά με καισαρική το πρώτο στην 37η εβδομάδα λόγω προεκλαμψίας, και το προσπάθησα να γεννήσω φυσιολογικά μένοντας στο νοσοκομείο 1 εβδομάδα προσπαθώντας να ρυθμίσουμε την πίεση, και το δεύτερο π΄΄αλισ την 37η λόγω πρόσφυσης του πλακούντα στην ουροροδόχο κύστη, μου έκανε αιμοραγία έμεινα στο νοσοκομείο 17 ημέρες πριν γεννήσω βγήκα και ξαναμπήκα με αιμοραγία για μία μέρα και μου το πήρε με καισαρική. Στο πρώτο το μωρό γεννήθηκε και χρειάστηκε να του κάνουν τεχνητή αναπνοή για να αναπνέυσει,(να σας σημειώσω ότι η πρώτη μου κύηση ήταν δίδυμη και το ένα το έιχαμε χάσει στην 8η εβδομαδα, το οποία αφαίρεσαν στην γέννα, το δεύτερο μωρό μου, γεννήθηκε μια χαρά αλλά εγώ κινδύνεψα λόγω της αιμοραγίας, κόντεψα να χάσω την μήτρα μου, όχι ότι με ένοιαζε εφόσον το μωρό ήταν καλά,μπήκα στισ 5 το απόγευμα στο χειρουργίο και βγήκα στις 2 τα ξημερώματα με αιματοκρίτη 23.... Καταλήγοντας ήμουν και είμαι φανατικά υπέρ του φυσιολογικού τοκετού, βίωσα την καταθλιψη και μετα τις δυο γέννες μου, τώρα είμαι καλά και φυσικά ΔΟΞΑΖΩ το θεό που έσωσαν εμένα και τα παιδιά μου οι γιατροί που βρέθηκα στα χέρια τους. Η αποθεραπεία και στις δύο γέννες ήταν δύσκολη και πολύ μα πολύ επίπονη, για αυτό και νευριάζω με τισ γυναίκες που θέλουν καισαρική για να μην πονέσουν. Ο κάθε οργανισμός είναι ξεχωριστός, η κάθε γέννα έιναι ξεχωριστή και εγώ τελικά κατέληξα στο συμπέρασμα ότι μπαίνοντας στο νοσοκομείο για να γεννήσουμε πρέπει να εμπιστευόμσατε 100% τον γιατρό μας και τισ επιλογές που κάνει για εμάς, αν δεν το κάνουμε επιβαρύνουμε την υγεία μας και ψυχολογικά και σωματικά, και πρέπει να δεχτούμε πια ότι υπάρχουν καισαρικές που πρέπει να γίνουν και κάποιεσ απλά που δεν πρέπει αλλά αποφασίζονται για άλλους λόγους εκτός από τους πιθανούς κινδύνους που τις επιβάλλουν. Για αυτό λοιπόν ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΊΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ εκτός από τους γονιούς και τους γιατρούς που παίρνουν επιπολαιες αποφάσεις... Καλή συνέχεια
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΓΙΑΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΧΑΜΟΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ.ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑΚΑ.ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ.ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΝΟΙΑΖΕ ΗΤΑΝ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΛΑ,ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΟ Κ ΜΕΤΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ Κ ΕΓΩ ΚΑΛΑ.ΘΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ Κ ΕΓΩ ΘΑ ΦΩΝΑΖΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΚΙΣΡΙΚΗ ΑΛΛΑ ΘΕΛΩ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ?Ε ΤΟΤΕ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΤΡΕΛΗ ΓΙΑ ΤΑ ΣΙΔΕΡΑ.ΟΠΩΣ Κ ΝΑ ΕΝΝΗΣΕΙ Η ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ.ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΗΤΟ ΜΩΡΟ Κ Η ΜΑΜΑ ΚΑΛΑ.Κ Ο ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ Κ Η ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΚΡΥΒΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ.ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΞΑΝΑ ΕΓΡΑΨΑ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΚΑΛΑ ΤΟ ΜΩΡΟ Κ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ Κ Η ΜΑΜΑ.
Καλημέρα. Γέννησα με καισαρική και δεν ήταν καν επιλογή για μένα.. Έγκυος στον 3 μήνα, λίγο πρίν την προγραμματισμένη αυχενική διαφάνεια και με δύο γυναικολόγους, έμαθα πως δεν είχα ένα "μεγάλο" μωρό αλλά δύο και μάλιστα μονοχωριακά μονοαμνιοτικά (γι' αυτούς που δεν γνωρίζουν, χωρίς μεμβράνη μεταξύ τους, όπου η διάσχιση του κυττάρου έγινε στο παρά πέντε- η επόμενη κατάσταση είναι τα σιαμαία..). Η εγκυμοσύνες αυτές έχουν κάποια τραγικά στατιστικά. Περνώντας λοιπόν 8,5 μήνες σκεφτόμενη οτι μπορεί και να μην γεννηθούν, το τελευταίο που με ένοιαζε ήταν αν θα γεννούσα "φυσιολογικά". Εγώ λοιπόν ΓΕΝΝΗΣΑ και αυτό μόνο έχει σημασία. Κρατώντας τα συναισθήματά μου γι όλο το διάστημα της εγκυμοσύνης μου, όταν τις είδα έκλαιγα ασταμάτητα και δεν αισθάνθηκα "λίγη" ΠΟΤΕ.
κ γω γεννησα με καισαρικη λογω προβληματων του πλακουντα κ γενικα εζησα μια πολυ επικυνδινη εγκυμοσυνη!!!κ για να ειμαι ειλικρηνεις ενιωθα αχρηστη που δεν θα εφερνα το παιδι μου φυσιολογικα κ μαλιστα στο ελληνιδες μαμαδες ειχε ανοικτει μια τετοια συζητηση κ το ειχα ανφερει το ποσο ασχημα ενιωθα που ακομα κ να γεννησω δεν μπορουσα να κανω φυσιολογικα κ θυμαμαι οτι η ολιβια μου ειχε πει πραγματα που ενιωσα λιγο καλυτερα!ακομα κ τωρα αν μπορουσα να το αλλαζα αυτο θα το εκανα αν φυσικα δεν κινδυνευε το απιδι μου!!δεν ξερω αν θα κανω αλλο παιδι μιας που στις εποχες που ζουμε ειναι λιγο δυσκολο αλλα το εχω πλεον απωθημενο!!!δεν καταλαβαινω γιατι υπαρχουν γυναικες που φοβουνται να γεννησουν φυσιολογικα η κυνηγουν μια ημερομηνια για να γεννησουν συμφωνα με το προγραμμα τουςκ δεν καταλαβαινω επισης ακομα γιατι συναινουν κ οι γιατροι !!δεν ξερω αν ειμαι επηρρεασμενη απο την δικη μου γεννα αλλα ακομα νιωθω ασχημα που δεν μπορεσα να ζησω την φυσιολογικη διαδικασια του τοκετου
Το ξεπερασα το θεμα με την καισαρικη...εκανα και θα ξανακανω για το δευτερο..ε και? θα μπορουσαν να υπαρχουν χιλια αλλα προβληματα με τα οποια να υπαρχει πραγματικος λογος στεναχωριας...ρωτηστε τις μαμαδες που ξημεροβραδιαζονται στα νοσοκομεια για τα παιδια τους με σοβαρα προβληματα υγειας...
Καλημέρα και από εμένα. Και εγώ γέννησα με καισαρική και επισκληρίδιο. Εχω εγώ ένα πρόβλημα με τα μάτια μου αλλά και το μωρό μου είχε τυλιχτεί 2 φορές με τον λώρο οπότε ήταν σίγουρο ότι θα γεννήσω με καισαρική. Η διαδικασία ήταν ταχύτατη, είδα το μωρό μου αμέσως, τον φίλησα και είδα όλες τις διαδικασίες με τον παιδίατρο. Σε μισή ώρα είχα βγει από το χειρουργείο και ήμουν στην αίθουσα παρακολούθησης. Δεν πόνεσα καθόλου γιατί και τις 4 μερες μου έδιναν παυσίπονα. Σηκώθηκα την ίδια ημέρα και γενικά έκανα τα πάντα απλά με λίγο πιο αργούς ρυθμούς. Και φυσικά είμαι δεμένη με το παιδάκι μου και φυσικά δεν νιώθω τύψεις και ενοχές για την καισαρική. Σκοπός και στόχος μου ήταν να γεννήσω ένα μωρό και να είμαστε και οι δυο γεροί και δυνατοί!!!!!
Συγχαρητήρια για το άρθρο!! Ναι λοιπόν και εγώ γέννησα με καισαρική αν και από την πρώτη στιγμή ξεκαθάρισα στο γιατρό μου ότι ήθελα Φυσιολογικό τοκετό. Μπήκα προγραμματισμένα στο νοσοκομείο. Με Λίγα λόγια θα σας πω ότι επί 8 ώρες είχα οδύνες με διαστολή 0. Ο μικρούλης μου έχανε σφυγμούς και η επισκληρίδιος δεν με έπιασε... έτσι αποφασίσαμε με τον σύζυγο να γεννήσω με καισαρική και ολική νάρκωση. Το παιδάκι γεννήθηκε 4000 κιλά και η μαία αργότερα μου είπε οτι δεν υπήρχε περίπτωση τόσο μεγάλο παιδί να βγεί από την λεκάνη μου. Επι μερες ένιωθα τύψεις που δεν κατάφερα να γεννήσω φυσιολογικά. Οταν πήγα για την τυπικη εξεταση μετα απο 40 μερες στο γιατρο και το συζητησαμε μου ειπε να μην νιωθω ασχημα γιατι εφερα στον κοσμο ενα υγιές παιδί, οτι 9 μηνες εκανα πολυ καλη δουλεια και οτι πρέπει να τη συνεχίσω για να τον μεγαλώσω σωστά. Άλλωστε τη συγκεκριμένη στιγμή κατω απο τις συνθήκες που επικρατούσαν πήραμε τη σωστή απόφαση. Σκοπός του ηταν να γεννηθει ένα ζωηρό παιδάκι και οχι ένα παιδί εξαντλημένο και μαλθακο. Ολη αυτή η συζήτηση με ηρέμησε και τώρα πλέον δεν σκέφτομαι τη διαδικασία της γέννας αλλά μονο το γεγονός ότι γεννήθηκε το αγγελούδι μου!!!
Halleluyah! Ολίβια, να αγιάσει ο στόμας σου! Σας μιλάει μαμά που οδηγήθηκε στην καισαρική στην 39η βδομάδα της κύησης και με σπασμένα νερά...12 ώρες διαστολή 2 και ευτυχώς με επισκληρίδιο γιατί αλλιώς δεν θα την πάλευα...ακόμη δεν έχω καταλήξει αν η καισαρική μου ήταν ενδεδειγμένη καθόσον μετά την γέννα, έκοψα κάθε επαφή με τον γιατρό μου λόγω παραπόνων...αυτό που με έκανε να το αποφασίσω ήταν οι πεσμένοι παλμοί του μωρού μου και η καταρακωμένη ψυχολογία μου μιας και μαία, γιατρός ήταν εξαφανιζόλ και άντρας εκτός αίθουσας ωδινών με λιποθυμικό επεισόδιο..(χαχα άντρες σου λέει μετά)..η εμπειρία της καισαρικής ήταν λιγουλάκι απόκοσμη μιας και ένιωσα να μου ξεριζώνουν τα σωθικά...όταν όμως είδα την μπουμπού μου ροδαλή και "ατσαλάκωτη" είπα χαλάλι που γεννήθηκε γερό το παιδί μου...μετά ταλαιπωρήθηκα πολύ καθόσον "άνοιξε¨ράμμα της καισαρικής και έκανε απόστημα με αποτέλεσμα να βρεθώ με αγωγή με αντιβιωτικά, πλύσεις με οξυζενέ και betadin (αουτς!) και τον κίνδυνο νέας διάνοιξης της τομής...με λίγα λόγια η όλη ταλαιπωρία μου δημιούργησε απίστευτο μετατραυματικό σοκ και ποικίλα ορθοπεδικά προβλήματο οποίο διαγνώστηκε 7 μήνες μετά σε επίσκεψη μου σε οστεοπαθητικό της Αγγλίας. Σε αισθητικό επίπεδο, έχω και γω ένα μαχαιρο-σκεμπέ μόνιμο να μου θυμίζει την όλη διαδικασία ο οποίος έχει στείλει όλα τα κοντά και εφαρμοστά μπλουζάκια μου..στον Κεάδα! Αλλά και πάλι και μετά από όλα αυτά και πάλι θα πω χαλάλι...αυτό που έχει αλλάξει από το τότε στο σήμερα, είναι η διάθεση μου να ενημερωθώ και να ενημερώσω και τους οικείους μου για την όλη διαδικασία της επέμβασης χωρίς να "χρυσώνω" χάπια αλλά και χωρίς δράκους και κινδυνολογίες...ακόμη και η πιο απλή επέμβαση ρουτίνας ενέχει ρίσκο αλλά όταν κρίνεται επιβεβλημένη, πρέπει να γίνεται. Αν και δεν έχω μπει ακόμη στην διαδικασία 2ου παιδιού, φλερτάρω έντονα με την σκέψη του vbac και ακόμη εντονότερα με την σκέψη του να το γεννήσω στην Αγγλία...είμαι σε συνεχή επαφή και με την μαμαδοφίλη Ρένα, την "γκουρού" του τοκετού και αναμένω νεότερα...είδωμεν λοιπόν...εν τέλει συμφωνώ, ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΊΤΕ ΤΙΣ ΚΑΙΣΑΡΙΚΕΣ και κυρίως ΜΗΝ ΑΥΤΟΜΑΣΤΙΓΩΝΕΣΤΕ...το αποτέλεσμα μετράει!
Ειμαι στον 7ο μηνα της εγκυμοσυνης..ευτυχως ολα ειναι καλα κ ειμαι στο ποδι..Παω για φυσιολογικο τοκετο μιασ κ η κορη μου απο τον 4ο μηνα εχει κεφαλικη προβολη ειναι χαμηλα κ ευτυχως δε με δημιοθργει καποιο προβλημα..παρολα αυτα οταν ερθει η ωρα του τοκετου k υπαρξει προβλημα φυσικα κ εννοειται χωρισ δευτεη σκεψη θα μπω για καισαρικη...δεν το σκεφτομαι ακομα διοτι σιχαινομαι τα τρυπηματα κ ολα τα σχετικα κ παντα την παλευα με τον πονο..ολοι με ελεγαν μπραβο αντοχες κοπελα μου κ στη γεννα δε θα φοβηθεις..δεν ειμαι υπερ οzτε κατα ειτε του φυσιολογικου ειτε της καισαρικης..ειμαι υπερ της σωστης ενημερωσης απο το γιατρο κ υπερ του οτι ειναι καλυτερο κ για την μητερα κ για τον νεογεννητο της...ξερω πολλες μανουλες που τις βαλαν για καισαρικη οι γιατροι τους χωρις ιδιαιτερο λογο μονο κ μονο για τα λεφτα κ για να τελιωνουν την δουλεια τους...ξερω προσφατη μανουλα που πηγαινε για φυσιολογικο αλλα το μωρο ειχε ταλαιπωρηθει κ επρεπε να γινει καισαρικη...Οποτε κοριτσια οτι κ να επιλεξετε κανετε το σωστα κ φυσικα παντα με πληρη ενημερωση ειτε απο το γιατρο σας ειτε απο παντου οπως ιντερνετ, αλλες μανουλες, εκπομπες ιατρικου περιεχομενου κτλ..Σκοπος ειναι γερα παιδια κ γερες μανουλες..Δεν εχει ουσια να μαλωνουμε για το ποια ειναι η καλυτερη μεθοδος..Κ οι δυο σωστες ειναι..απλα επιλεγουμε προσεκτικοτερα για το καλο του μωρου μας. κ για εμας..Υγεια πανω απο ολα...
Παλεψα τοσο για να μεινω εγκυος, περασα τοοσα πολλα και στη τελευταια εξωσωματικη τα καταφερα. Και απο τα αυτια να το εβγαζαν, το μονο που με ενοιαζε ηταν να ειναι γερο και τιποτα αλλο. Αυτο μετραει. Δεν με κανει λιγοτερο "καλη μανουλα" η καισαρικη , οχι οταν αυτο το μωρο προσπαθησα να το φερω στο κοσμο με νυχια κ με δοντια!
Τους πονους που περασα δεν μπορω να τους ξεχασω, ουτε και θελω!! Τι μου ειχαν πει καθε 5 λεπτα, καθε 4 κλπ.... Αυτο που ειχα εγω ηταν συνεχομενος απο τις 8 το πρωι... Φαληρο - Μαρουσι σε λιγοτερο απο 20 λεπτα, μεσω κεντρου, σε ωρα αιχμης! Κινηματογραφικα εντελως, κορνες, αλαρμ να κανουν ολοι στην ακρη για να περασουμε (εκτος απο 2 αυτοκινητα σε ολη την διαδρομη-και ειχαν και οι 2 το σηματακι των γιατρων γκρρρρρρ!!!) Εφτασα με διαστολη 4 στο μαιευτηριο και σε μια ωρα ειχα τελεια διαστολη και μια επισκληριδιο που με εκανε πολυ ευτυχισμενη!!! Ειχε εμπεδωθει κι ο μικρος κι αναρωτιωμουν τι περιμεναμε, αλλα κατι δεν πηγαινε καλα. Το ενιωσα πριν απο τον γιατρο μου, αλλα δεν ειπα τιποτα. Να θελω να σπρωξω και να μην με αφηνει. Να νιωθω τον μικρο πολυ πολυ χαμηλα στην πυελο, ετοιμο να βγει κι ομως ηταν εκει πολυ ωρα. Νομιζα οτι θα σκασω! Χανουμε παλμους, με γυρνανε πλευρο, ολα καλα. Στο 5λεπτο παλι τα ιδια. Περιμενε ο γιατρος μου γιατι τον ειχα πρηξει ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ. ΑΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΒΑΛΕΙΣ ΜΑΧΑΙΡΙ ΘΑ ΣΕ ΓΔΑΡΩ! (ειχα διαβασει πολλες μπουρδες, μα παρα πολλες!) Ε την τριτη φορα τον χασαμε για τα καλα τον μικρο κι εκει χτυπησε το καμπανακι μου! Δεν γινεται να σε κρατησω αλλο μου ειπε και φυγαμε στο χειρουργιο. Σε 15 λεπτα τον ειχε βγαλει. "Να σου ζησει ο στρατηγος", μου ειπε. Ειχε τον λωρο κατα μηκος στο κορμακι του! Κι εκεινη την ωρα ημουν τοσο ευτυχισμενη! Ολα ειχαν παει καλα! Εκλαψε σαν γατι και μου τον εφεραν στον ωμο να τον δω. Ενα μονο πραγμα με πειραξε: Που ηταν τα χερια μου δεμενα και δεν τον πηρα αγκαλια επιτοπου. Μονο αυτο. Κατα τα αλλα στην αρχη δεν μου αρεσε που εφτασα στην πηγη και νερο δεν ηπια. Γιατι?????? Αναρωτιομουνα! Τωρα πια το εχω ξεπερασει γιατι ξερω πως ημουν επηρεασμενη απο κατι μπουρδες που ειχα διαβασει (οπως αυτα που διαβαζουμε κατα καιρους, "γεννησα φυσιολογικα, ειμαι καλυτερη μανα" πιφφφφφ!!!) Ουτε κοιλιτσα μου εμεινε ουτε τιποτα. Μια ομορφη τομη μονο, που μου θυμιζει οτι απο εκει σωθηκε το μωρακι μου! Ακομα το παλευω πολλες φορες μεσα μου, αλλα ερχεται η λογικη να με προσγειωσει και να μου υπενθυμισει οτι εκανα το καλυτερο δυνατο! ΑΛΛΩΣΤΕ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΟΥΝ ΓΕΡΑ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ, Ο ΤΡΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ!!
Ξεχασα να σας πω οτι οταν τον ειδα κανονικα στο δωματιο, τρομαξα λιγο γιατι ηταν... αυγουλοκεφαλος!!! Ειχε πιεστει στον τραχηλο πολυ ωρα το μικρο μου και φαινοταν στο κεφαλακι του!! Παει λεω το παιδι μου, πως ειναι ετσι??? Κοιταζα τον αντρα μου και του ελεγα "Πες αληθεια, απο ποιον γαλαξια εισαι?????" Μεχρι να μου εξηγησουν κοντεψα να μεινω χαχαχα!!! Ευτυχως μετα απο 3-4 μερες, δεν φαινοταν πια για εξωγηινος!!!
Έχω ξαναπεί εδώ τους λόγους που έκανα καισαρική τομή. Ούτε για μια στιγμή δεν ένιωσα άσχημα γι' αυτό. Μην σας πω πως ένιωσα ανακούφιση, όταν μου είπαν ότι θα μου κάνουν καισαρική, γιατί πλέον ήμουν στις 42 εβδομάδες, χωρίς αμνιακό υγρό (είχε αποροφηθεί όλο και το μωρό είχε αρχίσει να παθαίνει αφυδάτωση) και μετά από ένα 24ωρο με τεχνητούς πόνους (που εγώ δεν πόνεσα καθόλου, συσπάσεις μηδέν, διαστολή μηδέν). Βέβαια, ήμουν τυχερή γιατί με την επισκληρίδιο είδα το μωρό μου αμέσως μόλις γεννήθηκε, άκουσα το κλάμα του και έκλαψα κι εγώ. Τώρα ο γιος μου είναι 7,5 ετών και η κόρη μου (παιδί.... καισαρικής και αυτή) 4,5 ετών. Μερικές φορές κοιτάζω την τομή (ελάχιστο σημάδι) και χαμογελάω. Μου θυμίζει εκείνες τις πρώτες στιγμές. Καθόλου δεν με ένοιαξε που τα παιδιά μου γεννήθηκαν με καισαρική τομή. ΜΑ ΚΑΘΟΛΟΥ!!!
Καλημέρα κι από μένα! κ'εγώ φυσιολογικό ήθελα, αλλά τα πράγματα ήρθαν αλλιώς! ενώ ήμουν ήδη στην 41 εβδομάδα, ο ιατρός μου είπε να μπω στο μαιευτήριο να προκαλέσουμε τοκετό. Είναι κατά των καισαρικών αν δεν είναι υποχρεωτικό. Ενώ η μέρα ήταν Κυριακή, περίμενε από τις 8.00 το πρωί έως τις 3 το μεσημέρι με 3 δόσεις ωκυτοκίνη μπας και μου έρθουν οι συσπάσεις. αλλά εγώ τίποτα, αδράνεια την μήτρας, καμία ένδειξη! τίποτα! μου λέει λοιπόν: το παιδί δεν πρόκειται να βγει από μόνο του! και τελικά πάμε για καισαρική. ευτυχώς, διότι τελικά είχε το κεφαλάκι του γυρισμένο προς τα πίσω και ο ομφάλιος λώρος τυλιγμένος στο λαιμό του, όποτε δύσκολα θα έβγαινε "φυσιολογικά". το φυσιολογικά σε εισαγωγικά, γιατί τι σημαίνει αυτό ακριβώς?? όταν στο φυσιολογικό μπορεί να σου προκαλέσουν πόνους, να σε ανοίξουν, να κάνεις επισκλειρίδιο, ... και πάλι φυσιολογικό θα το πουν! Στο δεύτερο, 2,5 χρόνια μετά, ρώτησα τον ίδιο ιατρό (εξαιρετικός άνθρωπος, στο Έλενα) αν γίνεται να γεννήσω χωρίς καισαρική αν όλα πάνε καλά. Μου εξήγησε πως 3 φορές έχασε το μωρό και κόντεψε να χάσει τη μάνα, από επιπλοκές σε τέτοιες περιπτώσεις. Και έτσι δεν ήθελε να το διακινδυνεύσει. Μου είπε κιόλας το εξή: άλλοι κάνουν καισαρική γιατί τους βολεύει, δεν θα κάνουμε εδώ που υπάρχει λόγος; κ'εγώ τον άκουσα, και καλά έκανα πιστεύω, διότι δεν μπορούσα, όντας ήδη μαμά, να σκεφτώ το ενδεχόμενο να πάθει κάτι το μωράκι μου, κ'εγώ κάτι κακό από την επιλογή μου. έχω άλλο παιδάκι που με χρειάζεται! Το μόνο που μετανιώνω, είναι πως στο πρώτα έκανα ραχιαία αναισθησία και έτσι είδα το μωρό μόλις βγήκε, πράγμα που δεν έγινε στο δεύτερο, λόγω ελλείψεων στο μαιευτήριο (δεν είχαν βελόνες για ραχιαία !!??. και αυτό μόνο μετανιώνω στο 2ο, διότι ήθελα πολύ να είμαι ξύπνια τη στιγμή της γέννησης του παιδιού μου. Εν κατακλείδι … Ε ναι λοιπόν, δεν έζησα το τρέξιμο στο μαιευτήριο με πόνους, το σπάσιμο των νερών, αλλά έχω δύο πανέμορφα αγοράκια που λατρεύω και με τα οποία είμαι πάρα πολύ δεμένη, και αυτά με μένα!! δεν αλλάζει τίποτα στο αποτέλεσμα. γι αυτό μην έχετε τύψεις, δεν υπάρχει λόγος! όλες μανούλες είμαστε!!
K EGW ME KAISARIKI GENNISA GIATI HTAN XAMHLA O PLAKOUNTAS MOU AN GENNOUSA FUSIOLOGIKA KAI PATHAINE APOKOLISEI THA EIXAME DRAMATA.DEN EXW PROVLIMA ME TO PWS GENNISA ALITHEIA OUTE ME ENDIAFEREI TI LENE OI ALLOI.TO THEMA DEN EINAI PWS THA GENNISEIS ALLA NA VGEI TO MWRO SOU IGIESTATA K PANW APO OLO ZWNTANO OLO TA ALLA TA THEORO VLAKIES GT MAMADES EIMASTE OLES KAI PAIDIA MEGALVNOUME.EIMAI 22 XR. K H MIKRI M ANTRIANA THA KLEISEI TO NOEMVRI TA 2 K EIMAI POLU XAROUMENI POU EIMAI NEA MAMA,
Here we go again... grrr Κορίτσια βαρέθηκα αυτό που γίνεται με όλα. Δε χρειαζόμαστε την καισαρική για να απομακρυνθούμε από τη φύση μας αυτό έχει προ πολλου συμβεί και αποδεικνύεται περίτρανα μεσα απο τα ''κατηγορώ'' που απευθυνει η μια στην αλλη αναφορικα με τον τοκετό. Εγω διαφωνω μονο με τις καισαρικες που επιβαλλουν γιατροι για να ''τα παρουν'' ενω δε συντρεχει λογος. Ομως πιστευω στην ελευθερη βουληση δηλαδη δεχομαι μια γυναικα ακομα και να επιλεξει να γεννησει με καισαρικη απλα και μονο επειδη ετσι θελεΙ.Αρκει ομως να ειναι ενημερη για ολα. Θελω ρε ολιβια καποιος να μου απαντησει γιατι εχουμε την αναγκη να δαιμονοποιουμε τα παντα; Η καισαρικη, η φορμουλα γιατι ρε κοριτσια; Και τα δυο εχουν σωσει ζωες. Το ασχημο ειναι να υπαρχει παραπληροφορηση απο επαγγελματιες υγειας. Στην Ελλαδα μονο κατηγορουμε και δε δεχομαστε να βοηθηθουμε απο τιποτα. Σε κοιτανε σαν ουφο αν μιλησεις για συμβουλο θηλασμου , λοχειας, για το κρανιοιερικο μασαζ των πηγων... Ωχαδερφισμος και ημιμαθεια κοριτσια , η πηγη του κακου. Δεν ξερω αν Ολιβια θα σε ανακουφισει αυτο που θα πω: η καθε γυναικα κουβαλα και θα κουβαλα πραγματα απο τον τοκετο της. Εγω γεννησα φυσιολογικα την κορη μου που βγηκε ανασκελα και θηλαζω. Ομως παντα θα κουβαλω μεσα μου οτι μετα τη συγκινηση απ οταν γεννησα δε μπορεσα να κρατησω για ωρα το μωρο επειδη πεθαινα στον πονο την ωρα των ραμματων, την χαρηκα στην ανανηψη τη μικρη, κι ακομα οτι πονεσα πολυ πολυ και δεν το απολαυσα οσο του αξιζε, εχω στειλει κ την ιστορια μου αλλα τα χω πει πιο χιουμοριστικα. Την επομενη φορα το μονο που θελω ειναι να το χαρω! Υ.Γ εμενα βρεθηκαν ανθρωποι να με κανουν να αισθανθω ασχημα που χρησιμοποιηθηκε εμβρυουλκος εξοδου...
Ουτε κι εγω καταλαβαινω γιατι πρεπει να απολογηθω και γιατι πρεπει να γινεται ολοκληρο θεμα για το αν καποια εκανε καισαρικη ή όχι, και αν ηταν επιλογη της ή οχι. Προσωπικα το θεωρω τελειως ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ θεμα που δεν αφορα κανεναν αλλον παρα μονο τη μητερα (αντε και τον γιατρο). Εγω επρεπε, αλλα ΗΘΕΛΑ κιολας να κανω καισαρικη, ακομα κι αν δεν ειχα το προβλημα, το ιδιο θα εκανα. Για τους δικους μου λογους που δε θεωρω επι του παροντος να επεκταθω. Ποτε δεν ενιωσα λιγοτερο μανα ή χειροτερη μανα. Ισως ενιωθα και καλυτερα που πηγα βαμμενη και χαρουμενη, απο τη γυναικα στο διπλανο δωματιο που φωναζε κι εβριζε τον αντρα της επι ωρες γιατι επεμενε να κανει φυσιολογικο και το μωρο δεν ε γαινε. Αφου ταλαιπωρηθηκε τοσες ωρες, τελικα εκανε κι αυτη καισαρικη. Την ακουβα και ματωνε η καρδια μου. Αυτη τη διαμαχη δε μπορω να την καταλαβω, μαλλον οσες πονεσαν και γεννησαν φυσιολογικα ισως περιμενουν να ακουσουν 'μπραβο'? δεν ξερω..Εαν γεννουσα φυσιολογικα θα κατεστρεφα τον ηδη κατεστραμμενο τραχηλο μου και δεν θα μπορουσα να κανω δευτερο παιδι. Αλλα και προβλημα να μην ειχα, παλι καισαρικη θα εκανα.. Επιλογη μου και δικαιωμα μου δεν ειναι?
ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΑ ΔΙΔΥΜΑΚΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΗΝ 39 ΕΒΔΟΜΑΔΑ. Ο ΕΝΑΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ 2620 ΚΑΙ 2370. Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΗΤΑΝ ΤΥΛΙΓΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΛΩΡΟ ΚΑΙ ΙΣΑ ΠΟΥ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ. ΟΠΟΤΕ ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ!!!!!!
Πολύ σωστός ο τίτλος!!! Και εγώ καισαρικάκιας, όχι από επιλογή, λόγω λάθος θέσης (οπίσθια κεφαλικη προβολή), και ενώ με έπιασαν οι πόνοι κανονικά 3 μέρες πριν την πητ, σπάσαμε και τα νερά, και η μικρά αντί να κατεβαίνει, άρχισε να ανεβαίνει! Ύστερα από 10 ώρες πόνους δικούς μου, σε συνδυασμό με τεχνητούς πόνους και χωρίς καμία αναισθησία, αποφασίσαμε να κάνουμε καισαρική με ραχιαία (γέννησα στο Έλενα, επισκληρίδιος δεν υπήρχε στο μενού...). Η εμπειρία μια χαρά, λίγο με "χάλασε" η αίσθηση κατά την διάρκεια του χειρουργείου μετά που έβγαλαν την μπουμπού, αυτό το "τράβηγμα". Κατά τ' άλλα και εγώ σηκώθηκα αμέσως, πονούσα μόνο όταν δεν έπαιρνα για ώρες παυσίπονο αλλά και θήλασα αμέσως, και οδήγησα κλπ κλπ. Οι τύψεις για την καισαρική με έπιασαν όταν άρχισα να διαβάζω όλα αυτά τα υπέροχα καταδικαστικά που της προσάπτουν, ένιωσα λίγη, ότι δεν έκανα ότι μπορούσα για το παιδί μου κλπ... Ο γιατρός μου είπε Βίκυ σύνελθε!!! Όλα πήγαν καλά, κάναμε ότι καλύτερο γινόταν, τώρα αμα θες ξαναπροσπαθούμε στο δεύτερο για φυσιολογικό!! Μετά τον πρώτο χρόνο πλέον συνήλθα και είπα άει στο καλό που θα με κάνετε να νιώσω λιγότερο μάνα! (επιτέλους ξύπνησα!!) Τέλος, μην πυροβολείτε τις καισαρικές!
Γεννησα με καισαρικη λογο προωροτητας του μωρου και λογο μονης ομφαλικης αρτηριας και λογο ενος προβληατος στη καρδια που ειχαμε δει στη β-επιπεδου στο μωρο... Και θελετε να σας πω κατι.. Παρολαυτα ο γιατρος μου μεχρι τη τελευταια στιγμη το σκεφτοταν για φυσιολογικα.. Αλλα επιρεασμενος απο το θεμα με τη καρδια του μωρου και λογου που ενω ειχε σωστη θεση τελευταια στιγμη γυρισε και λιγο διαγωνια (ετσι το λενε?) πηρε τη γνωμη και δευτερου γιατρου και μου καναν τελικα καισαρικη... Εγω απροετοιμαστη οχι μονο για καισαρικη αλλα γενικα για γεννα εκεινη τη στιγμη γιατι δεν ειχα κλεισει ακομα τον 7ο, δεν εφερα αντιρηση αλλα εκλεγα φοβουμενη οτι θα πεθανει το παιδι μου και ετρεμα ολοκληρη (και απο τη γεννα οκ, αλλα και απο φοβο).. Δυστυχως δεν ειχα γρηγορη αναρωση και για μια βδομαδα δε μπορουσα να παω ουτε στη τουαλετα μονη μου... ομως μετα απο 1 μηνα στη θερμοκοιτιδα το παιδι μου βγηκε ζωντανο και ειναι τωρα στην αγκαλια μου και συντομα χρονιζουμε... Να σημειωθει οτι δεν ηξερα τι πιθανοτητες υπηρχαν να ζησει στη βδομαδα που γεννηθηκε και αν δε ξερεις φοβασε περισσοτερο!!!
Καλησπερα και απο μενα! Γεννησα πριν 2 μηνες με καισαρικη και δεν μετανιωσα ουτε για ενα λεπτο γι'αυτη μου την αποφαση! Οταν ο γιατρος μου ανακοινωσε στις 37 εβδομαδες οτι η μπεμπα μου ειναι 3750 με +-10% η πρωτη μου αντιδραση ηταν...ουπς "τεραστιο" το μωρο μου. Αποφασισα με την μια χωρις 2η σκεψη για καισαρικη και εκλεισα ραντεβου για τις 37+6 εβδομαδες! Η κορη μου γεννηθηκε 4 κιλα ακριβως και ευχαριστω τον Θεο που πηρα αυτη την αποφαση γιατι ουτε που θελω να φανταστω τι μπορει να ειχε γινει αν πηγαινα φυσιολογικα! Μπορει και τιποτα...αλλα το ξερεις;;; Σημασια εχει να γεννιουντε υγιεστατα παιδια ειτε με καισαρικη ειτε φυσιολογικα!
Δεν καταλαβαίνω γιατί να αισθάνεται κάποια άσχημα που γέννησε με καισαρική. Εγώ γέννησα φυσιολογικά, αλλά αν υπήρχε λόγος να γίνει καισαρική τομή, θα το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη. Πάνω απ' όλα η υγεία του μωρού! Και στην τελική, όλες μανούλες δεν είμαστε??? τι σημασία έχει πως??
Καλησπέρα η μάλλον καλημέρα!Έχω μια κόρη που τον άλλο μήνα θα είναι ακριβώς 2 ετών.Είχα την τύχη να έχω μια καλή εγκυμοσύνη και για αυτο γέννησα φυσιολογικά.Δεν βρίσκω ούτε ένα λόγο που θα πρέπει κανεις να κατηγορεί μια μάνα για τον τρόπο που θα γεννήσει.'Οπως είπα πριν ήμουν τυχερή και όλα πήγαν καλά.Αν δεν πηγαιναν καλα, τι θα έκανα?Γι αυτό οι μανούλες που έχουν γεννήσει φυσιολογικά ας προσπαθήσουν να μπουν στην ψυχολογία μιας γυναίκας που γενναει με καισαρική,έστω για λίγο.Διαφορετική εμπειρία μεν αλλά όχι αναίμακτη πιστεύω.Έτσι και αλλιως το απτέλεσμα είναι ίδιο.Μια νέα ζωή ξεκινά!!!!Η διαδικασία διαφέρει...
Και εγω ειμαι απο τις μανουλες που γεννησαν με καισαρικη!!Και μενα το αντρακι μου ειχε ισχυακη προβολη!!και ηταν και αρκετα μεγαλος γεγονος που δεν βοηθησε στο να γυρισει κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης μου!Ετσι και ο αδερφουλης του 16 μηνες αργοτερα ηρθε κοντα μας με τον ιδιο τροπο!!Ο γιατρος μου που ειναι και πατερας 3 παιδιων ειναι εναντια στις καισαρικες γενικοτερα αλλα οχι οταν προκειτε να ρισκαρει ανθρωπινες ζωες!!Εμενα δεν με πονεσε η καισαρικη οσο με πονεσαν καποια λογια που ακουσα απο γυναικες γυρω μου οτι δεν ειμαι κανονικη μανα αφου δεν πονεσα για να γεννησω!!μιλουσαν για την καισαρικη λες και πηγα στο μαιευτηριο απλα για επισκεψη!! δεν εζησα την εμπειρια των πονων και το σπασιμο των νερων που παντα ηθελα αλλα εκανα ενα χειρουργειο!!με οσους κινδυνους μπορει να συμαινει αυτο!! εχω δυο αγγελουδια που με φωναζουν μαμα!!ειναι υγιει και τρεχουν ολη μερα γυρω μου!!αυτο μου αρκει και απο την μερα που εμαθα οτι ειμαι εγκυος αυτο ευχομουν να ειναι καλα το παιδακι μου και εγω για να ειμαι εκει να το προσεχω!!!Λοιπον γιατι να διαφωνισω με την επιλογη της καθε μανουλας οταν ξερω οτι και αυτη την ιδια ευχη εκανε 9 μηνες!!ενα γερο μωρακι!!!και οπως και για μενα και για πολλες μανουλες απο οτι διαβαζω την επιλογη δεν την ειχαμε εμεις αλλα τα αγγελουδια μας!!Τοσο μικρα πλασματακια και ομως αυτα αποφασιζουν ακομα και τον τροπο που θα ερθουν στην ζωη!!!Ας μην χανουμε λοιπον αγαπημενες μου μανουλες την ουσια!!!Ενας ακομα ανθρωπος ηρθε στη ζωη!!!!Το πως??Μεσα απο μια φουσκωμενη κοιλιτσα με πολυ πολυ αγαπη!!!
Καλησπερα κι απο μενα. Κι εγω γεννησα με καισαρικη πριν απο 3 χρονια, μπηκα προγραμματισμενα για γεννα αφου η ΠΗΤ ειχε περασει. Μου εβαλαν φαρμακο για τεχνητους πονους που στην αρχη ηταν υποφερτοι αλλα στις 1 το μεσημερι εγινα ωδινες. Διαστολη 0. Στις 4 το απογευμα εσπασαν απο μονα τους τα νερα μου και διαστολη 0. Στις 8 το βραδυ μετα απο 7 ωρες ωδινες με διαστολη μολις στο 3 κι επειδη στο νοσοκομειο δεν ειχαν διαθεσιμο αναισθησιολογο για να με βοηθησει με επισκληριδιο ζητησα καισαρικη και στις 8.20 ακουσα το κλαμα της κορης μου αφου ζητησα να μη μου γινει ολικη αναισθησια αλλα ραχιαια για να ακουσω το πρωτο της κλαμα και να τη δω. Οχι δεν ειχα στο μυαλο μου οτι θα γεννησω με καισαρικη ηθελα φυσιολογικα, το μωρο ειχε παρει θεση απο πολυ νωρις ομως απο τη μια φοβομουν επειδη ειχαν σπασει τα νερα κι απο την αλλη πονουσα ηδη 7 ωρες κι ΟΧΙ δεν ημουν διατεθειμενη να το παιξω γενναια και να κοιλοποναω αλλες τοσες. Δε ξερω αν φταει το γεγονος οτι εγινα μανα στα 40 μου παντως εχω γραμμενες τελειως τις γνωμες των αλλων σε οτιδηποτε αφορα είτε τη γεννα είτε την ανατροφη του παιδιου μου. Με την κορη μου λατρευομαστε απο την πρωτη στιγμη κι ετσι θα συνεχισουμε. Για μενα σημασια εχει το ενστικτο και μονο αυτο. Φιλια σε ολες...............
πολυ καλα εκανες και εθιξε αυτο το θεμα γιατι και εμεις που ειμαστε μελουσες μαμαδες πρεπει νομιζω να ενημερωνομαστε για ολα........... αυτο που μαρεσε σε ολο το αρθρο ειναι οτι μια γυναικα πρεπει να προετοιμαστει και να εχει στο πισω ακρο του μυαλου της την καισαρικη.... εχω βιωσει και ξερω απο φιλους,γνωστους,συγγενεις που εχουν πληρη αγνοια πριν πανε να γεννησουν και τελικα μολις ανακοινωνει ο γιατρος την καιραρικη τους πιανει πανικος και πεφτουν ψυχολογικα την στιγμη που 9 μηνες ζουσες για αυτο............καλο θα ηταν ολες να ειμαστε ενημερωμενες και ο θεος βοηθος......................δεν κρυβω οτι και εγω ειμαι απο τις κοπελες που θελουν να γεννησουν φυσιολογικα και μονο αυτο σκεφτονται αλλα αν κατι γινει και παω με καιραρικη το ιδιο θα ειναι για μενα.μπορει να μην νιωσω το θαυμα του φυσιολογικου τοκετου αλλα δεν νομιζω οτι ειναι και ραγικο να γεννησεις με καισαρικη...........η ουσια ειναι μια,να αγκαλιασεις και να ειναι υγιεστατο το αγγελουδακι σου.
γεννησα με φυσιολογικο τοκετο εχοντας εναν απο τους καλυτερους κ γνωστοτερους γυναικολογους τις ελλαδας...ακομα τον καταριεμαι για το κακο που θα ειχα παθει...το παιδι μου γεννηθικε λογω επιπλοκης κυριολεκτικα νεκρο κ ολο αυτο επειδη βαριοταν(οπως ελεγε) να με βαλει καισαρικη!!!!να ναι καλα ο νεογνολογος που εκανε υπερανθρωπες προσπαθειες κ τωρα κραταω αγκαλια το αγγελουδι μου!!!
Γέννησα κι εγώ μόλις πριν 5 μέρες με καισαρική.. Ήμουν στην 36 εβδομαδα -μια ημερα ειχα παρει- και ανεβασα πίεση και ουρικό οξύ και η γιατρός είπε πως αυτό παέι για προεκλαμψία και οτι έπρεπε να μου την πάρει.. στη δική μου περίπτωση με έσωσε η καισαρική και εμένα και το μωράκι μου..
Να μιλήσει και μια μαμά που τα έχει κάνει και τα δύο?? Λοιπόν, γέννησα τον γιο μου πριν 3,5 χρόνια φυσιολογικά και την μικρή μου πριν έξι μήνες στην 34η εβδομάδα με καισαρική λόγω προεκλαμψίας (που παρεπιπτόντως είναι πολύ σπάνιο να την πάθεις στην δεύτερη εγκυμοσύνη, αν δεν έχεις πάθει στην πρώτη). Η πίεση μου στο χειρουργείο ήταν 22. Η καισαρική μου έσωσε τη ζωή!! Αυτό που έχω να πω λοιπόν είναι ότι όταν αναπολώ τις δύο αυτές ημέρες σκέφτομαι το έντονο συναίσθημα που ένιωσα όταν αντίκρυσα το γιο μου! Τον είδα ένα δευτερόλεπτο αφού βγήκε από μέσα μου και την εικόνα αυτή δεν θα την ξεχάσω ποτέ! Θα ήθελα τρελά να είχα την εικόνα αυτή και από την κόρη μου, την οποία την είδα 5 ώρες μετά (είχα κάνει ολική αναισθησία). Ο γιατρός μου με ρώτησε, αφού τα δοκίμασα και τα δύο, τι θα επέλεγα και απάντησα αμέσως ότι αν ξεκινούσα από την αρχή, θα έκανα καισαρική και στο πρώτο μου παιδί!! Δεν ξέρω για τις υπόλοιπες από εσάς αλλά τον πόνο επί 12 ώρες που πέρασα στον φυσιολογικό τοκετό δεν θέλω ούτε να τον σκέφτομαι. Τεράστια ταλαιπωρία!! Η διαφορά στην καισαρικά είναι ότι πονάς μεν μετά αλλά επιλέγεις εσύ πότε θα πονέσεις. Δεν είναι συνεχές!! Λες, θα σηκωθώ να πάω τουαλέτα και επί 5 λεπτά θα πονάω. Το παίρνεις απόφαση! Τι να σας πω? Επιλέγω καισαρική καθαρά λόγω του πόνου. Πείτε με λιπόψυχη αλλά δεν θα το ξαναάντεχα. Πέρασα τις 34 εβδομάδες της εγκυμοσύνης μου με άγχος για τη μέρα της γέννας. Ίσως αυτό να μου ανέβασε την πίεση καθώς πλησίαζε ο καιρός! Δεν λέω άλλα. Καισαρική!
Αν κινδυνεύει η σωματική ακεραιότητα της μητέρας και του μωρού τότε ασυζητητί καισαρική με τα χίλια....όχι όμως βρε κορίτσια και ηθελημένη καισαρική έτσι γιατί φοβόμαστε-βαριόμαστε-θέλει ο γιατρός να ξεμπερδεύει μέσα σε μισή ώρα και μάλιστα κατόπιν ραντεβού... Γέννησα φυσιολογικά (με επισκληρίδιο) μετά από 12 ώρες τοκετού και με μωρό ανεμπέδωτο μέχρι και τις 9 πρώτες ώρες... Όσες γλυκές μανουλίτσες θέλουν να γεννήσουν με καισαρική χωρίς να υπάρχει κάποια επιπλοκή (ισχιακή προβολή κτλ) ας αναλογιστούν το ίδιο τον τίτλο της γέννας : Φ Υ Σ Ι Ο Λ Ο Γ Ι Κ Ο Σ...αυτό τα λέει όλα...αν όμως υπάρχει ο όποιος κίνδυνος τότε ας είναι καλά τα χεράκια του γιατρούλη σας που θα φέρουν στον κόσμο το διαμαντάκι σας μέσα από την τομούλα στην κοιλίτσα σας!!!! ♥♥♥
Δε θελω να διαφωνησω, αλλα επειδη τονισες τη λεξη ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ, θελω να σου πω κατι που λεει η μαμα μου που μας γεννησε εμενα και τον αδερφο μου σφαδαζοντας (ιδιως σε εμενα ειχε λιποθυμησει απο τους πονους και δε θυμαται σχεδον τιποτα). Θα το πω χαριτολογωντας και σαν αστειο,μην με παρεξηγησεις οκ; Please. Λοιπον οταν με ειδε η μανουλα μου μετα την πρωτη καισαρικη, μου λεει : "Δεν υπαρχει τιποτα το φυσιολογικο στο να ποναει κανεις τοσο πολυ οσο πονανε καποιες γυναικες οταν γεννανε. Ειμαι πολυ ευτυχισμενη που το παιδι μου δεν περασε αυτα που περασα εγω." Αυτα μου ειπε η γλυκια μου...... Εννοειται οτι χαμογελασα γιατι καταλαβα το ποσο με νοιαστηκε εκεινες τις ωρες, και εννοειται οτι η φυση της γυναικας αλλιως εχει ορισει να γεννιουνται τα παιδια, αλλα...... ειναι μαρτυριο οπως και να το κανεις.... Απλα γλυκαινει επειδη τελικα κρατας το μωρο σου στα χερια σου. Αυτο κανεις και στην καισαρικη ομως τελικα, ε;
Γεννησα τον πρωτο μου γιο με καισαρικη λογω μικρων και αμφιβολου επικινδυνοτητας θεματων, επειδη ομως αυτα τα "ισως" προβληματα ηταν παραπανω απο τρια, δε θελησαμε να παρουμε το ρισκο. Η αναρρωση μου ηταν εκπληκτικη και γρηγοροτατη διοτι δε σκεφτομουνα την καισαρικη αλλα το μωρο που κρατουσα στα χερια μου. Επειτα απο λιγο καιρο αρχισα να νιωθω χαλια που δεν προσπαθησα για φυσιολογικο τοκετο. Ακομα το σκεφτομαι καμια φορα. Αλλα αμεσως μετα σκεφτομαι το δευτερο παιδακι μου. Που αν δεν ειχα γεννησει το πρωτο με καισαρικη και αρα βασει ελληνικης τακτικης και τη δευτερη φορα θα εκανα καισαρικη, το πιθανοτερο ηταν να μην το ειχα στα χερια μου τωρα. Με πιασαν οι πονοι για να γεννησω φυσιολογικα δυο μερες πριν την προγραμματισμενη για καισαρικη ημερομηνια. Το παιδι απο το προηγουμενο βραδυ ειχε αρχισει να μην κουνιεται οπως παλια. Μαλλον ασφυκτιουσε. Ειχε διπλη περιτυλιξη και κομπο στον ομφαλιο λωρο. Προφανως εκανε την προσπαθεια του για να βγει και ετσι με επιασαν οι πονοι. Αν ομως πηγαινα να γεννησω φυσιολογικα το μωρο θα πνιγοταν. Η παιδιατρος μου ειπε οτι χρωσταει τη ζωη του στον μεγαλο του αδερφο, που ειχε γεννηθει με καισαρικη. Οταν το σκεφτομαι αυτο, τρελαινομαι. Και μου φευγει καθε ενοχη σκεψη για την καισαρικη που εκανα. Αυτο που θελουμε ολες ειναι να γεννησουμε τα μωρακια μας και να ειναι υγιη. Οποτε ναι, θα συμφωνησω. Μην πυροβολειτε τις καισαρικες.
ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΗΝ ΚΟΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ. ΜΠΗΚΑ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΜΠΩ ΣΤΟΝ ΕΝΑΤΟ ΜΗΝΑ. ΕΙΧΑ ΣΥΣΠΑΣΕΙΣ ΔΥΝΑΤΕΣ ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ ΠΟΝΟΥΣ. ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ. ΤΟ ΜΩΡΟ ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΚΑΤΕΒΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΙΑΣΤΟΛΗ.ΔΕΝ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΜΗ.ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ ΜΟΥ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ¨ΣΩΣΙΒΙΟ" ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΦΥΓΕΙ. ΜΑΝΟΥΛΑ ΓΙΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΜΗ!!!
Γέννησα με φυσιολογικό τοκετό χωρίς επισκληρίδιο και πριν μπω στις "Ελληνίδες Μαμάδες" ποτέ δεν είχα μπει στη διαδικασία να πάρω θέση υπέρ ή κατά της καισαρικής και να λάβω μέρος στη γενική "σφαγή" που επικρατούσε κατά καιρούς όταν άνοιγαν θέματα "θηλασμός ή όχι?", "φυσιολογικός τοκετός ή καισαρική?", "μάρσιππος ή καρότσι?" και τα λοιπά. Εγώ η ίδια παραλίγο να μπω για καισαρική λόγω πτώσης των παλμών του μωρού, άλλα επειδή η μητέρα μου ήταν νοσηλεύτρια στο νοσοκομείο που γεννούσα, είχε τη δυνατότητα να τους πείσει να περιμένουμε λίγο , όπως και έγινε και όλα τελικά σταθεροποιήθηκαν και πήγαν κατ'ευχή. Φυσικά δεν το συζητώ ότι αν σοβαρεύαν τα πράγματα δε θα το σκεφτόμασταν δεύτερη φορά. Στον 8ο μήνα χρειάστηκε να νοσηλευτώ στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης λόγω αποκόλλησης και συσπάσεων για ένα μήνα. Κάποια στιγμή πήγα να κάνω ένα μπάνιο και μέσα στις ντουζιέρες συνάντησα μια κοπέλα που φαινόταν ότι είχε γεννήσει της οποίας της είχε βγει κυριολεκτικά το ένα μάτι έξω (δεν μπορώ να το περιγράψω με πιο μεγάλη ακρίβεια) και τα δύο της μάτια ήταν κατακκοκινα γεμάτα σπασμένα αγγεία. Θυμάμαι ότι κέφτηκα ότι θα είχε κάποιο τροχαίο η κοπέλα όταν την έφερναν να γεννήσει και μετά από λίγη ώρα όπως πιάσαμε την κουβέντα τη ρώτησα. Μου είπε ότι γέννησε (αγοράκι νομίζω) ένα μωρό 5.200 γιαυτό τα μάτια της είχαν γίνει έτσι και ότι παραλίγο να πάθει εγκεφαλικό κατά τη διάρκεια του τοκετού. Έφριξα, πραγματικά έφριξα όταν μου επιβεβαίωσε ότι γέννησε φυσιολογικά. Ότι κάποιος έβαλε σε κίνδυνο τη ζωή της, γιατρός ήταν, αυτή το επέλεξε, είχα σοκαριστεί και δε σκέφτηκα να ρωτήσω, απλά αναρωτιόμουν φωναχτά και η ίδια δεν ήξερε να μου απαντήσει. Είναι εντελώς άκυρη αυτή η διαμάχη που γίνεται υπέρ και κατά της καισαρικής, το θέμα είναι να βγαίνουν γερά μωρά και γερές μαμάδες από τις αίσθουσες τοκετού και τίποτα άλλο. Και ειλικρινά, αν ποτέ ξαναδώ παρόμοια "σφαγή" στις "Μαμάδες", παρόλο που συνειδητά δεν σχολίαζα ποτέ γιατί μου τη δίνουν οι ανόητες αντιπαραθέσεις, πλέον θα απαντήσω προσωπικά στην κάθε μία που ανοίγει ασκούς του Αιόλου και ας καταντήσω η τρελή του χωριού, δε με νοιάζει.
Καλησπέρα. Γέννησα πριν 43 μέρες με προγραμματισμένη καισαρική λόγω εξωσωματικής. Ήμουν αποφασισμένη να κάνω καισαρική, γιατί δεν ήθελα να ρισκάρω καμία μα καμία απολύτως επιπλοκή που ενδεχομένως να είχα αν επέλεγα τον φυσιολογικό τοκετό, δεδομένου ότι προσπάθησα πολύ και πολλά χρόνια για να αποκτήσω το αγγελούδι μου. Τελικά βέβαια στο τέλος η μικρή ήταν και σε ισχιακή προβολή, οπότε είχα και τη δικαιολογία :-) Ένα θα πω: Δεν το μετάνιωσα, ούτε νιώθω ενοχές, επειδή ήθελα το καλύτερο για το μωρό αυτό που τόσο είχα ονειρευτεί. Δεν αισθάνομαι εγωίστρια, επειδή ήθελα να έχω τον έλεγχο της διαδικασίας (όσο αυτό είναι εφικτό). Πάντως, όσον αφορά τους πονους, 3-4 μέρες αντιμετώπισα ψιλοπροβληματάκια, αλλά με τις εξωσωματικές είχα πολλά περισσότερα. Στη βδομάδα πάνω περπατούσα κανονικά και χωρίς πόνους, και θήλασα σχεδόν από την πρώτη στιγμή κι ακόμα θηλάζω. Η σχέση μου με την κόρη μου είναι εξαιρετική, είμαστε απίστευτα δεμένες, με μυρίζει και γυρνάει το κεφαλάκι της όταν ακούει τη φωνή μου, οπότε δεν αισθάνομαι ότι κάτι δεν έκανα σωστά. Πάνω από όλα είναι γερό κι έξυπνο μωράκι που για μένα είναι δώρο θεού και κάθε μέρα κλαίω από χαρά και την πνίγω στα φιλιά, γιατί υπάρχει στη ζωή μου !!!
κ εγω με καισαρική,ισχιακή προβολή ο γιατρος μου μπορουσε κ ηθελε να γεννήσω φυσιολογικά αλλα το ζουζουνι δεν ειχε καν λυγισμένα το ποδαρακια του προς στην κοιλιά αλλα τεντωμένα, οποτε αυτο μας σταμάτησε κ πήγαμε για καισαρική...ειμαι σίγουρη πως ητανε η μονη λυση!!! όμως....εχω παρακολουθήσει μερικούς γιατρους οι οποίοι βρε παιδι μου πως γίνετε κ σε ολες τις γεννες που εχουν το μωρό να μην κατεβαίνει!!! συγκεκριμένα...περιμενα τον γιατρο μου ενα απογευμα για εξέταση κ λίγο πριν έρθει η σειρά μου έτυχε γέννα κ εφυγε περίμενα 1 ωρίτσα λοιπόν κ έπιασα την κουβέντα με αλλες εγκυουλες που περίμεναν τον γιατρο στο διπλα γραφειο...1 ωρα και κατι ήμουν εκεί κ ολες μα ολες οι μαμαδες που ητανε στον μηνα τους ολες όμως είχαν το ίδιο προβλημα!!!το μωρο ήτανε ψηλά λέει (τον ακουγα που το ελεγε κιόλας!!!)σε ολες τα ιδια ουτε κασέτα να εβαζε...κ τις προγραμμάτιζε για καισαρική την μια πίσω από την άλλη... τυχαίο??? έφευγαν πανικόβλητες οι κακομοίρες.... άδικα κ τα μαθήματα τοκετού!!!κ αυτα σε δημοσιο νοσοκομειο!!στα ιδιωτικα η καισαρική ειναι προγραμματισμένη απο τον πρώτο μηνα κ δεν το ξερεις!!παντα κατι θα βρουν οταν έρθει η ώρα κ θα σε πάρουν για σφαγή...ειναι κ το οικονομικο στην μεση η καισαρική κοστίζει..ο γιατρος μπορει κ να ειναι στο ιατρείο του σε ολική νάρκωση κ εσένα να σε χειρουργεί κανενας συνάδελφος του...ολα αυτα τα γραφω εκ του ασφαλους βεβαίως βεβαίως νοσηλευτρια ειμαι κ ξερω καλά τι γίνετε..
και γω με καισαρικη γεννησα! ε και? δεν ηταν ευκολο με τον φυσιολογικο τροπο και μπηκα χειρουργιο! γιατι να κατσω να ακουω καποιες που φανατιζονται και που προσπαθουν να με κανουν "εμενα" να νοιωσω ενοχες? γιατι να εχουν αυτες δικιο και οχι εγω? δε το επελεξα να κανω καισαρικη αναγκαστηκα γιατι ο πλακουντας μου ηταν γερασμενος και γιατι η μητρα μου ειναι μικρη και δε θα μπορουσα να σπρωξω! φυσικα και θα ηθελα να γεννησω φυσιολογικα αλλα αν δε τα καταφερω ουτε στο επομενο τι εγινε? θα αγαπαω λιγοτερο το παιδι μου? ας σταματησουμε πια αυτο το πραγμα που κοιταμε μονο τι κανουν οι αλλοι και το μονο που ξερουμε ειναι να κατακρινουμε...
Πράγματι, για κάθε ιατρική πράξη υπάρχουν ενδείξεις -απόλυτες και σχετικές. Ο ιατρός είναι ο μόνος που μπόρεί να αξιολογήσει αν χρειάζεται καισαρική τομή ή όχι. Τα χειρουργεία γίνονται για να σώζουν ζωές. Δεν είναι όλοι οι ιατροί κακοί επαγγελματίες και εκμεταλλευτές. Είμαι ιατρός -όχι γυναικολόγος- και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί γινόμαστε καθημερινά αποδέκτες της οργής του ασθενούς. Όταν τα πράγματα πάνε καλά είμαστε σωτήρες όταν υπάρχουν επιπλοκές (όχι από δική μας υπαιτιότητα) τότε είμαστε άθλιοι. Σαφώς υπάρχουν καλοί και κακοί ιατροι όπως σε κάθε επάγγελμα. Αν δεν εμπιστευεσαι το γιατρό σου, αλλαξέ τον! Όταν για να σωθεί η μητέρα ή το έμβρυο χρειάζεται καισαρική τομή, τότε πρέπει να γίνεται χωρίς κοινωνικο-θρησκευτικούς ή άλλου είδους ενδοιασμούς!
χαιρομαι για το αρθρο σου! γεννησα με καισαρικη κ ολικη αναισθησια(αναγκαστηκα λογω σοβαρων επιπλοκων) και δεν ειχα ιδεα τι μου γινοταν.απο τη μια το οτι στοχευα να γεννησω φυσιολογικα απο την αλλη η γενικοτερη σταση απεναντι στην καισαρικη και δεν μου περναγε καν απο το μυαλο,σε σημειο διαβαζονατας κατα την εγκυμοσυνη για εμβρυο-τοκετο-μωρο να εχω απλα προσπερασει τα κεφαλαια "οταν γεννας με καισαρικη".σαν γατι ανιδεη πηγα και την πατησα..
Ολίβια με συγκίνησες πολύ.... Γέννησα κι εγώ με καισαρική τη Λένα μου λόγω ισχυακής προβολής. Βέβαια, δεν ένιωσα καμιά τύψη ή κάτι από αυτά που περιγράφεις εσύ (μάλλον ανήκα στις "φυγόπονες & φοβιτσιάρες" μια και από τη μέρα που έμεινα έγγυος έτρεμα το φυσιολογικό τοκετό:) ) αλλά ένιωσα πολύ καλά ένα σωρό επιτιμιτικά βλέμματα έκτοτε όταν έλεγα πώς γέννησα. Δεν υπήρχε πιο εύστοχος τίτλος από αυτόν που έβαλες λοιπόν και το κείμενο όπως και το άρθρο άψογο!!!!
Otan imoun 34evdomadwn mpika ektaktws Gia kaisariki logw proeklampsias. Gia oses den gnwrizoun I proeklampsia mporei na epiferei thanato Gia tin mama Kai to paidi. I kaisariki mas eswse Kai tis 2! Efxaristw ton Theo pou Ola pigan Kala! Niwthw Mia xara pou gennisa me afto ton tropo kai oxi fisiologika. Oute tipseis exw oute tipota. Isa isa! Agonistikame ki egw Kai I mikri Mou Kai vgikame nikitries.
Ε, ναι λοιπόν!!Γέννησα κ τα 2 παιδάκια μου με καισαρική!!!Ο μεγάλος μου (5 χρονών τώρα) ερχόταν με ισχιακή προβολή...η επόμενη εγκυμοσύνη ήρθε μετά από 2 χρόνια και η υπέροχη γιατρός μου , έκρινε πως ήταν καλύτερα για την κόρη μου κ εμένα να γεννηθεί με καισαρική...θήλασα το γιο μου 6 μήνες και την κόρη μου 2 χρόνια... ευτυχώς για μένα δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι το θέμα "φυσιολογικός τοκετός/καισαρική" ξεσήκωνε θύελλες σχολίων, και μάτωνε καρδούλες ... μα είμαστε σοβαρές κορίτσια?? ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΟΥΜΕ ΗΡΩΙΔΕΣ Η ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΑΣ???ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ?? Εγκυούλες, εμπιστευτείτε το γιατρό σας και ακολουθήστε τις οδηγίες του, αυτός είναι ο ειδικός!!!!!!Ίσως ονειρευόσασταν πάντα μια φυσιολογική γέννα, δεν ξέρω, Η ΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΓΕΡΟΙ!!!Φιλάκια σε όλες τις εγκυούλες και μανούλες!!!
Οταν γέννησα το δεύτερο παιδάκι μου... οι πόνοι απο τα ράμματα που είχα ήταν φριχτοί...μια εβδομάδα έκλαιγα μέρα-νύχτα και ήμουν με παυσίπονες ενέσεις. Έβλεπα κοπέλες που είχαν γεννήσει με καισαρική και μετά απο δυο ημέρες ήταν όρθιες, ενώ εγώ στο κρεβάτι του πόνου, ούτε το γιο μου δεν μπορούσα να κατέβω να δω στο επισκεπτήριο... αυτό που στοίχισε πιο πολύ απο όλα. Τι και αν γέννησα φυσιολογικά....τη χαρά μου την έπαιρνε ο πόνος. Και κάτι άλλο άν γεννούσα και επίσης υιοθετούσα τι σημαίνει αυτό? οτι θα αγαπούσα πιο πολύ το παιδί που γέννησα.... ΟΧΙ!!! Αρα ΜΑΝΑ σημαίνει απέραντη αγάπη για τα παιδιά της με όποιον τρόπο κι αν έρχονται αυτά μέσα στην οικογένεια.
γεννησα σε καισαρική, κ ακομα δεν το έχω ξεπεράσει ψυχολογικά.. Πέρασα όλους τους πόνους, χωρις επισκληρίδιο, και στο τέλος ζήτησα καισαρική επειδή φοβήθηκα για το μωρό.. εκ των υστέρων έμαθα ότι το παιδί είχε μπει στην τελική ευθεία, και ουσιαστικά τον γύρισαν πίσω... Όμως η καισαρική δεν με εμπόδισε πουθενά.. Σηκώθηκα την ίδια μέρα, θηλάζω από την πρώτη στιγμή εώς και σήμερα, αλλά αν ποτέ αποφασίσω για δεύτερο θα γεννήσω με Φ.Τ
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΡΩΤΟ ΜΩΡΟ ΗΤΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟ ΙΣΧΙΑΚΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ 4130 ,ΟΠΟΤΕ ΓΕΝΝΗΣΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ.Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ,ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ.ΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ 7ο ΜΗΝΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΘΕΣΗ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΑΞΕΙ.ΕΦΕΡΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ ΠΑΛΙ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΩΡΟ 3980 ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΙΣΧΙΑΚΟ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΘΕΣΗ.ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΙΩΣΑ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΗΡΘΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΝΑ ΥΓΙΕΣ ΠΑΙΔΙ.ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΦΗΣΕ(ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΝ,Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ 2 ΓΕΝΝΕΣ ΜΟΥ) ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕ!
Καλά τα λέει η East.. αλλά την ευθύνη για μένα -τη μεγαλύτερη τουλάχιστον- τη φέρουν οι ντοκτοράδες, που σου δημιουργούν πανικό και ακούς τα χίλια μύρια.. γιατί αν είσαι προ των τειχών του τοκετού και για το χ,y λόγο σου λένε ότι μπαίνεις χειρουργείο, τί κάνεις;; Τον καμπόσο και το μάγκα πάντως όχι.. εγώ είμαι γεννημένη με καισαρική κ 2 καισαρικές έκανα.. (λέτε να σχετίζεται;;χιχιχι!)! Οι δίδυμες δεν θα έβγαιναν αλλιώς(έχουν και τα γενεθλιάκια τους σε λίγες ώρες!!!) και η μπισκοτίνα μου, ενώ σχεδίαζα να προσπαθήσω για NBAC, έχανε συνεχώς παλμούς (το έχω ακούσει από πολλές αυτό πάντως!) και βγήκε κυρία κι αυτή!! Η καισαρική είναι κι αυτή μέθοδος εκμαίευσης!! Και ο Ιούλιος Καίσαρας έτσι γεννήθηκε!! Όσο για το μετά, ε εντάξει χειρουργείο είναι, είναι δυνατόν να μην πονάς κ να μην έχεις δυσκολίες;; Τίποτα δε χαρίζεται χωρίς αντάλλαγμα.. εγώ στις δίδυμες σφάδαζα και για 2 μέρες δε σηκώθηκα καθόλου.. όταν σηκώθηκα, έπεσα κάτω από τον πόνο!! Στη μπισκοτίνα ήταν λες κ δεν έκανα επέμβαση!! Σηκώθηκα στις 2 ώρες μόνη μου και περπατούσα άνευ ενοχλήσεων!! Πιο πολύ να εστιάσουν οι γυναίκες στο θηλασμό, παρά στον τρόπο εκμαίευσης του μωρού τους!! :-)
trikori, αυτό με τον Ιούλιο Καίσαρα δεν ισχύει :P
Το ξέρω!! Τα "έπαιρναν" τα μωράκια από τις σχεδόν νεκρές μητέρες πάλαι ποτέ και βγαίνει απ'το caedere, που σημαίνει κόβω. Νομίζω ότι αυτό ισχύει για την ονομασία της επέμβασης... ;-)
Ως μανούλα που έκανα μη προγραμματισμένη καισαρική λόγω επιπλοκής και που δεν ξέρω αν θα ζούσα εγώ και το μωρό μου αν δεν είχα αυτή τη δυνατότητα, συμφωνώ απόλυτα με όσα λες. By the way, και τα μωρά μου σήκωσα αμέσως, και θήλασα (κακήν κακώς, αλλά θήλασα) και με τα μωρά μου δέθηκα αμέσως και για ψώνια πήγα (με καροτσακι λαϊκής) και τις δυο φορές τη μέρα που βγήκα από το μαιευτήριο και στη βδομάδα επάνω οδήγησα και σεξ έκανα χωρίς κανένα πρόβλημα στις 20 μέρες. Ήμουν από τις τυχερές που οι επεμβάσεις πήγαν άριστα και δεν είχα καμιά απολύτως επιπλοκή μετά. Δεν μπαίνω σε διλήμματα "πώς θα ήταν τα πράγματα αν θα είχα γεννήσει φυσιολογικά", γιατί ξέρω ότι πάλεψα 18 ώρες και όταν τα πράγματα έγιναν επικίνδυνα, με τον καλό μου στο πλευρό μου και με τον γιατρό μου συζητήσαμε και είδαμε ότι έπρεπε να γίνει καισαρική. Ναι, την πρώτη φορά ήταν σοκ, αλλά αυτό δεν μου στέρησε τη χαρά της μητρότητας και τη μαγεία του να φέρνεις ένα μπεμπέ στον κόσμο!
2 ημερες πριν γεννησω και αφου ειχα μπει στην 42η εβδομαδα, μου ειπε ο γιατρος οτι το παιδι θα ειναι 4300 +/- 10%. Ζητησα καισαρικη χωρις 2η σκεψη. Το μωρο τελικα γεννηθηκε 4360 χωρις η μητρα να κανει την παραμικρη συσπαση παρα μονο οταν μου ζητησε ο γιατρος να κανω μια εξωθηση!!!! Οταν τον ρωτησα αργοτερα γιατι επρεπε να το κανω μου ειπε οτι επειδη ο μικρος ηταν μεγαλος και η μητρα "κοιμοταν" εναλλακτικα θα του εβγαζε την κλιδα... Δεν θελω ουτε να σκεφτω τι μπορει να ειχα περασει πηγαινοντας για φυσιολογικο τοκετο. Μπορει και τιποτα βεβαια... Και να φανταστει κανεις οτι το πρωτο πλανο ηταν γεννα στο σπιτι στο νερο.... Ο μικρος αφου περασε το πρωτο βραδυ στη θερμοκοιτιδα για προληπτικες εξετασεις λογω αυξημενου βαρους, παρεμεινε στην αιθουσα νεογνων το μεγαλυτερο βρεφος μεχρι να βγουμε!!!! Νομιζω πως το "Μαξιμος" του ταιριαξε γαντι!! Την πρωτη μου καισαρικη την επελεξα χωρις φοβο και παθος, χωρις κανενα ψυχολογικο πονο επειτα. Δεθηκα με το παιδι αμεσως και εκεινο με εμενα, αν και ειναι λιγο τεμπελακος γενικα!! Λετε να φταιει που δεν "παλεψε" για να βγει? Μετανοιωνω ισως λιγο τη δευτερη καισαρικη, που αν και ειχαν περασει 2,5 χρονια θα μπορουσα να παω για VBAC αφου ειχα διαβασει και ηξερα... Αλλα προτιμησα την ευκολια της καισαρικης και αυτο λιιιιιιιιγο με ενοχλει. Αλλα στο τελος της ημερας αυτα ανηκουν στο παρελθον και δεν επηρεαζουν καθολου το παρον!
ευχαριστω τον θεο κ τον γιατρο μου ο οποιος επελεξε το καλυτερο για εμενα κ το παιδι μου οπου ειχε εμβρυικη υπολειπομενη αναπτυξη σε συνδιασμο με μονηρη ο μφαλικη αρτυρια..αυτο λοιπον το παιδι εφτασε με μεγαλο κοπο στις 37 εβδομαδες ...εαν γεννιοταν φυσιολογικα απλα δεν θα ζουσε...εμας λοιπον η καισαρικη εσωσε δυο...
ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ " ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ"!!!! ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ,ΤΟ ΧΡΗΜΑ Η ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗ ΒΛΑΚΕΙΑ!! ΟΙ ΖΩΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΜΕΤΡΑΝΕ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.... ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟ ΜΑΘΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΥΤΟ;;;;; Η ΑΓΝΟΙΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ... ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΡΩΤΗΣΤΕ, ΨΑΞΤΕ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ.....ΜΕΤΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΕΣ ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΡΕΤΕ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ.
ekana kaisariki k eimai poly xaroymenh giayto!!!! de katalaba to paramikro ,,, eimai poly yperifani giaytooo !!!!!!!!!!!!!!!!!! den einai oi kaisarikes p ekanan mia fora einai neooi methodoi ,,,!!!!!!!!!!!
respect!