Ζήστε το με τον δικό σας τρόπο, χαρούμενες και χαλαρές!
Oι ιστορίες της Αρχοντίας
Ειμαι η Αρχοντία και ειμαι μαμα 2 αγοριων, του Στελιου 3 ετων και του Δημητριου 6 1/2 μηνων. Θέλω να σας γραψω για την εμπειρια μου σε 2 φυσιολογικους τοκετους με επισκληριδιο.
Στον Στελιο εμεινα εγκυος αμεσως και οταν πηγα στην γιατρο μου για την επιβεβαιωση της εγκυμοσυνης (ειχα κανει και το τεστ) ειδα μια μικρη κουκκιδα (το μωρο) και κατι μαυρο πολυ κοντα.. ειχα αιματωμα και επρεπε να παρω προγεστερονη. Ξαναπηγα σε 10 ημερες και ευτυχως ειχε χαθει.. Ομως το μωρο ηταν μια εβδομαδα πισω απο την ηλικια κυησης, δηλαδη πιο μικρο και αυτο συνεβαινε μεχρι τον ενατο μηνα, οπου την καλυψε ο μικρος αυτη τη διαφορα.
Φυσιολογικη εγκυμοσυνη με λιγους εμετους και καουρες.. Ειχα κλεισει την 38η εβδομαδα και ξαφνικα ενιωσα αφορητο πονο στη μεση και μουδιασμα στο ποδι (εχω απομακρυνση σπονδυλου) με αποτελεσμα να περπατω κουτσαινοντας και να μη μπορω να καθισω η να κοιμηθω απο τον πονο. Εκλεισα την 39η εβδομαδα και τιποτα, οποτε πηγα για τοκετο με τεχνητους πονους μετα απο αλλοιωσεις του πλακουντα (φυσιολογικες).
Με πηγαν στην αιθουσα με καροτσακι και μετα την τυπικη διαδικασια μου εβαλαν ορο για τεχνητους πονους, οι οποιοι ηρθαν μετα απο 5 ωρες με διαστολη 2. Στις 8 ωρες αναμονης μου σπανε τεχνητα τα νερα (διαστολη 2) και κανω επισκληριδιο… ειχα κανει ανωδυνο, αλλα δεν αντεχα αλλο 2 ταυτοχρονους πονους του τοκετου και της μεσης. Μετα απο 10 ωρες (2 διαστολη) αποφασιζουμε για καισαρικη …
«Ουφ! τελιωνουμε» σκεφτηκα και χαλαρωσα πληρως στο κρεβατι οπου καθισα ορθια να ξεπιαστω.
Σε 10λεπτα με ξαναβλεπει η γιατρος πριν μπουμε χειρουργειο και ακουω «Εχεις 8!!!! Συνεχιζουμε για φυσιολογικο!«
Τελικα γεννησα μετα απο 13 1/2 ωρες και με κανονικους πονους. Η δοση της επισκληριδιου περασε 20 λεπτα πριν γεννησω. Κουτσαινα και πονουσα για 40 ημερες μετα τον τοκετο αλλα ηταν παροδικο..
Στον Δημητριο ειχα παλι αιματωμα πιο μεγαλο που ευτυχως ξεπεραστηκε, πολλους εμετους, ημικρανιες και στον ενατο λιγο τσιμπημενο ζαχαρο που αντιμετωπισα με την αναλογη διατροφη. 38η εβδομαδα και ειχα παει για μπανιο στη θαλασσα (ειχα το οκ απο τη γιατρο μου και στις 2), το απογευμα κανω καρδιοτοκογραφημα και ολα φυσιολογικα. Το επομενο βραδυ ενιωσα σαν ειχα φαει πολυ και μετα απο ενα ντους και 1 βολτα στο τετραγωνο, μου εσπασαν τα νερα στις 11.00 το βραδυ και γεννησα 06.20 το πρωι με επισκληριδιο..
Ημουν πολυ χαλαρη!
Ο Στελιος γεννηθηκε 3640γρ. και ο Δημητριος 3840γρ.και τους εβαλε πανω στο στηθος μου μολις γεννηθηκαν πριν κοπει ο ομφαλιος λωρος. Ευτυχια!!!!!!!!!!! Η γιατρος μου με βοηθησε πολυ.
Σαν εμπειρια ειναι η πιο σημαντικη, θετικη στη ζωη μου και σαν νεα μαμα συνιστω ψυχραιμια, οχι αγχος γιατι στρεσαρεται και το μωρο μαζι μας
Ειδικα στον 1ο τοκετο ηθελα να κλαιω, αλλα ειπα οκ το εκανα και αυτο τωρα θα νιωσω καλυτερα.. θα το ζησω με το δικο μου τροπο και οσο πιο χαρουμενη και χαλαρη.
Μελλουσες μανουλες, μην αφηνετε κανεναν να σας χαλαει τη διαθεση… σας ευχομαι με το καλο και με 1 πονο!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Εγώ το μόνο που μπορώ να πω είναι πως πιο χαλαρή εγκυμοσύνη δεν γινόταν να έχω. Και ταξίδια πήγα, στον τριτο σκαρφάλωνα στον λόφο Γκουέλ στην Βαρκελώνη και έβαζα κάτω και όλους όσους δεν κουβαλάγαν και μωρό, και στην συναυλία της Λοπεζ στην Αθήνα πήγα, και στον 8ο μήνα τραγούδαγα και χόρευα σε Live των Stavento. Ηταν να γεννήσω με τεχνητούς πόνους Σαββατο πρωί, και την προηγούμενη πήγα για φαγητό σε ένα ωραίο εστιατόριο και μετά είχα κανονίσει να πάμε να δούμε το θέατρο "Συμπέθεροι από τα Τιραννα", και έξω από το θέατρο μου σπάνε τα νερά. Και λέω, και δεν πάμε να δούμε και την παράσταση και μετά να πάμε στο νοσοκομείο, αφού ένα διωρο να προετοιμαστούμε θα το θέλαμε! Τέτοια άνεση. Τελικά επειδή ο μικρός είχε μπλεχτεί στον ομφάλιο λώρο γέννησα με καισαρική, από πόνο δεν κατάλαβα τίποτα με την επισκληρίδιο, και το παιδί ήταν υπέροχο και πολύ ήσυχο μωρό. Πιστεύω απόλυτα πως το να είσαι ήρεμη και χαλαρή στην εγκυμοσύνη έχει ως αποτέλεσμα ένα ήρεμο και εύκολο μωρό.
κορίτσια σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις σας και την δύναμη που μου δίνετε.Είναι ενθαρρυντικό να ξέρεις ότι δεν είσαι η μόνη που έχεις τέτοιου είδους αισθήματα και συναισθήματα και ότι προφανώς αυτές οι σκέψεις ,οι αρνητικές δεν ανήκουν μόνο σε σενα ,αλλά σε όλες τις μανούλες!Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.Μια εβδομάδα ακόμη,οι άσχημες σκέψεις δυστυχώς δεν φεύγουν,αλλά μου δίνετε πολύ δύναμη.
στο πρωτο καθολου αγχωμενη, στο δευτερο επισης... στο τριτο τωρα δεν ξερω γιατι με εχει κυριευσει τοσο αγχος... ισως επειδη τα αλλα δυο τα γεννησα σε ιδιωτικη κλινικη με τον γιατρο μου που εμπιστευομαι χροοοονια τωρα, ενω το τριτο θα το γεννησω σε νοσοκομειο αναγκαστικα με αλλο γιατρο λογω οικονομικων προβληματων. δεν εχω την ανεση που ειχα με τον αλλο γιατρο, αλλα μου εχουν πει οτι ειναι ο καλυτερος σ'αυτο το νοσοκομειο. για να δουμε....
Είμαι στην 39η εβδομάδα της δεύτερης εγκυμοσύνης μου.Περιμένω αγοράκι ....πάλι!!!Δόξα τον θεό στον πρώτο τοκετό πήγαν όλα πολύ καλά.Γέννησα μέσα σε εννέα ώρες,με πρόκληση και πόνους απλώς περιόδου,με δύο ωθήσεις,χωρίς επισκληρίδιο..Δεν φοβόμουνα καθόλου .πριν ξεκινήσουμε για το μαιευτήριο ,βλέπαμε με τον ανδρούλη μου το 24 με τον Σάδερλαντ.μόλιες τελείωσε σηκωθήκαμε ντυθήκαμε και ήμουν σαν να έβγαινα για ποτάκι.Ξαλήθεια είναι οτι πάντα θεωρούσα τον τοκετό και τους πόνους που τον συνοδεύουν ως κάτι το φυσιολογικό και θαυμαστό.Δεν με τρόμαξαν ποτε..εκτός από τώρα.Τώρα φοβάμαι πολύ,φοβάμαι ότι κάτι δεν θα πάει καλά!δνε με τρομαζει η διαδικασία ,ούτε οι πόνοι,τ'ωρα όμως έχω ακόμα ένα αγοράκι που θα με περιμένει στο σπίτι και όλη η ανησυχία μου οφείλεται σ'αυτό.Αν συμβεί κάτι ,αν κάτι δεν πάει καλά,το αγοράκι μου,τι θα κάνει ,τι θα νιώσει?χωρίς την μανούλα του όση αγάπη και να πάρει από τους υπόλοιπους τι θα κάνει?πως θα βιώσει μια τέτοια απώλεια?Δεν ξέρω τι να κάνω,δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι όλα τ'αρνητικά.τα βραδια δεν μπορω να κοιμηθώ,έχω αυπνίες και σκέφτομαι όλο τέτοια πράγματα και κλαίω ,κλαίω...Ξέρω ότι δεν κάνψ καλό ούτε σ'εμένα ούτε στο μωράκι και σίγουρα ούτε στον τοκετό όταν θα έρθει η ώρα,αλλά δεν μπορώ να το αποβάλλω!!!!!!!!!!!!! :(
ΚΑΤ'αρχην να σου ευχηθώ να χαίρεσαι το μεγάλο σου γιο και με το καλο το δεύτερο παιδάκι σου!σε καταλαβαίνω 100% αφου έχω κ εγω δυο παιδάκια.το πρώτο μου είναι κορίτσι και θυμάμαι ότι όταν κοντευαν οι μέρες για να γέννηση τον αδελφό της είχα το ίδιο άγχος.προσπάθησε νη ηρεμισεις.πάρε το αγόρι σου αγκαλια κ μήλα του για το αδελφάκι που ερχετε!θα νιώσεις καλύτερα θα δεις!με ενα πόνο σου εύχομαι!κ μη ξεχνάς πως όσο σε χρειάζεται το μεγάλο σου παιδάκι το ίδιο κ λίγο παραπανω σε χρειάζεται το μωρακι που έρχεται!
Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ και για τις ευχές σου ,αλλά και για την στήριξή σου.Να χαίρεσαι κι εσύ τα παιδάκια σου !Μιλάμε πολύ με τον Νικολάκη μου για το αδελφάκι του ,αλλά τώρα ό,τι και να λέμε το μεταφράζω σαν τις τελευταίες μου συμβουλές και λόγια.απαπα δεν μπορώ ούτε να τα σκέφτομαι!σ'ευχαριστώ και πάλι.
σα να θυμάμαι τον εαυτό μου όταν πήγαινα να γεννήσω το 2ο γιο μου (και εγώ 2 αγόρια έχω)..τις ίδιες ακριβώς σκέψεις έκανα...ατελείωτα κλάματα μη μείνει μόνο του το παιδάκι μου και τέτοια. Μη σκέφτεσαι αρντικά, πάε δύναμη από τό ότι πρέπει να γυρίσεις πίσω στο παιδάκι σου με το αδερφάκι του πλέον και ότι πρέπει να είσαι δυνατή για αυτό.Σου εύχομαι όλα να πάνε καλά και να καμαρώνεις τα παιδάκια σου όπως τα επιθυμείς...οι δικοί μου σήμερα είναι 10 και 8 χρονών αντίστοιχα...
Εγώ το μόνο που μπορώ να πω είναι πως πιο χαλαρή εγκυμοσύνη δεν γινόταν να έχω. Και ταξίδια πήγα, στον τριτο σκαρφάλωνα στον λόφο Γκουέλ στην Βαρκελώνη και έβαζα κάτω και όλους όσους δεν κουβαλάγαν και μωρό, και στην συναυλία της Λοπεζ στην Αθήνα πήγα, και στον 8ο μήνα τραγούδαγα και χόρευα σε Live των Stavento. Ηταν να γεννήσω με τεχνητούς πόνους Σαββατο πρωί, και την προηγούμενη πήγα για φαγητό σε ένα ωραίο εστιατόριο και μετά είχα κανονίσει να πάμε να δούμε το θέατρο "Συμπέθεροι από τα Τιραννα", και έξω από το θέατρο μου σπάνε τα νερά. Και λέω, και δεν πάμε να δούμε και την παράσταση και μετά να πάμε στο νοσοκομείο, αφού ένα διωρο να προετοιμαστούμε θα το θέλαμε! Τέτοια άνεση. Τελικά επειδή ο μικρός είχε μπλεχτεί στον ομφάλιο λώρο γέννησα με καισαρική, από πόνο δεν κατάλαβα τίποτα με την επισκληρίδιο, και το παιδί ήταν υπέροχο και πολύ ήσυχο μωρό. Πιστεύω απόλυτα πως το να είσαι ήρεμη και χαλαρή στην εγκυμοσύνη έχει ως αποτέλεσμα ένα ήρεμο και εύκολο μωρό