«Μαμά, πότε θα γίνεις… μέλος της οικογένειας;»

γράφει η Βίλη Αντώναρου

«Μαμά, πότε θα γίνεις… μέλος της οικογένειας;»

Ήττα να το βλέπεις αυτό γραμμένο σε ένα χαρτάκι πάνω στο γραφείο σου.

Το καυστικό χιούμορ ενός 9χρονου για να σε ξυπνήσει από όλα αυτά που σου καταναλώνουν τόσο χρόνο και σε κρατούν μακριά του. Ή τουλάχιστον μη συγκεντρωμένο πάνω του. Κι εσύ που νόμιζες ότι όλη σου η ζωή περιστρέφεται γύρω από τα παιδιά και το να φροντίζεις να μην τους λείψει τίποτα.

Μα τους λείπεις εσύ!

«Αφιερώνουμε χρόνο να κάνουμε πράγματα ΓΙΑ τα παιδιά μας, αλλά δεν κάνουμε πράγματα ΜΕ τα παιδιά μας» μου είπε η φίλη μου και το είπε τόσο ωραία και απλά που δεν χρειάζεται να πω τίποτα άλλο.

Άσε λοιπόν το πληκτρολόγιο/κινητό/ξεσκονόπανο/σίδερο/διαλογισμό ή ότι άλλο κάνεις και κοίταξέ τα στα μάτια τα παιδιά σου. Ρώτα με ενδιαφέρον, όχι ανάκριση. Παίξε, αγκάλιασε, κάνε ό,τι θες, αρκεί να είσαι εκεί 100% μαζί τους εκείνη τη στιγμή. Έστω για 5 λεπτά. Αλλά 100%.