Εξωσωματική… Μια ιστορία θα σας πω!

Εξωσωματική… Μια ιστορία θα σας πω!

μαμά Νάντια

Είμαι η Νάντια και είμαι 33 ετών. Αποφάσισα να γράψω κι εγώ την ιστορία μου προκειμένου να «ανοίξω» τα μάτια και σε άλλα ζευγάρια για το τι πραγματικά συμβαίνει και πόσο καλά στημένες επιχειρήσεις είναι τα κέντρα εξωσωματικής. Η επιστήμη έχει κάνει θαύματα και χωρίς τη βοήθειά της δε θα μπορούσα να αποκτήσω παιδί. Τι γίνεται όμως με τους γιατρούς; Την ακολουθούν κι αυτοί πιστά ή οπισθοδρομούν για χάρη του χρήματος χωρίς να τους νοιάζει καθόλου το πόσο υποφέρουμε εμείς και πόσο πονάμε;

Ολα ξεκίνησαν πριν 3 χρόνια όταν αποφασίσαμε με το σύζυγό μου να κάνουμε παιδιά. Λόγω κάποιου προβλήματος του συζύγου μου με το σπέρμα αναγκαστήκαμε κι εμείς να μπούμε σε διαδικασία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Κάναμε σπερματέχυση κι έμεινα με την πρώτη έγκυος. Πέρασα 2 φρικτούς μήνες με ανακατωσούρες, εμετούς, τρομερή ατονία, είχα κρυολογήσει και δεν μου πέρναγε με τίποτα το κρύωμα… Τελοσπάντων , ήρθε η ώρα της πρώτης εξέτασης , της αυχενικής διαφάνειας. Οταν πηγαίναμε στο μαιευτήριο, με ρώτησε ο άντρας μου αν έχω άγχος και του απάντησα : «Οχι, βέβαια. Μια εξέταση ρουτίνας είναι.«

Δυστυχώς, αυτή η εξέταση ρουτίνας δεν ήταν καθόλου καλή και μετά από εξέταση τροφοβλάστης αποδείχτηκε πως το μωρό ήταν με σύνδρομο Down. Πόσες πιθανότητες είχαμε να μας συμβεί κάτι τέτοιο… είναι κάτι που και σήμερα απορώ ! Δεν έχουμε κάτι κληρονομικό και συνήθως συμβαίνει σε μεγαλύτερες ηλικίες, άνω των 40 ετών. Αναγκαστικά, λοιπόν, έκανα διακοπή της κύησης . Στενοχωρήθηκα, έκλαψα, αλλά ένιωσα αμέσως τόσο καλά σωματικά που αυτό με βοήθησε και ψυχολογικά ώστε να μη με «πάρει από κάτω». Κατάλαβα πως τελικά όταν μπαίνεις σε αυτή τη διαδικασία, το 50 % είναι να καταφέρεις να μείνεις έγκυος και το υπόλοιπο 50 % να βγάλεις εις πέρας όλη την εγκυμοσύνη.

Ημουν αισιόδοξη και σκεφτόμουν πως αφού έμεινα τόσο εύκολα έγκυος θα καταφέρω να ξαναμείνω. Βέβαια , στο πίσω μέρος του μυαλού μου υπήρχε πάντα ένας φόβος, γιατί αν και οι αποξύσεις είναι επεμβάσεις απλές, ποτέ δεν ξέρεις τι προβλήματα μπορεί να σου δημιουργήσουν .

Ο καιρός πέρασε και έφτασε, επιτέλους, η στιγμή να ξαναρχίσουμε τις προσπάθειες. Κάναμε 3 σπερματεχύσεις και δεν υπήρχε κανένα αποτέλεσμα. Ζήτησα από το γιατρό να περάσουμε σε εξωσωματική μιας και έχει πολύ περισσότερα ποσοστά επιτυχίας. Ξεκίνησα , λοιπόν, ενέσεις, σ’ αυτό το στάδιο με βοήθησε πολύ κι ο άντρας μου μιας κι εκείνος μου τις έκανε. Δημιουργήθηκαν πολλά ωάρια, γονιμοποιήθηκαν αρκετά κι έτσι μπορέσαμε και καταψύξαμε τα υπόλοιπα ώστε να τα χρησιμοποιήσουμε σε άλλες προσπάθειες. Το αποτέλεσμα αρνητικό. Ξαναπροσπαθήσαμε και με τα κατεψυγμένα . . τίποτα.

Μου ήταν αδιανόητο πως από τη μια έμεινα έγκυος με μια απλή σπερματέχυση και τώρα έκανα εξωσωματικές και δεν υπήρχε αποτέλεσμα. Ζήτησα από το γιατρό να κάνω υστεροσκόπηση και όλα έδειξαν φυσιολογικά. Ολοι μου έλεγαν ότι έχω αγχωθεί και γι αυτό δεν μπορώ να ξαναμείνω έγκυος. Μα είναι δυνατόν να μπαίνεις σε αυτή τη διδικασία και να μην αγχώνεσαι. Ηταν κάτι που το ήθελα πολύ. Αν δεν το ήθελα , θα σταμάταγα κι όλα θα τελείωναν.

Το πως ένιωθα όλο αυτό το διάστημα είναι κάτι που δεν περιγράφεται σε μια σελίδα. Είχα αρχίσει να πιστεύω πως δε μου είναι γραφτό να κάνω παιδί. Ειχα σκεφτεί να πάω σε ψυχολόγο να με βοηθήσει να καταπολεμήσω το άγχος, αν τελικά αυτό έφταιγε για όλα, αλλά δεν αντέχαμε κι άλλο έξοδο πέρα από αυτό που ήδη είχαμε. Αν κι εδώ που τα λέμε το έχουν βρει όλοι και το πιπιλάνε πως για την καταπολέμηση του άγχους καλό είναι να κάνεις γιόγκα και να παίρνεις βαθιές αναπνοές. Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα και όλα μας τα προβλήματα να λυνόντουσαν με λίγη γιόγκα.

Αποφάσισα να πάω και σε άλλο γιατρό για μια δεύτερη γνώμη. Αυτός συστεγαζόταν στο ίδιο κτίριο με μικροβιολογικό εργαστήριο και κάθε φορά έφευγα από εκεί με ένα σωρό εξετάσεις, αιματολογικές, ορμονολογικές, καλλιέργειες κολπικού υγρού . . . Θεωρούσε πηγή του κακού τις πολυκυστικές ωοθήκες που έχω. Μα , όλες μου οι φίλες έχουν αυτό το σύνδρομο και όλες έμειναν έγκυος εύκολα και χωρίς τη βοήθεια γιατρού, πως ήταν δυνατόν αυτό να φταίει για όλα; Κι εγώ άλλωστε είχα μείνει έγκυος, πώς έμεινα; Τελοσπάντων, μου πρότεινε μια θεραπεία μιας και δεν είχα τίποτα να χάσω. Στη διάρκεια της θεραπείας, είχε εξαφανιστεί η περίοδός μου για 2,5 μήνες και αναγκάστηκα να πάρω χάπια για να την επαναφέρω. Εννοείται πως έφυγα και από αυτόν το γιατρό.

Κάποια μέρα, τυχαία, κάποια γνωστή μας έμαθε για το πρόβλημά μας και μας σύστησε το γιατρό όπου και η ίδια έμεινε έγκυος και κυρίως την εμβρυολόγο που δουλεύει σε αυτόν το γιατρό. Χρησιμοποιήσαμε, δηλαδή, «ισχυρό μέσο» για να πάμε στο γιατρό. Ξαναξεκίνησα ενέσεις, όλα πολύ καλά (όπως πάντα), έβγαλα πάλι πολλά ωάρια και έφτασε η μέρα της εμβρυομεταφοράς. Πριν πάμε στο γιατρό, μας πήραν τηλέφωνο και μας είπαν να μην πάμε, αλλά να ανανεώσουμε το ραντεβού για τη μεθεπόμενη μέρα. Τότε άρχισα να συνειδητοποιώ κάτι που κάποιος άλλος γνωστός τυχαία είχε αναφέρει : «ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ 90 % ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΙΑΣ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΟΤΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟΙΟΥΝ ΒΛΑΣΤΟΚΥΣΤΕΣ.»

Στις απλές εξωσωματικές χρησιμοιούν έμβρυα 3 ημερών ενώ οι βλαστοκύστες είναι έμβρυα 5 ημερών. Ισως αυτές οι 2 επιπλέον μέρες να παίζουν σημαντικό ρόλο ως προς τη βιωσιμότητα του εμβρύου και τη μετέπειτα εξέλιξή του ενώ τα τα έμβρυα 3 ημερών να έχουν πιο αβέβαιο μέλλον και οι γιατροί να κάνουν την εξωσωματική αφήνοντας τα υπόλοιπα στην τύχη τους. Ισως και γι αυτό να συμβαίνουν τόσες συχνές αποβολές στις εξωσωματικές γιατί τα έμβρυα που μεταφέρουν δεν είναι τα καταλληλότερα, αλλά πιο αδύναμα και δεν αντέχουν τελικά να αναπτυχθούν σωστά.

Αν ρωτήσετε το γιατρό για τις βλαστοκύστες είναι ένα θέμα που δεν το πολυσυζητούν, ίσως γιατί δεν τους συμφέρει να γνωρίζουμε όλη την αλήθεια και τις χρησιμοιούν μόνο σε περιπτώσεις που υπάρχει κάποια σοβαρή κληρονομική ασθένεια που δε θέλουν να περάσει στο παιδί, αφού σε αυτό το στάδιο μπορούν και κάνουν χρωμοσωματική ανάλυση. Κι αν  αναρωτιέστε, γιατί δε χρησιμοιούν σε όλες τις γυναίκες βλαστοκύστες; Μα όταν μια γυναίκα βγάζει γύρω στα 8 – 10 ωάρια, από αυτά δε γονιμοποιούνται όλα και από αυτά που γονιμοποιούναι δεν είναι όλα καλά, αν τελικά καταλήξει μόνο 1 να γίνει βλαστοκύστη τότε τι εξωσωματική θα κάνει ο γιατρός και τι λεφτά θα ζητήσει;

Μην τα πολυλογώ, πήγαμε μετά από 2 μέρες και όταν κάναμε την εμβρυομεταφορά μου είπαν πως οι βλαστοκύστες ήταν τέλειες και ήμουν το φαβορί τους. Δεν έδωσα σημασία, λέω «Τα ίδια θα λένε σε όλες«.

Μετά από λίγες μέρες μας πήρε η εμβρυολόγος τηλέφωνο και μας είπε πως κατά 99 % είμαι έγκυος, προτού κάνω το τεστ εγκυμοσύνης. Πάλι δεν έδωσα σημασία. Ισα – ίσα που αγχώθηκα περισσότερο γιατί ήξερα πως αυτή τη φορά όλα έγιναν σωστά και πως αν και τώρα δεν είχε επιτυχία . . . τότε . . .

Μετά από 2 βασανιστικές εβδομάδες με την ίδια πάντα σκέψη να με τριγυρίζει, έκανα το τεστ. Και ήταν, επιτέλους, θετικό ! ! ! Πώς το ήξερε η εμβρυολόγος; Μα αφού η ίδια διάλεξε τα έμβρυα, ήξερε τι δουλειά έκανε και ήξερε κι ο γιατρός τι έκανε. Και γιατί ότι έκανε αυτός ο γιατρός δεν μπορούσε να το κάνει κι ο προηγούμενος; Αφού δεν είχα κάποιο πρόβλημα πως τόσες φορές πριν δεν υπήρχε επιτυχία;

Τώρα έχω ένα γλυκύτατο κοριτσάκι 1 έτους και είπαμε μήπως κάνουμε και δεύτερο παιδάκι μιας κι έχουμε 3 κατεψυγμένα έμβρυα. Επισκεφτήκαμε πάλι το γιατρό και όταν τον ρωτήσαμε το κόστος της εμβρυομεταφοράς μας είπε μόνο 450 ευρώ, ενώ ο πρώτος γιατρός με την ίδια προσπάθεια μας είχε ζητήσει 1500 και το είχαμε θεωρήσει φυσιολογικό μιας και η εξωσωματική κοστίζει 3000, άρα η μισή διαδικασία – τα μισά λεφτά ! Δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο!

Μετά από αυτή την εμπειρία που είχα, οι συμβουλές μου προς τα άλλα ζευγάρια είναι οι εξής: Να πηγαίνετε με τσαμπουκά στους γιατρούς και να τους δίνετε να καταλάβουν πως δεν είστε διατεθιμένοι για πολλές προσπάθειες λόγω οικονομικού και ψυχολογικού παράγοντα. Γι αυτό να είναι εξ αρχής ειλικρινείς μαζί σας για την όλη διαδικασία και για τις πιθανότητες επιτυχίας αυτής. Να επιμείνετε να ρωτάτε για τις βλαστοκύστες. Να δείχνετε εμπισοσύνη στο γιατρό αλλά μην του πείτε ποτέ «Εσείς είστε ο γιατρός , εσείς ξέρετε καλύτερα» γιατί θα σας χορέψει στο «ταψί» οικονομικά .

Ελπίζω να μη σας κούρασα κι ελπίζω όλα τα ζευγάρια που θα διαβάσουν αυτή την ιστορία να αποκτήσουν παιδί γιατί είναι κρίμα άλλοι να είναι άξιοι να μεγαλώσουν τα καλύτερα παιδιά και να μην μπορούν και σε άλλους να συμβαίνει τυχαία και κατά λάθος και να μην εκτιμάνε αυτό το δώρο που τους δίνεται!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com