Προσπαθω με τον άντρα μου εδω και σχεδόν ένα χρόνο για μωρακι, αλλα ακομα τιποτα.
Σε συνεννόηση με τη γιατρό μου έκοψα τα αντισυλληπτικά πριν 12 μήνες, ενώ μου εξήγησε πώς να παρακολουθώ τον κύκλο μου γιατί δεν είναι απόλυτα σταθερός. Έχω κατεβάσει εφαρμογή, παρακολουθώ το σώμα μου, έχω δοκιμάσει τεστ ωορρηξίας, ενώ μπορώ να πω πως κάθε μήνα κάνουμε όντως ‘φιλότιμες» προσπάθειες για να μείνω έγκυος.
Η πρώτη μου ξαδέρφη που κάνουμε κολλητή παρέα, αλλά και μια άλλη πολύ καλή φίλη περιμένουν και οι δυο το πρώτο τους παιδί που ήρθε εύκολα και εγώ νιώθω ένα τσίμπημα στην καρδιά. Η μεγαλύτερη αδερφή μου που έχει ήδη δύο παιδάκια, δεν ζορίστηκε, αντίθετα, τα μωρά ήρθαν πολύ γρήγορα.
Δεν έχω κανέναν να μοιραστώ αυτό που ζω, γιατί κανείς δεν έχει εμπειρία να με βοηθήσει. Η γιατρός μου λέει να κάνουμε μισό χρόνο ακόμα προσπάθειες και μετά να το δούμε.
Δεν σας κρύβω πως έχω απελπιστεί. Ο καλός μου δεν μιλάει, αλλά ξέρω πως κι αυτός στεναχωριέται και ας το παίζει ψύχραιμος.
Μηπως εχουμε καποιο προβλημα; Θα ήθελα συμβουλές και αντίστοιχες εμπειρίες…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Αντιμετώπιζα το ίδιο ακριβώς θέμα. 3 χρόνια προσπαθειών, τεστ ωορηξιας, τεστ γονιμότητας, θερμοκρασίες, διατροφη, ειδικές βιταμίνες και η λίστα είναι μακριά.... Όλοι στο περιβάλλον μου μου έλεγαν να ηρεμήσω γιατί το αγχος είναι ο 1ος ανασταλτικός παράγοντας αλλά εγώ σκεφτόμουν "τι ξέρουν αυτοι, δεν το ζουν να δουν τη γλυκά " " ωραίες οι θεωρίες" κτλ κτλ Κι όμως, τον μήνα που είπα τέλος, δεν ξαναπροσπαθω, δεν με νοιάζει, να περάσουμε καλά το καλοκαίρι μας και απο Σεπτέμβρη να πάμε για εξωσωματική, ήταν και ο τελευταίος μήνας που είχα περίοδο..... Και πέρασε το καλοκαίρι τελικά σχεδιάζοντας παιδικό δωματιο και κοιτώντας υπερηχογραφηματα..... Χαλάρωσε, απόλαυσε το ζευγάρι σου, πήγαινε εκδρομές, σινεμά, για φαΐ, για ποτό (γιατί αυτά θα σου λείψουν για τα πρωτα 5 χρονια ζωης του μωρού σου) και αφου δεν έχετε κανένα οργανικό προβλημα, θα έρθει και το μωρό σας!!!!
Γλυκιά μέλλουσα μανούλα, γιατί θα γίνεις μανούλα εφόσον το θέλεις! Εμείς με τον σύζυγό μου προσπαθουσαμε συνολικά 6 χρόνια να κάνουμε παιδάκι... Είμαστε συνολικά 8 χρόνια μαζί! Οι προσπάθειες μας ήταν κάθε μήνα πολλές, πάρα πολλές! Σε σημείο που ο γυναικολόγος μας συμβουλευσε να ελλατωνουμε τις επαφές μας πριν τις γόνιμες μέρες...Στην αρχή μας έλεγαν ότι εγώ αγχώνομαι! Το δέχτηκα γιατί όντως είμαι αγχώδεις τύπος. Μετά μας έλεγαν ότι έχουμε χρόνο μπροστά μας λόγω της ηλικίας μου. Ήμουν 30 ετών όταν ξεκίνησαμε τις προσπάθειες. Οι μόνες εξετάσεις που καναμε ήταν ένας απλός, πολύ απλός προγεννητικός έλεγχος. Τ αποτελέσματα όλα καλά.. για να μην στα πολυλογω αλλάξαμε 4 γυναικολόγους, μια αιματολογο και έναν ενδοκρινολόγο. Ποιοι εν τέλει μας βοήθησαν να κάνουμε παιδί? Ο ενδοκρινολόγος και ο 4ος γυναικολόγος όπου ήταν και ο υπεύθυνος σε κέντρο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Η συμβουλή μου? Να επισκεφτείτε έναν τέτοιο γυναικολόγο, όχι για να κάνετε εξωσωματική, για να σας δώσει τις απαραίτητες πληροφορίες - εξετάσεις που για κάποιο λόγο δεν κάνουν οι άλλοι γυναικολόγοι! Είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρετε!
Εγώ διακρίνω ένα υπερβολικό άγχος το οποίο σίγουρα δε βοηθάει. Ένα ζευγάρι θα πρέπει να ανησυχεί εφόσον προσπαθεί 2 χρόνια. Έχω στο περιβάλλον πολλές περιπτώσεις, ζευγάρι να αποκτήσει παιδάκι μετά από 2 χρόνια προσπαθειών και πριν προλάβει να κλείσει 6 μήνες το μωρό να περιμένουν και το 2ο! Ζευγάρι που προσπαθούσαν πολλά χρόνια χωρίς να έχουν πρόβλημα γονιμότητας, αλλά με δύσκολα ωράρια δουλειάς, κατάφεραν στην καραντίνα να αποκτήσουν παιδάκι! Κυρίως χρειάζεται ηρεμία κι όλα θα πάνε καλά!