Τον πιο εκκωφαντικό θόρυβο, τον κάνει η σιωπή..

Λένε ότι όποιος δεν μπορεί να καταλάβει τις σιωπές σου ,δεν μπορεί να καταλάβει και τα λόγια σου.
Πόση αλήθεια κρύβεται μέσα σε μία φράση και πόσες φορές όλοι μας, δεν έχουμε πει τα πάντα απλά σιωπώντας.
Γιατί, τί να τα κάνεις τα λόγια, τις εξηγήσεις ,τις αναλύσεις, όταν ο άνθρωπος πού έχεις απέναντι σου, σε κοιτάζει στα μάτια και δεν μπορεί να τα διαβάσει;
Τί να τις κάνεις τις επεξηγήσεις, όταν ο άλλος δεν είναι σε θέση να δει τον λυγμό στο βλέμμα σου, ή δεν τον διαπερνά μία ματιά ξυράφι;
Τί να κάθεσαι τώρα να λες, όταν ο άλλος είναι απαθής και δεν μπορεί να κάνει ανάγνωση της σιωπής σου;
Πόσες φορές δεν τα έχουμε πει όλα ,απλά μην λέγοντας τίποτα!
Πόσες ατελείωτες σιωπές δεν έχουμε σπαταλήσει, για να μην σπαταλήσουμε άλλο τα λόγια μάς;
Η σιωπή είναι η απόδειξη ότι έχουμε εξαντλήσει όλα τα άλλα μέσα επικοινωνίας και υπομονής.
Η σιωπή μας,είναι το σκαλοπάτι πριν την οριστική εγκατάλειψη και αποχώρηση.
Η σιωπή μας, είναι το τελευταίο χαρτί στην τράπουλα και ο άσσος στο μανίκι μας.Να την φοβάσαι την σιωπή τού άλλου, ιδίως όταν αντιλαμβάνεται πολλά.
Όποιος δεν είναι σε θέση να διαβάζει τις σιωπές μας, τότε σίγουρα δεν μπορεί να ακούσει και τίποτα από όσα θα του λέγαμε.
Και ναι ,τα λόγια είναι φτώχεια όχι όταν είναι πολλά, αλλά όταν είναι άσκοπα.
Τα λόγια είναι και περιττά και ανούσια, όταν πομπός και δέκτης εκπέμπουν σε άλλο μήκος κύματος.
Υπάρχει άραγε, τίποτα πιο εκκωφαντικό από τον ήχο μίας σιωπής;
Σςςςςςςς……..

Ρούλα Παγιαλάκη

πηγή www.loveletters.gr