Πώς να διευκολύνουμε την ζωή ενός παιδιού με δυσλ-3-ξία!

Με βάση τον όρο που έχει δώσει η Παγκόσμια Ένωση Νευρολογίας, η δυσλεξία είναι μια ανικανότητα που εμφανίζεται κατά την  εκμάθηση της ανάγνωσης, παρά την παραδοσιακή διδασκαλία, την επαρκή νοημοσύνη  και τις κοινωνικο – οικονομικές ευκαιρίες και οφείλεται σε οργανικής αιτιολογίας ανικανότητες. Η δυσλεξία αρχίζει και παρατηρείται με την είσοδο του παιδιού στην σχολική ζωή καθώς εκεί έρχεται σε επαφή με δραστηριότητες γραπτού λόγου και ανάγνωσης.

Τα παιδιά με δυσλεξία παρατηρούν ότι υστερούν έναντι των συμμαθητών τους στην τάξη, καθώς εκείνα ανταποκρίνονται με πιο αργό ρυθμό σε δραστηριότητες γραπτού λογού. Το γεγονός αυτό εντείνεται με τη συμβολή ανενημέρωτων εκπαιδευτικών και ανυποψίαστων γονιών, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα κλίμα γενικότερης δυσαρέσκειας και χαμηλής αυτοεκτίμησης. Είναι πολύ σημαντικό να αναφερθεί πως εάν ένα παιδί αντιλαμβάνεται τον εαυτό του σαν αποτυχημένο, τότε σίγουρα θα αποτύχει (Donaldson, 1986). Για το λόγο αυτό, οι εκπαιδευτικοί σε συνεργασία με την οικογένεια οφείλουν να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον, το οποίο να διευκολύνει την ζωή παιδιών με δυσλεξία.

Πώς μπορούμε τώρα να διευκολύνουμε την ζωή ενός παιδιού με δυσλεξία; 

Είναι πολύ σημαντικό οι εκπαιδευτικοί να δίνουμε ερεθίσματα στους μαθητές μας, τα οποία να δίνουν κίνητρα σε αυτούς γιατί όπως έχει υποστηρίξει και ο Bruner «Ενδιαφερόμαστε για κάτι, εφ’ όσον είμαστε καλοί σε αυτό».

Η εστίαση της προσοχής αποτελεί κομβικό σημείο στην εκπαίδευση των παιδιών με δυσλεξία. Προσπαθούμε να διατηρήσουμε αμείωτο το ενδιαφέρον των μαθητών με δραστηριότητες όπως είναι η παρουσίαση από τα ίδια του μαθήματος της ημέρας,  η ανάγνωση ιστορίας και η συμπλήρωση ορισμένων παραγράφων που λείπουν από εκείνη ή η τοποθέτηση στη σωστή χρονική σειρά μιας  ιστορίας. Είναι σημαντικό να αποφευχθούν δραστηριότητες αντιγραφής, διότι το παιδί με δυσλεξία τις αντιμετωπίζει εντελώς μηχανικά και δεν μαθαίνει απολύτως τίποτα.  Επίσης, το παιδί με δυσλεξία αντιμετωπίζει δυσκολία στην ανάγνωση.

Υπάρχει ένα έξυπνο τρικ που μπορεί να το εφαρμόσουν και οι γονείς στο σπίτι.

Η μέθοδος του διαβάσματος με την δημιουργία «παραθύρου» σε έναν χάρτινο χάρακα. Δημιουργούμε ένα κενό πλαίσιο όσο είναι το μέγεθος  και το ύψος μια πρότασης σε ένα χάρακα, ώστε όταν το παιδί με δυσλεξία διαβάζει δεν «ανεβοκατεβαίνουν» τα γράμματα του κειμένου, καθώς περιορίζει την κάθε πρόταση στο συγκεκριμένο πλαίσιο. Επίσης, ενθαρρύνουμε την ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων, την παρακολούθηση ταινιών με υπότιτλους. Όλα αυτά σε συνεργασία με την οικογένεια, ώστε η μετάβαση του  παιδιού από το οικογενειακό περιβάλλον στο σχολικό και αντίστροφα να μην δημιουργεί διχασμούς και συγχύσεις στο παιδί.

Τέλος, το παιδί με δυσλεξία πρέπει να αξιολογείται ατομικά,  με βάση την πρόοδο που έχει κάνει. Ο εκπαιδευτικός οφείλει να κρατά αρχείο των εργασιών του μαθητή (portfolio), ώστε ακόμα και ο ίδιος ο μαθητής να παρατηρεί τις διαφορές στις εργασίες του σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Το γεγονός αυτό ενθαρρύνει το παιδί, συγκρίνει τον εαυτό του και δεν συγκρίνεται με τους άλλους. Είναι μεγίστης σημασίας, το παιδί να νιώθει επιτυχημένο σε ένα περιβάλλον που δεν θέλει να το αποκόψει από το σύνολο αλλά να του δώσει ερεθίσματα και τρόπους να βελτιωθεί μέσα σε αυτό.

Ζωή Παπαδοπούλου – Σαζεΐδου

Εκπαιδευτικός (νηπιαγωγός)

Email επικοινωνίας: zoipapa7@gmail.com