Γεια σας και απο μενα! Μετα απο πολυ διαβασμα (διαβασα οοοολες τις ιστοριες) αποφασισα και εγω να γραψω την δικια μου ιστορια.
Με λενε Βασια και ειμαι 29 χρονων. Στα 18 εφυγα απο την Ελλαδα και ηρθα στην Κυπρο για οικονομικους λογους της οικογενειας μου. Βρηκα αμεσως δουλεια και μετα απο εναμιση χρονο βρηκα και τον αντρα της ζωης μου, τον οποιο παντρευτηκα στα 23 μου. Απο πολυ μικρη θυμαμαι πως ελεγα συνεχεια οτι το μονο που θελω ειναι να κανω μωρο!! Μαλιστα καθε μηνα αγοραζα και ενα συγκεκριμενο περιοδικο για εγκυμοσυνες και τοκετους κ μου αρεσαν τοσο πολυ αυτα που διαβαζα που τα ειχα βαλει τοσο πολυ μεσα μου και λαχταρουσα να τα ζησω καποια στιγμη..
Ενω ακομη τα ειχα με τον αντρα μου, προσεχαμε για να μην μας τυχει κατι πριν παντρευτουμε γιατι θελαμε να ζησουμε τον εγγαμο βιο μονοι μας, να το χαρουμε, να διασκεδασουμε και μετα απο κανα δυο χρονακια να καναμε και το παιδακι μας… Ναι καλα!!!!
Αν θυμαμαι καλα, 20/9/2005 περιμενα να αδιαθετησω και επειδη ημουν παααααρα πολυ τυπικη με τον κυκλο μου, οταν μεχρι την αλλη ημερα δεν αδιαθετησα ομολογω οτι τρομαξα!! Αμεσως πηρα ενα τεστ και φυσικα βγηκε θετικο!!!! Γελουσα στην αρχη, μετα φοβηθηκα… πριν μια εβδομαδα ειχα παθει γανστρεντεριτιδα και εκανα καποια ενεση και ειχα παρει και καποια χαπια που δεν ηξερα τελικα αν ειχαν βλαψει το εμβρυο.
Εκλεισα ραντεβου και πηγα στον γυναικολογο αμεσως την αλλη ημερα. Μου ειπε οτι θα πρεπει να παω ξανα την επομενη εβδομαδα για να δουμε εαν ακουσουμε την καρδουλα, αλλιως παει να πει οτι το εμβρυο δεν ειναι ζωντανο (γιατι τελικα τα χαπια που πηρα ηταν εντελως βλαβερα).
Μεχρι να περασει εκεινη η εβδομαδα ειχα σκεφτει οοοοοοολα τα κακα του κοσμου οτι θα μου συμβουν… Παρακαλεσα τοσο πολυ την Παναγια και μαλιστα εταξα πως αν βγει γερο το μωρο μου θα βγαλω το ονομα της.
Ηρθε η περιβοητη Τριτη που ειχα το ραντεβου… χερακι χερακι με τον Νικολα μου και φτασαμε στον γιατρο μου.
Οταν ξαπλωσα εκλεισα αμεσως τα ματια μου για να μην δω την οθονη, ωστε σε περιπτωση που δεν ζουσε να μην ειχα δει τιποτα.
Ηθελα μονο να ακουσω…..
ΚΑΙ ΝΑΙ ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΥΠΕΡΟΧΑ!!!!
Ηταν ολα μια χαρα…. Η Παναγια εκανε το θαυμα της… και ετσι περιμεναμε
ΠΗΤ 29/6/2006
Μεσα σε αυτους τους μηνες μετακομισα και εκανα και τον αρραβωνα μου. Κυλουσαν ολα υπεροχα χωρις ζαλαδες και εμετους.
Στις 31/5 σχεδον ενα μηνα απο την ΠΗΤ, ξυπνησα στης 7 το πρωι να παω τουαλετα και εβγαλα αιμα… δεν αγχωθηκα καθολου… ολο αυτα που διαβασα τοσα χρονια απο τα περιοδικα που αγοραζα γινονταν πραγματικοτητα. Ηξερα οτι γεννουσα. ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΟΝΟΥΣ.
Ξυπνησα τον Νικολα ο οποιος συνεχεια ρωτουσε ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΓΕΝΝΑΜΕ;;;;
Τηλεφωνησα του γιατρου μου και αμεσως (τι αμεσως δηλαδη εκανα το μπανιο μου, φταχτηκα και μετα εφυγα) πηγα στη κλινικη. ΠΟΝΟΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΚΟΜΑ.
Ο Νικολας σε κατασταση πανικου αλλα χωρις να μου το δειχνει….εγω χαλαρηηηηηηηηηηηηη
Με βαλανε στο δωματιακι μου, με ντυσανε, με ξυρισανε, μου εκαναν κ το κλυσμα (το οποιο μισωωωω) και ενω περιμεναμε να ουρλιαζω, εγω χαλαρηηηηηηηηηηηηη
Ειχα κανει διαστολη 5 ετσι χωρις να το καταλαβω…. κατα τις 12 το μεσημερακι νατα και τα πονακιαααααααααα αλλα χαλαρααααααααααα….
Διαστολη 8. Με πηγαν κατω για να γεννησω με πιο εντονα πονακια τωρα… τελικα 13.05 βγηκε η ΜΑΡΙΑ μου….2820 κ 48 ποντους
Για 8μηνων μια χαρα ηταν, ειπε ο γιατρος. ΦΟΒΕΡΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ…. ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ,ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΥΠΕΡΟΧΑ…..
Βεβαια για πρωταρα μανουλα τοσο ευκολο τοκετο ομολογω δεν περιμενα… ουτε το ειχα διαβασει στα περιοδικα
Μετα απο δυο χρονια 27/2/2008 γεννησα παλι κορουλα την ΓΩΓΩ μου ,σε μια ωρα σπασανε νερα, πονοι και γεννα
και περισυ στης 4/8/2010 εκανα κ την τριτη μου κορη την ΠΗΝΕΛΟΠΗ μεσα σε 30 λεπτα σπασιμο νερα, πονοι και γεννα
ΟΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ. ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΥΧΕΡΕΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΕΣ ΓΕΝΝΕΣ ΧΩΡΙΣ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΖΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΥ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ!!!!!ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΝ ΚΑΝΩ ΤΕΤΑΡΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΩ ΝΑ ΦΤΑΣΩ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ!!!
ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
καλε εσυ παρτυ εκανες οχι γεννες!!!!εισαι απο τις τυχερες!!εγω στη θεση σου θα εκανα και 4ο και 5ο παιδακι...!!!Να σου ζησουν !!!!!
Κάθε σου γέννα όλο και πιο σύντομη...Μήπως να σκεφτείς για το 4ο παιδάκι σου(που πολύ εύχομαι να σου έρθει..αν το θέλετε και εσείς φυσικά!!)τον τοκετό στο σπίτι;χεχεχε Σας εύχομαι ότι καλύτερο!!
Φίλη Βάσια, τώρα που διάβασα την ιστορία σου θυμήθηκα τις δικές μου γέννες οι οποίες ήταν τόσο γρήγορες όσο και οι δικές σου και μπορώ να πω ότι ίσως ήταν και γρηγορότερες!!!Εγώ έχω 2 παιδάκια μεγάλα πλέον, όταν ήταν να γεννησω την κόρη μου, έσπασαν τα νερά στις 9 το πρωί και την γέννησα στις 11,30 δλδ μετά απο δυομιση ώρες και τον γιό μου ακόμα πιο γρήγορα, αφού με έπιασαν κατευθείαν πόνοι κάθε 2-3 λεπτά στις 9,30 το πρωί και γέννησα στις 11 δλδ μιαμιση ώρα μετά!!! Σε ευχαριστώ που με έκανες να τα θυμηθώ όλα αυτά!!! Ευχομαι να χαίρεσαι τα παιδάκια σου και σε όλες τις μέλλουσες μαμάδες να έχουν ένα καλό και γρήγορο τοκετό!!!