To μήλο της οργής

Χριστουγεννα 2003. Τριτο ετος σπουδων. Εχω επιστρεψει στην πολη μου και στο πατρικο μου για να περασω τις διακοπες των Χριστουγεννων απολαμβανοντας την οικογενειακη θαλπωρη και την φροντιδα της μαμας. Εχω τελειωσει το βραδινο μου και καθαριζω ενα μηλο. Με την ακρη του ματιου μου πιανω τον πατερα μου να με παρατηρει καθως καθαριζω το μηλο. Σηκωνεται, φωναζει τη μαμα μου απο το αλλο δωματιο και λεει: «Κατερινα, η μικρη ξερει και καθαριζει μηλο!«

Εντρομη συνειδητοποιω οτι ποτε η μαμα μου δεν με ειχε αφησει να καθαρισω ενα μηλο, παντα εκεινη και αναρωτιεμαι πώς κοιμουνται τα βραδια αυτοι οι ανθρωποι ξεροντας οτι η κορη τους ζει 200 χιλιομετρα μακρια αλλα δεν μπορει να καθαρισει ενα μηλο μονη της. Και τοτε μου ερχονται ολα… ολα εκεινα τα «ασε θα το κανω εγω«, «δεν ειναι ωραιο αυτο που πηρες, ασε θα σου ψωνιζω εγω«, «πώς κουρεψες ετσι τα μαλλια σου, χαλια τα εκανες» και πολλα πολλα αλλα. Δεν αμφιβαλλω οτι ολα εγιναν με τις καλυτερες των προθεσεων και απο αγαπη για να μην κουραστω, για να ειμαι ωραια  ντυμενη, για να ειμαι ομορφη αλλα το τιμημα πολυ ακριβο: δειλια, χαμηλη αυτοεκτιμηση, αυτοπεποιθηση στα ταρταρα. Δεν αυτενεργω ποτε, φοβαμαι να επιχειρησω το οτιδηποτε και βλεπω γυρω μου τους ανθρωπους να πραγματοποιουν αυτα που εγω δεν θα τολμησω ποτε απο το φοβο της αποτυχιας.

Ευτυχως εχω εναν αντρα που με λατρευει και με στηριζει και ανεχεται τα ψυχολογικα μου και δυο κοριτσακια που μολις μαθουν να κρατουν μαχαιρι, δεν θα τους ξανακαθαρισω ποτε το μηλο τους.

Γονεις αφηστε τα παιδια σας να «καθαρισουν τα μηλα τους». Εγω τελικα το δικο μου δεν το καθαρισα ποτε…

Νατασα

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com