Πέρασαν τέσσερις μήνες και ακόμα δεν έχω ξεπεράσει τον τραυματικό τοκετό μου…

Είμαι η Νικολέτα και είμαι 28 χρόνων.

Γέννησα πριν 4 μήνες τον παιδάκι μου, τον άγγελο μου! Τώρα αρχίζω να συνειδητοποιώ ότι έγινα μανουλα, μετά από έναν πολύ δύσκολο τοκετό…

Με 16 ώρες πόνων, ο γιατρός με παρατησε όλο το βράδυ να πονάω. Και ήρθε το πρωί να με πάρει με ωδίνες να επισπεύσουμε τον τοκετό… Στα μισά με 5 διαστολή έπαθα αποκόλληση και αιμορραγία, οπότε έπρεπε να μου το πάρουν με καισαρική…

Το προβλημα είναι πως δεν μπορώ να ξεπεράσω τον τοκετό, με πονάει μέσα μου κάθε μέρα που με παράτησε, που υπέφερα, που παραλίγο να φύγουμε και οι δυο…

Δεν ξέρω τι να κάνω για να το ξεπεράσω… Κοιταω τον γιο μου και κλαιω μέχρι και τώρ. Ήταν πολύ άσχημα…

Μετά όταν γεννησα, μου κράτησαν το μωρό χωρις να το δω, λογω ασβεστίου, για 5 μερες. Οπότε λίγο ο τοκετός, λίγο το ότι ήμουν λεχώνα, το κλάμα και ο πόνος αβάσταχτος. Και εγώ και ο άντρας μου, ο οποιος προσπαθούσε τόσο πολύ…

Αλλά ακόμα και τώρα δεν μπορώ να το ξεπεράσω…

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com